ดวงใจรักจ้าวยุทธ์ #กะรัต
สำนักพิมพ์คำต่อคำ
พิมพ์ครั้งแรก สิงหาคม 2557
จำนวนหน้า 320 หน้า ราคา 240 บาท
คำโปรย...
นางคือมุกขาวดั่งดาวกลางใจเขา
ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า
นอกจากข้า เขาก็ไม่เคยคิดจะแต่งกับใคร เพราะข้าเคยขึ้นเตียงกับเขาแล้ว
หลันซิ่วจู ประกาศกร้าวกับสตรีที่เข้ามารายล้อมตัว เถียนเยวี่ย
บุรุษปริศนาที่บิดานางช่วยชีวิตไว้
นั่นคงกล่าวอ้างได้อยู่กระมัง แม้ตอนขึ้นเตียงกับเขานั้น นางจะมีอายุเพียงเจ็ดขวบ
ซ้ำที่นางกระโดดขึ้นเตียงเขาก็เพราะกลัวเสียงฟ้าร้อง !
บิดามัววุ่นวายกับเรื่องสมุนไพร อีกทั้งมารดาลาโลกตั้งแต่แบเบาะ
เขาผู้เป็นเพื่อนบิดาควรอยู่ในฐานะพ่อบุญธรรมหรือท่านอาใช่หรือไม่
แต่เหตุใดมิทราบได้ เด็กสาวจึงวางเขาไว้ในสถานะ สามี ของนางมาโดยตลอด
เวลาเกือบสองปีที่บิดาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
ยังสร้างเรื่องราวความผูกพันใกล้ชิดจนบังเกิดความสนิทเสน่หา
ผู้อาวุโสเช่นเขาก็เพียรหักห้ามใจตัวเองเสมอมาว่า...ไม่ควร
แต่ใจเจ้ากรรมพลันสั่นไหวแกว่งไกว ทั้งใกล้สมยอมอยู่รอมร่อ
ที่สุดแล้ว เขาคงมิอาจรอดเงื้อมมือนางไปได้ !
&&&&&&&&&&&&&&&&&
ความรู้สึกที่สัมผัสได้เต็มๆ ในเรื่องนี้คือ หวานค่ะ เป็นความหวานที่อบอุ่น
นุ่มละมุน ด้วยความรักความผูกพันของพระเอกนางเอกตั้งแต่เด็ก
พระเอก ท่านอาเถียน อายุมากกว่า เสี่ยวจู 11 ปีค่ะ
ที่ผู้เขียนเน้นเรื่องความรัก
ที่ค่อยๆ พัฒนาขึ้นของทั้งคู่จนกลายเป็นความรักฉันหนุ่มสาว
แม้จะดูแลกันมาแบบ ท่านอา กับหลานสาวลูกของผู้มีพระคุณช่วยชีวิต
แต่ก็รู้สึกว่าเป็นความรักอันบริสุทธิ์ อาจจะด้วยความไร้เดียงสาของเสี่ยวจูด้วย
ที่ทำให้เรื่องราวน่ารัก น่าหยิก มีบทสนทนาที่อ่านแล้วต้องยิ้มและหลุดหัวเราะด้วยความเอ็นดู อยู่บ่อยๆ
นอกจากเรื่องความน่ารักของเสี่ยวจูแล้ว ยังมีเรื่องราวเกี่ยวกับชาติกำเนิดของเถียนเยวี่ย
เรื่องการชิงอำนาจระหว่างญาติพี่น้อง เรื่องการชิงตำแหน่งจ้าวยุทธ
เกี่ยวโยงไปถึงการลอบทำร้ายที่มีเรื่องโยงใยกันไปมา จนอาจเป็นอันตรายต่อคนที่เขารัก
เถียนเยวี่ย จึงตัดสินใจแก้ปัญหาแบบเด็ดขาด
... เรื่องในส่วนนี้มีความซับซ้อนน่าสนใจ แต่ในเล่มไม่ได้เน้นส่วนนี้นัก
ทำให้อ่านช่วงหลังแล้วรู้สึกว่ามันรวบรัดไปนิด
คิดว่าถ้าเพิ่มการบรรยายรายละเอียดในช่วงหลังของเล่ม ที่เริ่มมีการประลองยุทธ
มีการวางแผนเกี่ยวกับผู้สืบบัลลังก์ การวางตัวคนร้ายแทรกซึม
การแก้ปัญหาของพระเอกในตอนท้าย ทำให้ชัดเจนขึ้น
น่าจะทำให้เรื่องราวเข้มข้นขึ้นอีกหน่อยค่ะ
สำหรับตัวพระเอก เถียนเยวี่ย ตั้งแต่เป็นเด็กหนุ่ม ก็น่ารักมาก ยอมเล่นกับเด็กน้อยเสี่ยวจู
พาไปเก็บผิงกั่ว (แอปเปิ้ล) พอโตเป็นหนุ่มขึ้นมา นอกจากหน้าตาดีแล้ว ยังมีวรยุทธสูงส่ง
