ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป
จาก นิราศภูเขาทอง ของ สุนทรภู่
ตอนหนึ่ง
ภิกษุสุนทรภู่ ลงเรือจากวัดราชบุรณะ(วัดเลียบ ตรงข้ามโรงเรียนสวนกุหลาบ)
แจวขึ้นทิศเหนือผ่านพระบรมมหาราชวัง
แล้วรำลึกถึง พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
ที่เพิ่งเสด็จสวรรคต
จึงบรรยายไว้ว่า
ถึงหน้าวังดังหนึ่งใจจะขาด
คิดถึงบาทบพิตรอดิศร
โอ้ผ่านเกล้าเจ้าประคุณของสุนทร
แต่ปางก่อนเคยเฝ้าทุกเช้าเย็น
พระนิพพานปานประหนึ่งศีรษะขาด
ด้วยไร้ญาติยากแค้นถึงแสนเข็ญ
ทั้งโรคซ้ำกรรมซัดวิบัติเป็น
ไม่แลเห็นที่ซึ่งจะพึ่งพา
จึงสร้างพรตอตส่าห์ส่งส่วนบุญถวาย
ประพฤติฝ่ายสมถะถึงวสา
เป็นสิ่งของฉลองคุณมุลิกา
ขอเป็นข้าเคียงพระบาททุกชาติไป ฯ
แล้วพวกเรายกกันมาใช้
ก็เหมาะสมดี
ถึงจะเพื้ยนจากต้นฉบับ
ของท่านครูสุนทรภู่นิดหน่อย
แต่ก็ยังคงความหมายที่ลึกซึ้ง งดงาม เช่นเดิม.
ตอบกลับ
1 1
พจนารถ๓๒๒
วันจันทร์ เวลา 13:14 น.
| Create Date : 19 ตุลาคม 2559 |
| Last Update : 19 ตุลาคม 2559 11:42:28 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 876 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [
ขอบคุณที่ยกมาให้อ่านกัน เป็นเช่นนี้จริงๆค่ะ