เรื่อง ไม่ได้ฝันมันเป็นเรื่องจริง
นายมากำลังกลับบ้านเขาขับรถกลับจากไปช่วยงานบุญที่จังหวัดหนึ่ง อยู่ ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ เขารีบนำรถเข้าจอดข้างทาง รู้สึกอากาแย่ลงไม่ดีขึ้น เขาแน่นหน้าอก แล้วก็ไม่รู้สึกตัว เขามารู้สึกตัวอีกทีก็ค่ำแล้วน่าจะประมาณทุ่มเศษ เขาค่อยๆ ขับรถไปต่อ พอเลยโค้งมาถึงปั้มน้ำมันข้างหน้าเขาก็แวะเข้าไปกะจะเติมน้ำมันและหาอะไรดื่มหน่อย ไม่มีเด็กคนไหนในปั้มใส่ใจเขาเลย มัวมุงดูอะไรกันอยู่ตรงป้ายทางเข้าสุขา นายมาเห็นว่าน้ำมันยังพอมีเหลือขับไปถึงบ้านเลยเปลี่ยนใจไม่เติมน้ำมัน ขณะขับรถออกมาหน้าปั้ม เขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่เหมือนรอใคร ดูคุ้นหน้ามาก เธอโบกมือและชะโงกหน้ามาที่กระจกรถ เขาลดกระจกลง เธอก็พูดว่า "พี่จะเข้าตัวเมืองใช่ไหม น้องขออาศัยไปด้วย สามีที่กำลังจะมารับเกิดปัญหามารับน้องไม่ได้" "ได้แต่นั่งเบาะหลังนะ เบาะหน้ามีของเต็มหมด" บรรยากาศในรถดูวังเวงชอบกล สตรีที่ดูคุ้นหน้าไม่ชวนพูดคุยอะไร นายมาแอบมองกระจกหลัง ก็เห็นว่าเธอนั่งหน้าซึดดูทุกข์กังวลใจอะไรอยู่ นายมารู้สึกเหม็นเหมือนกลิ่นน้ำยาทำความสะอาดห้องน้ำฉุนแรงมาก สงสัยกลิ่นจะติดเสื้อผ้าเธอมา เขาขับไปได้สักพักก็มองกระจกหลังอีก คราวนี้เขาเห็นเธอนั่งน้ำลายฟูมปาก ตาเหลือกถลน เขารีบจอดรถแล้วหันไปดูเธอ แต่ปรากฏว่าเธอก็ปกติดี แต่มองเขาด้วยสายตาแข็งและดุ เขาเลยพูดออกไปว่า "อย่าเข้าใจผิดว่าพี่จอดเพื่อคิดร้าย จะถามว่าทุกข์ใจอะไรหรือเปล่า และจะให้ไปส่งตรงไหน" "ไปส่งน้องที่หน้าโรงพยาบาล สามีน้องรออยู่แล้วพี่" นายมาขับรถไปต่อ พอถึงหน้าโรงพยาบาลเขาก็เห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงป้ายชื่อโรงพยาบาล อ้าวนั่นนายชัยเพื่อนของเขาเองนี่ถึงแม้จะไม่สนิทกันแต่นายมายังจำเพื่อนได้ ถึงว่าทำไมคุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้ เขาจอดรถตรงที่นายชัยยืน ภรรยานายชัยเรียกสามีให้ขึ้นรถมานั่งเบาะหลัง นายมาทักทายนายชัยและบอกว่าจะไปส่งที่บ้าน นายชัยพยักหน้ารับการทักทายด้วยสีหน้ามึนงงแล้วเข้ามานั่งในรถไม่พูดจา นายมารู้สึกแปลกใจมากทำไมนายชัยไม่ดีใจที่เจอเขา และทำไมพอนายชัยเข้ามาในรถถึงรู้สึกได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปหมด ทุกคนเงียบกริบไม่มีใครชวนคุย เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศคลายเครียด นายมาจึงเปิดวิทยุหน้ารถฟังข่าว ผู้ประกาศข่าวรายงานว่าขณะนี้มีเหตุบังเอิญเกิดมีการตายของคนในหมู่บ้านเดียวกันถึงสามคน คนแรกเป็นหญิงน้อยใจสามีเลยไลฟ์สดบอกสามีว่าจะกินยาตายและก็กินจริง ๆ จนเสียชีวิตในห้องน้ำของปั้มน้ำมันออยล์ที่ตนเองทำงานอยู่ผู้ตายชื่อว่านางนิด นาโนน ส่วนรายที่สองก็คือสามีเร่งรีบไปห้ามเมียจนขับรถชนเสาไฟฟ้าอาการสาหัสกู้ภัยนำส่งโรงพยาลแต่ทนพิษบาดแผลไม่ไหวเสียชีวิตระหว่างทางตามภรรยาไปอีกคนผู้ตายคือนายชัย นาโนน นายมาฟังข่าวแล้วก็เหงื่อแตกพลักให้ตกใจและหวาดกลัว นายมาเพิ่มเสียงวิทยุอีกเพื่อเรียกสติกลับมา เขาไม่กล้ามองกระจกหลัง เสียงผู้ประกาศข่าวดังว่า รายที่สามนั่งเสียชีวิตอยู่ภายในรถส่วนตัวที่จอดอยูข้างทางก่อนถึงปั้มน้ำมันออยล์ ไม่มีร่องรอยถูกทำร้ายคาดว่าน่าจะเสียชีวิตจากโรคประจำตัวที่เป็นอยู่ ทราบว่าผู้เสียชีวิตรายนี้คือ นายมานะ บังเอิญ นายมาหรือนายมานะ บังเอิญ จอดรถทันที เริ่มลำดับภาพได้นี่เขาก็ตายแล้วเหมือนกับสองคนนั่นหรือ เขาน้ำตาไหล ค่อยๆ มองกระจกหลัง นายชัยกับภรรยามองตอบเขาโดยไม่พูดจาอะไร สภาพของทั้งสองดูไม่ได้ นายชัยเลือดท่วมตัวไหล่ขวาหักลู่กระดูกโผล่ออกมาน่าสยดสยอง ส่วนนางนิดน้ำลายฟูมปากไหลย้อยเป็นทางลงมา ดวงตาเหลือกถลน และมีอาการกระตุกชักงอ แม้นายมาจะเป็นผีแต่ก็กลัวผีเบาะหลังอยู่ดี ความกลัวทำให้เขาหมดสติไป นายมารู้สึกตัวลืมตาตื่น เขาอยู่ที่ไหน มืด อัดอัด กลิ่นน้ำอบโบราณคลุ้งไปหมด นี่มือเขาถูกมัด ขาก็ถูกมัดด้วย เสียงพระสวดศพดังอย่างชัดเจนสองหู เขายังไม่ตายเขาต้องอยู่ในโลงศพอย่างแน่นอน คอแห้งจัง ไม่มีเสียงตะโกน เขาพยายามงอตัวแล้วทิ้ง เอาสองมือที่ถูกมัดกระทุ้งฝาโลง เอาสองขาที่ถูกมัดเตะข้างโลง "แม่จ๋า หนูได้ยินเสียงในโลงตีงตัง แม่ไปฟังซิ คุณปู่เคาะโลงแน่เลย" ลูกสะใภ้นายมาได้ยินดังนั้น รีบเดินไปบอกลุงที่ดูแลศาลา เธอและลุงก็ได้ยินเช่นกัน ไปบอกแม่สามีคือภรรยานายมา ซึ่งภรรยานายมาเป็นคนไม่ให้ฉีดน้ำยาศพ ไม่ให้มัดตราสังข์ เพราะเธอไม่ยอมรับว่าสามีตาย ด้วยตัวสามีนิ่มและอุ่นอยู่ไม่แข็งเหมือนผู้ตายรายอื่น ๆ "โอ้ย แสงจ้าตาจังเลย ใครเอาผมออกไปที" นายมาถูกนำตัวออกมาจากโลงศพ รถพยาบาลที่ถูกเรียกด่วนมารับตัวนายมาเข้าโรงพยาบาลทันที ตอนรถพยาบาลขับออกมาจากวัดก็ผ่านศาลาตั้งศพของนางนิดและนายชัย นายมาคิดว่านี่เขาไม่ได้ฝันไป มันเป็นเรื่องจริง 👻👻👻 เขียนโดย PippaSmile พิปป้าสมายล์
เขียนเมื่อ 1 ธันวาคม 2565
| Create Date : 01 ธันวาคม 2565 |
| Last Update : 1 ธันวาคม 2565 3:49:36 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 319 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
