Group Blog
 
All Blogs
 

การต้อนรับที่น่ายินดี (๕) (เกือบหนึ่งปีในไร้สังกัด)

เกือบหนึ่งปีในไร้สังกัด

ผมเข้ามาในห้องไร้สังกัด ครั้งแรกเมื่อ พฤษภาคม ๒๕๕๐ จนบัดนี้ การพบปะสังสรรค์ของชาวไร้สังกัดครั้งที่ ๑๐ ได้ผ่านไปแล้ว เมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๕๑ ซึ่งผมไม่ได้ไปร่วมงานด้วย

เพราะเหตุผลที่ว่าสังขารไม่อำนวยเนื่องจากอายุมากแล้ว เวลามืดค่ำถึงดึก และหนทางไกลจากที่อยู่อาศัยมาก

ก็ได้แต่รำลึกถึงความหลัง อยู่ที่บ้านว่าผมเข้ามาร่วมวงในห้องนี้อย่างไร ยังอยู่ได้ด้วยอะไร และจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร เผื่อเพื่อน ๆ ที่ให้ความสนใจชื่อของ “เจียวต้าย” จะได้ออกความเห็น เหมือนกระจกส่องตนเองบ้าง

ผมเริ่มกระทู้แรกด้วยการแนะนำตัวชื่อ “แวะมาคุยที่ห้องไร้สังกัดด้วยคน” ได้หมายเลข m5367322 มีเนื้อความว่าอย่างไรก็จำไม่ได้ เพราะไม่ได้ถูกเก็บไว้ในคลังกระทู้เก่า

แต่คงจะบอกว่าผมเป็นนักเขียนอยู่ใน ถนนนักเขียน ห้องสมุดพันทิป มาสองปีแล้ว มีเรื่องหลายประเภทที่เอามาลงให้อ่านกัน อยากให้เพื่อนในห้องนี้ได้อ่านบ้าง

แต่ครั้นจะลิ้งก์มาก็คงไม่มีใครอยากติดตามไปดู จึงเอามาลงซ้ำที่นี่ตามต้นฉบับที่มีอยู่ ซึ่งคงจะอ่านแล้วก็ลบไป ไม่เอาไปเก็บในคลังกระทู้เก่า ให้รกเนื้อที่ของพันทิป

แล้วผมก็เริ่มเสนอเรื่องชุด “ข่าวค้างปี” ในนามปากกา “เทพารักษ์” ด้วยเรื่อง”ฆาตกรรมซ่อนเงื่อน”

ชุด “เรื่องเล่าของคนวัยทอง” นามปากกา “เพทาย” เรื่อง “เรื่องของ(นม)หนู”

ชุด “เรื่องสั้นหรรษา” นามปากกา “เจียวต้าย” เรื่อง “ซื้อไม่เป็น”

ชุด “สามก๊ก” นามปากกา “เล่าเซี่ยงชุน” ซึ่งเริ่มด้วย ปกิณกะสามก๊ก ตอน “หัวอกลิ่วล้อ”

ชุด “คุ้ยวรรณคดี” นามปากกา “ฑ.มณฑา” ตอน “เวรกรรมของวันทอง”

และ ชุด “ย้อนอดีต” นามปากกา “พ.สมานคุรุกรรม” ตอน “โรดิโอเหนือฟ้ากรุงเทพ”

สุดท้าย ชุด “ขุนโจรแห่งเขาเนียซัวเปาะ” นามปากกา “เล่าเซี่ยงชุน” อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งได้จบลงไปแล้ว

เรื่องทุกประเภทข้างบนนั้น ได้สลับเปลี่ยนหมุนเวียนมาลงเป็นประจำเกือบทุกวัน เมื่อมาถึงบัดนี้รวมแล้วก็ ร่วมสองร้อยตอน โดยมีผู้อ่านติดตามไม่มากนัก แต่ก็เป็นความภาคภูมิใจของผู้เขียน ที่ได้มีโอกาสเสนอเรื่องให้เพื่อนกลุ่มใหม่ได้สัมผัส นอกเหนือไปจากถนนนักเขียน และไม่มีเสียงตำหนิว่าน่าเบื่อ ซึ่งนับว่าโชคดีเป็นอย่างยิ่ง

กระทู้นี้จึงตั้งขึ้นมาเพื่อขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่สนใจ ทั้งที่ได้ลงชื่อไว้ให้เป็นกำลังใจ และท่านที่ติดตามอ่านอย่างเงียบ ๆ ซึ่งทำให้ผมมีกำลังใจที่จะเสนอผลงานต่อไป จนกว่าจะหมดแรง

ถ้าเพื่อนจะกรุณาให้ความเห็นด้วยว่า

ท่านได้อะไรจากข้อเขียนของ เจียวต้าย บ้าง
ก็จะเป็นพระคุณเป็นอย่างสูงครับ.

จากคุณ : เจียวต้าย - [ 23 ม.ค. 51 05:02:17 ]




--------------------------------------------------------------------------------

ความคิดเห็นที่ 1

แอบติดตามอ่านอยู่ตลอดครับ
แต่ไม่เคยลงชื่อไว้ ผมคาดว่าน่าจะมีหลายคนที่เหมือนผมนะ
เป็นกำลังใจให้ครับ
อย่างน้อยก็ช่วยให้ผมได้มีอะไรอ่าน ได้ข้อคิดเล็กๆน้อยๆ

จากคุณ : เอาละจุ้ย - [ 23 ม.ค. 51 06:18:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2

ตอนเช้าๆ ไม่คอยมีกระทู้
เเอบเข้าพันทิพตอนเช้า
เลยได้แอบอ่าน กระทู้ของคุณ จขกท อยู่บ่อยๆ ค่ะ
แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 51 06:33:53

จากคุณ : beautiful civil - [ 23 ม.ค. 51 06:33:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3

ที่ผมชอบสุดคือ ชุดเรื่องเล่าของคนวัยทอง ทำให้คิดถึงตอนที่ยังเป็นเด็ก
ติดตามอ่านครับ และถ้ายังลงอยู่ก็จะตามอ่านต่อไป

จากคุณ : เด็กทุ่งครุ - [ 23 ม.ค. 51 07:15:47 ]


ความคิดเห็นที่ 4

ผมไม่ใช่นักเขียน...และไม่เคยเขียนบทความอะไรได้ยาวๆ...
แต่ชอบอ่านมาตั้งแต่เด็กๆ....อ่านมันทุกแนวอ่านมันทุกเรื่อง..แต่ไม่เคยจำ..
ผมเข้าห้องนี้มาก่อนท่าน ไม่นาน จำไม่ได้เหมือนกันว่าเมื่อใด...
ตอนนั้นแทบจะทำอะไรไม่เป็น พิมพ์อักษรแต่ละที ช้าเป็นเรือเกลือ...
เรียกว่าเข้ามาเรียนรู้ในห้องนี้....แหละ...

เรื่องของท่าน ถ้าไม่มีเหตุจำเป็น..ผมอ่านตลอด...ถามว่าได้อะไร ในอรรถรส...
ผมว่ามีหมด แล้วแต่จะกำหนดใจไปทางใหน ไม่หวานหยาดเยิ้ม ไม่ดุเดือดเกินไป...

คนละแนวกับแม่โสดในซอย..ขอเอ่ยนาม...ครับ
มีคุณค่าทางปัญญาแฝงอยู่.... สามารถคัดเลือกเอาประโยคเหล่านั้นมา..
เพิ่มเติมเสริมแต่งใช้ได้อย่างดี...ถ้าท่านอ่าน ความเห็นที่ผมตอบเพื่อน..
จะพบว่าหลายครั้งผมเอาของท่านมานั้นแหละ แต่ไม่ได้ลอกมาทั้งดุ้น..
จับมาปรุง จับมาแต่ง

ก็ขอขอบคุณที่มี อักษรเรื่องราวเล่าขานมาให้อ่าน แทบจะทุกเช้า...
ขอขอบพระคุณครับ...

จากคุณ : เขยอัมพวา. - [ 23 ม.ค. 51 07:28:14 ]


ความคิดเห็นที่ 5

อุ....อุ..
เป็นกําลังใจให้ครับ
ผมก็ชอบอ่านหนังสือหรือเรื่องทุกประเภท ตามเวลาที่ว่าง
ดังนั้นเวลามีอะไรอ่านผมจะดีใจมาก
อยากให้เขียนอย่างนี้ต่อๆไปครับ
และหวังว่าคงจะได้พบป่ะพูดคุยกันแบบบตัวต่อตัว..ในงานห้องไร้สังกัด ต่อๆไปครับ

จากคุณ : เปรตเวหา - [ 23 ม.ค. 51 07:36:08 ]


ความคิดเห็นที่ 6

ผมอ่านตามสะดวกแต่ไม่ค่อยได้เม๊นท์
นามปากกา เล่าเซี่ยงชุน นี่ ได้เคยเสนอใน ต่วย'ตูน
บ้างหรือเปล่าครับ

สร้างสรรค์กันต่อไปครับ...ความสุขของ จขกท
และ ความสุขของคนอ่าน..

จากคุณ : ~ทิดฉ่ำ~ - [ 23 ม.ค. 51 07:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 7

ชอบมากค่ะ อ่านมาตลอด และก็จะอ่านต่อไป

จากคุณ : หมึกหอม - [ 23 ม.ค. 51 07:43:31 A:202.69.142.67 X: TicketID:164241 ]

ความคิดเห็นที่ 8

^^
จากคุณ : Wooden Horse - [ 23 ม.ค. 51 08:34:47 ]


ความคิดเห็นที่ 9

มารายงานตัวว่า เป็นสมาชิกประจำ
อ่านทุกตอน ทุกเรื่อง ชอบมาก
หลังๆพยายามเม็นต์ ทุกครั้้ง เพื่อเป็นกำลังใจ
เรื่องเล่า ฯ สนุก พงศาวดารก็น่าติดตาม

จากคุณ : visitna - [ 23 ม.ค. 51 08:35:30 ]


ความคิดเห็นที่ 10

สวัสดีครับ
ตัวผมเองก็อ่านบ้าง...ไม่อ่านบ้าง...แล้วแต่โอกาส...
แต่ก็ได้ข้อคิดที่ดีๆ ในเนื้อหาพอสมควร นะครับ.
ขอบคุณครับ.

จากคุณ : นฤรัตน์ - [ 23 ม.ค. 51 08:50:34 ]


ความคิดเห็นที่ 11

ผมชอบเรื่องตลกๆ...แบบเนียนๆครับ
^___^

จากคุณ : monkeynumber4 - [ 23 ม.ค. 51 09:01:52 ]


ความคิดเห็นที่ 12

ทุกครั้งที่เข้ามาใน รสก. แล้วเจอกระทู้ของคุณเจียวต้าย
จำได้ว่าไม่เคยมีครั้งไหนที่ไม่แปะชื่อ (( เว้นก็แต่ไม่ได้เข้ามา ))
สำหรับตัวเอง คิดว่าการแปะชื่อ
คือการให้กำลังใจผู้เขียนในรูปแบบหนึ่ง
แม้ว่าจะไม่ได้อ่านทันทีที่หน้าจอ (( สำหรับเรื่องที่มีความยาวมากๆ ))
ก็จะเข้าไปอ่านใน blog ช่วงเสาร์ - อาทิตย์
และในยามที่มีเวลาว่าง

ประโยชน์ที่ได้รับมีแน่นอนค่ะ
อย่าเพิ่งเบื่อที่จะนำเรื่องราวมานำเสนอนะคะ

น้อยคนนักที่จะนำเรื่องที่ตัวเองเขียนมาลง
ส่วนใหญ่ที่เห็นก็ .. จิกเก็บมาแล้วนำมาแปะให้อ่าน

ความสามารถแบบนี้
อยู่เพื่อเป็นแบบอย่างที่ดีและเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง
สำหรับ ไร้สังกัด นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

จากคุณ : หม๋องแหม๋ง - [ 23 ม.ค. 51 09:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 13

ชอบชุดวัยทอง...ค่ะ......
แต่ไม่อยากให้บอกว่า..แก่เลย...

สามีหนูก็ใกล้เจ็ดสิบ...แต่ยังไม่แก่นะคะ...มันอยู่ที่ "ใจ"

จากคุณ : ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง - [ 23 ม.ค. 51 09:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14

อยุ่คู่กับไร้สังกัดต่อไปครับ...

จากคุณ : โทรจัน - [ 23 ม.ค. 51 09:59:46 ]


ความคิดเห็นที่ 15

มาให้กำลังใจกับบทความดีๆที่ลงไว้ในกระทู้นะคะ :-)

จากคุณ : SelF SuFFiCienT - [ 23 ม.ค. 51 10:18:35 ]


ความคิดเห็นที่ 16

อ่านอยู่ค่ะ บางครั้งมีย้อนหลังบ้าง
ได้ข้อมาคิดต่อได้อีกค่ะ
บางครั้งไม่ได้ลงชื่อไว้
เคยเข้าไปดูในบล๊อคด้วยค่ะ
เพราะกะว่าจะหาเวลาอ่านย้อนหลังน่ะ

^_____________^

จากคุณ : น้องหนิม - [ 23 ม.ค. 51 10:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17

อ่านอยู่ แต่ไม่ค่อยได้คอมเมนท์...
จะคอยให้กำลังใจ........ อยู่เสมอ............................
และคอยหวังว่า.. จะได้เห็นนามปากกาของ เจ้าของกระทู้ไปโชว์ในเครดิตรของละคอน หรือ หนัง.. ในทีวี บ้าง.....

จากคุณ : คำหยาดฟ้า - [ 23 ม.ค. 51 10:34:53 ]

ความคิดเห็นที่ 18

ติดตามอ่านเสมอคร้าบ

จากคุณ : puk@volvoclub - [ 23 ม.ค. 51 11:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 19

อ่านอยู่นะคะ แต่ไม่ค่อยได้แปะชื่อ
ส่วนมากก็แบบนี้ ทุกกระทู้ค่ะ

เขียนต่อนะคะ

จากคุณ : น้าแอ๊ด (ดอกชมนาด) - [ 23 ม.ค. 51 11:24:34 ]

ความคิดเห็นที่ 20

มารายงานตัวว่า เป็นสมาชิกประจำ
อ่านทุกตอน ทุกเรื่อง ชอบมาก
หลังๆพยายามเม็นต์ ทุกครั้้ง เพื่อเป็นกำลังใจ
เรื่องเล่า ฯ สนุก พงศาวดารก็น่าติดตาม

จากคุณ : visitna - [ 23 ม.ค. 51 08:35:30 ]

*******************************

ขอลอก หน่อย

จากคุณ : แวนก๊วก - [ 23 ม.ค. 51 11:31:47 ]

ความคิดเห็นที่ 21

ยังไม่ได้อ่านเลยครับ
เพราะส่วนมากจะอาศัยช่วงว่าง ๆ แว๊บมาอ่าน
ทำให้อ่าานอะไรนาน ๆ ไม่ได้ จึงได้แต่อ่านกระทู้สั้น ๆ
เมื่อคนเขียนตั้งใจเขียน ต่อไปผมจะตั้งใจอ่านนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ

จากคุณ : พี่แต้ - [ 23 ม.ค. 51 11:59:50 ]



ความคิดเห็นที่ 22

จากเวลาที่วางกระทู้เมื่อ ๐๕.๐๒ น.ถึง ๑๑.๓๑ น.ของวันเดียวกัน
เวลาเพียงหกชั่วโมงครึ่ง มีผู้เข้ามาแสดงความคิดเห็นกับเจียวต้าย
ถึงยี่สิบความเห็น ! ! !

สำหรับผมไม่ใช่ธรรมดาครับ
ทำเอาผู้เฒ่าเล่านั้งน้ำตาซึมครับ

ผมตั้งใจที่จะฝากข้อคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ไว้ในทุกเรื่องครับคุณเอาละจุ้ย
แล้วแต่ใครจะมองในมุมไหน

ก็คงจะได้พักสมองก่อนลงมือทำงานนะครับคุณ beautiful civil

คุณเด็กทุ่งครุ ให้กำลังใจผมมาตั้งแต่ต้นเลยครับ ผมจำชื่อนี้ได้
เพราะอยู่ไม่ไกลจากสถาบันที่ลูกชายผมเรียนครับ

ผมชื่นชมในความพยายามเรียนรู้ของคุณเขยอัมพวา. มากครับ
ผมจำได้ว่าตอนแรกบ่นเรื่องหาตัวอักษรบนแป้นไม่เจอทำให้พิมพ์ช้า
ต่อมาพยายามจะถ่ายภาพ เพราะที่รีสอร์ทมีภาพที่สวยงามอยู่ทุกมุม
เดี๋ยวนี้ทั้งพิมพ์ทั้งถ่าย(ภาพ) ไม่เป็นรองใครแล้วครับ

ชื่อนี้ผมได้ยินมาตั้งแต่สมัยกิมหงวนของท่าน ป.อินทรปาลิต เป็นนักบินแน่ะครับ
ส่วนในกระทู้ของผมไม่ค่อยได้เห็น
ผมคงจะเขียนต่อไป แต่เรื่องเล่าหมดสต็อคแล้ว
ต้องเที่ยวมองหาเอาใหม่ ตามข้างทางเท้าครับ

คุณ~ทิดฉ่ำ~ ช่างสังเกตครับ ผมเขียนลงค่อนข้างสม่ำเสมอที่ต่วยตูน
ดูเหมือนจะครบทุกนามปากกา เว้นแต่เจียวต้าย
ตั้งแต่ปลายปี ๒๕๔๐ ถึงปลายปี ๒๕๔๗ ครับ
หมายเหตุ ผมอ่านข่าวของคุณทุกมื้อไม่เคยพลาดนะครับ
แต่กว่าจะได้ลงชื่อก็เกือบสุดท้ายทุกที เลยอ่านเฉย ๆ เสียเยอะครับ

ขอบคุณ คุณหมึกหอม และคุณม้าไม้ ที่อ่านประจำครับ

คุณvisitna กะคุณแวนก๊วก ทำไมมาห่างกันจังครับ

คุณนฤรัตน์ และคุณmonkeynumber4 น่าจะมีรสนิยมใกล้เคียงกันนะครับ

คุณหม๋องแหม๋งคงไม่เคืองที่บางครั้งผมแกล้งเขียนชื่อคุณให้ผิดไปจากเจตนา
ขอบคุณที่เมตตาต่อข้อเขียนของผมอย่างสม่ำเสมอครับ
นักเขียนในปัจจุบัน ไม่ค่อยชอบเขียนเรื่องสั้นครับ จึงมีน้อย
ของผมนั้นสะสมมายาวนาน จึงลงอยู่ได้ทุกวัน ตอนนี้ก็จะหมดแล้วครับ

เรื่องเล่าของผมนั้นเบาสมองครับ คุณใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ผู้อ่านจึงนึกว่าผู้เขียนหนุ่ม
แต่ก็แปลกที่มีคนถามว่าเกษียณแล้วหรือยังเหมือนกันครับ อิ อิ

ผมคงจะอยู่กับไร้สังกัดอีกนาน ตามที่คุณโทรจันขอไว้ครับ

ขอบคุณกำลังใจที่คุณ SelF SuFFiCienT ให้มาครับ

แต่เรื่องของผมไม่เหมาะจะทำทีวีสักเรื่องเดียวครับคุณคำหยาดฟ้า
เว้นแต่จะเอาเฉพาะชื่อเรื่องครับ

ขอเชิญคุณน้องหนิม คุณ puk@volvoclub และคุณดอกชมนาด(น้าแอ๊ด)
และเพื่อน ๆ ไปเยี่ยมบล็อกบ้างซีครับ มีเรื่องให้อ่านมากมายเลยครับ.

จากคุณ : เจียวต้าย - [ 23 ม.ค. 51 12:45:27 ]



ความคิดเห็นที่ 23

ขอต้อนรับคุณพี่แต้ เพื่อนคนใหม่เอี่ยมครับ.

จากคุณ : เจียวต้าย - [ 23 ม.ค. 51 12:46:54 ]


ความคิดเห็นที่ 24

เข้าไปที่บล็อก อ่านได้สองบล็อกค่ะ
คนวัยทอง กับ ..นักอ่าน(จำเรื่องไม่แม่นค่ะ ความจำเสื่อม กิ กิ)
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ เช่นกัน ค่ะ

จากคุณ : samranjai - [ 23 ม.ค. 51 12:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 25

กลับเข้ามาอ่าน คห 22 ด้วยนะคะ
แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 51 13:15:48

จากคุณ : beautiful civil - [ 23 ม.ค. 51 13:15:27 ]


ความคิดเห็นที่ 26

ติดตามอ่านมาตลอดครับ
ชอบในแนวนี้อยู่แล้ว
ขอบคุณใน บันเทิง และ วิทยาทานครับ

จากคุณ : ท่านขุนเดชา - [ 23 ม.ค. 51 13:47:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27

คห. 22 ก็อ่านค่ะ

จากคุณ : ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง - [ 23 ม.ค. 51 14:06:29 ]

ความคิดเห็นที่ 28

คห .22.................ขอบคุณครับ...แหะ แหะ..

จากคุณ : เขยอัมพวา. - [ 23 ม.ค. 51 14:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29

เข้ามาสนับสนุนให้ลงเรื่องต่อๆไปครับ
รักษาสุขภาพด้วยครับ สวัสดีครับ

จากคุณ : ชัดเจนน้องนาง - [ 23 ม.ค. 51 15:43:13 ]

ความคิดเห็นที่ 30

แวะมาทักทายครับ

จากคุณ : Kevin Kaw - [ 23 ม.ค. 51 16:31:29 ]

ความคิดเห็นที่ 31

อ่านบ้างไม่อ่านบ้างค่ะ
เวลาไม่เพียงพอต่อการอ่านเรื่องยาว
แต่ก็อ่านหัวข้อกระทู้ทุกครั้งค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ

จากคุณ : เพลิดเพลิน - [ 23 ม.ค. 51 16:58:06 ]

ความคิดเห็นที่ 32

รับ แซ่บ..

จากคุณ : vr1428 - [ 23 ม.ค. 51 17:36:31 ]

ความคิดเห็นที่ 33

แวะมา สวัสดี ค่ะ
หากกระทู้ยาว ๆ ต้องใช้เวลาอ่ะค่ะ
เนื่องด้วยแอบเล่นในเวลางานอ่ะค่ะ

จากคุณ : สายลม...แห่งรัก - [ 23 ม.ค. 51 20:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 34

......

จากคุณ : ป้า...สวย - [ 23 ม.ค. 51 21:28:01 ]

ความคิดเห็นที่ 35

ติดตามอ่านตั้งแต่ข่าวฆาตกรรมซ่อนเงื่อน แมวผู่น่ารัก-น่าสงสาร เพื่อนเก่า จนกระทั่งซ้องกั๋งแห่งเขาเนียซัวเปาะ ชอบทุกเรื่องอ่ะค่ะ

จะยังคงติดตามอ่านและเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

จากคุณ : ศิริรักษ์ - [ 23 ม.ค. 51 21:38:35 ]

ความคิดเห็นที่ 36

ได้ความรู้จากเรื่องในอดีต เรื่องที่คุณลุงเขียนค่ะ
และได้ความสนุก ในแต่ละเรื่องที่คุณลุงนำเสนอค่ะ
ที่สำคัญ ได้แรงบันดาลใจ ที่ตอนนี้ หนูกำลังจะหัดเขียนเรื่องหักมุมอยู่ค่ะ

จากคุณ : เจ้าป้ามหาภัย - [ 23 ม.ค. 51 22:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 37

ขอบคุณมากมาย กับสิ่งที่คุณลุงให้มา นั่นก็คือตัวหนังสือที่มีชีวิต จะไม่ตายไปจากความทรงจำค่ะ

รักและเคารพค่ะ

จากคุณ : เจ้าป้ามหาภัย - [ 23 ม.ค. 51 22:33:37 ]

ความคิดเห็นที่ 38

สวัสดีตอนดึกๆค่ะ คุณลุงเจีวยต้าย พอดีjrเพิ่งเข้าบ้านอ่ะค่ะ...
เลยพึ่งมาเม้น jr ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นกำลังใจให้คุณลุงเจีวยต้ายค่ะ
ค่ะjrอ่านค่ะ อ่านแทบจะทุกเรื่องค่ะยกเว้นชุด “สามก๊ก” ก้อจำชื่อยากค่ะ
ที่ไม่ได้อ่านค่ะเพราะว่าจำชื่อไม่ได้เลยไม่สนุกค่ะ....และทุกเรื่องที่อ่าน
อ่านแล้วมีสาละ บางเรื่องก้อคล้ายเครียดjrชอบค่ะชอบอ่าน
จำได้ว่าอ่านเรื่องแรกของคุณลุงที่jrอ่าน เรื่อง(นมหนู) jrยังเรียกคุณลุงว่า
หัวหน้าก็เรียกตาม ลูกน้องคุณลุงยังงัยค๊ะ...
และจะติดตามอ่านต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณลุงค่ะ

จากคุณ : jr (chocolate orchid) - [ 23 ม.ค. 51 22:51:36 ]

ความคิดเห็นที่ 39

อ่านเสมอครับ
แต่กว่าลุงอ่ำจะกลับมาจากต่างจังหวัด ก็ตกดึกแทบทุกที
จึงมักปรากฏความเห็นลุงอ่ำในกระทู้ของคุณเจียวต้ายในตอนท้ายๆ
บางวัน อยู่ต่างจังหวัด...จึงไม่เห็นลุงอ่ำครับ

จากคุณ : ลุงอ่ำ - [ 23 ม.ค. 51 23:12:41 ]

ความคิดเห็นที่ 40

...... สวัสดีคุณเจียวต้ายค่ะ
เข้ามานั่งคอย บทความยามเช้า
อ่านเสมอ (แม้ว่า จะเป็นโรคภูมิแพ้ ชื่อตัวละครในนิยายจีน)
..ต่วย' ตูน.. ก็เป็นหนังสือเล่มโปรดเล่มนึงเหมือนกัน
ขอบพระคุณ ที่เอื้อเฟื้อแก่คนชอบอ่านค่ะ......

จากคุณ : หนูออน (Oncidium.) - [ 24 ม.ค. 51 02:26:53 ]

ความคิดเห็นที่ 41

เมื่ออ่าน ก็อ่านด้วยความขอบคุณค่ะ

จากคุณ : Mochica - [ 24 ม.ค. 51 04:33:35 ]



ความคิดเห็นที่ 42

ผมเข้าไปดูความเห็นของคุณสำราญใจแล้วครับ

คุณbeautiful civil และคุณใช้ชีวิตอย่างพอเพียง คงจะย้อนกลับมาดูท้ายกระทู้เสมอนะครับ
ผมอยากให้ผู้อ่านวิจารณ์เรื่องของผม เพื่อผมจะได้ออกความเห็นตอบได้
ไม่งั้นก็ต้องขอบคุณครับอยู่เรื่อยครับ

ท่านขุนเดชาเป็นนักอ่านเอาเรื่องนะครับ

เขาว่าลูกสาวที่หน้าเหมือนพ่อจะมีความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต
นะครับคุณเขยอัมพวา

คุณKevin Kaw คุณเพลิดเพลิน คุณvr1428 และคุณป้า...สวย ได้รับกำลังใจไว้แล้วด้วยความขอบคุณครับ

คุณสายลมแห่งรักรีบไปทำงานแต่เช้าซีครับ

ผมคิดว่าคุณศิริรักษ์ก็เป็นนักเขียนนะครับ

หวังว่างานเขียนของคุณเจ้าป้ามหาภัย จะก้าวหน้ายิ่ง ๆ ขึ้นไปนะครับ

คุณเจอาร์เป็นผู้อ่านคนแรก ๆ ของผมเลยครับ
ถ้วยใบนั้นตั้งใจ จะ ให้ผมหรือครับ

คุณลุงอ่ำกลับจากทำงานแล้วก็หาอ่านในบล็อกได้ครับ

ผมห่างจากต่วยตูนมาหลายปีแล้วครับ คุณหนูออนแต่ก็มีอยู่ในบล็อกเกือบทั้งหมดครับ

ผมอยากให้คุณโมชิก้าอ่าน แล้ววิจารณ์ทุกเรื่องด้วยครับ

ขอบคุณทุกท่าน ที่มอบความสุขใจให้แก่คนวัยทอง เป็นของขวัญปีใหม่ครับ.

จากคุณ : เจียวต้าย - [ 24 ม.ค. 51 08:08:53 ]


ความคิดเห็นที่ 43

ตามอ่านอยู่ เงียบเงียบ ครับ
..."มีคุณค่า น่าติดตาม"

จากคุณ : มับนะขู - [ 24 ม.ค. 51 13:46:12 ]

ความคิดเห็นที่ 44

ตามมาดู...ค่ะ

จากคุณ : ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง - [ 25 ม.ค. 51 06:23:18 ]







 

Create Date : 24 มกราคม 2551    
Last Update : 25 มกราคม 2551 7:14:41 น.
Counter : 616 Pageviews.  

การต้อนรับที่น่ายินดี (๔)

ผมเพิ่งได้รับการแนะนำให้สร้างบล็อก เพื่อเก็บเรื่องที่เขียนมาวางในเวปพันทิป.ดอท.คอม.ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในถนนนักเขียน เมื่อ สิงหาคม ๒๕๕๐ นี้เอง

โดยไม่มีความรู้ที่จะตกแต่งให้บล็อกมีความสวยงาม หรือส่วนประกอบอื่นใด
นอกจากการเอาเรื่องมาเรียงไว้บนชั้นต่าง ๆ
เช่น เรื่องสั้น วรรณคดี บทกลอน เรื่องจากพงศาวดารจีน สามก๊ก ซ้องกั๋ง เป็นต้น

และเมื่อทางพันทิปเปิดการให้คะแนนแก่บล็อกที่ผู้ชมชื่นชอบเมื่อเร็ว ๆ นี้
ก็ไม่รู้วิธีที่จะให้คะแนนแต่อย่างใด และไม่ค่อยได้เข้าไปชมบล็อกของผู้อื่นด้วย
จึงไม่ได้ลงคะแนนให้แก่บล็อกใดเลย

แต่เมื่อมีการประกาศผล ซึ่งมีบล็กที่ได้รับคะแนนนิยมสูงสุด ๓๔ ประเภท
ประเภทละไม่เกิน ๔ ราย

และกรุณาแจ้งรายชื่อของผู้ที่ได้คะแนนนิยม น้อยลงไปด้วย
ก็ได้เห็นชื่อของ เจียวต้าย ติดกลุ่มอยู่ด้วย ดังนี้

Best Book Blog : blog เกี่ยวกับหนังสือ ที่คุณชื่นชอบมากที่สุด

grappa, beer87, ดอกคูณริมฝั่งโขง, ยิปซีสีน้ำเงิน, โสมรัศมี, ทาสบอย, เจ้าชายไร้เงา, Jevanni, Kai-Au, ผู้สาวเมืองยศ, สาวไกด์ใจซื่อ, แพนด้ามหาภัย,
เจียวต้าย, พ่อพเยีย, p_tham, spiralhead, หวานเย็นผสมโซดา, ~:พุดน้ำบุศย์:~, woodchippath, ยาคูลท์

โดยที่เจ้าตัวไม่มีโอกาสทราบได้เลยว่ามีผู้ใดลงคะแนนให้บ้าง
จึงต้องขอขอบพระคุณทุกท่านที่ลงคะแนนให้ เจียวต้าย
ด้วยความซาบซึ้งในไมตรีจิตร ที่กรุณามอบให้ครั้งนี้ จากใจจริง

และขอเรียนว่าเป็นความชื่นชมของกระผม อย่างสูงยิ่ง
นอกเหนือไปจากการเข้ามาเยี่ยม และติชมในเรื่องต่าง ๆ

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ครับ.





 

Create Date : 13 มกราคม 2551    
Last Update : 13 มกราคม 2551 16:57:50 น.
Counter : 531 Pageviews.  

การต้อนรับที่น่ายินดี (๓)

การต้อนรับที่น่ายินดี (๓)

ผมเปิดบล็อกที่เป็นเสมือนบ้านของ เจียวต้าย เมื่อ ๑๙ สิงหาคม ๒๕๕๐
และมาถึงวันนี้ ก็เป็นเวลาเพียงสามเดือนเศษ ดูเหมือนเขาเรียกกันว่า ช่วงไตรมาส
ที่ทำงาน บริษัท ห้างร้าน ก็จะทำการสำรวจ และสรุปผลงานที่ผ่านมา

ผมจึงลองทบทวนดูบ้างว่าเกิดผลอย่างไรกับบล็อกของผม

เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมีผู้อ่านสนใจเข้ามาชมบล็อกนี้กว่าหมื่นเจ็ดร้อยท่าน
คงหมายถึงท่านที่เข้ามาเจอโดยไม่ตั้งใจ หรือประมาทเลินเล่อ ที่ไม่ได้หยุดอ่าน ด้วยนะครับ

แล้วในจำนวนนั้นก็ได้เปิดเข้าไปดูประวัติ เพื่อจะได้ทราบรายละเอียดส่วนตัวของ เจียวต้าย ว่าเป็นใคร มาจากไหน ถึงร้อยกว่าคน
ซึ่งผมก็ได้บอกไว้แล้วว่า โปรดดูได้ที่ หน้าบ้านชานเรือน นี้ เพราะผมไม่ได้คิดจะปิดบัง

ตั้งแต่เปิดบล็อกแล้ว ผมก็เข้ามาทุกวันเพื่อเอาเรื่องประเภทต่าง ๆ มาวางวันละตอนสองตอน เวลานี้รวมได้ ๒๓๘ ตอนแล้ว แต่ไม่ต้องวิตกว่าจะหมดหรอกครับ
เพราะผมมีเรื่องที่ได้นำมาวางใน ถนนนักเขียน ห้องสมุดพันทิป ตั้งแต่ปี ๒๕๔๘
จนบัดนี้ มากกว่า ๖๐๐ ตอน

ในขณะที่ผมเข้ามาดูแลบล็อกทุกวัน ก็ได้เห็นว่ามีผู้เข้ามาออกความเห็นทุกวันเหมือนกัน ซึ่งผมก็ได้ตอบขอบคุณหรือชี้แจง ทุกความเห็น

นี่แหละคือความยินดี และปลาบปลื้มมาก ที่ท่านสนใจบล็อกนี้ เกินกว่าที่คาดคิด
เป็นการต้อนรับที่น่าชื่นชม และเป็นกำลังใจสำหรับผมอย่างสูงสุด

จึงขอขอบคุณในไมตรีจิต ที่ทุกท่านได้มอบให้กับ นักเขียนที่กำลังร่วงโรยคนนี้
อย่างประมาณมิได้

ด้วยใจจริงจาก "เพทาย" "วชิรพัตร์" "เทพารักษ์" "เล่าเซี่ยงชุน" "ปภัสสร"
พ.สมานคุรุกรรม และ "เจียวต้าย" ครับผม.




 

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2550    
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2550 9:08:56 น.
Counter : 515 Pageviews.  

เส้นทางของนักเขียน(คนหนึ่ง)

เส้นทางของนักเขียน(คนหนึ่ง)

“ เจียวต้าย “

โดยอาชีพผมเป็นทหาร เริ่มจากการเป็นพลทหารกองประจำการ เมื่อ พ.ศ.๒๔๙๗ เป็นนักเรียนนายสิบ พ.ศ.๒๔๙๘ เป็นนายสิบ พ.ศ.๒๔๙๙ เป็นอยู่กว่าสิบปีก็สอบเลื่อนขึ้นเป็นนายทหารได้เมื่อ พ.ศ.๒๕๑๑ และเป็นทหารต่อมาจนกระทั่งได้ยศพันเอก เมื่อ พ.ศ.๒๕๓๓ และเกษียณอายุราชการ พ.ศ.๒๕๓๕ นับว่าได้ประสบความสำเร็จในอาชีพเป็นอย่างดี

หลังจากเกษียณแล้ว มีคนชอบเรียกผมว่าผู้การ ผมก็ขอร้องว่าผมไม่ได้เป็นผู้การ เพราะผมไม่เคยปกครองบังคับบัญชาทหารเลย ไม่ว่าจะเป็นระดับ หมู่ หมวด กองร้อย และกองพัน ผมเป็นทหารเสมียน นั่งโต๊ะตัวเดียวตั้งแต่เป็นนายสิบ จนเป็นพันโท อยู่ร่วมสามสิบปี ไม่เคยเปลี่ยนโต๊ะ ผมจึงมีดินสอปากกาหรือคอมพิวเตอร์เป็นอาวุธ เขียนแต่หนังสือทุกวัน ซึ่งผมไม่เคยเบื่อ

เพราะผมรักการเขียนมาตั้งแต่ยังไม่จบมัธยมศึกษา เมื่อออกจากโรงเรียนวัดสมอราย โดยไม่จบ ม.๖ แล้ว ผมก็ลงมือเขียนหนังสือประเภทเรื่องสั้น ส่งไปยังสำนักพิมพ์ต่าง ๆ จนได้ลงพิมพ์เป็นครั้งแรก ในนิตยสาร โบว์แดง เมื่อเดือนตุลาคม ๒๔๙๑ ได้รับเงินค่าเรื่องยี่สิบบาท จึงมีกำลังใจที่จะเขียนต่อไปอีกสิบปี มีผลงานลงพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ รายวัน รายทศ รายสัปดาห์ รายปักษ์ รายเดือน มากกว่า ๒๐ ชื่อ เป็นจำนวนกว่า ๕๐ ชิ้น แต่ไม่มีชื่อเสียง ไม่มีใครรู้จัก และไม่มีรายได้จากการเขียน เป็นกอบเป็นกำพอที่จะเรียกว่าเป็นนักเขียนอาชีพได้

ในระยะก่อนเป็นทหารนั้น ผมเขียนหนังสืออยู่ตลอดเวลา แล้วก็ส่งไปให้หนังสือพิมพ์ฉบับต่าง ส่งไปแล้วก็คอยพลิกดูตามแผงหนังสือว่า เขาลงให้หรือยัง ถ้าได้ลงพิมพ์ก็ดีใจรีบซื้อมาเก็บไว้เป็นที่ระลึก แล้วก็รีบส่งเรื่องใหม่ไปให้ แล้วก็รอคอยเป็นวัฏจักรไปตลอดเดือน ตลอดปี ด้วยความอดทน เมื่อถึง พ.ศ.๒๕๐๑ ก็หมดแรงหมดกำลังใจ และได้เป็นทหารแล้ว ผมจึงเลิกส่งไปให้หนังสือพิมพ์อื่น คงเขียนส่งไปให้เฉพาะหนังสือของทหาร คือ เสนาสาร แฟนสัมพันธ์ และ วปถ.ปริทรรศน์ กับทหารสื่อสาร ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๐๓ จนเขาเลิกกิจการไปหมด เว้นแต่ เสนาสาร ที่มีการปรับปรุงใหม่ จึงเหลือแต่ ทหารสื่อสารเพียงแห่งเดียว

ต่อมาเมื่อถึง พ.ศ.๒๕๑๘ ท่านบรรณาธิการก็เรียกไปคุยด้วย และชักชวนให้เข้าไปอยู่ในกองบรรณาธิการ แต่บังเอิญหนังสือฉบับนี้หยุดดำเนินกิจการไปก่อน ปีถัดมาเมื่อเริ่มดำเนินการใหม่ตามแผนการปรับปรุง ผมก็ได้มีชื่ออยู่ในกองบรรณาธิการสมใจอยาก แต่บรรณาธิการไม่ใช่ท่านที่ชวนผมเสียแล้ว

ผมประจำกองบรรณาธิการ อยู่อีกสิบกว่าปี จึงได้เลื่อนขึ้นเป็นผู้ช่วยบรรณาธิการตามตำแหน่ง และทำหน้าที่นี้อยู่จนกระทั่งเกษียณอายุราชการ ผมจึงมีข้อเขียนอยู่ในนิตยสารทหารสื่อสาร ระหว่างการเป็นทหารประมาณร้อยกว่าชิ้น และใช้นามปากกามากกว่าสิบชื่อ

พอมาเป็นทหารนอกราชการ ผมก็ลงมือเขียนหนังสือเป็นงานหลัก โดยจับเอาวรรณคดีเรื่องสามก๊ก มาย่อยให้เป็น สามก๊กฉบับลิ่วล้อ ส่งไปลงพิมพ์ในวารสารของทหารเหล่าต่าง ๆ ทั้งในและนอกกองทัพบก ทั้งทหารราบ ทหารม้า ทหารปืนใหญ่ ทหารช่าง ทหารสรรพาวุธ รักษาดินแดน ยุทธโกษ เสนาสาร หลักเมือง กับนิตยสารที่อยู่นอกวงการทหาร คือ สยามอารยะ ของสยามสมาคม ฯ นิตยสารโล่เงิน ในวงการตำรวจ เขียนอยู่ร้อยกว่าตอน จนถึง พ.ศ.๒๕๔๑ ครบห้าสิบปีของการเขียนหนังสือ สามก๊กฉบับลิ่วล้อ จึงได้รับการพิมพ์รวมเล่ม จากสำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์น เป็นครั้งแรก ซึ่งพอจะเรียกได้ว่าเป็นนักเขียนอาชีพแล้ว

ในขณะเดียวกันก็ได้ย่อยเรื่องจีนอื่น ๆ ทยอยลงพิมพ์ในหนังสือ โล่เงิน รายเดือน ซึ่งเป็นหนังสือที่อยู่ในวงการตำรวจ จนถึง พ.ศ.๒๕๔๔ เรื่องจีนชื่อ ซ้องกั๋ง …ขุนโจรแห่งเขาเนียซัวเปาะ จึงได้รับการพิมพ์จากสำนักพิมพ์ประพันสาส์น ในชื่อ ซ้องกั๋ง..วีรบุรุษแห่งเขาเหลียงซาน เป็นครั้งที่สองในชีวิต

