It's not easy to be me
Group Blog
 
All blogs
 

ใจหาย

ใจหายค่ะ

เมื่อวานไปเดินห้าง ตอนเย็นๆ จอดรถไว้ที่ชั้นจอด

จำได้ว่า เป็นชั้นครึ่ง ลงท้ายด้วยตัวยู

เดินไปเรื่อยๆ ทำธุระเสร็จ เรียบร้อย อิ่มแล้วก็กลับ

ออกมาที่ชั้นจอดรถ

หาพี่ฝุ่นไม่เจอ ใจหาแว๊ป

คุณแฟนตามมาสมทบตอนหลัง ถามว่า "จอดไว้ชั้นนี้แน่เหรอ"

ใจฉันก็ยังงงๆ ว่าจอดไว้แน่เหรอ

"จอดไว้ชั้นยูนี่แหละ ไม่ได้ไปที่ไหน"

ฉันยังยืนยันคำเดิมว่าตัวเองจอดไว้ชั้นนี้ แต่ก็นึกขึ้นได้เดินกลับไปที่ลิฟต์อีกครั้ง

เห่อๆ มีอีกชั้นที่เป็นยูเหมือนกัน ค่อยเบาใจหน่อย

ลงไปถึงชั้นจอด พี่ฝุ่นยังเป็นเด็กดี นอนสงบอยู่ที่ชั้นจอดเรียบร้อย ถึงแม้ว่าพี่ฝุ่นจะสะอาดกว่าเดินมนิดหน่อย ฉันก็ยังจำได้ คริกๆ

โล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ฉันลืมแม้กระทั่งชั้นที่จอดรถ

มาคนเดียวทีไร ลืมทุกที ปกติคุณแฟนจะเป็นคนจำว่าจอดไว้ชั้นไหน

เพราะฉันขี้ลืม ว่าตัวเองจอดไว้ชั้นไหน

ดีนะที่พี่ฝุ่นยังอยู่ ไม่อย่างนั้นคงต้องใจหายมากกว่านี้แน่ๆ




 

Create Date : 12 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2551 8:43:38 น.
Counter : 425 Pageviews.  

เคยตั้งชื่ออะไรไหมคะ

ที่จั่วขึ้นมาไม่ได้เจตนาจะถามอะไรที่จริงจังหรอกค่ะ

ด้วยเหตุว่าตัวเองชอบตั้งชื่อสิ่งของที่ใช้อยู่เป็นประจำ ให้เป็นอะไรที่จำได้ง่ายๆ

เช่นรถของฉัน ฉันตั้งชื่อว่าพี่ฝุ่น เพราะไม่ค่อยจะได้อาบน้ำ หรือโดนน้ำกับใครเขาสักเท่าไหร่ พี่ฝุ่นจึงกลายเป็นรถที่ขมุกขมอม เป็นพี่ฝุ่นสมชื่อ

ผ้าห่มนวมผืนโปรดก็ชื่อพี่เป็ด จริงๆ แล้ว พี่เป็ดเป็นผ่าห่มสีเขียว ฉันใช้ผ้าห่มผืนนี้มานานมากแล้ว อาจจะเกิน 15 ปีด้วยซ้ำไป

พี่เป็ดถูกซักปีละสองหน (น้อยไปหรือเปล่านี่) ซักกลับมาแต่ละทีกลิ่นแปลกไป ทำเอานอนไม่หลับ กว่าจะคุ้นกลิ่น พี่เป็ดก็ต้องถูกนำไปซักอีกแล้ว เห่อๆ พี่เป็ดอายุมากแล้วค่ะ

ตอนนี้นวมที่อยู่กับพี่เป็ดไม่ได้ติดๆ กันแบบเมื่อสมัยยังซื้อมาใหม่ๆ อีกแล้ว พี่เป็ดมีนวมเป็นหย่อมๆ เป็นรูบ้าง(เกือบทั้งผืน)

แต่ทำไงได้ฉันเป็นโรคติดผ้านวมนี่นา ถึงแม้จะมีพี่ม่วง เป็นตัวตายตัวแทน แต่เมื่อยามใดที่ได้ห่มพี่เป็ดฉันก็หลับสบาย คลายกังวล

เก้าอี้ที่ฉันชอบนั่ง จะเป็นเก้าอี้ตัวโตๆ หมุนได้รอบทิศ เวลานั่งก็จะมีเสียงเอี๊ยดอ๊าด ไปตามเรื่องราว

แรกๆ ฉันก็ตั้งชื่อว่าพี่โต เพราะเธอตัวโต หลังๆ จะเรียกเธอว่าพี่จู้จี้ เพราะเธอมักจะบ่นทุกครั้งที่ฉันหมุนเธอไปทางซ้ายหรือทางขวา เอาน้ำมันมาหยอดก็แล้ว เธอก็ยังขี้บ่นเสมอต้นเสมอปลาย

