|
|
วันนั้น
วันนั้น
เพทาย
วันนั้น..............
เป็นวันที่หก ที่ลูกลืมตาขึ้นมาเห็นโลกอันกว้างเื่าห้องนอนที่แม่นอนมาหลายวันแล้ว
พ่อมาเยี่ยมลูกแต่เช้า แต่ไม่มีลูกนอนอยู่ที่เตียงซึ่งเคยนอน มันว่างเปล่าเหมือนหัวใจของพ่อ
พยาบาลบอกว่าลูกตายเมื่อหกโมงครึ่งเช้านี้เอง
ฟังดูเหมือนเขาพูดกับคนอื่น เหมือนไม่ได้บอกกับพ่อ
หูได้ยินเพียงแว่ว ๆ แต่ใจไม่อยากรับรู้ ประสาทชาไปหมดทั้งร่าง
จบสิ้นกันไปแล้ว ชีวิตที่สั้นแสนสั้น
ลูกชายคนหัวปีที่ใฝ่ฝัน เฝ้ารอคอยมาเป็นเวลานาน
แต่ได้เห็นหน้ากันเพียงห้าวัน
ชีวิตกระจิดหริดนั้นบริสุทธิ์สอาดหมดจด ยังไม่เคยได้ก่อกรรมทำเวรอะไรกับใครเลย
แต่โลกไม่ต้องการ ไม่ต้อนรับ แล้วยังทำร้ายอย่างโหดเหี้ยมทารุณ จนสุดที่จะทนทานไหว
จิตใจของพ่อชอกช้ำยับเยินเพียงไหน หัวใจของแม่ก็ยิ่งเพิ่มเป็นร้อยเท่าพันทวี
พ่อมอบให้ทางโรงพยาบาล นำศพลูกไปผ่าตัดเพื่อวิเคราะห์โรค
และก็ได้ทราบผลในภายหลังว่า มีเนื้องอกเกาะอยู่ที่ปอด ทำให้การหายใจขัดข้อง
โลหิตจึงได้เป็นพิษ ไม่มีทางที่จะรักษาได้ นอกจากการผ่าตัด
ซึ่งย่อมจะทำไม่ได้กับทารกตัวแค่นี้
ทุกสิ่งทุกอย่างได้สิ้นสุดลงโดยรวดเร็ว
เหมือนท้องทะเลในวันที่อากาศกำลังแจ่มใส
แล้วจู่ ๆ เมฆก็มืดครึ้มพายุพัดกระหน่ำ ฝนตกไม่ลืมหูลืมตา
น้ำหลากท่วมพัดบ้านเมืองพังพินาศ
แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็หยุดเงียบหายไป
ทิ้งแต่ร่องรอยปรักหักพังเอาไว้เบื้องหลัง
ทะเลก็กลับเป็นท้องน้ำที่ราบเรียบ เขียวใสอย่างเดิม
เหมือนที่ได้เคยเป็นมาชั่วนิรันดร
พ่อจำวันสุดท้ายนั้นได้อย่างแม่นยำ ไม่มีลืมเลือน
มันเป็นวันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของพ่อ
แม้เวลาจะล่วงเลยมานานแสนนานแล้วก็ตาม.
#############
| Create Date : 06 ธันวาคม 2558 |
| Last Update : 6 ธันวาคม 2558 19:10:51 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 572 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เจียวต้าย  วันที่: 6 ธันวาคม 2558 เวลา:19:11:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [