Group Blog
All Blog
|
วันนี้ที่รอคอย วันอังคารที่ 1 มกราคม 2551 วันแรกที่รู้ว่ามีอีกชีวิตหนึ่งมาอยู่ในตัวเรา มันตื่นเต้นดีใจจนบอกไม่ถูก จำได้ว่าร้องไห้ด้วยหละ น้ำตาแห่งความดีใจ ไม่อยากจะเชื่อเลย...เราจะได้เป็นแม่คนแล้วนะ ย้อนหลังไปช่วงวันปีใหม่ วันที่ 1 ม.ค. กลับจากบ้านพี่เอ๋ที่อยุธยา ก็เหนื่อยมาก เพราะอาทิตย์ก่อนหน้านั้นตั้งใจจะไปไหว้พระพุทธชินราช เลยไปเที่ยวกำแพงเพชร กับสุโขทัยก่อน แล้วค่อยไปไหว้พระพุทธชินราชและสุดท้ายไปงานแต่งงานเจี๊ยบที่พิษณุโลก ตอนอยู่ที่งานก็เล่นกับน้องกัน (ลูกของเป็ด) ยังเศร้าใจอยู่เลยว่าเฮ้อ เมื่อไหร่จะถึงตาเราซักทีนะ อ้อ ช่วงวันที่ 24 - 25 ธ.ค. มีเลือดมา ยังนึกว่าเป็นประจำเดือน ก็เศร้าสิ แต่ทำไมมันมาน้อยมาก ๆ ก็ไม่ได้เอะใจ ทีนี้พอกลับมากรุงเทพฯ กะว่าจะล้างพิษโดยใช้อาหารเสริมซักหน่อย คิดยังไงไม่รู้ เลยเอาชุดเทสต์ออกมาเทสต์เพื่อความชัวร์ ตอนเกือบเที่ยงคืนแล้วมั้ง ก็หยดลงไป...คิดว่าคงจะเหมือนเดิม ก็รอแป๊บนึง ว่าจะเอาไปทิ้งซะแล้ว เฮ้ย มันขึ้นสองขีด...ขยี้ตาดู เฮ้ย สองขีดจริง ๆ ด้วย มือไม้สั่น ออกจากห้องน้ำ รีบเอาให้พี่ประยงค์ดู จริง ๆ ด้วยหละ ไม่ได้ตาฝาดไป ร้องไห้น้ำตาไหล (แอบเห็นพี่ประยงค์น้ำตาซึมหละ) คืนนั้นก็นอนไม่หลับสิ มันตื่นเต้นอ่ะ กลัวว่าฝันไปด้วย (เคยฝันซ้อนฝันไง) กลัวตื่นแล้วไม่เป็นความจริง ก็เลยคุยกันว่าพรุ่งนี้ไปหาหมอกันนะ เล่าย้อนหลังไปหน่อยนะ ช่วงที่ไปเที่ยว ก็เหนื่อย ๆ นะ มันเวียน ๆ ปวด ๆ หัวอยู่เรื่อย ๆ คิดว่าเหนื่อยเดินทาง ตอนอยู่อยุธยานี่เป็นเอามากเลย จำได้ว่าเหม็นปลาทู (กินมาสองครั้งภายในหนึ่งอาทิตย์) กะเหม็นกลิ่นเหล้าพี่อู๊ด พี่เอ๋มาบอกตอนหลังว่า เห็นเราหงุดหงิด ไม่สบายเวียนหัว ว่าจะทักแล้ว แต่ไม่กล้า รอจนเราไปบอกว่าท้อง พี่เค้าถึงเล่าให้ฟัง อิอิ แล้วพอกลับมาบ้านนะ ยังไม่ได้บอกอี๊ ปรากฎว่าเจอปลาทูทอดรอบสาม (ภายในหนึ่งอาทิตย์) โอ๊ย จะอ้วกเลยอ่ะ มันเหม็นมาก ฮ่าฮ่าฮ่า จนทุกวันนี้ยังไม่อยากกินปลาทูเลย น่ากลัวจริง ๆ |
คุณรักผมและผมรักคุณ
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |