"โทษของการทำตามความอยาก"
เป็นมหาลาภมหาโชคสำหรับเรา
สำหรับผู้ที่มาเกิด มาพบพระพุทธศาสนา
เพราะจะสามารถเข้าสู่ทรัพย์ภายใน
ระดับโลกุตรทรัพย์หรืออริยะทรัพย์ได้
สามารถที่จะหลุดออกจาก
การเวียนว่ายตายเกิดในภพต่างๆ ได้
ถ้าไม่ได้พบกับพระพุทธศาสนา
จะไม่สามารถที่จะหลุดพ้น
จากการเวียนว่ายตายเกิดได้
ถึงแม้ว่าจะเวียนว่ายตายเกิดในสุขคติ
คืออยู่ในโลกของเทวดา หรือโลกของพรหม
แต่ก็ยังต้องเสื่อมกลับมาเกิดเป็นมนุษย์
กลับมาทำบุญ มารักษาศีล
มานั่งสมาธิกันอยู่เรื่อยๆ
นี่คือเรื่องของทรัพย์ภายใน
ที่พวกเราอาจจะยังไม่ได้สัมผัสกัน
หรือยังไม่รู้กัน ก็จะได้รู้กัน
ถ้าเราได้มาฟังเทศน์ฟังธรรม
มาฟังคำสอนของพระพุทธเจ้า
เพราะถ้าเราไม่ฟัง
เราก็อาจจะไม่รู้ว่าเราเป็นใคร
เราอาจจะเข้าใจผิด
ไปคิดว่าเราเป็นร่างกายก็ได้
และก็คิดว่าเมื่อร่างกายตายไปแล้ว
ใครเล่าจะไปเป็นผู้รับผลบุญรับผลบาปต่างๆ
ใครจะไปนิพพานกัน
แต่ถ้าเราได้ฟังเทศน์ฟังธรรม
ฟังความรู้ของพระพุทธเจ้า เราจะได้เรียนรู้ว่า
เรานี้ไม่ได้เป็นร่างกาย เราเป็นใจ
เป็นผู้รู้ผู้คิด ผู้สั่งให้ร่างกายทำอะไรต่างๆ
สั่งให้ทำบุญ สั่งให้ทำบาป
และเป็นผู้ที่จะไปรับผลของบุญของบาปต่อไป
ถ้าเราไม่ได้พบกับพระพุทธศาสนา
เราก็จะไม่เห็นความสำคัญในเรื่องของการทำบุญ
ในเรื่องของการละบาป
ในเรื่องของการชำระใจให้สะอาดบริสุทธิ์
คือกำจัดความอยากต่างๆ
ละกามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา
ให้หมดไปจากใจ เพราะเราเห็นว่า
ความสุขของเรานี้ขึ้นอยู่กับกามตัณหา
ภวตัณหา และวิภวตัณหานั่นเอง
เวลาเราเกิดความอยากเสพรูปเสียงกลิ่นรส
เราก็ไปเสพกัน พอเราเสพเราก็ได้ความสุขกัน
เราก็เลยไม่เห็นโทษของการเสพ
ของการทำตามความอยาก
เพราะเราเห็นว่าเวลาเราอยากได้
เราได้สิ่งที่เราอยาก เรามีความสุขกัน
เวลาแต่งงานนี้จัดงานเลี้ยงฉลองกันใหญ่โต
เสียเงินเสียทองไปเช่าที่โรงแรมหรูหรา
ทุกคนมีความสุข ผู้คนไปร่วมงาน
ก็เลยเห็นว่าการมีความอยาก
การทำตามความอยากนี้ เป็นการหาความสุข
เป็นการสร้างความสุขกัน
แต่มองไม่เห็นผลที่ตามมา
หลังจากที่ได้ทำตามความอยากแล้ว
ไม่เห็นเวลาที่หลังจากแต่งงานกันแล้ว
เริ่มเกิดการทะเลาะเบาะแว้งกัน
เริ่มเกิดการผิดใจกัน ขัดใจกัน
เริ่มเกิดความโกรธความเกลียดกัน
จนในที่สุดก็อาจจะนำพาไปสู่การหย่าร้างกัน
อันนี้ก็เป็นผลรับผลที่ตามมา
หลังจากที่ไปทำตามความอยากกัน
ได้ความสุขจากความอยากกันแล้ว
พอเหตุการณ์เปลี่ยนไปคนเปลี่ยนไป
เคยรักกันเคยเอาอกเอาใจกัน
ก็กลับมาไม่เอาอกเอาใจกัน ไม่รักกัน
ก็เลยกลายเป็นศัตรูกัน ทะเลาะเบาะแว้งกัน
ทำร้ายกัน นี่ก็คือ อนิจจัง
คือความไม่เที่ยงแท้แน่นอน
ของ ความสุขที่เกิดจากการทำตามความอยาก.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
................................
ธรรมะบนเขา
วันที่ ๑๑ มิถุนายน ๒๕๖๐
ขอบคุณที่มา fb.พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [