• ตัวอย่าง

คนบนฟ้า เขียนบันทึกถึงคนที่บนฟ้า หยดน้ำตาเปียกหมอนที่นอนหนุน นึกถึงความเมตตาและการุณย์ ตักอุ่นอุ่นหนุนนอนแต่ก่อนมา   โอ...ละเห่เสียงใครผู้ใดกล่อม รักถนอมลูกน้อยเฝ้าคอยหา เฝ้าป้อนนมกล่อมลูกหยอดหยูกยา ดุจแก้วตาดวงใจคือใครกัน   ผ้าถุงเก่าผืนก่อนลูกนอนหนุน มือคุ้นคุ้นวางทับก่อนหลับฝัน อบอุ่นในกายจิตนิจนิรันดร์ ไม่เคยหวั่นไหวหวาดหรือขลาดกลัว   คนบนฟ้ารู้ไหมว่าใจนี้ เมื่อไม่มีตักอุ่นที่คุ้นหัว ความอ้างว้างเงียบเหงาเป็นเท่าตัว มองไปทั่วหาใครเหมือนไม่มี   ท้ายบันทึกถึงคนที่บนฟ้า หยดน้ำตาอาบแก้มดังแต้มสี รอสักวันเมื่อฟ้าท่านปรานี ให้ลูกนี้หนุนตักพร้อมถักทอ   จบบันทึกถึงคนที่บนฟ้า คนเหว่หว้าคนหนึ่งจะพึงขอ เพียงสักครั้งวันหน้าตั้งตารอ ขอหลับต่อบนตักแม้จักตาย......          -----------------     Create Date : 31 ตุลาคม 2562     Last Update : 31 ตุลาคม 2562 14:00:27 น. Counter : 430 Pageviews.   0 comment Share Tweet

**ลูกรัก** อย่าเสียงดังใส่พ่อนะขอร้อง เสียงยังก้องในหูไม่รู้หาย กำมือแน่นเขม้นมาเหมือนท้าทาย พ่ออับอายเกินกว่าจะกล้ามอง พ่อคงแก่เกินไปไร้ประโยชน์ เจ้าขึ้งโกรธโทษพ่อก่อสนอง ว่ากระทำสิ่งใดโดยไม่ตรอง ให้เจ้าต้องเคืองขุ่นแสนวุ่นวาย เจ้าคงสุดจะทนร่างคนแก่ ที่กายแย่น่าเบื่อจนเหลือหลาย เอาแต่ถามแต่เรื่องเปลืองน้ำลาย ช่างน่าอายพูดซ้ำบ่นพร่ำมา เจ้าจะคิดอย่างไรก็แล้วแต่ พ่อแน่วแน่เพราะรักเจ้าหนักหนา เคยอุ้มชูดูเจ้าเฝ้าเมตตา แม้วันหน้าพ่อย้ำ "ทำเหมือนเดิม"    เพียงวันนี้พ่อเลอะเลือนไม่เหมือนก่อน เรี่ยวแรงอ่อนผ่อนล้าไม่มาเสริม มือเท้าสั่นหวั่นในใจเพิ่มเติม ดวงจิตเริ่มอ่อนแอเพราะแพ้กาย เพียงได้อยู่กับเจ้าสักคราวหนึ่ง ชีวิตซึ่งอ้างว้างก็ห่างหาย ตาที่เหม่อเลือนลับเริ่มกลับกลาย ใจที่ตายได้ละมุนอุ่นขึ้นมา อย่าเสียงดังใส่พ่อนะขอร้อง พ่อเพียงต้องการเจ้าจึงเฝ้าหา ช่วยพยุงก่อนตายวายชีวา ช่วยรักษาจิตก่อก่อนพ่อตาย         -----------------     Create Date : 24 ตุลาคม 2562     Last Update : 24 ตุลาคม 2562 18:04:07 น. Counter : 282 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เรื่องเก่าที่เล่าใหม่ แล้วนิทานเรื่องเก่าก็เล่าใหม่ เรื่องหัวใจชีวิตความผิดหวัง คือนิทานกาลก่อนที่นอนฟัง ตั้งแต่ครั้งวัยเยาว์แสนเศร้าใจ   ในแรกเรื่องเริ่มต้นสองคนรัก ทั้งสองปักรักมั่นไม่หวั่นไหว ตาประสบพบตาทุกคราไป โลกทั้งใบใสสดดูงดงาม   ต่างดิ้นรนทนทำเพื่อคำ “รัก” อุปสรรคเหวลึกไม่นึกขาม ต่างมุ่งมั่นฟันฝ่าพยายาม จุดหมายตามความฝันของฉันเธอ   ต่อจากนั้นทั้งสองต้องมีเหตุ เกิดอาเภทแห่งใจยามใครเผลอ หาหัวใจที่ให้คล้ายไม่เจอ รักเลิศเลอเพ้อพกกลับตกดิน   ฉากสุดท้ายจบลงตรงพลัดพราก น้ำตาหลากคนเศร้าใต้เงาสิ้น ทิ้งคนหนึ่งตรงหน้าน้ำตาริน รักโบยบินสิ้นลับไม่กลับรัง   แล้วนิทานเรื่องเก่าก็เล่าใหม่ เรื่องหัวใจชีวิตความผิดหวัง จนฉันเติบโตใหญ่ยังได้ฟัง แต่ทุกครั้งยังเศร้าที่เล่ามา….          ---------------     Create Date : 18 ตุลาคม 2562     Last Update : 18 ตุลาคม 2562 9:30:05 น. Counter : 285 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ณ เตียงกว้าง ณ เตียงกว้างว่างเปล่าที่เหงาเงียบ ร่างนอนเรียบบนเตียงไร้เสียงศัพท์ ลมหายใจแผ่วบางเลือนลางลับ แต่ตากลับมองฝ้าเหมือนฟ้าไกล   มีสายยางวางเสียบจนเพียบร่าง บนเตียงกว้างร่างนิ่งไม่ติงไหว มีบางครั้งคนนอนก็ถอนใจ น้ำตาไหลหยดหน้านัยน์ตาคลอ   แต่ละวันผันผ่านเนิ่นนานยิ่ง เคยล้มกลิ้งเคยฝืนขึ้นยืนต่อ แต่บัดนี้ร่างทรุดไม่หยุดรอ หัวใจท้อแทบพังกำลังกาย   สังขารที่ใกล้ลับการกลับบ้าน ไม่เบิกบานเฉกเช่นจะเร้นหาย ร่างที่เหลือร่วงลดแทบหมดลาย รอความตายเป็นเพื่อนสู่เรือนรัง   ความรู้สึกนึกคิดก่อนจิตตก เหมือนวิหกปีกหักถูกปักหลัง ร่วงลงเหวแล้วฟาดอนาถจัง หมดความหวังโผบินสู่ถิ่นไกล   ณ เตียงกว้างว่างเปล่าที่เหงาเงียบ ความเย็นเฉียบแทรกมาน้ำตาไหล ร่างที่เคยอบอุ่นละมุนละไม มาสิ้นใจเย็นชืดดูจืดจาง....    -----------------------     Create Date : 10 ตุลาคม 2562     Last Update : 10 ตุลาคม 2562 13:27:04 น. Counter : 301 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ชายชราทีท่าน้ำ ก็เป็นแค่ชายชราที่ท่าน้ำ ทุกเย็นย่ำนั่งนิ่งไม่ติงไหว สายตาเหม่อมองอย่างไม่ตั้งใจ สู่น้ำไหลเอื่อยผ่านม่านนที ชีวิตที่เกิดมากว่าจะถึง วันที่ซึ่งนั่งดูอยู่อย่างนี้ วันที่ทอดถอนใจใกล้วารี วันที่สีท้องฟ้าพามืดมน จากร่างกายแข็งแกร่งดังแผ่นผา จากดวงหน้าสดใสไร้รอยย่น จากเนื้อหนังเต่งตึงที่พึงยล สู่ร่างคนชราที่ล้าใจ ผ่านเรื่องราวหลากหลายทลายร่าง ทุกข์สุขต่างเหมือนมีดมากรีดไว้ ฝากริ้วรอยแผลลึกรู้สึกใน จนแผลใหม่เป็นเก่าผ่านเข้ามา   เคยมีรักมีฝันในวันก่อน เคยออดอ้อนวลีคนดีจ๋า เคยอยู่ร่วมดวงใจใต้ชายคา คราบน้ำตารอยยิ้มยังพิมม์ใจ เหลือสายน้ำที่เห็นอยู่เป็นเพื่อน ลมหนาวเยือนเยือกเย็นจนเป็นไข้ จะหาใครไหนเล่าเฝ้าห่วงใย ยามสั่นไหวใจเหงาที่เข้ามา เมื่อคนรักคนสนิทที่ชิดใกล้ ต้องจากไปทีละคนจนผวา เหลือแต่เพียงชีวิตจิตชรา กับน้ำตาเอ่อคลอยามท้อใจ เป็นแค่เพียงชายชราที่ท่าน้ำ ทุกคืนค่ำนั่งนิ่งไม่ติงไหว สายตาเหม่อมองอย่างไม่ตั้งใจ เมื่อไหร่นะ “จะไป“  ได้สักที          ----------------     Create Date : 02 ตุลาคม 2562     Last Update : 2 ตุลาคม 2562 10:48:41 น. Counter : 339 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang