Group Blog
 
All Blogs
 
ชีวิตที่ขัดข้อง (๑)

บันทึกของผู้เฒ่า ๒๕๕๕

ชีวิตที่ขัดข้อง (๑)

วันนี้คอมพ์ขัดข้องตั้งแต่เช้า เข้าอินเตอร์เนตไม่ได้ รอให้ผู้ช่วยยกไปให้ช่างซ่อม
แล้วไม่รู้ว่าจะทำอะไร นอกจากนอน ก็เลยเข้าไปรื้อค้นหนังสือเก่า
หาเรื่องดี ๆ เตรียมเอามาวางให้เพื่อนอ่าน

ก็พบว่ามีแต่หนังสือ ชาวกรุง กับ ฟ้าเมืองไทย เท่านั้น ที่มีอยู่มากมาย
ส่วนพิมพ์ไทยรายเดือนนั้นคร่ำคร่า จนเปื่อยยุ่ยเสียเป็นส่วนมาก

ขณะนี้กำลังวาง ชาวกรุง พ.ศ.๒๔๙๓ ไม่น่าเชื่อว่ามีเกือบทุกเล่มเรียงไปจนถึง พ.ศ.๒๕๒๒
แต่ไม่มีเล่มสุดท้าย จำไม่ได้ว่า พ.ศ.อะไร

ส่วน ฟ้าเมืองไทย ขณะนี้วางเพียงแค่ฉบับที่ ๖ พ.ศ.๒๕๑๒
จากทั้งหมด ๒๐ ปี ถึง พ.ศ.๒๕๓๒

สรุปแล้วเราคงจะชวนเพื่อนอ่านเรื่องที่น่าสนใจไปได้ จนตลอดชีวิต(เราเอง)
เพราะการสแกนหนังสือ มันง่ายกว่าการเขียนเองมากนัก

เมื่อค้นหนังสือจนฝุ่นเต็มตัวแล้ว ก็ออกไปตัดผมที่ร้านเจ้าประจำที่ปากตรอกวัดราชาธิวาส
ซึ่งเดินไม่ไหวแล้ว ต้องขึ้นรถเมล์ไป ๒ ป้าย แต่ก็ทุลักทุเลเต็มที
แม้จะเป็นรถ ปอ.๙ ที่บันไดเตี้ยพอขึ้นไปนั่งเก้าอี้ได้ไม่ยากนัก
แป๊บเดียวก็ต้องลุกขึ้นยืนกดกริ่งเตรียมลง ก็ยืนโยกเยกตามแรงเบรคของเขา
แล้วก็กะย่องกะแย่ง ลงมาจ้องจังหวะข้ามทางม้าลายไปฝั่งตรงข้าม

ช่างประจำตัวเป็นผู้หญิง น้ำหนักตัวคงจะมากกว่าเราเกือบ ๓๐ ก.ก.
เข้ามาจูงไปนั่งเก้าอี้ตัดผม เพราะพื้นเป็นกระเบื้องลื่นปร๊าด แกกลัวจะล้ม

ตัดผมไม่นานก็เสร็จ และถอนขนตาให้ตามเคย จ่ายเงินพร้อมรางวัลที่ถอนขนตาแล้ว
แกก็จูงออกมาส่งที่หน้าร้าน ทำให้รำพึงว่าถ้าออกจากบ้านไม่ได้ จะให้ใครถอนขนตาให้ ส่วนผมบนหัวไม่ต้องห่วง ยาวทัดหูก็ยังอยู่ได้

ตอนนี้กลับบ้านก็ไม่มีอะไรจะทำอีก ก็เลยข้ามทางม้าลายกลับมาที่ป้ายเดิม
คอยขึ้นรถ ปอ.๙ ไปตลาดพลูดีกว่า เพราะวันอาทิตย์ที่ ๑๕ ก.ค.จะต้องไปบวชลูกชายของเพื่อนรุ่นน้อง ที่วัดอินทาราม แถวตลาดพลู

รถแล่นข้ามสะพานพระปกเกล้าคู่ขนานกับสะพานพระพุทธยอดฟ้า ผ่านวงเวียนเล็กเก่า
จึงเห็นว่ามีรูปอนุสาวรีย์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช องค์ย่อม ๆ ตั้งอยู่กลางสามแยก ซึ่งเดิมเป็นหอนาฬิกา เราไม่ได้ผ่านมาเสียนาน

