|
อะไรก็ได้ (๔๓) ผู้ตามรอยพระอรหันต์ (๒)
อะไรก็ได้ (๔๓)
ประภัสสร ได้เล่าเรื่องของ ท่านพุทธทาสภิกขุ ไว้ในนิตยสารทหารสื่อสาร ฉบับประจำเดือน กันยายน ๒๕๓๖ ต่อไปถึงผลงานของท่าน
ท่านพุทธทาสได้เผยแผ่ธรรมมาตลอดเวลา ๖๐ ปีเศษ ซึ่งมีจำนวนมากมายมหาศาล ได้มีผู้นำไปแปลเป็นภาษาต่างประเทศหลายภาษา โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ ได้แพร่หลายไปในหมู่ชาวต่างประเทศ จนได้รับการยกย่องว่า เป็นปราชญ์ทางพุทธศาสนาของโลก แก่นของธรรมะที่ท่านพุทธทาส ได้นำมาเผยแผ่แก่ประชาชน ที่จะขอหยิบยกเอามาเป็นตัวอย่างเพียงส่วนน้อย คือ
พ.ศ.๒๔๘๓ วิถีแห่งการถึงพุทธธรรม .....วิถีแห่งการรอดพ้น หรือการเข้าถึงพุทธธรรมนั้น อยู่ที่การละวางหรือคลายออกเสียซึ่งสิ่งที่ตนเคยยึดถือ ไม่ว่าจะเป็นความยึดถือในโลกียารมณ์ ในลัทธินิกาย หรือในตัวตนของตนเอง....
พ.ศ.๒๔๘๕ ความสงบคือพุทธธรรม .......หลักการของพระพุทธศาสนา มีอยู่อย่างชัดเจนแล้วว่า ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นตั้งอยู่ ทุกข์เท่านั้นดับไป นอกจากทุกข์แล้ว (ในโลกนี้) หามีอะไรเกิดขึ้นและดับไปไม่..... ........ที่เราเรียกกันว่า สุข ๆ นั้น หมายถึงความสงบของทุกข์ชนิดใดชนิดหนึ่ง ซึ่งจะเป็นอย่างแท้หรืออย่างเทียมก็ได้........ .......สุขอื่นนอกจากความสงบแล้วเป็นไม่มี ถ้าความสงบเป็นอย่างเทียม ความสุขนั้นก็เทียม ถ้าความสงบนั้นเป็นอย่างแท้ ความสุขนั้นก็เป็นอย่างแท้ สงบมากก็สุขมาก สงบน้อยก็สุขน้อย และนี่เป็นกฎตายตัวของธรรมชาติ.....
พ.ศ.๒๔๙๑ ภูเขาแห่งวิถีพุทธธรรม หมายถึงเครื่องกีดกั้นขัดขวาง วิถีทางแห่งการเข้าถึงพุทธธรรมหรือเครื่องปิดบังพระนิพพาน อันเป็นตัวพุทธธรรม ซึ่งก็คือความยึดมั่นถือมั่นอย่างงมงาย ต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โดยไม่ได้ปฏิบัติธรรม อันเป็นเครื่องหลุดพ้น อย่างถูกต้องนั่นเอง
พ.ศ.๒๔๙๗ โลกอาจรอดได้แม้เพราะกตัญญูกตเวที ..........ถ้าหากทุกคนในโลก ยอมรับรู้ถึงความจริงอันประเสริฐสุด คือ ความที่มนุษย์ทุกคนเป็นหนี้บุญคุณต่อกันและกัน แม้แต่คนที่เป็นศัตรูของกันและกัน ดังที่กล่าวแล้ว โลกนี้จะเต็มไปด้วยการแข่งขันกันทำความดี เพื่อปลดเปลื้องหนี้บุญคุณของตน ๆ ให้พ้นหนี้อันนี้......... .........ความกตัญญูของพุทธบริษัททั้งหลาย จึงเป็นไปเพื่อทำให้โลกร่มเย็น อย่างน่าชื่นอกชื่นใจแท้จริง........
พ.ศ.๒๕๐๔ ใจความทั้งหมดของพระพุทธศาสนา หัวใจของพุทธศาสนานั้น อาจมีคนเข้าใจว่า อริยสัจ ๔ คือ ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ความดับทุกข์ และหนทางแห่งความดับทุกข์ บางคนก็ว่า อนิจจัง ความไม่เที่ยง ทุกขัง ความทุกข์ อนัตตา ความไม่ใช่ตัวตน บ้างก็ถือหลักไม่ทำความชั่วทั้งปวง ทำความดีให้เต็ม ทำจิตให้บริสุทธิ์ อย่างนี้ก็ได้ แต่มันถูกน้อยที่สุด พระพุทธเจ้าตรัสว่า สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ....สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่ควรยืดมั่นถือมั่น แล้วพระองค์ก็ย้ำลงไปอีกทีหนึ่งว่า ....ถ้าใครได้ฟังความข้อนี้ คือได้ฟังทั้งหมดของพระพุทธศาสนา.........
(ยังมีต่อ)
Create Date : 01 กรกฎาคม 2553 Last Update : 1 กรกฎาคม 2553 8:48:28 น.
Create Date : 30 สิงหาคม 2553 |
Last Update : 24 ธันวาคม 2553 5:44:28 น. |
|
0 comments
|
Counter : 502 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|