Bloggang.com : calico cat - จอมคนแดนฝัน : เรื่องเล่าจากดินแดนอันแสนไกล

Group Blog

All Blogs

จอมคนแดนฝัน : เรื่องเล่าจากดินแดนอันแสนไกล

จอมคนแดนฝัน : เรื่องเล่าจากดินแดนอันแสนไกล

ปรกติเราเป็นคนไม่ค่อยอ่านการ์ตูนผู้หญิงซักเท่าไรเลยทำให้รู้จักการ์ตูนเรื่องนี้ช้ากว่าชาวบ้านเค้าเป็นสิบปี.......
แต่พอได้อ่านแล้วก็รู้สึกว่า....อืมม์....ของเค้าดีจริงๆ....55555........

ได้ยินกิตติศัพท์มานานแล้วว่าการ์ตูนเรื่องนี้ดี.....เพิ่งมาสบโอกาสพิสูจน์เอาเมื่อช่วงสิ้นปี 2549 ที่เพิ่งจะผ่านไปนี่เอง....

เราไปได้จอมคนแดนฝัน (ซึ่งปัจจุบันหาได้ยากมาก) มาแบบยกชุด (ขาดแค่เล่ม 13 กับเล่ม 14) จากร้านขายการ์ตูนมือสองแถวบ้าน......
แล้วประกอบกับเป็นช่วงที่ได้หยุดยาวปีใหม่พอดี......เลยมีเวลามานั่งละเลียดอ่าน.......

อย่างแรกในการ์ตูนเรื่องนี้ที่เราชอบ คือ ลายเส้นที่สวยแบบคลาสสิค ซึ่งหาได้ยากเต็มทีจากการ์ตูนสมัยใหม่.....

อย่างที่สอง คือ เนื้อหาที่พูดถึงความรักที่ลึกซึ้ง......แล้วก็ยิ่งใหญ่......ไม่เห็นแก่ตัว.....
ไม่ได้มีแค่ฉันรักเธอ....เธอรักฉัน.....โลกนี้มีเราเพียงแค่ 2 คนแบบการ์ตูนผู้หญิงส่วนใหญ่ (ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เราไม่ค่อยชอบอ่าน)

อย่างที่สาม คือ แนวคิดหลายๆอย่างที่โดนใจ.....อ่านแล้วทำให้คิดว่า..........คนเขียนเค้าคิดได้ลึกซึ้งดีจังแฮะ......

ตัวอย่างก็อาทิเช่น.....

1. เรื่องที่โนริโกะ.....นางเอก......คิดว่าสาเหตุที่คนเราไปอยู่ ณ ที่แห่งหนึ่ง ในเวลาใดเวลาหนึ่ง มันต้องมีเหตุผลอะไรบางอย่าง....
เหมือนตอนเป็นเด็กที่เธอย้ายบ้านมาก็เพื่อจะทำให้เจอไฟไหม้แล้วเตือนเพื่อนบ้านให้มาดับได้ทัน รวมถึงการทะลุมิติมาเจอกับอิซัค....พระเอก.........ก็เพื่อนำทางเขาไปสู่แสงสว่างนั่นเอง....
เราเองก็ชอบคิดถึงเรื่องนี้อยู่บ่อยๆ.....อย่างเวลาขึ้นรถเมล์ไม่ทันก็ชอบคิดว่า......มันทำให้เราพลาดอะไรไปบ้างหรือเปล่าหนอ...
หรือถ้าเราขึ้นรถคันนั้นทัน....ชีวิตเราจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปหรือเปล่า....คล้ายๆกับในหนังเรื่อง Sliding Door อ่ะ.......

2. เรื่องพลังของคำขอบคุณ......อันนี้ชอบมาก......
กาย่าบอกนางเอกว่า......คำสั้นๆว่า “ขอบคุณ” นั้นมีพลังมหาศาลมากมายกว่าที่คิด.....เพราะคนเรานั้นมีชีวิตอยู่ด้วยความรู้สึกว่าอยากเป็นประโยชน์กับอะไรซักอย่าง......

แล้วถ้าเราได้รู้ว่าตัวเองสามารถมีประโยชน์ต่อใคร....หรืออะไรบางอย่างก็จะเกิดพลังมหาศาลตามมา......ซึ่งคำว่า “ขอบคุณ” นั่นเองที่ทำให้ใครบางคนเห็นคุณค่าในตัวเองขึ้นมา.....

จริงๆมีสิ่งละอันพันละน้อยที่ชอบอีกหลายอย่างนะ.....อาทิ

- ตัวจีโม.....หน้าตาน่ารักดี.....ตัวผู้ไว้ขนทรงพังค์เสียด้วย....55555.......

จริงๆตอนแรกที่โผล่ออกมาดูเหมือนจีโมเป็นตัวร้ายนะ....หน้าตาปีศาจเชียว.....แต่เราก็ชอบมาตั้งแต่แรกแล้วหละ....เพราะปรกติชอบอะไรแปลกๆอยู่แล้ว....5555......แล้วพอตอนหลังกลายมาเป็นฝ่ายดีแล้วยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่.......

- ความใสซื่อจนกลายเป็นเอ๋อของชาวหมู่บ้านอันสงบสุขที่โนริโกะกับอิซัคไปซ่อนตัวอยู่ระยะหนึ่ง.....

ชาวบ้านที่ชอบแอบดูพระเอกกับนางเอง....แล้วก็ผูกพล็อตละครน้ำเน่าให้โนริโกะกับอิซัคกันขึ้นมาเอง....

ที่ฮาก๊ากเลยก็คือตอนที่อิลุค....ภูติแห่งป่าหมอกขาว.....ประหลาดใจว่าทำไมพลังความชั่วร้ายถึงไม่มาแผ้วพานชาวหมู่บ้านนี้เลยก็ไม่รุ.....แล้วนางเอกกับพระเอกก็ทำหน้าประมาณว่า.....รู้สึกเข้าใจๆยังไงก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น.....5555555.......

- คนแต่ง เคียวโกะ ฮิคาวะ (Kyoko Hikawa) รู้สึกว่าจะมีมุมมองอะไรบางอย่างคล้ายๆเราดี...อย่างตอนที่เธอเล่าว่าจูงจักรยานสวนกับคนบนทางแคบแล้วอีกฝ่ายหลีกทางให้ไปก่อนพร้อมกับรอยยิ้ม....ทำให้เธอรู้สึกว่ามนุษย์เรานี่ดีจริงๆนะ.....

อ่านตรงนี้แล้วดีใจว่า......เออหนอ.....เจอคนพันธุ์เดียวกันเข้าให้แล้ว......เพราะตัวเองก็เคยน้ำตาซึมกะอีแค่เรื่องที่มีคนหลีกทางให้บนทางเท้ามาแล้ว......ทั้งที่ปรกติภายนอกเราจะดูเป็นคนเย็นชา.......ไม่ค่อยสนใจใคร......แต่จะแพ้เรื่องแบบนี้........เจอแล้วน้ำตาจะไหล.....

สรุปง่ายๆก็คือ.....ที่ชอบการ์ตูนเรื่องนี้เพราะอ่านแล้ว “อบอุ่นในหัวใจ” ทำให้หันกลับมามองโลก มองผู้คนด้วยสายตาที่ลึกซึ้งมากขึ้น......

ป.ล. ใครเจอเล่ม 13-14 ที่ไหนวานบอกที......เพราะตอนนี้ยังเก็บได้ไม่ครบชุดเลย.... ที่ได้อ่านจนจบก็เพราะยืมคนที่ทำงานมา.......

ส่วนใครที่ยังไม่เคยอ่านขอแนะนำว่าให้หามาอ่านเถอะ....เพื่อความอบอุ่นในหัวใจค่ะ..........

Create Date : 10 มกราคม 2550

Last Update : 10 มกราคม 2550 6:17:01 น.

1 comments

Counter : 6625 Pageviews.