เมื่อเลี้ยวขวาที่วงเวียนใหญ่และอีกไม่นานก็เลี้ยวซ้ายเข้าถนนเทอดไท
ก็เห็นวัดเวฬุราชิณ แล้วก็ผ่านวัดอินทาราม และวัดราชคฤห์ จึงลงที่ป้ายสถานีรถไฟตลาดพลู ซึ่งเป็นรถไฟสายวงเวียนใหญ่ ไปมหาชัย

เข้าไปเดินดูความเปลี่ยนแปลงของสถานีที่ปรับปรุงจนแปลกตาขึ้น แล้วก็หาป้ายรถสายเดิมกลับได้
เพราะรู้จุดหมายปลายทางแล้วว่ามีป้ายรถเมล์ที่หน้าวัดอินทารามพอดี

กลับมาถึงบ้านแล้วก็รำพึงว่า เดี๋ยวนี้ขึ้นรถเมล์ไปไกล ๆ ไม่เห็นมีข้อมูลอะไร ที่จะเอามาเชียนเล่าเหมือนเมื่อก่อน
อาจจะเป็นข้อขัดข้องทางความคิดสติปัญญา ที่ค่อย ๆเสื่อมลงทุกที
จึงไม่สามารถจะเขียนอะไรได้คล่องเหมือนแต่ก่อน เพราะต้องพะวงกับการเดินทางด้วยสังขารอันกระปลกกระเปลี้ยมากกว่า

เคราะห์ยังดีที่มีเรื่องในหนังสือเก่าสองเล่ม อีกพันกว่าฉบับ ที่จะคัดเลือกและลอกเรื่องที่ดีกว่าที่เราเขียน มาให้เพื่อนอ่านได้อีกนาน จนตลอดชีวิต

ข้อสำคัญ จะเจอข้อขัดข้องสุดท้าย คือเพื่อนจะเบื่อเสียก่อนเท่านั้นเอง.

#############





Create Date : 31 กรกฎาคม 2555
Last Update : 31 กรกฎาคม 2555 13:28:49 น. 20 comments
Counter : 806 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะคุณปู่
โอ้โฮ...คุณปู่มีหนังสือเยอะแยะมากมายเลยค่ะนั่งบวกลบคูณหารแล้วเก็บได้ยังไงคะมากมายอย่างนี้ อยากเห็นกองหนังสือกองโต ๆ นี้จังเลบค่ะวันไหนที่คุณปู่ว่าง ๆ ถ่ายรูปมาอวดกันบ้างสิคะ
อ่านคุณปู่เล่าแล้วเหมือนเดินตามขึ้น ปอ.๙ ไปด้วยเลยค่ะได้นึกภาพต่าง ๆ ตามไปด้วย วิเคยไปเรียนและทำงานที่ กทม.ใช้ชีวิตที่ กทม.ราว ๆ ๒๐ ปี เลยพอจะนึกภาพที่คุณปู่เดินทางผ่านที่ต่าง ๆ ได้ค่ะ
เชียร์เต็มที่เลยค่ะให้คุณปู่เอาเรื่องในหนังสือเก่าสองเล่ม พันกว่าฉบับมาลงค่ะ อยากอ่านค่ะ เพราะคงจะไม่มีโอกาสดี ๆ อย่างนี้อีกแล้วคงจะไม่สามารถไปหาอ่านที่ไหนได้อีก


โดย: AppleWi วันที่: 31 กรกฎาคม 2555 เวลา:20:24:50 น.  

 
ประเดี๋ยวจะไปค้นรูปมาให้ดูครับ
เคยสแกนไว้แล้ว หายไปไหนหมดไม่ทราบครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 2 สิงหาคม 2555 เวลา:18:48:58 น.  

 
เอาภาพปกเล่มหลังสุดไปดูก่อนก็แล้วกันนะครับ
ถ้าจะอ่านเชิญที่ห้อง ไร้สังกัด ครับ
ภาพนี้ต้องวางถึงสามครั้ง เพราะพิมพ์ผิดครับ.



โดย: เจียวต้าย วันที่: 2 สิงหาคม 2555 เวลา:19:12:01 น.  

 
เยี่ยมมากค่ะพี่ปู่ ปกหนังสือเก่าๆกลับมาดูอีกที ทั้งสีสัน เรื่องราว และตัวพิมพ์ให้ความรู้สึกที่ดีมากค่ะ

ตะกี้ไปที่ห้องไร้สังกัดเจอกระทู้ของพี่ปู่แล้วค่ะ

ทั้งฟ้าเมืองไทย และชาวกรุงเคยอ่านและชอบมากค่ะ แต่ไม่ใช่หนังสือตัวเองเลยไม่ได้เก็บบ

ชาวกรุง คอลัมน์ที่ชอบมากคือ ..ขอบกรุง เขียนโดย ราช รังรอง (ไม่ทราบจะจำผิดหรือเปล่า)

ส่วนฟ้าเมืองไทยนี่มีเรื่องเหมืองแร่ของคุณอาจินต์ ใช่ไหมคะ

พี่ปู่เก่งจัง สแกนเป็นด้วย ป้ากุ๊กยังไม่เคยเห็นเครื่องสแกนเลยค่ะ


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 5 สิงหาคม 2555 เวลา:22:08:25 น.  

 
หนังสือเหล่านี้เป็นของรักมากครับ เมื่อสมัยที่ยังยากจนก็หน้าด้านไปยืนอ่านตามแผงที่รู้จักกัน
พอมีเงินเดือนมากขึ้นก็ซื้อประจำ
ทั้งสยามรัฐ ชาวกรุง กะดึงทอง จนสมัยใหม่คือ ฟ้าเมืองไทย ครับ

เก็บใส่ตู้มานานไม่ค่อยได้หยิบมาอ่าน จนปีที่แล้วคิดว่าน้ำจะท่วมหมดเสียแล้ว
เมื่อรอดมาได้ก็เลยหยิบมาอ่านใหม่ตั้งแต่เล่มแรก
แล้วก็ชำรุดจึงเอามาสแกนให้เพื่อนอ่านบ้าง ก่อนที่จะกลายเป็นกระดาษเช็ดมือครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 7 สิงหาคม 2555 เวลา:5:41:57 น.  

 
คุณปู่เก่งมากเลยค่ะ ทันสมัยจังทำสแกนก็เป็นด้วย
เห็นหนังสือแล้วก็ควรค่าแก่การเป็นของรักจริง ๆ ค่ะ
ถ้าวิมีสมบัติเป็นหนังสือดี ๆ แบบนี้ ก็จะทำตามแบบ
คุณปู่ค่ะคือจะหยิบมาอ่านใหม่ตั้งแต่เล่มแรกเลยค่ะ

จะหาโอกาสว่าง ๆ จากหน้าที่คุณแจ๋วประจำบ้าน ตามไป
อ่านในห้องไร้สังกัดนะคะ


โดย: AppleWi วันที่: 10 สิงหาคม 2555 เวลา:12:04:57 น.  

 
ผมว่าจะอ่านเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากรอดน้ำท่วมเมื่อปีที่แล้วครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 10 สิงหาคม 2555 เวลา:19:48:01 น.  

 

สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ
พระราชทาน “คำขวัญวันแม่ ประจำปี ๒๕๕๕”


มือของแม่ นั้นคือ มือช่างปั้น
ขึ้นรูปอัน อ่อนลออ จนหล่อเหลา
อยากให้เป็น งานดี ที่งามเงา
อยู่ที่คอย ขัดเกลา แต่เบามือ
<




สุข สันต์ วัน แม่ ค่ะพี่ปู่
เย็นนี้ป้ากุ๊กมีสังสรรค์ครอบครัวครบสี่เจนเนอเรชั่นค่ะ
จัดที่บ้านหลานเพราะคนเยอะค่ะ



โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 12 สิงหาคม 2555 เวลา:15:31:07 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ปู่

ขอบพระคุณที่ย่องไปเยี่ยมค่ะ
ป้ากุ๊กกะว่าจะมาลงคำที่บ้านพี่ปู่วันนี้พอดี

ลงคำว่า...ขอมีส่วนในหนังสือเล่มที่พูดถึง สัก หนึ่งเล่มนะคะ
และขอลายเซ็นพี่ปู่เพื่อเพิ่มความขลังด้วยค่ะ

รับรองค่ะว่าจะอ่านทุกตัวอักษร
และรับรองว่าอย่างน้อยหนังสือจะต้องอยู่เท่าอายุป้ากุ๊ก
ส่วนเวลาที่เกินไปกว่านั้น...ไม่กล้ารับรองค่ะ

ความเป็นจริงไม่แน่นะคะพี่ปู่ว่าใครจะไปก่อนใคร
พี่ปู่อย่าเพิ่งรีบดีใจว่าใกล้สำเร็จปริญญาชีวิตแล้ว
เราๆท่านๆ ใครก็ได้ รวมทั้งป้ากุ๊ก ล้วนมีสิทธิ์แซงคิวรับปริญญาใบนี้ก่อนพี่ปู่ก็ได้
เพราะหวยใบนี้ไม่ต้องรอ 15 วันครั้ง
แต่ออกทุกวัน เท่าจำนวนครั้งของลมหายใจค่ะ

...............

ป้ากุ๊กโมเมเลยแล้วกันนะคะว่าได้ตามคำขอ
ขอบพระคุณพี่ปู่ล่วงหน้าค่ะ

ส่งแบบธรรมดานะคะจะได้ประหยัดงบ ...เชื่อว่าไม่หายค่ะ

เพราะ ถ้าหายก็แปลว่า...
มือพี่ปู่......ให้
แต่มือที่มองไม่เห็น......ปฏิเสธ ค่ะ

เดี๋ยววางที่อยู่หลังไมค์ค่ะ


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 17 สิงหาคม 2555 เวลา:13:49:26 น.  

 
ขอบคุณล่วงหน้าครับ

หนังสือที่จะส่งมาให้ก็คือ สิ่งที่ยังเหลืออยู่ และ
เรื่องเล่าของคนวัยทอง

จำได้ว่าฝากเล่มแรกมาให้แล้ว คราวนี้จะส่งเล่มหลังครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 17 สิงหาคม 2555 เวลา:14:04:51 น.  

 
ขอบพระคุณค่ะพี่ปู่

หนังสือที่เคยได้ไว้แล้วคือ ....ชีวิตที่มีกำไร ค่ะ

ตะกี้ออกจากที่นี่ก็แวะไปบ้านคุณนาถ ...ปรากฏว่าขึ้นหน้าใหม่แล้วค่ะ

รวดเร็วยิ่งกว่ากามนิตหนุ่มจริงๆ


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 17 สิงหาคม 2555 เวลา:14:45:23 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ปู่

ทั้งพี่สาวน้องสาว มาแล้วสองคน
ดีจัง

พี่ปู่เก็บหนังสือดีมากปลวกไม่ขึ้น
บ้านนาถ สกุลไทยห้าตั้งสูงๆ ไม่เหลือเลยสักเล่ม
ลลนา ดิฉัน พลอยแกมเพชร เหลือแต่บนๆ เพราะมีพลาสติคคั่น
ส่วนแพรว มีตั้งแต่ฉบับที่ ๑ หน้าปกสุพรรษา
ทั้งหกตั้งก็ไม่เหลือ

เขาถามปัญหาว่า แพรวฉบับแรก วันที่เท่าใด
คนเขาก็นับย้อน ซึ่งมันไม่ถูก ตอนแรกไม่ได้ออกเป็นรายปักษ์
ตอบปัญหาไปในสองชื่อ ได้ตุ๊กตาเรนฟลาวเวอร์ มาสองตัว

แล้วเขียนอะไรสั้นๆ ไปลงตามแต่เขาจะชวน
มักให้รางวัลเป็นของใช้ ที่สปอนเซอร์ให้
ได้แต่ตุ๊กตา มีเป็นโหล

หนังสือทิ้งหมดตอนน้ำลดนี่เองค่ะ
เพราะทิ้งไว้ก็ปลวกขึ้นอีก
ดีว่าตุ๊กตายังอยู่ แต่อมฝุ่นมาก อีกไม่นานคงทิ้ง

รอหลานออกัสมาถอนขนตาให้ คงไม่ทันการ
พี่ปู่ก็นั่งหน้ากระจก ปรือตาข้างจะถอน ใช้แหนบเล็กๆ
แบบของผู้หญิงดึงเอามิได้รึคะ

งั้นก็ให้คนที่ฝากกดเอทีเอ็มทุกเดือน ช่วยถอนสิ...อิอิ



โดย: nart (sirivinit ) วันที่: 17 สิงหาคม 2555 เวลา:20:00:42 น.  

 
เมื่อวานเอาหนังสือหย่อนตู้ ปณ.ไปแล้วครับ คุณป้ากุ๊ก
เมื่อได้รับแล้วกรุณาบอกด้วยครับ
เพราะเดี๋ยวนี้ขี้ลืมจริง ๆ นึกไม่ออกว่าส่งเล่มไหนมาให้แล้วครับ




โดย: เจียวต้าย วันที่: 18 สิงหาคม 2555 เวลา:10:27:15 น.  

 
สำหรับคุณนาถผมก็ส่งไปให้แล้วเหมือนกัน แต่แถมหนังสือเก่าอีกสองเล่ม ยิ้มริมโลง กับอะไรนึกเดี๋ยวนี้ก็นึกไม่ออกครับ

เรื่องเก็บหนังสือ ผมก็เสียหายไปเยอะโดยเฉพาะ สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ตั้งแต่เล่มแรกเลยครับ
ตอนหลังขึ้นตู้สามก๊ก พอดีเห็นก่อน เลยเหลือรอดมาครับ

เมื่อได้รับหนังสือแล้วกรุณาแจ้งด้วยครับ จะได้บันทึกว่า คุณนาถได้รับหนังสืออะไรไปแล้วครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 18 สิงหาคม 2555 เวลา:10:27:55 น.  

 
รอไปรษณีย์อยู่ค่ะ

แต่ยังไม่มา

แต่ไงไงจะเร็วจะช้าก็ต้องมาค่ะ

เชื่อเช่นนั้น

รับแล้วจะแจ้งมานะคะ


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 21 สิงหาคม 2555 เวลา:12:15:50 น.  

 
ไปรษณีย์เดี๋ยวนี้เป็นบริษัท ค่าบริการสูงขึ้น ควรจะรับผิดชอบมากขึ้นนะครับ
เพียงแต่ว่าเขาชอบให้ส่งแบบราคาสูง เขาจะได้ส่งก่อน
ผมส่งแบบสิ่งตีพิมพ์ เย็บปากซองด้วยที่เย็บกระดาษ
ปิดแสตมป์ ๖ บาท ก็ไปคิวหลังครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 21 สิงหาคม 2555 เวลา:17:10:26 น.  

 
^__________^
แวะมาทักทายค่ะ


โดย: ดอกหญ้าปลายดอย วันที่: 20 กันยายน 2555 เวลา:15:06:32 น.  

 
ขอบคุณครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 21 กันยายน 2555 เวลา:6:19:13 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณเจียวต้าย

ใช่เลยค่ะไปรษณีย์เป็นรูปบริษัท
เขาเชียร์แค่จะให้ส่งแบบems
ทำงานอยู่ ปณอ.ยึดผู้ใช้บริการเป็นหลัก
หากไม่ใช่อาหาร ไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน จะแนะนำให้ส่งแบบธรรมดา
แต่หากเป็นเอกสารสำคัญๆแนะนำให้ส่งแบบลงทะเบียนค่ะ
จะได้มีหลักฐานไว้ตรวจสอบและสามารถติดตาม
มีลายเซนต์ว่าใครเป็นคนรับค่ะ

peeamp คุณเจียวต้ายคงจะพิมพ์ตกตัวpหนึ่งตัวมังคะ


แอมอร



โดย: peeamp วันที่: 23 กันยายน 2555 เวลา:12:53:15 น.  

 
คราวนี้ผมก็อปชื่อคุณ จาก คห.ข้างบนเลยครับ
ผลก็เป็นเช่นเดิม

ผลการค้นหา
ไม่พบเว็บ Blog ของสมาชิก ชื่อ peeamp
เนื่องจากสมาชิกชื่อ peeamp อาจจะยังไม่ได้เปิดเว็บ Blog
หรืออาจจะไม่มีชื่อ peeamp เป็นสมาชิกอยู่ในระบบ

แต่ถ้ากดจากหน้าคนใน คห.นี้ ก็เข้าได้ครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 23 กันยายน 2555 เวลา:13:46:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เจียวต้าย
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]




เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.