|
๕๓.กว่าจะแก่
๕๓. กว่าจะแก่
บรรดาข้าราชการนั้น เมื่อรับราชการนานมาจนเริ่มจะล้า เขาก็จะจับมาเข้าเรียนในหลักสูตรต่าง ๆ ให้เกิดความความกระปรี้กระเปร่า และทบทวนเพิ่มเติมความรู้ให้ทันสมัย กว่าที่ได้ร่ำเรียนมาตั้งแต่หนุ่ม ๆ ด้วย
และส่วนมากในชั่วโมงบ่าย พี่ท่านก็นั่งตาปรือหรือคำนับอาจารย์ไปตาม ๆ กัน อาจารย์จึงต้องเล่านิทานหรือเรื่องตลกโปกฮามาสลับเป็นประจำ ในบ่ายวันหนึ่งอาจารย์ก็บอกว่า
ผู้ชายเราที่จะแต่งงานนั้นน่ะ ถ้าจะให้มีอายุเหมาะสมกันก็ควรจะเลือกผู้หญิงที่อ่อนวัยกว่าสักหน่อย อาจารย์จะบอกสูตรให้
ความจริงนักเรียนทั้งชั้นนั้น ก็แต่งงานแล้วทุกคน แต่ก็หูผึ่งหายงัวเงียไปตาม ๆ กัน
อาจารย์จึงว่า
ให้เอาอายุของเราหารด้วยสอง แล้วบวกด้วยเจ็ด
อาจารย์หันไปเขียนสูตรบนกระดานสีเขียว
ยกตัวอย่างเช่น ผู้ชายอายุสี่สิบปี หารด้วยสองเหลือยี่สิบ บวกด้วยเจ็ด ก็ยี่สิบเจ็ด พอดีไหมล่ะ ?
นักศึกษาโค่งพากันฮือฮาไปตามตามกันด้วยความเสียดายอดีตของตน บังเอิญในชั้นนั้นมีแต่นักศึกษาชายล้วน ๆ จึงมีคนหนึ่งถามว่า
เพราะอะไรหรือครับอาจารย์
เพราะเขาว่าผู้หญิงแก่ง่าย แต่ตายยากไง
ถ้างั้นผมขอสูตรใหม่ได้ไหมครับ
นายหงอกถามขึ้นมาบ้าง ขณะนั้นเขาอายุ ๕๘ ปี
ขอเอาอายุผมหารด้วยสอง แล้วเอาเจ็ดมาลบครับ
มีเสียง........ฮา......ดังขึ้นพร้อมกันทั้งชั้น. ไม่น้อยไปหน่อยหรือ ท่านว่าเกวียนชราเทียมด้วยวัวเด็ก เดี๋ยวก็โดนลากพังหมด
อาจารย์พยายามให้สติเกวียนแก่ และแถมว่า
เคยได้ยินภาษิตนี้มั้ย มีเมียเด็ก เลี้ยงควายเล็ก ทำนาดอน
เป็นไงเหรอครับ อาจารย์
ลูกศิษย์พากันถามเซ็งแซ่
เลี้ยงควายเล็ก มันก็ไม่แข็งแรงใช้งานได้ไม่เต็มที่ ทำนาดอนน้ำขึ้นไม่ถึง ข้าวก็ตายแหงแก๋ มีเมียเด็กก็ต้องคอยเอาใจกันตลอดเวลา เดี๋ยวเอานู่นเดี๋ยวเอานี่ ปวดหัวตายห่ะ
ไม่เป็นไรครับ
นายหงอกยังยืนยัน
กว่าเขาจะแก่ ผมก็ตายไปแล้ว จะได้ไม่เห็นตอนแก่อย่างเดี๋ยวนี้ไงครับ
..........................................ฮา..............................................
Create Date : 01 ธันวาคม 2555 |
Last Update : 1 ธันวาคม 2555 19:54:34 น. |
|
0 comments
|
Counter : 460 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|