“ความปีติของบุญชนิดต่างๆ”

การทำบุญบางทีเราก็อาจจะต้องเลือกทำบ้าง

เลือกทำในบุญที่เราชอบ ลักษณะที่เราชอบ

ที่เราเห็นผลกันชัดๆ อย่างที่สังเกตนี้

ญาติโยมจะชอบใส่บาตรกัน เพราะเห็นผลชัดๆ

 ว่าพระจะได้ฉันจะได้ใช้ของที่เราให้นี้

ท่านจะได้รับประโยชน์ทันที

 แต่ถ้าเอาเงินไปหยอดในตู้นี้หรือมีคนเขามาเรี่ยไร

ให้ทำผ้าป่าทำผ้ากฐินนี่บางทีเราไม่รู้สึก

กับการทำบุญแบบนั้น เพราะเรามองไม่เห็น

ว่าเงินที่เราบริจาคไปนั้นจะเกิดประโยชน์อย่างไร

 นอกจากว่าถ้าเขาแจ้งมาว่าเป็นการสร้างโรงพยาบาล

 เช่นตอนนี้ได้ข่าวว่ามีหลวงพ่อกัณหา

ท่านก็จะสร้างตึกโรงพยาบาลก็เลยมีการมาจัดตั้งตู้

ให้ผู้บริจาคที่ต้องการร่วมบริจาค

 ถ้าเรารู้ว่าจะเป็นการสร้างโรงพยาบาลแล้ว

ถ้าเราชอบทำบุญแบบนี้ เราทำเราก็จะได้ความสุข

 การทำบุญชนิดต่างๆ นี้ก็เปรียบเหมือน

กับการรับประทานอาหารชนิดต่างๆ

 คือทำแล้วมันได้ประโยชน์ แต่จะได้ความปีตินี้หรือไม่

ขึ้นอยู่กับบุญชนิดต่างๆ ที่เราทำ

 เหมือนกับอาหาร อาหารทุกชนิดกินเข้าไป

แล้วก็อิ่มท้องเหมือนกัน แต่อาจจะไม่อิ่มใจ

 ถ้ากินอาหารที่ถูกปากถูกคอนี้อิ่มทั้งท้องอิ่มทั้งใจ

 เราจึงมักไปเลือกรับประทานอาหารตามร้านต่างๆ

ตามร้านที่เราต้องการที่กินแล้ว

นอกจากให้ความอิ่มทางร่างกายแล้ว

ก็ให้ความอิ่มทางใจด้วย

 ถึงแม้จะเป็นความอิ่มเดี๋ยวเดียว

แต่มันก็เป็นความอิ่มที่มันเป็นกิเลส

 แต่เราก็ยังชอบกินอยู่ ไหนๆ จะกินทั้งที

ก็ขอให้กินแล้วมีความสุขใจด้วย

ไม่ใช่เพียงแต่สุขกาย

 การทำบุญก็แบบเดียวกันนี่แหละ

การทำบุญที่เราชอบทำกับทำบุญชนิดที่เราไม่ชอบ

ทำนี้มันมีความรู้สึกต่างกันตรงที่ว่า

 ความปีติอาจจะมีไม่เหมือนกัน

แต่ความอิ่มใจสุขใจก็ได้เหมือนกัน

 คือการเสียสละข้าวขอเงินทองไปแล้ว

ไม่ว่าจะทำบุญที่ไหนแบบไหน

 ทำกับโรงพยาบาลหรือทำกับโรงเรียน

หรือตอนนี้มีชาวลาวเดือดร้อนเราก็ช่วยซื้อของ

หรือส่งเงินไปให้แก่ผู้ที่เขาเดือดร้อน

 ทำแล้วเราก็เกิดความอิ่มใจสุขใจ

 แต่จะไม่มากเท่ากับบุญชนิดที่เราชอบทำ

 บางคนชอบสร้างพระพอได้สร้างพระก็มีความอิ่มใจ

 สร้างพระพุทธรูป บางคนชอบสร้างโบสถ์สร้างเจดีย์

 อันนี้แต่ละคนก็มีความชอบไม่เหมือนกัน

 แต่ความปลื้มปิติอาจจะไม่เหมือนกัน

บางคนชอบเลี้ยงสัตว์ดูแลสัตว์

ได้เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวแล้วมีความปลื้มปีติ

บางคนชอบปล่อยนกปล่อยปลา

 บางคนชอบไถ่วัวโคไถ่ชีวิตวัวโค

 อันนี้เลือกทำได้เป็นบุญเหมือนกัน

 เป็นอาหารของใจเหมือนกัน

แต่ควรจะทำให้มันเป็นนิสัย ถ้าทำได้ทุกวันจะดี

ถ้าไม่สามารถทำได้ทุกวัน

เราก็สามารถทำแบบใส่กระปุกไปก่อนก็ได้

 ทำทุกวัน แต่ถ้ายังไม่มีผู้รับเงินนี้

เราก็เอาเงินที่เราจะทำบุญนี้

ใส่กระปุกไปก่อนทุกวันวันละห้าบาทสิบบาท

ก่อนจะออกจากบ้านก็ทำบุญก่อน

 ใส่บาตร ไม่มีพระมาบิณฑบาต

ก็เอาเงินนี้ใส่กระปุกไปก่อน

 ถ้าเราทำอย่างนี้ทุกวันมันจะ หนึ่งมันจะเป็นนิสัย

 จะติดนิสัยจะทำให้เราชอบทำ

 แล้วมันจะมีบุญหล่อเลี้ยงจิตใจของเราทุกวัน

 แล้วถึงเวลาที่เราจะไปทำบุญมีโอกาส

เช่นวันเกิดหรือวันสำคัญวันหยุดอย่างนี้

 เรามีเวลาไปวัดเราจะได้มีเงินทำบุญ

ถ้าเราไม่เก็บเงินใส่กระปุกไว้

 เอาเงินเหล่านี้ไปใช้อย่างอื่น

พอมีโอกาสไปวัดไปทำบุญ

หรือมีโอกาสไปทำบุญที่ไหน

 จะทำไม่ได้มาก ทำได้เล็กน้อยเท่านั้นเอง

 เพราะว่าเราไม่มีเงินทำ แต่ถ้าเราทำทุกวัน

 วันละเล็กวันละน้อยเก็บไปเรื่อยๆ

 พอถึงวันที่มีโอกาสจะต้องทำบุญ

 วันเกิดหรือวันสำคัญทางศาสนาหรือวันอะไรก็ตาม

โอกาสอะไรก็ตามเราจะได้มีเงินก้อน

ที่จะได้ทำบุญอย่างเต็มที่ได้.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

....................................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๖๑







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