ในระหว่างนั้นก็ได้เขียนเรื่องประเภทต่าง ๆ ส่งไปลงพิมพ์เป็นประจำในนิตยสาร โล่เงิน รายเดือน วารสาร ฟ้าหม่น รายสองเดือนของเหล่าทหารม้า จังหวัดสระบุรี นิตยสารทหารปืนใหญ่ รายสามเดือน จังหวัดลพบุรี วารสารของกองพลทหารม้าที่ ๑ รายสี่เดือน จังหวัดเพชรบูรณ์ และนิตยสารทหารสื่อสาร รายปี กับนิตยสารเก่าแก่ ต่วยตูน รายปักษ์ เป็นครั้งคราวตามแต่โอกาส ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๔๑

จนถึง มีนาคม ๒๕๔๖ บรรณาธิการนิตยสารต่วยตูน จึงเชิญไปพบปะสังสรรค์เพื่อทำความรู้จัก และรับไว้เป็นนักเขียนประจำ ซึ่งจะทำให้มีผลงานในนิตยสารฉบับนี้ถี่ขึ้น และได้รับค่าตอบแทนตามมาตรฐาน ของวงการหนังสือพิมพ์ในประเทศไทย ซึ่งก็ได้มีข้อเขียนลงพิมพ์ภายใต้ ปากกาถึง ๖ ชื่อ คือ “ เพทาย “ ในฉากชีวิต “เล่าเซี่ยงชุน “ ใน ปกิณกะสามก๊ก“ เทพารักษ์ “ ใน บันทึกของคนเดินเท้า ฑ.มณฑา ใน คุ้ยวรรณคดี และ พ.สมานคุรุกรรม ในย้อนอดีต “วชิรพักตร์” ในความหลังริมคลองเปรม และ ความหลังโคนต้นไทร

แต่พอถึงปลายปี พ.ศ.๒๕๔๗ บรรณาธิการคงจะเบื่อ เรื่องของผมจึงค้างคาอยู่หลายเรื่อง และผมก็เพลาการหาเรื่องมาเขียนเหมือนกัน เพราะอายุเกิน ๖ รอบ ๗๒ ปีแล้ว คงเหลือเส้นทางที่จะเสนอผลงานได้อีกเพียงสามแห่ง คือ ฟ้าหม่น กองพลทหารม้าที่ ๑ รายสามเดือน และข่าวทหารอากาศ รายเดือน เท่านั้น

ส่วนเรื่องที่ได้รับการรวมเล่ม ก็ได้มีเพิ่มขึ้นอีก ๕ เรื่อง คือ นักรบสองแผ่นดิน อวสานสามก๊ก ปกิณกะสามก๊ก เปาบุ้นจิ้นผู้ทรงความยุติธรรม ในนามปากกา “เล่าเซี่ยงชุน” และบุญคุณต้องทดแทนความแค้นต้องอภัย ของ “เจียวต้าย”

บังเอิญในปีถัดมาก็ได้รู้จักอินเตอร์เนต และเวปไซท์ พันทิป คอม คาเฟ จึงขนเอาเรื่องในสต็อคมาวางให้สมาชิกได้อ่านกันอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งถึงบัดนี้ และได้มีความรู้ในการสร้างบล็อก ซึ่งเปรียบเหมือนห้องเก็บเอกสารส่วนตัว ที่จะอยู่อย่างยั่งยืนถาวรต่อไปในเวปไซท์นี้

จึงขอฝากข้อเขียนของเจียวต้าย ในนามปากกาทั้งหลายข้างต้นนั้นไว้ เพราะไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร ในบรรณพิภพอันกว้างขวาง และลึกซึ้งประดุจห้วงมหรรณพนี้.

##############




 

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2550    
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2550 10:10:13 น.
Counter : 559 Pageviews.  

การต้อนรับที่น่ายินดี (๒)

เมื่อได้วาง พระอภัยมณีฉบับเร่งรัด ที่ ฑ.มณฑา เรียบเรียงมาจากนิยายคำกลอน ของท่าน สุทรภู่ รัตนกวีแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ไปแล้วเป็นเวลาประมาณสองเดือน
ก็ไม่เห็นมีผู้มาลงชื่อว่าเข้ามาอ่านเลย

แต่สุดท้ายเมื่อต้นเดือนนี้ คุณปะหล่อง แห่งอาศรมชาวโคลง ที่ได้ยินชื่อเสียงโดยไม่เคยได้พบหน้ากันเลย ทั้ง ๆ ที่เป็นผู้ร่วมชมรมของคุณนายทิวา และคุณหนูศาลาไทย ที่ผมรู้จักคุ้นเคย ก็ติดต่อขอเอาเรื่องนี้ ไปเป็นคู่มือสอนวรรณคดีไทย แก่นักเรียนจีน

ผมก็งงอยู่แต่ก็อนุญาตให้ด้วยความเต็มใจ เพราะยินดีที่เป็นประโยชน์ในวงการศึกษา

ผลงานชิ้นนี้ได้เคยทำประโยชน์แก่สังคมมาแล้วตั้งแต่เมื่อสิบปีก่อน
รายการโลกสดใส ของสถานีวิทยุศึกษา ได้นำไปเล่าให้เด็กฟัง ๖ ชุด

ต่อมาได้มีผู้อ่านบันทึกเทปให้ห้องสมุดคอนฟิลด์ สำหรับคนตาบอด
ที่มูลนิธิแถวปากเกร็ด

คราวนี้ได้รับหนังสือตอบจาก ผู้อำนวยการสถาบันภาษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ซึ่งจะได้ใช้ พระอภัยมณีฉบับเร่งรัด เป็นคู่มือสอนวรรณคดีไทย ให้แก่นักศึกษาชาวจีน ในสถาบันนี้ต่อไป

จึงนับเป็นเกียรติแก่ผู้เรียบเรียงเป็นอย่างยิ่ง ครับ.






 

Create Date : 28 ตุลาคม 2550    
Last Update : 28 ตุลาคม 2550 7:01:42 น.
Counter : 529 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  

เจียวต้าย
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]




เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.