เก้าอี้อีกตัว ชื่อพี่เพรียวลม พี่เพรียวเธอเพรียวสมชื่อค่ะ ฉันเคยนั่งเธอแล้วหงายหลัง เพราะเธอรับน้ำหนักฉันไม่ไหว หงายหลังโครมลงมาเจ็บไปหมด จากนั้นเวลานั่งพี่เพรียวที่ไร ฉันต้องระวังเสมอๆ แต่พี่เพียวก็ทำงานหนักนะคะ เวลาฉันจะขนอะไรหนักๆ ก็วางที่พี่เพรียวแล้วเข็นไป ใช้พี่เพรียวให้คุ้ม ฐานที่ทำให้ฉันเจ็บตัว ชิชะ

ตุ๊กตาของคุณแฟน สารพัดตัว เริ่มจากตุ๊กตาหมีเธอชื่อพี่นิ่ม เพราะเธอมีสีฟ้า เลยตั้งชื่ตามนามปากกาของนักเขียนเพลงสุดโปรดของฉัน

พี่น้ำตาล เป็นตุ๊กตาที่คุณแฟนชอบมาก(แต่ตอนนี้ตกกระป๋องไปแล้ว) พี่น้ำตาลมีลักษณะเหมือนหมาไส้กรอกค่ะ กอดได้หนีบนอนได้ สุดโปรดของคุณเค้าล่ะ

พี่ช้าง คงไม่ต้องบอกว่าเป็นตุ๊กตาแบบไหน ก็คือช้างดีๆ นี่แหละค่ะ ขนนุ่มๆ นอนกอดสบายๆ

พี่หนูแดง ตุ๊กตารูปม้าน้ำ ตอนนี้พี่หนูแดงชนะขาด เธอกลายเป็นลูกคนโปรดของเธอ นอนกอดทุกวัน (สักวันจะโดนเนรเทศไปชายแดนมาแย่งที่ฉันได้ไง เห่อๆ)

และสุดท้ายพี่เมียน้อย อิอิ หมอนข้างสุดโปรดของฉัน กอดแทนคุณแฟนหลับสบายหายห่วง เมื่อมีพี่เมียน้อยอยู่ในอ้อมแขน

ลั๊นลา กรนสนั่นเมือง หลับสบายตลอดคืน

ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ คริกๆๆๆ




 

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2551 10:41:50 น.
Counter : 560 Pageviews.  

เรื่อยเปื่อย วันหยุด ที่เจเจ

เริ่มจากตื่นแล้วก็เปิดทีวี ดูสังข์ทอง(คุณแฟนชอบ) แล้วก็ดูการ์ตูนที่ฉันชอบ(แย่งชิงรีโมตมาได้ คริกๆ)

หาอะำไรรองท้องแล้วก็ไปตามทาง เรื่อยเปื่อย

บอกคุณแฟนว่าหาร้านของน้องเขียวไม่เจอเมื่อคราวที่แล้ว วันนี้ต้องไม่พลาด เพราะถามทางมาแล้้ว

ไปถึงก็เห็นร้านของน้องเขียว ท่าทางเธอดูจะเหนื่อยน่าดู

น้องเขียวง่วงกับการทำอาหารตามสั่ง เธอคล่องมากๆ เดินมองหน้าเธอ และท่าทางเธอจะจำฉันได้ วิ้ว ......

คุณแฟนสั่งสุกี้แห้ง ส่วนฉัน ของโปรด กระเพรากรอบไข่เยี่ยวม้า อิอิ

ไม่นานอาหารก็มาถึง อร่อยค่ะ อร่อยจริงๆ อาหารง่ายๆ แต่อร่อยอย่าบอกใคร

ร้านหาไม่ยาก เข้าซอยไปจิ๊ดเดียวก็ถึง

ฉันกับคุณแฟนคุยกันว่า ทำงานแบบน้องเขียวดูดีเนอะ ไม่ต้องพึ่งพาใคร ทำงานอิสระของตัวเอง แต่จะหยุดก็คงต้องคิดหนัก เพราะหยุดเมื่อไหร่หมายถึงรายได้ก็หายไป

ฉันยังคิดเลยว่าอยากมีกิจการเป็นของตัวเองบ้าง แต่ฉันก็ทำกับข้าวไม่อร่อย ทำอะไรก็จับจด คริกๆ ก็คงต้องรับจ้างทำงานต่อไป

เห็นป้ายที่ติดอยู่ข้างๆ ร้านของน้องเขียว อ่านแล้วยังขำไม่หาย

ตัวหนังสือหายไปหลายตัว





หามบุคคลภายนอกเข้ามาใช้ประโยชน์โดยเดดขา

ถ้าเติมอะไรไปอีกนิดๆ หน่อยๆ

หามบุคคลถายนอกเข้ามาใช้ประโยชน์โดยเด็ดขา คนอ่านคงจะงงมากกว่านี้เนอะ

ต้องหามคนนอกเข้ามาใช้พื้นที่แต่ต้องเด็ดขาออกไปก่อน คริกๆ

กินอิ่มไปเจเจ ตอนแรกก็วนหาที่จอดกันขึ้นไปบนตึก วนลงมา ไม่ได้ที่จอดเลยสักนิด เจเจมอล์กว้่างก็จริงแต่หาที่จอดรถยากมากๆ เสียค่าวนรอบ พร้อมกับน้ำมันที่เสียไป เห่อๆ

ลงมาก็เลยไปจอดที่ของเอกชาน หาที่จอดง่าย แต่แพงจริงๆ 60 บาทกับการจอดง่ายๆ จะว่าไปก็คุ้มนะ เพราะ ระหว่างที่ฉํนไปวนๆ หาที่จอด ก็อาจจะเกิน 60 ด้วยซ้ำไป

เดินไม่นานฝนก็ตก จ๊าก ที่ห่วงที่สุดไม่ใช่อะไร กระเป๋ากล้องที่ไม่กันน้ำ ทำเอาฉับกับคุณแฟนห่วงกล้องมากกว่าตัวเองเปียกฝน

ก่อนฝนตกยังร่าเริงหาสลิ่มของโปรดคุณแฟน หาไอติมมะพร้าวของโปรดฉันหม่ำกันอยู่เลย ไม่น่าเล๊ย เรา

มาเจเจไม่ดูฟ้าดูฝนก็งี้เนอะ แย่ๆๆ




ระหว่างเดินกลับ ได้ยินคนขายของบ่นว่า เมื่อเช้าก็ตั้งร้านไม่ได้ เทศกิจจับ บอกว่าตั้งได้ตอนเย็นๆ พอตกเย็นฝนก็ตกกระหน่ำ น่าสงสารคนขายของ แต่ก็นะ ความเสี่ยงของการขายของแบบหายเร่ก็แบบนี้นี่แหละ เทศกิจกับฝนฟ้า มาแบบไม่บอกใคร

เฮ้อ



เห็นรูปพวกนี้แล้วคิดถึงรูป ปั้นที่ชายหาดพัทยา ตอนนั้นแวะไปเดินเล่นที่ริมหาด แล้วก็กลับ ตอนค่ำๆ

ตอนนี้คงไม่ได้ไปไหน ฝนตก ทั้งๆ ที่เข้าเดือนพฤจิกาแล้ว ฝนก็ยังตกไม่หยุด

โลกเปี๋ยนไป๊ ว้า แย่จัง




 

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 30 มกราคม 2552 10:41:24 น.
Counter : 677 Pageviews.  

Ice Cream BUFFET **DOLCE**

ด้วยความที่อยากหม่ำไอติมเหลือหลาย

ได้ข่าวว่ามีไอติมบุฟเฟ่ต์แถวๆ เมเจอร์รัชโยธิน

ฟังเค้าเล่าเมื่อไหร่ ดูรูปเมื่อไหร่ ทำฉันน้ำลายสอ ต่อมน้ำลายแตกกระจาย

ได้โอกาสแวะเวียนไปแถวนั้น (ตั้งใจริงๆ นะ)

เห็นเค้าว่ามีร้านไอติม กินไม่อั้น คนต่อคิวเยอะแยะมากมาย อร่อยนักอร่อยหนา

อ๊ะ ลองดู ว่าเค้าจะขายแบบไหน เลี้ยวรถเข้าไปเมเจอร์รัชโยธิน ตอนนี้มีอะไรเปลี่ยนไป เมื่อก่อนยังไม่มีตึกร้านอาหารเยอะแบบนี้ ลานกว้างๆ ที่เคยใช้เป็นที่จอดรถก็เปลี่ยนไป

คุณแฟนบอกว่า ไม่ได้มานานแล้วก็งี้แหละ อะไรๆ ก็เปลี่ยนแปลง นั่นสิเนอะไม่ได้ผ่านเส้นนี้มาแค่ไม่กี่เดือนเองนี่นา

จอดรถได้ก็เดินตามตึกไล่ไปเรื่อยๆ เพราะไม่รู้ว่าร้่านอยู่แถวไหน และสายตาก็ปะทะกับแผ่นป้ายโฆษณาเห็นเค้าว่า

ราคา 249 บาท ไม่อั้น 90 นาที ตั้งแต่ 12.30-17.00 น.

เอ๊า นี่เรามาเร็วไปหรือนี่ยังไม่ถึง 12.30 น. แล้วจาหม่ำไรกันล่ะฉาน ยกโทรศัพท์ดู

ไอ๋หย่า 11 โมงเช้า แล้วฉานจาต้องรอตั้งสองชั่วโมง หมดความอยากแน่ๆ

ไหนๆ ก็ไหนๆ หาร้านเจอ อยู่ตรงหัวมุมทางออกติดกับถนนรัชโยธินพอดี

ฉันเดินรี่เข้าไปถามเค้าว่า "พี่คะคือถ้าไม่ทานแบบบุฟเฟ่ต์ จะทานแบบไหนได้บ้าง"

ปรากฏว่าคำตอบกลายเป็น ภาษามะขาม

อะจ๊าก!!!

ปรับหูแทบไม่ทัน คุณแฟนนะรึรีบเดินหนีไปนั่งเอาตัวรอด ปล่อยอ้วนแก่ยืนอึ้ง จูนคลื่นหูเป็นภาษามะขามโดยพลัน

ได้ความว่าถ้าจะกินไอติมบุฟเฟ่ต์ต้องรอเวลาแต่เค้าก็มีแบบที่ขายเป็นลูก

ราคา 1 ลูก 69 บาท 2 ลูก 99 ถ้า 3 ลูก 129 หรือจะเอาเป็นลูกเล็กๆ ก็ 10 ลูก 159 บาท เอาวุ้ย กินได้ดี

ก็เลยบอก "ไอว๊อนท์ทูเทส" ฉันชิมดะตั้งแต่รสแรกยันรสสุดท้าย ไหนๆ มะขามมาเราก็มะขามกลับ

เพ่ไรอั้นเธอก็เสนอทุกรูปแบบ แต่ฉันกับคุณแฟนไม่ได้หม่ำเยอะหรอกค่ะ

ก็แค่ 3 ลูก กับกาแฟของฉัน 1 แก้ว พร้อมด้วยขนมอีกหนึ่งอย่าง แค่นี้สำหรับคนแก่อ้วนๆ กับคนเกือบแก่และเกือบอ้วน ก็กินไม่ไหวแล้ว

ก่อนจะกลับเลยขอชักรูปเพ่ไรอั้น เธอไว้ หนึ่งรูป ฐานะที่ทำให้ฉันปรับตัวไม่ทัน

ก็แหม..นะ

ใครจะคิดว่า หน้าไท๊ยไทย จะซาปี๊กมะขามรัวเป็นชุด ตูละมึนตึบ

หน้าลาวๆ แบบฉันหูกาดิ๊กที่ไหน เป็นฟิลิปินกะม่ายแขวนป้ายบอกไว้นี่นา

ลาวลำปางเลยงงเต๊ก คริกๆๆ



ก่อนกลับเลยบอกเพ่ไรอั้นไปว่า ขอถ่ายรูปในร้านพี่หน่อยเน้อ

เพ่ไรอั้นท่านก็ไม่ได้ว่ากระไร ยิ้มและบอกว่าตามสบาย

อิอิ เสร็จอ้วนแล้วคร๊าบเพ่คร๊าบ

ถ่ายไม่เลี้ยง ถ่ายไม่อั้น ถ่ายไม่เลือกที่ เอ๊ยไม่ใช่

อย่าคิดเลยเถิดไปไหนนะคะ แค่ถ่ายรูป เท่านั้นเอง เห่อๆๆ



ป้ายราคา กะป้ายร้านจ้า



สรุปว่าถ่อจากรังสิตไปถึงรัชโยธิน ได้มาแค่เนี๊ยะ เห่อๆ ให้รู้และหายอยากเท่านั้นเอง

โดนคุณแฟนบ่น ตะกายมาทำไรนี่ ฟิวเจอร์ก็กินได้

ก็แค่ อยากรู้ ไม่มาก็ไม่รู้ ดิ ชิมิคุ




 

Create Date : 07 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 7 พฤศจิกายน 2551 18:38:48 น.
Counter : 701 Pageviews.  

อ้อร้อพองาม




 

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2551 15:34:41 น.
Counter : 473 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51  52  53  

รันหณ์
Location :
ปทุมธานี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ฉันคือฉัน
ฉันรักเสียงเพลง
ฉันรักสายลม
ฉันรักท้องฟ้า
ฉันรักอิสระ
ฉันคนไร้ราก
ผิงดาวยามไร้เดือน

คืนนี้ถ้าเธอหนาว ร่วมผิงดาวบนท้องฟ้า
จากรักจากศรัทธา....ของเรา

เป็นอะไรก็ได้มิใช่หรือ
แค่เป็นคนดีก็คงเีพียงพอ
[Add รันหณ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.