|
|
คนขี้โมโห (๓)
เรื่องสั้น
คนขี้โมโห (๓)
อีกเรื่องหนึ่งที่น่าจะเป็นอุทาหรณ์ของการไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ เกิดขึ้นในวันที่ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๒๕ เมื่อเวลา ๐๘.๓๐ น. นายร้อยเวร สถานีตำรวจภูธรอำเภอเมืองลพบุรี ได้รับแจ้งจากพลเมืองดีว่า มีเหตุฆ่ากันตายที่ริมคลองชลประทาน ตำบลทะเลชุบศร อำเภอเมือง เมื่อได้รับแจ้งจึงได้นำตำรวจรุดไปยังที่เกิดเหตุ ก็พบศพชายคนหนึ่ง ทราบชื่อภายหลังว่าคือ นายอบ อายุ ๒๑ ปี อยู่บ้านไม่มีเลขที่ ใกล้คลองชลประทาน สภาพศพถูกยิงด้วยปืนลูกซองเข้าที่อกขวารวมทั้งหมด ๙ นัด นอนตายจมกองเลือดอยู่ ที่ใกล้ศพเจ้าหน้าที่ตำรวจพบปลอกกระสุนปืนลูกซอง ๑ ปลอก
จากการสอบสวนของเจ้าหน้าที่ได้ทราบว่า มือปืนรายนี้ชื่อ นายติ๊ก อายุ ๒๗ ปี มีบ้านอยู่ใกล้ ๆ กันนั้นเอง สาเหตุที่ต้องมาฆ่ากันตายในครั้งนี้ เนื่องด้วยเมื่อวันที่ ๒๙ ธันวาคม เวลาประมาณ ๒๑.๐๐ น. หมาของนายอบและหมาของนายติ๊ก ซึ่งอยู่บ้านใกล้กันได้ออกมากัดกัน ขณะที่หมาทั้งคู่กำลังกัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่นั้น เจ้าของหมาทั้งสองได้ออกมายืนดูอยู่โดยไม่ห้ามปราม หรือแยกออกจากกันเสีย จนสุดท้ายผลของการกัดกันครั้งนี้ ปรากฏว่าหมาของนายอบชนะ หมาของนายติ๊กแพ้ นายอบจึงร้องไชโยด้วยความดีใจ แต่นายติ๊กได้ตะโกนใส่หน้าว่า หมาแพ้แต่คนไม่แพ้โว้ย
นายอบก็โมโหจึงเอาก้อนอิฐก้อนดินขว้างใส่หลังคาบ้านนายติ๊ก เป็นการตอบแทน ส่วนนายติ๊กคงจะเก็บความแค้น ไปนอนคิดอยู่ตลอดคืน จนกระทั่งรุ่งเช้าวันที่ ๓๐ ธันวาคม ทั้งคู่จึงออกมาทะเลาะกันอีก โดยฝ่ายนายติ๊กประกาศว่า มึงต้องตายวันนี้ แล้วก็เข้าไปในบ้าน หยิบปืนลูกซองออกมา แล้วตรงเข้าไปจ่อยิงนายอบชนิดเผาขน เปรี้ยงเดียวนายอบถึงกับล้มทรุดลงกองกับเลือดที่ไหลออกมาจนนองพื้น และสักครู่ก็สิ้นใจตาย ส่วนนายติ๊กเมื่อเห็นผลของการชำระความแค้นของตนแล้ว ก็เผ่นหนีไป ทำให้ตำรวจต้องติดตามตัวมาดำเนินคดีต่อไป
เรื่องที่เกี่ยวกับสุนัขและเจ้าของไม่ถูกกันนี้ ได้เคยมีมาก่อนหน้านี้แล้ว คือเมื่อวันที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๕๒๐ เวลา ๐๘.๐๐ น. นายร้อยเวรสถานีตำรวจนครบาลสำเหร่ ได้รับแจ้งจากนายแพทย์โรงพยาบาลพระปิ่นเหล้าว่า มีคนไข้ถูกตีด้วยของแข็งที่ทัดดอกไม้ข้างซ้าย บาดเจ็บสาหัสถูกส่งมารับการรักษาที่โรงพยาบาล ตั้งแต่เย็นวันที่ ๒๑ และคนไข้ได้ถึงแก่ความตายตอนย่ำรุ่งของวันที่ ๒๒ นี้
เจ้าหน้าที่ได้ไปสอบสวนได้พบว่าผู้ตายเป็นชายอายุ ๕๐ ปี มีอาชีพเป็นช่างอบกระจก บ้านอยู่ในซอยโรงแก้ว ถนนตากสิน แขวงบุคคโล เขตธนบุรี บาดแผลถูกตีด้วยแป๊บน้ำ และได้ความว่าน้องสาวของผู้ตายชื่อ นางโง้ว มีอาชีพขายน้ำเต้าหู้ ได้จูงสุนัขออกมาเดินแถวหน้าบ้าน ขณะนั้นได้มี นายรัตน์ (นามสมมุติ) อายุ ๒๔ ปี ขับขี่รถจักรยานสองล้อ มีนายลิ้ม (นามสมมุติตามเคย) อายุ ๑๘ ปี นั่งซ้อนท้ายมา สุนัขของนางโง้วจึงวิ่งไล่งับ ทำให้นายรัตน์ไม่พอใจจึงว่าเลี้ยงหมายังไงให้ไล่กัดคน ทำไมไม่เลี้ยงไว้ทำพันธุ์ นางโง้วก็โกรธจึงเกิดปะทะคารมกันขึ้น นายลิ้มก็โกรธแทนเพื่อน จึงลงจากรถไปตบหน้านางโง้ว
พอดีกับผู้ตายเห็นเหตุการณ์ จึงคว้ามีดดาบวิ่งออกจากบ้านตรงไปหา ผู้ที่ทำร้ายน้องสาวของตน คนทั้งสองจึงหันไปคว้าแป๊บน้ำข้างทาง ตรงเข้าตีผู้ตายหนึ่งครั้งจนล้มฟุบลง แล้วทั้งสองก็กลับบ้านไป แต่ผู้ถูกตีได้ถึงแก่ความตายที่โรงพยาบาลดังกล่าว เจ้าหน้าที่จึงไปจับกุมคนทั้งสองที่บ้านพัก และทั้งสองก็ให้การสารภาพ เจ้าหน้าที่จึงควบคุมตัวไว้ดำเนินคดีต่อไป
ทั้งหมดนี้ เป็นตัวอย่างของความไม่ควบคุมโทสะของตนเอง ด้วยสาเหตุเพียงนิดเดียว ก็เกิดบานปลายออกไปได้อย่างไม่น่าจะเป็น ทำให้คนหนึ่งต้องเสียชีวิตไปโดยไม่คุ้มค่า และผู้ที่เป็นคน ขี้โมโหนั้นก็ต้องได้รับโทษตามกรรมที่ก่อนั้นด้วย.
##########
| Create Date : 11 สิงหาคม 2558 |
| Last Update : 11 สิงหาคม 2558 13:11:09 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 432 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [