Group Blog |
คำสารภาพของสาวทึนทึก ตอนที่ 3 แต่ละวันหลังส่งสรุปข่าวสำคัญให้บรรดาเจ้านายทั้งหลายทางอีเมล์แล้ว ฉันก็เช็คเมล์บอกซ์ตามปกติ แต่วะเว้ยเฮ้ย! มีฉบับหนึ่งที่มาจากเขาคนนั้น มือสั่นแล้วแต่ไม่เท่าใจสั่น รีบคลิ๊กอ่านทันที "ขอบคุณมากครับ" ถ้าเป็นคนอื่นทั่วไป ฉันคงรู้สึกชื่นชมในมารยาทดีเท่านั้น แต่นี่เป็นคนที่ฉันแอบปลื้มมันก็เลยคูณ 2,3,4...ดีใจอ่ะ! เขาผู้ที่เก่ง ฉลาด ความสามารถเป็นเยี่ยม ช่างมีมารยาท และที่สำคัญเขาได้อ่านงานของฉันด้วยล่ะ รู้สึกเหมือนกำลังมองฟ้าตอนกลางคืนที่มีพลุสวย ๆ เลย...ปุ้ง! ปุ้ง! ปุ้ง! แล้วคืนนั้นฉันก็นอนหลับโดยไม่ได้ฝันถึงอะไรเลย วันรุ่งขึ้นและต่อ ๆ มาฉันยังคงส่งอีเมล์สรุปข่าวตามปกติโดยเฝ้ารอปรากฏการณ์เช่นนั้นอีก แต่ก็เปล่าเลย! สงสัยเขาคงงานยุ่งจนไม่มีเวลาอ่านงานของฉันเลย แต่ไม่เป็นไร เล่น FB เม้าท์มอยกับเพื่อน ๆ ก็ได้วะ ปกติแล้วฉันจะใช้รูปดอกกุหลาบมากกว่ารูปของตัวเอง เพราะมันดูดีกว่า 555 ใช่! ฉันค่อนข้างรักความเป็นส่วนตัว ขี้อาย ไม่มั่นใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเองเท่าไร แต่ฉันจริงใจนะ ก็เลยไม่ค่อยรับใครเป็นเพื่อนง่าย ๆ แต่เอ๊...มีคนมาขอเป็นเพื่อน 3 คน ซึ่งฉันไม่รู้จักมาก่อน 2 รายอ่านชื่อและดูหน้าแล้วเป็นผู้หญิง ส่วนอีกคนเป็นชายหนุ่มจากตุรกี จะรับดีหรือเปล่านะ เคยรับคนไม่รู้จักแล้วไม่ได้ Post อะไรเลย หรือไม่ก็เล่นขายของกันหน้าตาเฉย ฉันว่ามันเสียเวลาน่ะ เลยตัดสินใจลองรับชายหนุ่มตุรกีไว้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น และเมินแม่ 2 ชะนีนั่น แล้วก็เจอดีเข้าจนได้... |
นีระพารถ
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชอบการใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย มีความสุขและยิ้มได้ง่าย ๆ กับตัวเองและสิ่งรอบตัว...
Link |