|
|
ชุดที่ ๑๔ กองโจรกลับใจ (ตอนที่ ๗)
ขุนโจรแห่งเขาเนียซัวเปาะ
ชุดที่ ๑๔ กองโจรกลับใจ
ตอนที่ ๗ น้ำพระทัยฮ่องเต้
"เล่าเซี่ยงชุน"
เมื่อขบวนกองโจรแห่งเขาเนียซัวเปาะเดินทางมาถึงเมืองตังเกียแล้ว หยุดพักอยู่นอกเมือง ซ้องกั๋งก็ให้ เอียนเชงกับ ไตจงเข้าไปแจ้งความแก่ซกไทอวยให้ทราบ ซกไทอวยก็เข้าไปกราบทูล พระเจ้าซ้องฮุยจงฮ่องเต้ทรงทราบ จึงมีรับสั่งให้จัดขบวนออกไปรับซ้องกั๋ง ให้เหมือนกับรับแขกเมืองประเทศราช ที่จะเข้ามาเฝ้า
วันรุ่งขึ้นพนักงานก็พากันไปต้อนรับซ้องกั๋ง อยู่ที่หน้าประตูเมืองด้านตะวันออก ซ้องกั๋งกับพี่น้องทั้งร้อยแปดคน แต่งตัวสวมเสื้อเกราะ ถืออาวุธสำหรับมือขึ้นม้าเป็นคู่ ๆ ทหารเอกนั้นออกหน้า ทหารโทตรีจัตวา ก็เดินม้าถัดกันไปเป็นอันดับ ม้าซ้องกั๋งนั้นอยู่กลาง โลวจุนหงี กับ โงวหยง อยู่ซ้ายขวา เจ้าพนักงานก็ขึ้นม้านำหน้าเข้าเมืองไปตามถนนถึงท้องสนาม
ครั้นถึงหน้าที่นั่ง ซึ่งพระเจ้าซ้องฮุยจงประทับอยู่บนเก๋งสูง ซ้องกั๋งกับทหารทั้งปวงลงจากหลังม้าวางอาวุธแล้วถวายบังคมพร้อมกัน พระเจ้าซ้องฮุยจง ทอดพระเนตรเห็นซ้องกั๋งมีสง่า สมควรเป็นแม่ทัพนายกอง ก็มีความยินดีตรัสแก่ขุนนางทั้งปวงว่า
ซ้องกั๋งเข้ามาสามิภักดิ์อยู่ด้วย เราก็สิ้นธุระไปอย่างหนึ่ง บ้านเมืองจะค่อยเป็นสุข เพราะเราได้กำลังซ้องกั๋งมาเพิ่มเติมขึ้นอีก ขุนนางที่เป็นพวกตงฉินก็รับรับสั่ง แต่ขุนนางที่เป็นพวกกังฉิน ก็พากันนิ่งอยู่
พระเจ้าซ้องฮุยจงก็ทรงเข้าพระทัย แต่มิได้ตรัสประการใด แล้วรับสั่งให้เจ้าพนักงานนำซ้องกั๋งกับพวก เข้ามาเฝ้า ณ ที่เสด็จออกขุนนาง เจ้าพนักงานก็พาตัวซ้องกั๋งกับพี่น้องเข้าไปกราบถวายบังคมใกล้ ๆ ทรงตรัสปราศรัยตามธรรมเนียม และให้เจ้าพนักงานจัดเสื้อแพร มาพระราชทานแก่ซ้องกั๋ง และพี่น้องทุกคน พร้อมกับพระราชทานดอกไม้ทองคำให้คนละกิ่ง
ซ้องกั๋งกับพวกก็คำนับรับเอามาแซมไว้บนหมวก แล้วกราบถวายบังคมลาออกจากที่เฝ้า ไปพักที่กงก๊วน สำหรับต้อนรับแขกเมือง
วันต่อมาพระเจ้าซ้องฮุยจงฮ่องเต้ ได้ทรงปรึกษากับขุนนางทั้งปวงว่า
"...ซ้องกั๋งตั้งใจเข้ามาสามิภักดิ์ ด้วยความกตัญญู โดยสุจริตนั้น ก็เป็นความดีความชอบของเขาโดยมาก เราคิดจะตั้งแต่งให้มียศศักดิ์สมกับความชอบ ท่านทั้งปวงจะเห็น
ประการใด....."
ท่องกวน ชิงกราบทูลว่า
".....พระองค์ตรัสปรึกษาข้าพเจ้าครั้งนี้ พระเดชพระคุณหาที่สุดมิได้ แต่ข้าพเจ้าเห็นว่าซ้องกั๋งยังไม่ได้ทำความชอบสิ่งใด ให้เป็นประโยชน์แก่แผ่นดิน เป็นแต่สามิภักดิ์เข้ามาทำราชการ ถ้าพระองค์ยกย่องแต่งตั้งขึ้นในระหว่างนี้ ซ้องกั๋งก็จะมีใจกำเริบถือตัวว่าดี จะกระทำ ข่มเหงขุนนางเก่าให้ ได้ความเดือดร้อนต่าง ๆ การซึ่งจะแต่งตั้งนั้น ขอพระราชทานงดไว้ก่อน....."
แล้วเสนอแนะต่อไปว่า
"....ประการหนึ่ง ขุนนางนายทหารเก่าที่ตกไปอยู่กับซ้องกั๋งหลายนาย ขอให้พระองค์คืนมาตั้งแต่งให้ทำราชการอยู่ตามตำแหน่ง ซึ่งข้าพเจ้าทูลทัดทานครั้งนี้ ใช่จะคิดอิจฉาพยาบาทซ้องกั๋งนั้น หามิได้....."
พระเจ้าซ้องฮุยจงไม่ทันคิด ก็ทรงเห็นชอบตามคำท่องกวน จึงสั่งเจ้าพนักงานให้ไปบอกซ้องกั๋ง ขอนายทหารเก่าคืนมาไว้ในตำแหน่งเดิม
เมื่อซ้องกั๋งได้ทราบรับสั่ง ก็มีความเสียใจยิ่งนัก จึงปรึกษากับบรรดานายทหารที่มาอยู่ด้วย ทุกคนก็ลงความเห็นว่า
".....ความเรื่องนี้ เห็นทีพวกกังฉินจะกราบทูลยุยงเป็นแน่ เพราะเขาคิดจะตัดกำลังเรา ท่านจะมีความวิตกไปทำไม เมื่อพระเจ้าซ้องฮุยจงไม่ทรงพระเมตตา ตั้งอยู่ในธรรมสุจริตแล้ว เราก็พากันกลับไปอยู่ที่เขาเนียซัวเปาะตามเดิม....."
ซ้องกั๋งได้ฟังพวกพ้องว่าจะให้ขัดรับสั่ง ก็จนใจไม่รู้ที่จะคิดประการใด จึงบอกเจ้าพนักงานว่า จะขอปรึกษาตกลงกันก่อน
รุ่งขึ้นเมื่อพระเจ้าซ้องฮุยจงเสด็จออก ขุนนางผู้รับรับสั่งกราบทูลว่า ซ้องกั๋งขอทุเลาให้รอรับสั่งไว้ก่อน ก็ทรงตรัสถามท่องกวนว่า ซ้องกั๋งพูดผัดทำทีจะไม่คืนคนให้นั้น จะเห็นประการใด ท่องกวนก็กราบทูลยุยงให้จับซ้องกั๋งกับพวกฆ่าเสีย จึงจะสิ้นเสี้ยนหนามแผ่นดิน
ซกไทอวยเฝ้าอยู่ด้วยจึงแย้งว่า ท่องกวนนั้นปกปิดราชการแผ่นดินไว้ ไม่นำความขึ้นกราบทูล พระเจ้าซ้องฮุยจงจึงตรัสถามว่า ท่องกวนปกปิดความใดไว้
ซกไทอวยก็กราบทูลว่า
"....ขณะนี้เจ้าเมืองไต้เหลียว ยกทัพมาตีหัวเมืองฝ่ายเหนือ โดยลงมาทางทิศตะวันออกและตะวันตก แตกไปหลายหัวเมืองแล้ว ผู้ว่าราชการเมืองมีหนังสือบอกมา พวกกังฉินก็ปิดความไว้ไม่กราบทูล และตามที่เกลี้ยกล่อมซ้องกั๋งมาสามิภักดิ์ ก็เพื่อเพิ่มเติมกำลังรักษาพระราชอาณาเขต แต่ท่องกวนกลับทูลให้ฆ่าเสีย ถ้าเชื่อท่องกวนก็เห็นว่า การศึกจะเกิดขึ้นในเมืองอีกเป็นแน่....."
พระเจ้าซ้องฮุยจงทรงเห็นจริงตามที่ซกไทอวยกราบทูล จึงว่าท่องกวนมีความผิด ให้ประชุมขุนนางปรึกษาโทษท่องกวน และพรรคพวกที่รู้เห็นตามกฎหมาย ท่องกวนก็กราบทูลแก้ตัวไปต่าง ๆ
พระเจ้าซ้องฮุยจงทรงขัดเคือง จึงรับสั่งให้ตำรวจหลวงลากตัวออกไปจากที่เฝ้า แล้วจึงปรึกษาข้อราชการกับซกไทอวยต่อไป ซกไทอวยก็กราบทูลว่า
".....ซ้องกั๋งเข้ามาสามิภักดิ์ คิดจะทำการอาสาแผ่นดินมิได้ขาด ขอพระองค์แต่งตั้งซ้องกั๋งให้มียศศักดิ์ขึ้น แล้วจึงให้เป็นแม่ทัพยกไปตีเมืองไต้เหลียง....."
พระเจ้าซ้องฮุยจงทรงเห็นชอบด้วย จึงโปรดแต่งตั้งซ้องกั๋งเป็นนายทหารที่ ซ้องเซียนฮอง โลวจุนหงีเป็น ฮู้เซียนฮอง ให้ทั้งสองเป็นแม่ทัพไปปราบพวกฮวนที่เมืองไต้เหลียง เสบียงอาหารนั้นให้เกณฑ์เอาแก่หัวเมืองรายทาง ถ้าผู้ใดส่งไม่ทันหรือขัดขืนไม่ทำตามบังคับ ก็ให้ลงโทษตามอาญา ถ้าซ้องกั๋งอาสาทำศึกสำเร็จแล้ว จะเลื่อนยศให้มีอำนาจใหญ่ขึ้น
ซ้องกั๋งจึงบอกกับซกไทอวยว่า
".....บัดนี้มีรับสั่งให้ข้าพเจ้า ยกกองทัพไปตีเมืองไต้เหลียงนั้น ทแกล้วทหารก็ยังไม่พร้อม อยู่ที่เขาเนียซัวเปาะเป็นอันมากจะขอถวายบังคม กลับออกไปรวบรวมให้เป็นหมวดเป็นกอง...ถ้าจัดการเสร็จแล้วข้าพเจ้าจะขออาสากว่าจะสิ้นชีวิต ท่านจงช่วยกราบทูลให้ทรงทราบ...."
เมื่อซกไทอวยนำความไปกราบทูล พระเจ้าซ้องฮุยจงก็ทรงอนุญาต แล้วให้เจ้าพนักงานคลัง จัดทองคำสองพันตำลึงเงินห้าพันตำลึง แพรสีต่าง ๆ ห้าพัน ไปพระราชทานแก่ ซ้องกั๋งด้วย
ซ้องกั๋งกลับมาถึงเขาเนียซัวเปาะแล้ว ก็ให้ทหารจัดสุกรแพะและสุรามาตั้งที่หน้าศาล เตียวไก่ ไต้อ๋องคนเก่า ซึ่งมีป้ายจารึกว่า เตียวเทียนอ๋อง จุดธูปเทียนบูชาเซ่นป้ายแล้ว ก็เอาเพลิงเผาศาลและป้ายเสีย จากนั้นก็รวบรวมไพร่พลที่สมัครไปทัพ เข้าตามหมวดกอง ผู้ที่ไม่สมัครทำราชการก็ให้อพยพ บุตรภรรยาครอบครัว ไปหากินตามภูมิลำเนาเดิม มิให้ส้องสุมอยู่ที่เขาเนียซัวเปาะอีกต่อไป แล้วก็ให้รื้อทำลายค่ายคูประตูรบเสียทั้งสิ้น
เสร็จแล้วก็กลับมาเฝ้า พระเจ้าซ้องฮุยจงที่เมืองตังเกีย ฮ่องเต้ก็พระราชทานกระบี่เล่มหนึ่ง ม้าฝีเท้าดีตัวหนึ่ง ซ้องกั๋งรับพระราชทานแล้ว ก็กลับมาปรึกษากับโงวหยง จัดกองทัพเตรียมออกเดินทางไปเมืองไต้เหลียว โดยจัดผู้มีความชำนาญทางน้ำสิบนาย คุมกองทัพเรือและเสบียงอาหารไปคอยอยู่ในแม่น้ำอึงโห แล้วแบ่งพลที่เหลือออกเป็นสองกอง ซ้องกั๋งเป็นแม่ทัพฝ่ายซ้าย โลวจุนหงีเป็นแม่ทัพฝ่ายขวา เมื่อได้ฤกษ์ดีแล้วก็ยกกองทัพออกจากเมืองตังเกีย
กองทัพของซ้องกั๋งเดินทางไปได้สองวันแล้ว พระเจ้าซ้องฮุยจงมีรับสั่งให้เจ้าพนักงานจัดสุราและเนื้อสุกร ตามไปพระราชทานซ้องกั๋งและทหารทั้งปวง กำหนดให้แจกสุราคนละขวดและเนื้อสุกรคนละชั่ง เจ้าพนักงานก็คุมสิ่งของตามไปทันที่ตำบลตั้นเอียเกียะ จึงนำสิ่งของไปให้ซ้องกั๋ง
แต่ซ้องกั๋งให้เจ้าพนักงาน ไปแจกแก่ทหารเองให้ทั่วถึง เจ้าพนักงานก็เบียดบัง แจกจ่ายสุราให้คนละครึ่งขวด และเนื้อสุกรคนละครึ่งชั่ง มีทหารคนหนึ่งรู้ทันจึงต่อว่าเจ้าพนักงานจนเกิดทะเลาะวิวาทกันขึ้น เจ้าพนักงานด่าว่าทหารผู้นั้นด้วยคำหยาบช้าต่าง ๆ พลทหารผู้นั้นจึงเอาดาบฟันเจ้าพนักงานตาย
นายหมวดก็พาตัวทหารผู้นั้น มาแจ้งความแก่ซ้องกั๋งให้ทราบ ซ้องกั๋งมีความวิตกกลัวความผิด ที่ทหารของตนฆ่าเจ้าพนักงานหลวง จึงปรึกษาโงวหยงว่าจะคิดแก้ไขประการใด โงวหยงก็ว่าทหารของเรา กระทำผิดแก่คนหลวงฉันใด โทษก็ตกอยู่แก่ตัวฉันนั้น
ซ้องกั๋งก็เสียใจร้องไห้แล้วพูดว่า
".....เราพี่น้องกับทหารทั้งปวงได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขอยู่ ณ เขาเนียซัวเปาะ ถึงจะมีความผิดสักเท่าใดเราก็มิได้ทำโทษเฆี่ยนตีฆ่าฟันผู้ใดเลย...."
แล้วก็สั่งคนใช้จัดสุราและอาหารมาให้พลทหารผู้นั้นกินให้อิ่ม เสร็จแล้วก็เอาเชือกส่งให้ไปผูกคอตายเสีย ทหารผู้นั้นก็คำนับรับเอาเชือกมารัดคอจนขาดใจตาย ซ้องกั๋งจึงให้ตัดศรีษะ ไปเสียบ และเขียนหนังสือแจ้งโทษปิดไว้เป็นเยี่ยงอย่าง กับให้เอียนเชงกับไตจงกลับไปแจ้งความแก่ซกไทอวยทุกประการ
ซกไทอวยก็บอกว่าไม่ต้องวิตก จะกราบทูลฮ่องเต้เอง ให้เดินทัพต่อไปตามกำหนดเดิม
ในเวลาค่ำซกไทอวยก็เข้าไปเฝ้าพระเจ้าซ้องฮุยจงถึงพระที่นั่งข้างในกราบทูลเรื่องทหารของซ้องกั๋งทำผิด ให้ทรงทราบทุกประการ พระเจ้าซ้องฮุยจงตรัสว่า
".....ทหารซ้องกั๋งทำผิดฆ่าคนหลวงเสีย ซ้องกั๋งก็ประหารชีวิตทหารผู้นั้น ให้ตกไปตามกัน ความก็เป็นยุติธรรมแล้ว ซึ่งเจ้าพนักงานเบียดบังของพระราชทานนั้นเราจะต้องทำโทษให้เข็ดหลาบ....."
พอวันรุ่งขึ้น พระเจ้าซ้องฮุยจงเสด็จออกว่าราชการ ขุนนางพวกกังฉินก็ทูลกล่าวโทษซ้องกั๋ง ว่าใช้ทหารให้ฆ่าคนหลวง ซึ่งคุมสิ่งของออกไปพระราชทานเสีย พระเจ้าซ้องฮุยจงก็ตรัสว่า
".....ความเรื่องนี้เรารู้แล้ว แต่พนักงานที่ฉ้อของหลวงนั้นเป็นพวกเจ้า จงทำโทษเสีย....."
ตรัสแล้วก็เสด็จขึ้น
ด้วยบารมีและน้ำพระทัยของฮ่องเต้ ซ้องกั๋งจึงรอดจากการให้ร้ายของพวกกังฉินไปได้อีกครั้งหนึ่ง
ซ้องกั๋งกับพรรคพวกนั้น ต่างมีความจงรักภักดีต่อฮ่องเต้ จึงออกไปทำสงครามปราบปรามพวกฮวนนอกอาณาเขต ด้วยความเต็มใจจะแก้ตัว ถ่ายโทษที่ได้เคยเป็นโจรมาเมื่อครั้งก่อน อย่างเข้มแข็งเต็มกำลัง.
##########
นิตยสารโล่เงิน
ตุลาคม ๒๕๔๑
ถนนนักเขียน ห้องสมุดพันทิป
๒๙ สิงหาคม ๒๕๔๙
| Create Date : 21 มกราคม 2551 |
| Last Update : 21 มกราคม 2551 9:08:20 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 466 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เจียวต้าย  วันที่: 23 มีนาคม 2551 เวลา:10:04:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [