|
เรื่องธรรมดา (๒๕) สร้อยนำโชค
เรื่องธรรมดาของคนธรรมดา (๒๕)
สร้อยนำโชค
เพทาย
เมื่อวันคริสมาสต์ของปีก่อน ผมได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง เป็นของบริษัทแห่งหนึ่ง มีสถานที่ตั้งชัดเจน เสนอขายเครื่องประดับเป็นจำพวกสร้อยคอ สวมใส่แล้วจะเกิดโชคลาภภายใน ๙๐ วัน แม้จะยังไม่มีโชคลาภ ก็อาจจะช่วยให้โรคภัยไข้เจ็บ หรือความทุกข์ ความเดือดร้อน ไม่ว่าจะเป็นกรณีใด รวมทั้งหนี้สินที่มีอยู่เดิม บรรเทาเบาบางลงได้ และข้อสำคัญคือ ถ้าครบกำหนดที่ว่านั้น เกิดไม่พอใจขึ้นมาก็สามารถจะส่งคืน โดยได้รับเงินคืนเท่าเดิม โดยไม่ต้องมีข้อแม้ใด ๆ อีกด้วย
แต่ถ้าผู้ใดประสบความสุขสมหวังในเรื่องใด ก็ขอให้เขียนหนังสือไปเล่าให้เขาทราบ เพื่อจะได้นำมาโฆษณาประชาสัมพันธ์ต่อไป ซึ่งในหนังสือเชิญชวนนั้นก็มีลูกค้า เขียนเล่าถึงความสำเร็จของเขาหลายรายด้วยกัน
รายแรกจากกรุงเทพ ฯ ว่า
".....ดิฉันไม่เคยถูกลอตเตอรี่มากเช่นนี้ มาก่อน....."
รายนี้ถูกลอตเตอรี่เป็นหมื่น กับได้งานใหม่ที่ดีกว่าเก่า และได้เลื่อนตำแหน่งงานอีกด้วย
จากขอนแก่นบอกว่า
"....เมื่อก่อนทำอะไรก็ขาดทุน มีแต่หนี้สิน..."
รายนี้ถูกลอตเตอรี่บ่อย ๆ จะทำอะไรก็มีกำไร และมีบ้านเป็นของตัวเองแล้ว
จากสมุทรสาครเล่าว่า
"......ตอนแรกเพื่อน ๆ ไม่เชื่อ บอกว่าไร้สาระ....."
และเสริมว่าเป็นคนไม่ชอบเล่นหวย แต่ไม่รู้เป็นอะไร คิดอยากจะซื้อแล้วก็ถูกจริง ๆ และแทบทุกงวดด้วย ทำให้มีเงินใช้ในครอบครัว กับได้รอดชีวิตอย่างเหลือเชื่อ จากอุบัติเหตุรถมอร์เตอร์ไซค์ชน
จากชลบุรีคุยว่า
"...เดี๋ยวนี้ข้าพเจ้าเป็นเจ้าของร้านอาหารแล้ว.."
ย้ำว่าชีวิตเปลี่ยนแปลงไปมาก ถูกลอตเตอรี่ ๓ ครั้งจากที่เคยเป็นลูกจ้างก็เปลี่ยนมาเป็นเจ้าของร้าน
จากขอนแก่นอีกรายหนึ่งภูมิใจมากว่า
"....จากไม่มีอะไรเลยเดี๋ยวนี้ดิฉันมีเกือบครบทุกอย่าง....."
เดิมเลิกกับสามี ตอนนี้สามีก็กลับมาช่วยกันทำมาค้าขาย จากที่ไม่มีอะไร เดี๋ยวนี้มีทุกอย่าง รถยนต์ โทรทัศน์ ตู้เย็น เครื่องซักผ้า
จากนครปฐมดีใจมากที่
".....ลูก ๒ คนหายจากโรคประจำตัวอย่างเหลือเชื่อ....."
ชีวิตและครอบครัวเปลี่ยนจากเดิม สามีกลายเป็นคนดีเลิกเที่ยวกลางคืน ขยันทำงานไม่เคยหยุดงาน ลูก ๆ เป็นโรคประจำตัวทั้ง ๒ คนแต่ก็หายขาดในที่สุด
จากกรุงเทพอีกรายหนึ่ง
"....ดีใจที่สุดในชีวิต ถูกล็อตเตอรี่ครั้งแรก ทีเดียว ๕๐ คู่...."
และถูกเรื่อยมาอย่างไม่น่าเชื่อ ปกติเป็นคนสุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไร ปวดหัวเป็นประจำกินยาก็ไม่หาย เดี๋ยวนี้กลับไม่เป็นอะไรเลย
ทั้งหมดที่ยกมานั้นเป็นสุภาพสตรี แต่สุภาพบุรุษก็มี รายแรกจากอยุธยาบอกว่า
".....ตอนนี้ฐานะผมดีขึ้นมาก....."
มีรายละเอียดว่าได้รอดพ้นจากอุบัติเหตุรถชนถึง ๒ ครั้ง โดยไม่ได้รับอันตรายแต่อย่างใด และลูกชายซึ่งได้หายออกจากบ้านไปประมาณ ๒๐ ปี ก็ได้พบโดยไม่คาดคิดมาก่อน และยังโชคดีถูกรางวัลคิดเป็นเงินประมาณแสนกว่าบาท
รายต่อไปจากเชียงใหม่เล่าว่า
"...ผมตัดสินใจจากจดหมายเก่า ๆ ฉบับหนึ่ง..."
จากนั้นก็มีเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นหลายอย่าง ถูกลอตเตอรี่เป็นครั้งแรกในชีวิต และยังได้ที่ดินคืนหลังจากมีปัญหายาวนานถึง ๖ ปี
รายสุดท้ายจากกรุงเทพ ฯ ยืนยันว่า
".....ผมมีบ้านเป็นของตัวเองแล้ว....."
เคยอยากจะมีบ้าน แต่คิดว่าคงจะไม่มีโอกาส ซื้อลอตเตอรี่ก็ไม่เคยถูกเลย แต่ตอนนี้ มีโอกาสได้ซื้อบ้านเป็นของตัวเองแล้ว ซื้อลอตเตอรี่ถูกบ่อย ทำมาค้าขายก็ดีไปหมด
ในหนังสือเชิญชวนได้ท้าทายไว้ว่า แปลกที่ทุกคนได้ตัดสินใจเหมือนกัน คือสวมสร้อยเส้นนี้เหมือนหนึ่งเพชรพลอยอันมีค่าติดตัวเหมือนต้องการพิสูจน์ แต่การตัดสินใจในครั้งนั้น กลับเปลี่ยนแปลงหลายสิ่งหลายอย่างติดตามมา ลองดูว่าเรื่องประหลาดเหล่านี้ จะเกิดขึ้นกับท่านหรือไม่
ผมไม่เคยคิดจะทดลองพิสูจน์ตามคำท้าของเขา เพราะเป็นคนที่แม้จะไม่เชื่อ ก็ไม่เคยลบหลู่สิ่งใดทั้งสิ้น
อีกประการหนึ่งผมก็ไม่ได้ลำบากยากแค้นในการครองชีพ เพราะมีบำนาญพอใช้สอยไม่เดือดร้อน และไม่ชอบซื้อหวยทั้งบนดินและใต้ดินอีกด้วย แต่ก็สามารถอยู่ได้อย่างมีความสุข และความเจริญมาจนถึงบัดนี้
บังเอิญเป็นเวลาที่ใกล้จะถึงปีใหม่ และเพื่อนผมมีหนังสือเล่มหนึ่ง ได้รับการพิมพ์จากสำนักพิมพ์ใหญ่แห่งหนึ่งไปหมาด ๆ ผมจึงส่ง ส.ค.ส.ที่มีคำอวยพรปีใหม่ไปให้ผู้จัดการบริษัท ผู้เสนอขายสร้อยคอนั้น พร้อมกับแนบคำโฆษณาประชาสัมพันธ์หนังสือของเพื่อนผมไปด้วย แล้วก็รออยู่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เขาอาจจะเห็นเป็นเรื่องตลก หรือเห็นผมเป็นคนมีอารมณ์ขัน พอใช้ได้ หรืออาจจะไม่พอใจ ที่เห็นผมไม่สนใจสินค้าของเขา ไม่เชื่อคำโฆษณาประชาสัมพันธ์ของเขา และไม่โลภอยากได้ในสิ่งที่อยู่นอกเหนือวิสัย หรืออาจจะเห็นว่าผมเป็นคนเค็ม เขาอยากขายของเขา แต่ผมอยากขายของผมเหมือนกัน หนังสือของเพื่อนผมนั้นไม่ได้มีความวิเศษ กว่าหนังสือทั่วไป แต่ก็น่าจะเป็นอาหารสมองของคนที่รักการอ่านได้
แต่ไม่แน่ เขาอาจจะอยากสนับสนุนผม และสั่งซื้อเอาไปดูเล่น เพื่อผมจะได้เห็นใจเขาและซื้อสินค้าของเขามาดูเล่นบ้าง หรือเขาอาจจะส่งสายสร้อยของเขา มาแลกเปลี่ยนกับหนังสือที่ผมโฆษณาเลยก็ได้ เพราะราคาต่างกันแค่เพียง ๕๐ บาทเศษเท่านั้นเอง
หลังจากขึ้นปีใหม่ได้ ๒ - ๓ วัน บุรุษไปรษณีย์เจ้าประจำก็มากดกริ่ง ที่ประตูหน้าบ้าน เมื่อผมออกไปพบ เขาก็ยื่นซองกระดาษสีน้ำตาลให้ผมรับ แต่เป็นซองที่ไม่ได้จ่าหน้า โดยเขาบอกว่าทิ้งอยู่ในตู้ไปรษณีย์ เมื่อเขาเปิดซองออกดูก็รู้ว่าเป็นของผม เพราะเขาเคยนำเอกสารต่าง ๆ ทางไปรษณีย์มาส่งที่บ้านของผมเป็นประจำ ผมขอบคุณเขาที่ช่วยเหลือนำมาให้ ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่งานในหน้าที่
พอแกะซองออกดูผมก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด เพราะผมได้ทำกระเป๋าเงิน ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงด้านหลัง หล่นหายไปในช่วงส่งปีเก่าต้อนรับปีใหม่ โดยไม่รู้ตัวว่าหายที่ไหน และหายไปได้อย่างไร เมื่อใด จึงไม่สามารถจะติดตามได้ทั้ง ๆ ที่เสียดายสิ่งของต่าง ๆ ที่อยู่ในนั้นเป็นอันมาก และบัดนี้สิ่งของเหล่านั้นได้คืนกลับมา ในซองนั้นอย่างครบถ้วน ทั้งบัตรประจำตัว บัตร เอ.ที.เอ็ม. บัตรตรวจโรค สมุดจดหมายเลขโทรศัพท์ และนามบัตรของผู้ที่ต้องติดต่อประจำ รวมทั้งภาพถ่ายของครอบครัวทุกคน ที่ผมได้ใส่ไว้ตามประสาคนรักบ้าน แม้แต่ปลายขั้วของธนาณัติที่ส่งไปบริจาคประจำเดือน และปลายขั้วของใบส่งพัสดุไปรษณีย์ชิ้นเล็ก ๆ ที่ส่งหนังสือให้แก่ผู้จอง ทุกใบ ก็อยู่ครบถ้วน
แม้จะผิดหวังที่ไม่ใช่เรื่อง ที่เกี่ยวกับสายสร้อยมหัศจรรย์ อย่างที่คิดไว้ เมื่อได้ยินเสียงกริ่งก็ตาม แต่ก็ทำให้ผมดีใจมาก ที่ได้รับเอกสารสำคัญสำหรับผม โดยไม่ขาดตกบกพร่อง นับว่าเป็นโชคดีที่ได้ของซึ่งคิดว่าสูญแล้ว กลับคืนมาอย่างไม่คาดฝัน
ผู้ที่เก็บกระเป๋าเงินของผมได้ คงไม่อยากจะแสดงตน และรับคำขอบคุณจากผม จึงตัดปัญหาด้วยการเอาของทั้งหมดใส่ซอง ทิ้งลงตู้ไปรษณีย์ในเขตบ้านของผม ซึ่งทำให้ผมทุ่นเวลาในการที่จะต้องไปแจ้งความ เรื่องเอกสารหาย ยังสถานีตำรวจท้องที่ และการติดต่อขอรับเอกสารใหม่ จากหน่วยงานต่าง ๆ เหล่านั้น ไปเป็นอันมาก
ขาดอยู่เพียงแต่เขาไม่ได้ส่งตัวกระเป๋า ยี่ห้อดังใหม่เอี่ยม ที่ผมได้รับเป็นของขวัญวันปีใหม่ จากผู้ที่เคารพนับถือมาหยก ๆ พร้อมกับเงินสดอีกแปดร้อยบาท ที่ติดอยู่ในกระเป๋า เท่านั้นเอง
ผมจึงได้รับทั้งโชคดีและโชคร้ายพร้อม ๆ กัน โดยที่ยังไม่ทันจะได้สวมสร้อย ที่เขาโฆษณาประชาสัมพันธ์ เลยแม้แต่วันเดียว.
##########
ถนนนักเขียน ห้องสมุดพันทิป ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๔๘
Create Date : 23 ตุลาคม 2550 Last Update : 23 ตุลาคม 2550 9:16:47 น.
Counter : Pageviews. 7 comments
Add to
57869+รีรึคจรรีน
โดย: 69+ IP: 203.172.84.69 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:41:29 น.
รัก
โดย: ไชยวัฒน์ ยิ่งคำนึง IP: 203.172.84.69 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:44:16 น.
ผมพยายามถอดรหัสของคุณ 69+ ได้ดังนี้ครับ
ถึคุตช iui780 (ใบหน้าต่าง ๆ นั้นผมไม่รู้ความหมายครับ) iiuo
ถึงจะไม่รู้เรื่อง และทำให้เสียเวลาพอสมควร แต่ก็ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยม
ส่วนคุณไชวัฒน์ ยิ่งคำนึง ไม่ต้องแปลละครับ เข้าใจดีเลย แต่สงสัยเข้าผิดห้องหรือเปล่าครับ.
ยังไงก็ต้องขอบคุณละครับ.
โดย: เจียวต้าย วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:57:18 น.
ถือว่าโชคดีเพราะของสำคัญได้ครบ กระเป๋ากับตังส์คิดซะว่าเป็นค่าตอบแทนให้เค้าไป อิอิอิ
โดย: ข้าวโพด IP: 202.123.145.203 วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:15:45:26 น.
อโหสิให้แล้วครับ.
โดย: เจียวต้าย วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:19:09:11 น.
เรื่องบางอย่างบังเอิญจนนึกว่าเป็นโชคช่วย
หรือฟ้าบันดาล หาทางพิสูจณ์ยากครับ
โดย: พี่แต้ วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:19:08:32 น.
คุณลองอ่านเทียบกับเรื่อง" มืออาชีพ" ซีครับ.
โดย: เจียวต้าย วันที่: 15 มีนาคม 2551 เวลา:9:12:03 น.
Create Date : 11 มีนาคม 2553 |
Last Update : 31 มีนาคม 2553 6:38:18 น. |
|
0 comments
|
Counter : 384 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|