“พระอรหันต์ในบ้าน”

ถาม : ถ้าเราไปหางานทำหาเงินใช้

แล้วไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ ไปแสวงบุญบ้าง

 ไปทางธรรมจะถือว่าบาปไหม

ตอนนี้ไม่มีรายได้เลย

แต่พ่อแม่พอมีพอใช้ไม่ลำบาก

 แต่ไม่มีเงินพอจะเลี้ยงท่าน

พระอาจารย์ : ไม่ไปขอเงินท่านใช้

ก็ดีแล้วแหล่ะ ไม่บาปหรอก

ที่เราไปทำมาหากิน

เพื่อที่เราจะได้พึ่งตัวเราเองได้

ไม่ไปรบกวนพ่อแม่ นอกจากว่า

พ่อแม่ช่วยตัวเองไม่ได้เท่านั้นแหละ

เราจึงควรจะอยู่กับท่าน เลี้ยงดูท่าน

 แต่ถ้าท่านยังเลี้ยงดูตัวของท่านได้อยู่

 ท่านไม่เดือดร้อน

ก็การไปทำมาหากินการไปอยู่ที่อื่น

ก็ไม่เป็นความผิด แต่อย่างใด

บาปก็คือการทำผิดศีล ๕

 ถ้าเราไม่ได้ฆ่าพ่อฆ่าแม่

ไม่ได้ลักทรัพย์ของพ่อแม่

ไม่ได้ทำอะไรเสียหาย ให้กับพ่อแม่

 ก็ไม่ถือว่าเราทำบาปแต่อย่างใด

 แต่เราอาจจะไม่ได้ทำบุญกับท่าน

เท่านั้นเอง ยังไม่มีโอกาส ได้ตอบแทน

บุญคุณไม่ได้ทำบุญ

 แต่ถ้าต่อไปถ้าเรามีฐานะที่ดีขึ้น

เราก็ควรจะคิดถึงพ่อแม่

 อย่างครูบาอาจารย์สอน

 ว่าก่อนที่จะออกไปทำบุญ

กับพระอรหันต์นอกบ้าน

ก็ให้ทำบุญกับพระอรหันต์ในบ้านก่อน

 ในบ้านพวกเรา

ก็มีพระอรหันต์อยู่ ๒ รูปด้วยกัน

 ก็คือพ่อแม่ของเรานี้แหละ

เพราะว่าท่านเป็นผู้ที่มีพระคุณ

 กับเราอย่างใหญ่หลวง

ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะมีพระคุณ

เท่ากับพ่อแม่ของเรา

 ยกเว้นพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เท่านั้น

ที่มีพระคุณมากกว่าเนื่องจากว่า

พ่อแม่เพียงแต่ให้ร่างกายเราให้ชีวิตเรา

 แต่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นี้

ให้พระนิพพานกับเรา

พระนิพพานนี้มีคุณค่า

ยิ่งกว่าร่างกายของเรา

หลายแสนเท่าด้วยกัน

 แต่พ่อแม่ของเราก็เป็นบุคคลที่สำคัญ

 สำหรับอย่างยิ่งสำหรับเรา

ถ้าเรามีโอกาสที่จะตอบแทนบุญคุณท่าน

ได้ด้วยวิธีใดก็ตาม ขอให้เราทำไปเถิด

ไม่ต้องไปกังวลกับเรื่อง

ไปทำบุญนอกบ้าน

 ขอให้ทำบุญในบ้านให้พร้อมก่อน

 อย่างที่ในคำสอนของ สัพพะปาปัสะ

 อะกะระณัง กุสะสัสสูปะสัมปะทา

จงยังกุศลทั้งหลายให้ถึงพร้อม

กุศลก็คือความดีทั้งหลาย

บุญทั้งหลาย เช่นความกตัญญูกตเวที

เลี้ยงดูพ่อแม่ อันนี้ก็เป็นบุญ

เป็นกุศลอย่างมาก

พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า

 ต่อให้เลี้ยงพ่อแม่ให้ดีขนาดไหน

แบกท่านไว้บนไหล่บนบ่า

ให้ท่านอุจจาระปัสาวะใส่เรา

บุญคุณของท่านมีกับเราก็ยังไม่หมด

วิธีที่จะทำให้บุญคุณของท่านหมดก็คือ

เราต้องทำให้ท่านเป็นพระโสดาบันให้ได้

ถ้าเราทำให้ท่าน เป็นพระโสดาบันได้

 ท่านก็จะหลุดพ้นจากอบาย

 แล้วท่านก็จะมีภพชาติไม่เกิน ๗ ชาติ

 ท่านก็จะเข้าถึงพระนิพพานได้

 อย่างที่พระพุทธเจ้าได้ทรงกระทำ

กับพระพุทธมารดา

หลังจากที่ทรงตรัสรู้แล้ว

ก็ทรงติดต่อกับพระพุทธมารดา

ที่ได้ไปจุติบนสวรรค์

และทรงใช้พลังจิต

สั่งสอนอยู่ ๑ พรรษาด้วยกัน

จนได้บรรลุเป็นพระโสดาบันขึ้นมา

 พระองค์ก็ถือว่า

ได้ทำหน้าที่อย่างเต็มที่แล้ว

 พระราชบิดา ก็ได้ช่วยให้บรรลุ

เป็นพระอรหันต์ ๗ วัน

ก่อนที่จะเสด็จสวรรคตไป

นี่แหละคือวิธีตอบแทนบุญคุณ

ของผู้ที่มีพระคุณทั้งหลาย

ควรจะตอบแทนทางด้านจิตใจ

 แต่ถ้าเขาไม่พร้อมที่จะรับธรรมะ

หรือวิธีการปฏิบัติ ทางด้านจิตใจ

เราก็ต้องช่วยทางด้านปัจจัย ๔ ไป

 เลี้ยงดูท่านให้ดี

อย่าให้ท่านอดยากขาดแคลน

ให้มีปัจจัย ๔ พร้อมบริบูรณ์

 เจ็บไข้ได้ป่วยก็มีหยูกยามีหมออะไรต่างๆ

ไว้คอยดูแล แล้วถึงเวลาที่ท่านตายไป

 ตายไปเราก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศล ไปให้

กับท่านอีกต่อหนึ่ง

นี่ก็เป็นสิ่งที่เราทำได้

เป็นสิ่งที่เราไม่ควรจะมองข้าม

 เป็นบุญเป็นกุศลเหมือนกับ

ที่เราไปทำบุญกับพระ

 ครูบาอาจารย์ต่างๆ บุญเหมือนกัน

 เพราะเกิดจากการเสียสละ จาคะ

เสียสละความสุข

เสียสละประโยชน์ของเราให้แก่ผู้อื่น.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.......................

ธรรมะบนเขา วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗

(วันมาฆบูชา)

“หัวใจของคำสอนของพระพุทธเจ้า”








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