Group Blog All Blog
|
แก้สบี้(16) ขนยาว เป็นสังกะตัง
ด้วยความที่จะโด๊กเป็นลูกผสม ขนสั้นกับขนยาว เขาจะมีขนที่หลังช่วงท้ายยาว เวลาเอาฉี่ - อึเสร็จ ก็เดินลากขนในกรง
 ทำให้ก้นมีขนเหนียว เป็นสังกะตังง่าย ถ้านานๆอาบน้ำก็ต้องเอาตูดมันแช่น้ำนานๆหน่อย แล้วเอามือช่วยสางออก ถ้าเหนียวมาก สระไม่ออก หวีไม่ได้แล้วก็ต้องลงมือตัดขนกันเลย ไม่เสียดายเพราะเราไม่ได้เลี้ยงไว้ประกวด อีกเดี๋ยวก็งอกใหม่แล้ว ห่วงเรื่องอนามัยก่อนดีกว่า เวลาอาบน้ำเขาจะยืนเกาะขอบอ่าง  เราก็สางขนใต้น้ำให้ หวีให้   ตัดทิ้งไปเลย  เสร็จแล้ว เช็ดตัวกันนะคะ  เหมือนเลี้ยงหมาเลยอ่ะ..เอิ้กๆๆ ง่ายจะตาย หมาหลังอาน-ของเจ้าของอพาร์ทเม้นเขา
ดีใจมากๆเลย แม้ว่าเราจะเลี้ยงหมาเองที่นี่ไม่ได้ เจ้าของเขาไปถอยมาจากฟาร์มเลย เห็นว่าซื้อมาแพงหลายพัน เป็นสายพันธุ์หมาสุดโปรดของเราเลย ดีแหะ ถูกโฉลกนะอพาร์ทเม้นนี้
มีทั้งหมาหลังอาน คุณแบ้งค์  และแมววิเชียรมาศ สีสวยมากๆ  ทำให้มีอะไรเล่นหลังเลิกงาน พอจอดรถเราก็จะไปเล่นกับหมากับแมว เกาคางมัน ลูบขนมัน จนมันจำเสียงรถกับเสียงกุญแจห้องกรุ้งกริ้งของเราได้แล้ว คุณแบ้งค์จะเห่าหอนต้อนรับเวลาเราจอดรถเสมอ อีกอย่าง เวลาไปซื้อของก็จะไม่ลืมซื้อของกินเล่นมาฝากเขาด้ว แล้วก็แอบสอนเขานั่งกินสุภาพๆ แล้วกำลังจะสอนเขายกมือไหว้ ขอของกินด้วย ลุงเจ้าของอพาร์ทเม้นเป็นฝรั่งกับป้าคนบุรีรัมย์ ใจดีมาก แต่เวลาเราไปเล่นกับหมาเขาเราก็เกรงใจ มันไม่ใช่ของเรา จะทำอะไรเกินหน้าเกินตาเจ้าของ ไม่ค่อยดีหรอก เขาซื้อมาแต่ไม่ค่อยอยู่เพราะต้องเดินทางทำทัวร์ทำให้ต้องล่ามโซ่ไว้กับที่ แล้วมันจะเดินจนโซ่พันกันแล้วถาดใส่น้ำก็จะคว่ำบ่อยๆ เราจะชอบเดินไปจูงมันอ้อมเสา คลายโซ่ออก ไม่ค่อยมีคนไปเล่นกับมันมาก มันคงเหงา กลางคืนมันร้องงี้ดๆ เราก็โผล่หน้าออกไปดู มันจะแหงนหน้าเห่าขึ้นมาหา ต้องรีบหลบเข้าห้องไป เจ้าของเขาซื้อกระดูกพลาสติกมาให้มันนะ แต่ไม่เห็นมันกัดเล่นเลย วางกองอยู่อย่างนั้น หรือว่า มันติดใจกระดูกเคี้ยวเล่นที่กินได้ที่เราซื้อให้มากกว่าก็ไม่รู้ เลยไม่แตะอย่างอื่นเลย เอารูปคุณแบ้งค์มาลงไว้ เผื่อเอามาเปิดดูตอนคิดถึง ไม่รู้ว่าจะอยู่ที่นี่ไปอีกนานเท่าไร เอาไว้คิดถึงว่า ครั้งหนึ่งเราเคยได้รู้จักพวกมัน. แก้สบี้(15) อาหาร
อาหารเม็ด
สั่งซื้อทางเวปสะดวกดีเพราะแถวที่เราอยู่หาร้านที่มีอาหารแก้สบี้ดีๆยากมาก ก็หาเจ้าที่ไว้ใจได้จากเพื่อนๆที่เคยเลี้ยง แนะนำต่อๆกันมาค่ะ แต่อย่าลืมสั่งล่วงหน้าเผื่อว่าจะหมดแล้วหนูไม่มีอะไรกินเน้อ บางทีเพื่อนๆก็จะเจอปัญหามดมากินอาหารหนู ก็พวกธัญญพืชก็เป็นของโปรดของมดด้วยนี่นา เคล็ดลับคือโรยแป้งเด็กรอบขากรง แต่เราแพ้แป้งอ่าดิ ...เราค้นพบสูตรของตัวเองโดยบังเอิญ จะเล่าให้อ่านกัน พอดีที่ห้องมีฟ้อกกี้ใส่น้ำผสมเดทตอล ( แบบว่า รักสะอาดย่ะ ฉีดทำความสะอาดของใช้ในห้องเองล่ะ ) ก็เลยคว้ามาจ่อฉีดใส่มดที่เดินๆอยู่ สักพัก มดตายเว่ย! เอาละสิ ได้การ ก็เลยลองเอามาฉีดที่ขากรงบ้าง ทีแรกกลัวน้องหนูจะเหม็นนะแล้วก็เข็ด ไม่ออกมากินอาหารเม็ด แต่ปรากฎว่า ไม่เป็นอย่างที่คิด เขาเฉยๆ ออกมาเดินปกติ เราก็ใช้มาเรื่อยในวันที่มดเยอะเท่านั้นแล้วที่ผสมเดทตอลก็ผสมแบบเจือจาง น้องหนูเขารู้สึกจะชินนะคะ ถ้าเราถือฟ้อกกี้มาพ่นฟี้ดๆ เขาก็หันมามองแล้วกินอะไรต่อตามปกติ เออว่ะ อีกอย่าง เดทตอลเราใช้ฉีดที่ก้นถาดอึด้วย แล้วเอาประดาษทิชชู่เอนกประสงค์มาเช็ดๆ นี่อาจเป็นเหตุผลที่น้องหนูชินกลิ่นก็ได้ค่ะ ถ้าเราทำความสะอาดกรง เปลี่ยนกระดาษรองอึเสร็จ เขาก็จะสบายจมูก สบายตัวที่จะอยู่ในกรง นี่อาจจะทำให้เขายอมรับไอ้กลิ่นเดทตอลนี่ก็ได้เนอะ อาหารสด ตอนนี้น้องหนูของเราได้ลองผักหลากหลาย ต้องขอบคุณเจ้าของร้านลาบต่างๆที่เราไปกินแล้วพกผักกลับมาบ้านโยนให้หนูลองกิน เอิ้กๆๆ รู้ทางกันแล้วว่าเขาชอบอะไรบ้าง ตอนนี้กลายเป็นว่าผักที่สะดวกซื้อที่สุดและเอาให้กินทีไรหมดเรียบทุกที ไม่มีเสียของก็คือ ผักกาดหอมกับมะเขือเทศราชินี ก็เลยต้องเข้าห้างบ่อย ( อ้างไปงั้นล่ะ ) แครอทถ้าเขาไม่กินมันจะเหนียวๆในวันที่สองสาม เหมือนกับมะม่วง ก็ต้องรีบเอาออกจากกรงนะคะ เดี๋ยวเขาจะเดินลากท้องไปมากับพื้นกรง ทำให้ขนสกปรกเร็วค่ะ ถ้ามีอะไรจะมาเล่าต่อนะคะ เรื่องของกินค่ะ. แก้สบี้(14)ไม่สบาย
ไม่สบาย อาหารถุงเก่าจะหมดแล้ว ฉันเริ่มให้อาหารยี่ห้อใหม่ถุงใหม่ผสมลงไปกับอาหารเดิมได้ราวสี่วัน จะโด้กไม่ค่อยกิน เวลากลับจากที่ทำงานมาชะโงกดูกล่องอาหาร มีเหลืออยู่เยอะ วันหลังๆมายิ่งแย่ที่ไม่แตะอาหารเลย เมื่ออาหารเดิมหมดลงที่เทไว้ให้เป็นอาหารใหม่ล้วนๆ รวมไปถึงน้ำก็ไม่ค่อยกินด้วย และฉันก็ไม่ได้โยนผักไว้ให้ตามเคย ฉันต้องไปต่างจังหวัดสี่วัน ห่วงมากที่ก่อนไปเขาเริ่มหงอยๆดูหมดแรง ไม่ยอมแตะอาหาร หรือจะรู้ว่าเราจะต้องห่างกัน?....ประเด็นไหนเนี่ย?? แต่เราก็เทอาหารไว้ให้เต็มกล่องพร้อมน้ำเต็มขวด ไม่ได้ฝากใครเลี้ยง เมื่อกลับมาที่ห้องสิ่งแรกที่ต้องไปเช็คคือจะโด้ก "มันจะตายหรือยัง?" นี่เป็นสิ่งที่คิดในหัวตลอดเวลาที่ไม่อยู่ เขาโผล่หัวกระพริบตาปริบๆที่โพรงไม้ "ค่อยยังชั่ว" ยังรอดเว่ย ฉันทักทายเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เขาไม่มีแรงตอบสนองอะไรมากมาย ฉันหงายบ้านโพรงออก เขายังนิ่ง แล้วก็ต้องเอาบ้านโพรงออกจากกรง ที่พื้นถาดไม่มีร่องรอยอึหรือฉี่เลย ให้ตายสิ อาการไม่ดีแล้ว ฉันจับตัวเขาขึ้นมา เขาผอมลง ไม่มีแรง ไม่ตกใจกระโดดหนีอย่างเคย มีกลิ่นฉี่หรืออึแปลกๆ ที่ก้นขนติดอึหรือฉี่ไม่รู้ เหม็นมาก แห้งๆแล้ว คิดอย่างจะเอาเขาไปอาบน้ำแต่เดี๋ยวก่อน อาการอย่างนี้อาจจะเป็นอย่างอื่นไปอีกถ้ารีบอาบน้ำ ขอดูลาดเลาก่อนแล้วกัน ฉันเปิดผ้าคลุมขวดดูดน้ำออก น้ำไม่พร่องลงเลย ฉันจัดการจับตัวเขามานอนที่ตักแล้วจับหยอดน้ำก่อน เขาเริ่มเลียๆจากปลายนิ้วมือของฉัน ต้องบังคับให้กลืนให้ได้ แล้วตามด้วยวิตามินซีที่เอามาบดให้แตกเป็นชิ้นเล็กๆ เผื่อจะได้ผล แม้แต่วิตามินที่เคยเป็นของโปรดมันยังคายทิ้ง ฉันทั้งจับยัด กรอกปาก ทั้งบ่นไป"กินสิเว้ยๆ เดี๋ยวจะได้มีแรง" อย่างกับมันจะเข้าใจ คืนนั้น ฉันวนเวียนดูแลเขาไม่ห่าง นั่งจ้องเขาตลอดเวลา ไม่เปิดทีวี ไม่ไหวแล้ว กลิ่นแรงมากๆฉันจับเขาไปล้างก้นที่อ่างล้างหน้าแล้วรีบซับให้แห้ง เขาตัวอ่อนปวกเปียก น่าสงสาร แต่ก็ยังมีแรงร้องงี้ดๆอยู่เรื่อยๆ คงไม่สบายตัว หลังจากล้างก้นก็กลับมานอนที่กรงพักเหนื่อย ฉันลุกไปทำธุระของตัวเองบ้างแล้วก็กลับมาดูเขาต่อ หยอดน้ำหยอดข้าว ดึกมากแล้วฉันต้องเข้านอนแล้ว หวังว่าวันรุ่งขึ้นเขาจะฟื้นตัว เช้าต่อมาฉันคิดจะเอาเขาไปที่ทำงานด้วยจะได้ดูแล แต่คงจะยาก ได้แต่หวังว่าเขาจะดีขึ้น ตอนเที่ยงฉันเองก็ซึมเศร้าเมื่อมาดูเขาที่ห้องพัก ยังไม่อึ ไม่ฉี่ ไม่กินอะไรเอง ฉันโทรหาคลีนิครักษาสัตว์ทั่วเมือง แต่หมอที่รับรักษาแก้สบี้จะเข้าเวรตอนสองทุ่ม เสียงของฉันเหมือนดังอยู่ที่ก้นเหวตอนที่คุยโทรศัพท์กับร้านหมอ ฉันต้องทำอะไรเองแล้ว..ยังคงป้อนวิตามินบดๆกับน้ำ มันได้ผลนะ จะโด้กเดินออกจากที่นั่ง ลุกขึ้นมาเลียกินน้ำจากถ้วยเซรามิคปากกว้างที่มุมกรงแล้ว ... แก้สบี้(13) เลี้ยงไปเล่นไป
รวมภาพของหนูครับ
  |
podduang-pk
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] โลกนี้เป็นสถานที่เรียนที่กว้างใหญ่ ฉันได้เรียนทุกนาทีที่หายใจ..ฉันอยากมีความสุขที่อยู่ตรงนี้ ก็เท่านั้นเอง msn-email : podduang-pk@hotmail.com ..ยินดีสนทนาก๊องแก๊งงงงงงงงง.. Friends Blog
|
