Group Blog
All Blog
|
--- วั น เ ด็ ก ข อ ง ฉั น ---
 วันเด็กที่ผ่านมา มองฟ้าอากาศใส ๆ ระหว่างเดินทาง ฟังข่าวอุบัติเหตุของนักกระโดดร่มดิ่งพสุธาซึ่งเป็นกิจกรรมในวันเด็กแล้วนึกถึงลุงซึ่งเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของแม่ ครั้งหนึ่ง เราเคยอพยพกันมาอาศัยใต้ร่มเงาครอบครัวของลุง ลุงเป็นฮีโร่ในใจฉันอยู่เงียบ ๆ เหมือนเราจะอ่านใจกันออก ลุงไม่แสดงออกว่าเป็นห่วงพวกฉันนอกจากชื่นชมหลาน ๆ ของลุงในเรื่องเรียนและเล่นกีฬาอยู่เงียบ ๆ เหมือนกัน จำได้ว่า...ทุกวันเด็ก จะเกิดโกลาหล ป้าจะเอ็ดตะโรแต่เช้าเพราะลุงจะต้องไปกระโดดร่มดิ่งพสุธาผาดโผนโชว์เด็ก ๆ กลางฟ้าทุกปี ป้าจะบ่นและด่าลุงทุกครั้งก่อนออกบ้าน 'ไอ้แก่...' แล้วคำผรุสวาทก็ออกจากปากของป้ามานับไม่ถ้วน ฟังไม่ทัน จับความได้แต่ว่า ป้ากลัวลุงจะตายโหง ลูกหลานก็ต้องนิ่งเงียบเพราะผู้ใหญ่อารมณ์ไม่ดี ป้าไม่อยากให้ลุงกระโดดร่ม ไม่อยากเป็นม่ายเลี้ยงลูกตามลำพังตั้งห้าคน ป้าจะบ่น บ่น บ่นว่าถ้ามึงไม่ตายมึงก็จะต้องพิการ กูไม่อยากเลี้ยงทั้งลูกทั้งผัวที่พิการ ป้าเห็นอะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมด ส่วนลุงนั้นจะนิ่งเงียบ แต่ก็ค่อย ๆ พับร่มใส่รถมอเตอร์ไซค์คันเก่งของลุงออกบ้าน จูงไปสตาร์ทไกล ๆ บ้าน กว่าบ้านจะเงียบ พวกเราก็จะหลบหน้าหลบตาให้พ้นสายตาของป้า กลัวป้าอารมณ์เสียซ้ำซ้อนอีก เราเป็นเด็ก เราไม่เข้าใจหรอกว่า ป้าจะบ่นไปทำไม ลุงออกจะเท่ ใครกระโดดแบบนี้ได้บ้าง แล้วลุงออกบ้าน ลุงก็กลับมาทุกที ฉันเป็นเด็กบ้านนอกที่ชอบงานวันเด็กมาก ชอบของแจกในวันเด็ก อยากนั่งเฮลิคอปเตอร์ อยากเห็นรถถัง ตื่นเต้นที่มีการสาธิตอาวุธยุทโธปกรณ์นานาชนิด แต่ที่ใฝ่ฝันที่สุดคืออยากขึ้นเครื่องบิน อยากไปเข้าแถวต่อคิวขึ้นเฮลิคอปเตอร์บ้าง แต่ก็ไม่เคยได้ไปสักครั้งเดียว วันเด็กคือวันหยุดที่ต้องไปโรงเรียนโดยไม่ต้องแต่งชุดนักเรียน ไปทำกิจกรรม ไปเอาของขวัญสารพัดอย่างที่โรงเรียน โตขึ้นมาก็ได้ไปแข่งขันตอบปัญหา ได้ซองใส่เงินกินขนม หรูมากสำหรับเด็กสมัยนั้น กลับมาบ้านก็จะแอบ ๆ ไปดูลุงที่ห้อง หลังจากกระโดดร่มมาแล้ว เราจะยิ้มให้กัน ฉันรู้ว่าลุงมีความสุขมากที่ได้กระโดดร่ม ผ่านไปกี่ปีต่อกี่ปี ลุงก็ไม่เคยพลาดงานวันเด็กสักครั้ง ปีนี้ ฉันเห็นโปรไฟล์ของลุงเป็นรูปของลุงกำลังเหินเวหากลางอากาศ มีหลายภาพ และคนที่ลงภาพทั้งหมดคือลูกชายคนเล็กของลุงนั่นเอง งานนี้พี่สาวของฉันมาคอมเม้นต์กันไม่หยุด เป็นอาการที่ต่างจากเสียงชื่นชมของบรรดาหลาน ๆ ที่ส่งเสียงเดียวกันว่า เท่มากครับคุณปู่ / นี่คือคุณปู่ของฉัน /สุดยอดมากพี่อี๊ด / และคำชื่นชมอีกนับไม่ถ้วนยกเว้นแต่พี่สาวของฉันซึ่งโพสต์ว่า 'วันเด็กทีไร .. หายใจไม่ทั่วท้อง หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ปีนี้พ่อก็ยังไปโดดร่มอีกใช่มั้ย ปีนี้ .. หลาน 8 เพิ่มมา 1 คะน้าน้อย ปีนี้ ... 73 ปีแล้วน้าาาา คุณเทอดไทย' พร้อมกับส่งข่าวนักโดดร่มไม่กางตกกระแทกพื้นเสียชีวิตวันนี้ที่ทำให้เธอนึกถึงตอนเด็ก ๆ กลัวทุกครั้งที่มีข่าวแบบนี้และภาวนาอย่าให้ชื่อนั้นเป็น เทอดไทย แต่จนบัดนี้ความกลัวก็ยังไม่ลดแต่กลับเพิ่มกังวลขึ้นอีก เพราะป่านนี้แล้วพ่อก็ยังไม่หยุดกระโดดทั้งที่อายุมากขึ้น พ่อจะรู้มั้ยนะว่าตอนนี้ไม่ไช่แค่ลูก 5 แต่หลานอีก 7 ก็พลอยกังวลไปด้วยว่าพ่อจะกลับมาสภาพไหน เฮ้อ เกลียดวันเด็ก โคตรเศร้า โคตรเกลียด ไม่เคยชอบวันเด็กเลย เพราะทำไมต้องแสดงอะไรโลดแผลง โลดโผน แบบนี้ .. เพื่อ? ฉันไม่เห็นลุงเขียนตอบโต้ว่าอย่างไร แต่พี่สาวอีกคนของฉันคอมเม้นต์ต่อว่า ' 73 ของพ่อ ดิ่งได้ดิ่งดี แต่ในเมื่อพ่อมีความรักในที่ที่ได้ทำ ในขณะที่พ่อยังทำได้ ทำเลยพ่อ ลูกภูมิใจในตัวพ่อนะ' แน่ละ เริ่มมีเสียงแตกคอกันบ้าง แต่ลุงของฉันตอบไปว่า 'ขอบใจทุกกำลังใจที่มีให้ ก็ไปตามภาษาของคนแก่ ๆ คนหนึ่งซึ่งไม่มีอะไรจะทำเป็นแก่นสาร' พี่สาวของฉันยังไม่ลดละ 'แม่อนุญาตให้พ่อโดดตั้งแต่เมื่อไหร่' ลุงเลยตอบว่า 'แม่อนุญาตให้พ่อโดดอย่างเป็นทางการตั้งแต่ปี 2528 เป็นต้นมาและต่อไปไม่มีกำหนด ' ฉันอมยิ้ม แต่ก็ไม่พูดอะไร ฉันเห็นน้องชายของฉันคอมเม้นต์ว่า 'นี่ลุงของผมครับ ไอดอลของผมเลย' ฉันแอบคลิกไลค์ที่คอมเม้นต์ของน้องชาย ขอบคุณฮีไร่ในวันเด็กของฉัน ขอบคุค่ะ ภูพเยีย --- ข่ า ว ดี ต้ อ น รั บ ปี ใ ห ม่ ข อ ง ค ร อ บ ค รั ว ---
ผลการสอบโควต้ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ประกาศผลไปแล้ว ขอแสดงความยินดีกับเด็ก ๆ ที่ได้ที่เรียนดังที่ตั้งใจ สำหรับเด็ก ๆ ที่ยังไม่ได้ที่เรียนตามที่ตนหวัง ก็ขอให้ตั้งใจใหม่อีกครั้งนะคะ และผลการสอบครั้งนี้ ลูกสาวของเราได้ที่เรียนสมดังหวังหนึ่งคน พ่อแม่ขอแสดงความยินดีด้วย ขอให้ลูกตั้งใจเรียนและทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด และควรรับรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า คณะที่เลือกเรียนนั้นต้องใช้พลกำลัง ความสามารถทั้งหมดที่มีฟันฝ่าอุปสรรคทั้งหมดทั้งมวล ต้องมีใจเสียสละและเป็นผู้ให้สูง ต้องมีเมตตาและคุณธรรมในใจอยู่เสมอ ต้องมีสุขภาพกายและจิตใจแข็งแรง มีความสุขที่ได้เรียนอยู่เสมอ มีสติพอที่พร้อมเผชิญอุปสรรคข้างหน้า เพราะเราต้องออกมาทำประโยชน์ต่อส่วนรวมให้มากที่สุด เรื่องเหล่านี้ค่อย ๆ ฝึกฝนไป คนเราเกิดมามีหน้าที่มีความสุข และการมีความสุขได้นั้นต้องใช้ปัญญาด้วย จากนี้ต้องรักษาเนื้อรักษาตัว รักษาสุขภาพให้ดี ทำอะไรก็อย่าประมาท มีความใฝ่รู้ มีอะไรให้เราเรียนรู้รอบตัวทุกอย่าง ส่วนลูกสาวอีกคนที่ยังไม่ได้ที่เรียนตามที่ตั้งใจไว้ ผลสอบผ่านไปแล้ว เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้นอกจากเริ่มใหม่ ตั้งใจใหม่อีกครั้ง รวบรวมกำลังใจ คิดเสียว่า สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ เป็นการฝึกพลังใจไปอีกขั้นหนึ่ง ไม่เห็นเป็นไรเลย สอบไม่ได้ตามที่เราชอบไม่ใช่เรื่องน่าอาย ไม่ใช่เรื่องต้องเสียหน้า ไม่มีใครว่าอะไรและต้องไม่ว่าตัวเอง ไม่กดดันตัวเองเกินความจำเป็น นอกเสียจากว่าเราไม่ได้ตั้งใจทำทุกอย่างเต็มความสามารถเท่านั้น ถ้าได้ทำไปแล้วก็ไม่ต้องเสียใจ เป็นเรื่องธรรมดามาก เราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ครั้งแล้วครั้งเล่า ขออย่าเพิ่งเสียกำลังใจ ลองมาคิดร่วมกันอย่างนี้นะลูก เราสร้างความรู้สึกและภาพความยินดีว่าเราสอบได้คราวใหม่นี้ นึกถึงภาพนี้และ feel good อยู่ตลอดเวลา จักรวาลจะส่งสิ่งที่เราส่งออกไปกลับมาคือให้เราได้ตามภาพที่นึกไว้ แม่สนใจพลังทางบวกมากเพราะทำให้ใจเราเป็นสุข ถ้าเรารู้สึกแย่มันจะเป็นลบ และแม่ไม่อยากใช้คำว่าลุ้นต่อไป นั่นหมายถึงความลำบาก อย่าบ่นอะไร เพราะมันเหนื่อย พระไพศาลบอกว่า ไม่ผลักไส ไม่ต่อต้านนั่นถูกแล้ว ลองเขียนแปะที่ผนังดูทุกวันเลยว่า "ฉันคือหมอฟันจากมอชอที่ประสบความสำเร็จที่สุด" ชีวิตลูกจะรื่นรมย์ ความสงบจะเกิดขึ้นในใจ สิ่งเหล่านี้ลูกต้องทำเอง คนอื่นทำให้ไม่ได้ และควรรับรู้เสมอว่า พ่อแม่ภูมิใจและดีใจที่ลูกดูแลตัวเองได้ดีมาก ไม่เคยทำให้พ่อแม่ลำบากใจนอกจากความสบายใจ และมีความสุข ทุกคนเป็นกำลังใจให้ลูกอยู่เสมอ เราจะสู้ไปด้วยกันนะจ๊ะ ขอขอบพระคุณครูบาอาจารย์และผู้เกี่ยวข้องทุกท่าน ที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ให้เด็ก ๆ ของเรา ให้ความรัก ความเมตตาและทำให้พวกเขาเติบโตขึ้น ขอบพระคุณพี่โอ่งมาก ๆ ที่กรุณาสละเวลาอันมีค่ามาให้คำแนะนำในการเตรียมพร้อมสำหรับการสอบ ยังได้แนะนำเรื่องการทำสมาธิและเรื่องที่เป็นกุศลทั้งหลายให้ลูก ๆ เชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เขาได้ทำและจะเป็นประโยชน์ต่อชีวิตของเขาไปอีกยาวนาน ขอบคุณเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกท่านที่ให้กำลังใจเด็ก ๆ และมีความปรารถนาดีต่อครอบครัวของเรานะคะ ขอให้ทุกท่านมีความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปค่ะ ขอบคุณค่ะ ภูพเยีย 9 มกราคม 2560 |
ภูเพยีย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] Friends Blog
|
