Group Blog
All Blog
|
<<< "ใช้พุทโธสู้กับมัน" >>> เวลาจะพุทโธมันพุทโธไม่ออก เพราะมันจะไปคิดถึงเรื่องที่เราอยาก พอมันไปคิดถึงเรื่องที่อยากแล้วมันติด เหมือนรถติดหล่ม มันจะคิดอยู่แต่เรื่องนั้น จนกว่ามันจะได้สิ่งที่มันอยาก มันถึงจะเลิกคิด แต่ถ้าเราใช้พุทโธงัดสู้กับมัน พอคิดถึงเรื่องที่เราอยากได้อยากทำ เราก็มาพุทโธพุทโธสู้กับมัน ถ้าเราชนะ พุทโธชนะ เราก็จะลืมเรื่องที่เราอยากทำอยากได้ พอความอยากหายไป ความเบาอกเบาใจสบายใจก็จะโผล่ขึ้นมา หมายถึงเวลาเราทำอะไรต่างๆ ใจมันอยากเราก็ต้องสู้กับมันทันที อย่าปล่อยให้มันอยาก อย่าไปรอเวลามานั่งสมาธิก่อน มันจะไม่ทันการณ์ ต้องใช้สติสู้กับมันไปก่อน แต่ถ้าเราอยากจะให้จิตเรานิ่งสงบอย่างเต็มที่นี้ เราต้องมีเวลาให้ร่างกายได้นั่งเฉยๆ ไม่ทำอะไร เพราะถ้าร่างกายยังทำอยู่แสดงว่าใจยังทำอยู่ ใจยังทำงานอยู่ ใจยังคิดอยู่ ใจยังต้องสั่งร่างกายให้เคลื่อนไหวอยู่ ใจก็จะไม่สงบเต็มที่ ถ้าอยากจะให้สงบเต็มที่ ก็ต้องมานั่ง แต่เวลาฝึกสตินี้ไม่ต้องนั่งเฉยๆ ฝึกได้ในทุกอิริยาบถของการเคลื่อนไหว แต่มันจะไม่สงบนิ่งเหมือนกับนั่งสมาธิ แต่เราต้องฝึกสติก่อน ถ้าเราหยุดความคิดไม่ได้ เวลาเรามานั่งสมาธิมันก็จะคิดต่อไป ถ้ามันคิดแล้ว นั่งยังไงก็ไม่มีวันสงบได้ ไม่มีวันนิ่งได้ ดังนั้นตอนต้นก็ต้องฝึกสติก่อน พุทโธพุทโธไป เวลาที่เราไม่ต้องใช้ความคิดนั้นแหละ เราใช้พุทโธ เช่นเวลาเราเตรียมตัวตอนเช้า เราตื่นขึ้นมาจะไปทำงาน เราเตรียมตัวเข้าห้องน้ำห้องท่า อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน แต่งเนื้อแต่งตัว รับประทานอาหาร ทำอะไรเหล่านี้ เราสามารถพุทโธไปได้ ให้พุทโธพุทโธ หัดท่องพุทโธพุทโธไปภายในใจ แล้วต่อไปเราจะคล่อง เวลาเกิดความอยากขึ้นมา ก็พุทโธพุทโธสู้กับมันได้ พอเราอยู่กับพุทโธพุทโธไป ความอยากมันก็จะถอยไป แต่มันไม่ตาย มันจะตายแบบถาวรก็คือต้องใช้ปัญญาให้เห็นว่า การไปทำตามความอยากนี้ จะต้องไปเจอปัญหา ไปเจอความทุกข์มากกว่าจะได้ความสุข ต้องเห็นโทษ สูบบุหรี่ก็จะต้องเจอโทษของการสูบบุหรี่ ดื่มสุราก็จะเจอโทษของการดื่มสุรา เที่ยวผู้หญิงที่ยวผู้ชาย ก็อาจจะไปติดโรคร้ายแรงต่างๆ มา ไปยุ่งเกี่ยวกับสามีภรรยาของคนอื่นเขา ก็เดี๋ยวอาจจะถูกเขาฆ่าตายถ้าเขาจับได้ ให้เห็นโทษเห็นภัยที่จะเกิดจาก การกระทำตามความอยากแล้ว มันจะไม่กล้าทำมันจะเลิกทำไม่เอาดีกว่า บางทีที่ทำนี้มันไม่ไปคิดถึงผลกระทบที่จะกลับมา คิดเห็นแต่ผลดีที่จะได้จากการกระทำ แต่ถ้ามีเวลามานั่งวิเคราะห์ด้วยปัญญา มันจะเห็นว่าการจะทำตามความอยากนี้ มันจะมีปัญหาตามมาตลอด ไม่มีวันสิ้นสุด อย่างน้อยก็คือความอยากมันจะไม่หมด มันจะอยากไปเรื่อยๆ แล้วพออยากแล้วไม่ได้ดั่งใจอยาก ก็จะทุกข์ เพราะต่อไปร่างกายมันจะตอบสนอง ความอยากของเราไม่ได้ เวลาแก่ เวลาเจ็บ เวลาตายนี้ มันไม่สามารถตอบสนองความอยาก เวลานั้นก็จะมีแต่โรคซึมเศร้าเข้ามา โรคเหงาโรคว้าเหว่ บางคนก็ถึงกับฆ่าตัวตายไปก็มี เพราะอยู่ไปไม่มีความสุข แต่ไม่รู้หรอกว่า ความทุกข์นี้เกิดจากความอยากของตนเอง ถ้าอยากฆ่าก็ฆ่าความยาก ฆ่าความโลภ ถึงจะแก้ปัญหาถูกจุด ไปฆ่าร่างกายไม่ได้ไปแก้ปัญหา ต้นเหตุปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ ความแก่ ความเจ็บ ความตาย มันอยู่ที่ความอยาก ต้องฆ่าความอยาก ต้องหยุดความอยาก ต้องทำลายความอยาก ถ้าทำลายความอยากได้ ใจจะมีความสุข โดยที่ไม่ต้องใช้ร่างกายทำอะไรก็ได้ ร่างกายแก่ก็สุขได้ ร่างกายเจ็บไข้ได้ป่วยก็สุขได้ ร่างกายตายก็สุขได้ แล้วก็ไม่ต้องกลับมามีร่างกายอันใหม่ด้วย ถ้าเราสามารถมีความสุขโดยที่เราไม่ใช้ร่างกายได้ เราก็ไม่ต้องมีร่างกายกัน จากการมีพุทโธพุทโธคอยกำกับความคิด คอยหยุดความคิด เวลานั่งสมาธินั่งเฉยๆ จิตก็จะนิ่งพอนิ่งแล้วก็จะเกิดความสุขอันนี้ขึ้นมา แล้วถ้าอยากจะให้ความสุขอันนี้อยู่กับใจอย่างถาวร ก็ต้องคอยกำจัดตัวที่จะมาทำลายความสงบ ตัวที่ทำลายความสงบก็คือความอยากนี่เอง พอใจสงบปั๊บไปคิดถึงกาแฟมันก็หายสงบแล้ว มันก็อยากขึ้นมา มันก็อยากสั่นขึ้นมา ถ้ามันสั่นก็ต้องใช้ปัญญาบอกอย่าไปทำ ทำเท่าไหร่ก็ไม่อิ่มไม่พอ อยู่กับความสงบดีกว่า กลับมาทำใจให้สงบ หยุดความคิดถึงกาแฟดีกว่า พอไม่คิดถึงกาแฟ ความอยากกาแฟก็หมดไป ความสงบก็กลับมา ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ต่อไปความอยากมันก็จะหมดไป พออยากก็รู้ว่าไม่ทำแล้ว ทำแล้วมันเป็นโทษมากกว่าเป็นคุณ นี่คือการใช้ปัญญา ถึงจะสามารถทำลายความอยาก ที่จะมาคอยทำลายความสุขที่ได้จากความสงบแล้ว ต่อไปเราจะมีความสุขไปตลอดเวลา ไม่ว่าเวลาไหนก็จะสงบมีความสุข เพราะว่าไม่มีตัวคอยมาทำลายความสงบ คือตัวความอยากต่างๆ หรือความโลภต่างๆ ความโลภกับความอยากก็ตัวเดียวกัน เพียงแต่ท่านเปลี่ยนชื่อให้มันฟัง จะได้ไม่เบื่อเท่านั้นเอง แต่ความจริงมันก็ตัวเดียวกัน ความโลภก็อยากได้ ความอยากก็อยากได้ ฉะนั้นต้องหยุดความอยากทั้งปวง ถ้าหยุดความอยากได้ ความโกรธก็จะไม่มี ความโกรธนั้นเกิดจากความอยากนี่แหละ พออยากได้อะไร ไม่ได้ก็โกรธ คนที่ขัดขวางเรา หรือคนที่ไม่ตอบสนองความต้องการของเรา แล้วก็จะโกรธเขา แล้วความอยากก็เกิดจากความหลง ความหลงที่ไม่รู้ว่า การทำตามความอยากนี้ เป็นโทษมากกว่าเป็นคุณ ความสุขไม่ได้อยู่ที่การทำตามความอยาก ความสุขอยู่ที่การไม่มีความอยาก อันนี้ต้องมีคนมาบอกคือพระพุทธเจ้า ถึงจะแก้ความอยากหลงอันนี้ได้ ตอนนี้เรามีพระพุทธเจ้ามาบอกเราแล้วว่า ความสุขของเราอยู่ที่การไม่มีความอยาก และการจะ ทำให้ความอยากหมดไปได้ ก็ต้องฝืนมันในทุกรูปแบบ มันอยากจะเอาเงินไปซื้อความอยาก ซื้อสิ่งต่างๆ ตามความอยาก ก็เอาไปทำบุญกัน มันอยากจะทำบาปก็ต้องหยุดมัน มันอยากจะคิดก็ต้องหยุดมัน แล้วต่อไปมันก็จะทำให้ความอยากหมดไปได้ พอความอยากหมดไปแล้วทีนี้ไม่มีอะไรมารบกวนใจ ใจจะสงบไปโดยธรรมชาติของมัน. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
...............................
สนทนาธรรมบนเขา
 แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณโดย: สมาชิกหมายเลข 4507140
 วันที่: 3 พฤษภาคม 2561 เวลา:12:37:11 น. |
tangkay
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |
||||||||||||