ตามคำบอกเล่าของคนทั่วไป ในหุบเขาไผ่หอม
แต่ท่านอาเถียนไม่ค่อยแสดงฝีมือนัก จะมีช่วงที่บอกว่าแอบหายไปไหนๆ เป็นช่วง ๆ
แต่ไม่ค่อยชัดเจนว่าไปทำอะไร ความจริง ถ้าให้ท่านอาแสดงฝีมือบ่อยๆ หน่อย จะกรี๊ดกว่านี้อีกค่ะ
ช่วงท้ายท่านอา แปลงกายเป็นจอมโจรราคะ ฮ่าๆๆๆ เข้าใจตรงกันนะ ว่ามันมีฉากรักอยู่บ้างช่วงท้าย
แต่ต้องนับถือท่านอายิ่งแล้ว อดทนมาได้ตั้งนาน
หลันซิ่วจู เราเห็นนางตั้งแต่เด็กสามขวบ เป็นแม่หนูตัวกลมอวบ เป็นลูกหมูน้อย
สร้างความน่าเอ็นดูแก่ท่านป้าเป็นอย่างยิ่ง(ฉันเอง--ท่านป้า555)
เราได้สัมผัสธรรมเนียมจีนและวิถีชีวิตชาวจีนโบราณ จากกิจกรรมต่างๆ ของเสี่ยวจูนี่เอง
ผู้เขียนบรรยายได้เห็นภาพมากค่ะ ไม่ว่าจะเป็นงานเทศกาลต่างๆ หรือแค่การใช้ชีวิตที่บ้าน
หลันซิ่วจูอายุ 10 ขวบ ต้องทำกับข้าว ดูแลบ้าน เด็กสาวจีนอายุ 16 ก็ออกเรือนได้
แล้วขอบอกเลยว่าท่านอาเนี่ย เป็นเทพบุตรของสาวอวบเลย5555 เสี่ยวจู ถึงกับออกปากถามว่า
เสี่ยวจูตัวหนักนะ ท่านอาจะแบกไหวหรือ
ต่อให้เจ้าตัวหนักกว่านี้ ข้าก็ยินดีแบกเจ้าไว้ทั้งชีวิต
---- กรี๊ดดดดดดดด ขอท่านอาให้ข้าอีกสักคน ไม่ต้องเก่งวรยุทธ์ ไม่ต้องชาติตระกูลสูงส่ง แค่แบกข้าไหว ไปทั้งชีวิตก็พอ ----
จุดที่อ่านแล้วทำให้นึกถึงหนังจีนมากสุดๆ คือ ชุด ... พระเอกใส่ชุดเขียวเป็นสัญลักษณ์ประจำตัว 5555 มันใช่มากๆ ค่ะ ห้ามเปลี่ยนชุด ความจริงอยากรู้มานานแล้วว่าทำไมต้องใส่สีเดิมตลอด ใครรู้บอกเค้าที!!
สำนวนในเรื่องนี้ ต่างจากสำนวนแปลจีนที่เคยอ่านอยู่บ้าง มีคำศัพท์จีน คำสำนวนจีน
ที่อาจจะต้องเปิดคำบรรยายด้านหลังหนังสือเป็นระยะๆ แต่ถือว่าเขียนได้รื่นไหลดี
และให้ความรู้สึกว่าเป็นเรื่องจีนได้ โดยไม่จำเป็นต้องยึดสำนวนแปลแบบเดิม ๆ
รู้สึกดีนะที่นักเขียนไทย ศึกษาข้อมูล และเขียนออกมาได้เห็นภาพ
และคนอ่านยังได้ความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับธรรมเนียมจีนต่างๆ เพิ่มด้วย
บางอย่าง อ่านนิยายแปลจีนตามสมัยนิยมมาหลายเล่ม ยังไม่เคยรู้เลย
ดวงใจรักจ้าวยุทธ์ เป็นนิยายจีนแนวโรแมนติก ที่เน้นความน่ารักของพระนาง
ที่เนื้อเรื่องไม่หนักนัก อ่านสบาย มียิ้มมีหัวเราะได้เกือบตลอดเรื่อง
อ่านแล้วอารมณ์ดีค่ะ
ขอบคุณมากๆ นะคะสำหรับการีวิวนิยายเรื่องนี้
ดีใจที่คนอ่านอ่านแล้วยิ้ม ผ่อนคลายอารมณ์ อารมณ์ดี มีเสียงหัวเราะ
ท่านอาเถียนเปลี่ยนชุดอยู่ค่ะ แต่เน้นสีเขียวเดิมๆ ไง อาบน้ำอยู่นะ ไม่เหม็นหรอก 555
เท่าที่เคยเห็นคนวิเคราะห์กัน เขาว่าเมืองจีนอากาศเย็นเกือบตลอดปี ผู้คนเลยซักแห้งกัน เช็ดๆ ล้างๆ แต่ไม่อาบน้ำอะนะ
ขอบคุณที่ให้โอกาสนักเขียนไทยที่ริเขียนนิยายซึ่งพอมีกลิ่นอายจีนย้อนยุคนะคะ ^___^