--- ว า ด น ก ว า ด ใ จ ( ต่ อ ) ---

เช้าวันอาทิตย์ เราออกจากบ้านตอนตีสี่ ถึงห้วยตึงเฒ่าหกโมงเช้า ใช่แล้ว...เราอยากตื่นมาวิ่งสนามสวย ๆ ในห้วยตึงเฒ่า

ระหว่างที่หาที่จอดรถ สวนทางกับกลุ่มนักวิ่งหลายกลุ่ม ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มละสามสี่คน ที่กำลังวิ่งกันอยู่ก็อีกหลายคน และมีนักปั่นอีกด้วย รถหลายคันเริ่มทยอยมาจอดข้างรถเรา มีจักรยานบนหลังรถกระบะ ผู้คนในรถเป็นคนสูงวัยมากันเป็นครอบครัว ยิ่งกว่านั้นมีเด็กเล็ก ๆ สักสองขวบหน้าตาน่ารักแต่งชุดกีฬา สวมรองเท้าผ้าใบจิ๋ว ๆ คุณแม่ของเธอพาเธอเดินเล่น ขณะเราจ๊อกกิ้งรอบบึงน้ำใหญ่ที่ห้วยตึงเฒ่า สวนทางกับนักวิ่งหลายคน เขายกมือไหว้และสวัสดี มีคู่สามีฝรั่งเดินออกกำลังกาย สองพ่อลูกที่ขี่จักรยานคนละคัน พ่อน่ะขี่แต่ลูกนะนั่งคร่อมและขายันให้รถไปข้างหน้า พ่อกำลังสอนลูกขี่จักรยาน คิดว่าน่าจะเคยลองมาจากบ้านบ้างแล้วเพราะพ่อไม่มาจับอานเหมือนหัดใหม่ที่คอยประคองอยู่ข้าง ๆ ฉันวิ่งผ่านมารอบที่สองถึงได้ยินเสียงลูกสาวอายุสักสิบขวบของคุณพ่อคนนี้กรี๊ดขณะที่รถจักรยานของเธอลงริมหญ้าข้างทาง พ่อเธอหมุนจักรยานตามไปดู เราไม่ได้หยุดดูแต่วิ่งไปเรื่อย ๆ

นี่เป็นวันแรกที่ออกมาจ๊อกกิ้งหลังจากไปวิ่งสิงห์เทรลมาเกือบอาทิตย์ เราวิ่งแค่สองรอบ ใจอยากวิ่งมากกว่านี้ อยากวิ่งยาว ๆ แต่จำเป็นต้องพอเพราะมีธุระอื่นต้องทำ มีเหงื่อซึมออกมานิดหน่อยนั่นเพราะอากาศยามเช้าสดชื่นมีลมพัดมาเบาเบา แต่พอหยุดวิ่ง เหงื่อจะซึมและหยดเข้าตา ตอนนี้แหละที่รู้สึกแสบตามาก น้ำสะอาดทำหน้าที่มากกว่าจิบชุ่มคอ
ฉันมีเรียนระบายสีน้ำตอนเก้าโมง จึงอยากอาบน้ำอาบท่า กินข้าว เตรียมตัวไปเรียนให้พร้อมมากกว่ากระหืดหระหอบแม้ว่าอยากจะวิ่งต่ออีกสักชั่วโมงสองชั่วโมงก็เถอะ
วันนี้เพื่อนร่วมชั้นระบายสีน้ำ มีน้องมาวินมาเรียนด้วย เด็กชายมาวินเป็นเยาวชนรุ่นใหม่ที่ชอบดูนก เขาสามารถเล่าเรื่องราวของนกต่าง ๆ ได้น่าฟังมาก ฉันเพิ่งเจอตัวจริงของน้องเป็นครั้งแรก ดูเป็นเด็กอ่อนโยน หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส วันนี้เขาเตรียมสมุดวาดภาพและสีน้ำมาพร้อม พี่ ๆ ป้า ๆ แบ่งกระดาษ 300 แกรมให้ อยากให้มาวินได้ลองระบายบนกระดาษหนากว่ากระดาษบาง ๆ เพราะมันอาจเปื่อยได้ แต่เขาไม่รับและขอบคุณ เขาบอกอย่างสุภาพว่า ผมมีแล้วครับ

ครูให้ลองวาดวงกลม นางแบบเป็นลูกบอลสีน้ำเงิน และลองลงสีซึ่งระบายไปตามโค้งของวัตถุ เส้นสีจะสวยกว่าระบายให้เต็มวงกลมอย่างเดียว และสีที่จำเป็นในการระบายเงาคือสีเทา (ฉันเพิ่งรู้) เขาว่าใช้ในงานวาดค่อนข้างเยอะ เขาสอนการเกลี่ยสีน้ำเมื่อระบายแล้วเห็นขอบ (ฉันก็เพิ่งรู้) และการใช้สีชมพูในเรื่องของสีน้ำ ทุกอย่างในวันนี้ฉันเพิ่งรู้ทั้งนั้นทั้งที่ละเลงสีน้ำมาแบบไม่กลัวเละมาไม่น้อย

ว่าไปแล้ว สีน้ำระบายยาก ที่ว่ายากคือระบายให้สวยและดูโปร่งเบายากมาก ทำยังไงไม่ให้เน่า ทุกอย่างต้องวางแผนก่อน จะลงสีไหนก่อนหลัง ระบายอะไรก่อนหลัง

มันดูเป็นระบบพอควรสำหรับคนเริ่มใหม่ แต่น้องที่เป็นนักดูนกกระซิบกับฉันว่า มีแต่เซียน ๆ ทั้งนั้นที่มาเรียน ฉันไม่รู้หรอกว่าใครเซียน รู้แต่ว่าตัวเองอยากเรียน คนอื่นก็อาจจะอยากรู้เทคนิคเพิ่มเติมเหมือนฉันนี่แหละ ฉันเลิกกดดันตัวเองมานานแล้ว ไม่คิดเปรียบเทียบตัวเองกับใครให้เหนื่อย มันเหนื่อยและสร้างความรู้สึกไม่ดีให้กับตัวเองและคนรอบข้าง ไม่ได้ประโยชน์อะไรกับใครเลยสักนิด ทำให้นึกถึงคำสอนของหลวงพ่อชา สุภทฺโท ที่ว่า การพิจารณาตัดสินผู้อื่น จะเพิ่มความหยิ่งทะนงตน จงเฝ้าดูตน...

เวลาผ่านไปสองชั่วโมงอย่างรวดเร็ว ข้าวเหนียวกับหมูปิ้งอาหารเช้าของฉันยังไม่ย่อยเลย ต้องพักหนึ่งชั่วโมงไปเติมพลังเพื่อมาเรียนวาดนกต่อ

ภาคบ่ายวันนี้เราเรียนเรื่องการวาดปีกนก มันยากมากเพราะนอกจากจะกะปีกสองข้างให้เท่ากันแล้ว ยังต้องดูองศาของการกางปีกให้ดี จากนั้น ครูก็บอกว่า มันจำเป็นต้องเรียนพื้นฐานให้รู้เพราะจะทำให้เข้าใจและวาดได้ง่ายขึ้น เรามักจะงงว่า จะวาดปีกอย่างไร ยิ่งเห็นตอนปีกซ้อนกันมาก ๆ ไม่รู้จะวาดตรงไหนก่อน ลงสีก็ยากไปตามลำดับ
เราเรียนตั้งแต่เรื่องขนนกอ่อน ๆ ที่เรียกว่าขนอุย เป็นขนฟูที่อยู่ระหว่างผิวหนังด้านนอกให้ความอบอุ่นหรือเรียกว่าขน down จะเห็นในลูกนกเพราะขนจะอ่อน นอกจากนี้ก็จะเป็นขนสั้น ๆ เป็นขนตามลำตัว และขนปีกและขนหาง ก้านขนจะยาวและมีสีสันต่างกัน
จากนั้นก็จำลองการวาดปีกให้รู้ว่าแต่ละส่วนของปีกนกด้านนอกนั้นมีอะไรบ้าง เรียนศัพท์เทคนิค เรียกเป็นภาษาอังกฤษที่ไม่คุ้นเคย แต่ไม่ยากมากเพราะเราวาดภาพตามและรู้ว่าปีกนกมีขนซับซ้อนมากพอควร มีหลายส่วนที่ซ่อนใต้ขนคลุมปีกและเรามองไม่เห็น อย่างน้อยตอนนี้ก็เห็นชั้นขนของนกขึ้นมาแล้ว รู้แล้วว่านกมีขนปลายปีกประมาณกี่เส้น ทำให้ย้อนกลับมาดูนกของตัวเองที่เคยวาด ฉันไม่รู้เลยว่านกมีขนปลายปีกกี่เส้น ปลายขนเป็นอย่างไร ทำไมปลายปีกนกบางชนิดจึงมีสีดำ บางชนิดไม่มี รู้แต่นกมีปีกและบินได้ วาดปีกไปตามใจชอบ ยิ่งกว่านั้น ความรู้เรื่องขนปีกนั้นทำให้จำแนกนกบางชนิดได้เพราะนกปราบเซียนแบบนกกระจ้อย บางทีต้องจับนกมานับขนปีกกันเลยทีเดียว

นอกจากนี้ยังเรียนรู้เรื่องนกที่มีหน้ากากดำกับที่ไม่มีหน้ากากดำ มีประโยชน์ต่างกันอย่างไร ปากนกแต่ละชนิด ธรรมชาติได้วิวัฒนาการให้นกแต่ละชนิดมีรูปแบบปากที่แตกต่างกัน โดยรูปแบบปากของนกแต่ละเเบบจะเป็นตัวกำหนดแบบแผนการกินและชนิดของอาหาร ยกตัวอย่าง ปากของนกกินปลีที่มีลักษณะยาวโค้งงอเหมาะสำหรับการสอดเข้าไปกินน้ำหวานดอกไม้ที่มีลักษณะเป็นหลอดได้ดี หรือนกล่าเหยื่อจะมีจะงอยปากงุ้มและแหลมคมเพื่อฉีกเนื้อสัตว์ได้ เป็นต้น

เอาล่ะ..การเรียนมีคุณค่าตรงนี้เพราะมันคือพื้นฐานที่ทำให้เรารู้จักการวาดที่ให้รายละเอียดได้มากขึ้น เหมือนเรียนรู้เรื่องฉันทลักษณ์ในการเขียนกลอน รู้แล้วก็ลองเขียน เหมือนอ่านหนังสือออกกำลังกายแต่ที่ยังอ้วนอยู่เพราะไม่ลงมือทำสักที เชื่อว่าทฤษฎีกับปฏิบัติควรจะทำไปพร้อม ๆ กัน ลงมือทำจึงจะเห็นผล มันใช้ได้กับทุกเรื่อง ดีไม่ดีอันนี้เป็นคนละเรื่อง

วันนี้เราวาดนกสองตัวกางปีก แน่นอนที่ต้องวาดนกที่เห็นปีกบนและใต้ปีก
ตัวแรกที่วาดคือนก European Bee-eater ฟังชื่อก็รู้ว่านกกินผึ้ง นกชนิดนี้คือนกจาบคา เป็นนกนักบินโฉบที่ขยันบินกินแมลงจริง ๆ สวมหน้ากาก ปากเชิด กางปีกสวย และเหมือนมีเข็มสองเล่มที่ปลายปีกอีกด้วย

ตัวที่สองวาดเหยี่ยวกิ้งก่าสีดำ ที่เราแหงนขึ้นไปเห็นแต่ท้องและใต้ปีกนก ให้วาดก็วาดได้แม้ไม่เคยวาดมาก่อน วาดบ่อย ๆ อาจจะสวยขึ้น อันนี้ต้องไปฝึกต่อกันเอง และแล้วครูก็เอาหนังสือมาให้เลือกวาดนกที่อยากวาด ฉันเลือกวาดนกที่ไม่เคยเห็นตัวจริงและไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนามของเขามาก่อน นั่นคือนกทะเลขาเขียวลายจุด เป็นนกตัวแรกที่ฉันวาดและลงสีหลังจากเรียนวาดนกให้เป็นนกครั้งนี้

ขอบคุณค่ะ
ภูพเยีย

Create Date : 29 กันยายน 2559 Last Update : 29 กันยายน 2559 7:54:43 น. Counter : 682 Pageviews.		3 comments
Share Tweet