|
เรื่องแนวยูริ : ความเอยความรัก ตอนที่ ๒๓ นี่หรือความรัก
ความเอยความรัก ตอนที่ ๒๓ นี่หรือความรัก
ปากกาด้ามนั้นสลักคำว่า มัชวี อนันตโรจน์ เด็กสาวมองปากกาแล้วก็อดอมยิ้มในใจไม่ได้ รุ่นพี่อะไรกันนะน่ารักจริงๆ ดูแล้วคงมีคนชอบรุ่นพี่คนนี้หลายคนทีเดียว และเธอเองก็ลืมคืนปากกาให้รุ่นพี่สุดเท่ห์คนนั้นซะด้วยสิ หวังว่าคงได้เจอกันที่มหาวิทยาลัยนะค่ะรุ่นพี่
ศตนันท์แอบเก็บปากกาไว้โดยไม่ให้ใครเห็นด้วยความหลงใหลแอบปลื้มรุ่นพี่ของเธอ แต่ภาพที่เห็นรุ่นพี่คนนั้นกับสาวข้างกายดูก็รู้ว่าคงเป็นคนรู้ใจกัน ท่าทางสนิทสนมกันที่แสดงออกใครๆ ก็คงจะรู้ว่าท่าทางแบบนี้คงไม่ใช่เพื่อนธรรมดาแน่ๆ ศตนันท์แอบมองภาพนั้นเงียบๆ ด้วยหัวใจที่ร้าวราน รักแรกพบของเธอเป็นหมันเสียแล้วหรือนี่ แต่รุ่นพี่คนนี้ทำไมถึงได้คุ้นหน้าจริงๆ เลยนะนี่ เคยเห็นที่ไหนมาก่อนรึเปล่าน้อ
และแล้ววันประชุมรับน้องมาถึงรุ่นน้องส่วนใหญ่จะต้องตามหาพี่รหัสของตัวเอง และพี่โรงเรียนก็เป็นไปตามธรรมเนียมโดยทั่วไป ศตนันท์ก็ไม่ได้ต่างอะไรไปจากรุ่นน้องปีหนึ่งโดยทั่วไปจะต่างก็ตรงที่ว่ารุ่นพี่ของเธอเอ็นติดคณะแพทย์และลาออกไปซึ่งทำให้สายรหัสขาด ศตนันท์ตามหาป้าหรือลุงรหัสเธอรู้แต่เพียงว่าชื่อกีรณาเท่านั้น จะมีก็แต่รหัสหลังที่เหมือนกันแต่แตกต่างกันที่เลขขึ้นต้นปีที่เข้าเรียนเท่านั้น
จะตามหาเจอไหมน้อ ไม่เจอจะเกิดอะไรหรือเปล่า ศตนันท์พยายามตามหารุ่นพี่ที่ชื่อกีรณาอยู่หลายวัน แต่ก็ไม่มีวี่แวว
น้องคนไหนยังตามหาพี่รหัสของตัวเองไม่พบออกมายืนข้างหน้าแถวด้วยคะ พี่ที่ยืนคุมแถวอยู่ด้านหน้าประกาศด้วยโทรโข่งเรียกน้องปีหนึ่ง
ทำไงดีจะโดนทำโทษหรือเปล่านี่เรา ศตนันท์นึกหวั่นในใจ
เมื่อรุ่นพี่ที่เรียกให้รุ่นน้องออกมาที่หน้าแถวเรียบร้อยก็ถามถึงสาเหตุ ซึ่งโดยส่วนใหญ่ก็จะพบว่าปัญหาที่พบก็คือรุ่นพี่รหัสนั้นลาออก และตามหาลุงป้าปู่ย่าไม่พบ เพราะรุ่นพี่ปี ๓ ปี ๔ มักไม่ค่อยจะมาร่วมกิจกรรมกับรุ่นน้องมากนัก เนื่องจากการเรียนที่เริ่มจะเรียนหนักขึ้นโปรเจคแต่ละตัวก็ล้วนวุ่นวาย กิจกรรมส่วนใหญ่จึงมาตกอยู่กับรุ่นพี่ปี ๒
แล้วน้องรู้หรือเปล่าว่าลุงหรือป้าชื่ออะไร รุ่นพี่คนหนึ่งถามศตนันท์
รู้แต่ชื่อค่ะ ว่าชื่อกีรณา รุ่นพี่คนนั้นแอบยิ้มในใจ
เหรอแล้วน้องไม่ไปลองตามหาจากพี่ๆ ที่เค้าอยู่แถวนี้หละว่ารุ่นพี่เค้าอยู่ที่ไหน รุ่นพี่ยังเสนอแนวทาง
คือนันไม่กล้าค่ะพี่ นันกลัวโดนซ่อม ศตนันท์บอกความในใจกับรุ่นพี่ที่สอบถามข้อมูลเธออยู่
ทำไมต้องโดนซ่อมหละค่ะ ก็น้องไม่ได้ทำอะไรผิดนี่นา รุ่นพี่ยังคงถามต่อไป
นันได้ข่าวว่าคณะนี้รับน้องโหดคะพี่นันก็เลยกลัว มีพี่ที่เค้าติดคณะนี้แล้วเค้าไปเล่าให้พวกนันฟังที่โรงเรียนตอนไปแนะแนวการเรียนต่อ พวกนันก็เลยฝังใจว่าน่ากลัว ศตนันท์ยังคงเล่าถึงความหวาดหวั่นในใจของเธอให้รุ่นพี่ฟัง
แล้วน้องรู้หรือเปล่าค่ะว่าพี่ชื่ออะไร
ศตนันท์ส่ายหน้า ไม่รู้หรอกค่ะพี่ เพราะพวกพี่ไม่ได้มีป้ายติดบอกชื่อเหมือนพวกนันนี่ค่ะนันก็เลยไม่รู้ ศตนันท์ตอบซื่อๆ
แล้วก็ไม่ถามเค้าเลยเหรอว่าพี่ค่ะชื่ออะไร แบบเดินไปถามเจอะตามตัว หรือมุ่งไปที่ห้องเรียนอะไรทำนองนี้นะน้อง แล้วแบบนี้จะรู้ไหมน้อว่าพี่เราคนไหนนี่
พอได้แล้วยายกีไปแกล้งน้องเค้า เสียงรุ่นพี่คนสวยในวันก่อนกระเซ้าพี่ที่กำลังสัมภาษณ์ศตนันท์
แห่ม ก็พอเป็นพิธีแค่นั้นแหละยายธัญ อะไหนลองว่ามาสิว่าเรารหัสอะไรเอาเลข ๓ หลักสุดท้ายนะ เลขอื่นไม่ต้องบอกมาหรอกเผื่อพี่รู้จักจะได้บอกถูก กีรณาที่รู้แล้วว่าตนเองคือป้ารหัสของรุ่นน้องหน้าใหม่คนนี้ยังคงแกล้งน้องต่อไป
ศตนันท์บอกรหัสของตนกับกีรณา ตรงแป๊ะเธอเป็นป้ารหัสเด็กคนนี้แน่นอน ฟันธง ! แต่จะบอกง่ายๆ ก็เสียฟอร์มรุ่นพี่ปี ๓ แน่ๆ เก็บไว้ก่อนดีกว่านะเรา
แล้วเรามาจากโรงเรียนอะไรค่ะสาวน้อย กีรณาถามเพราะอยากรู้อย่างน้อยก็จะได้หาทางแนะนำให้รู้จักกับรุ่นน้องที่มาจากโรงเรียนเดียวกันได้ เพราะว่าเอกสารการเรียนที่เธอมีก็ได้ให้กับรุ่นน้องที่ลาออกไปจนหมดแล้ว เมื่อรุ่นน้องลาออกไปรุ่นน้องรหัสเธอก็ไม่ได้คืนเอกสารอะไรกลับมาเลยสักชิ้นเดียว เธอก็คงไม่มีอะไรให้กับรุ่นน้องปี ๑ คนนี้สักเท่าไหร่
โรงเรียนสตรี XXX คะพี่
อ้าวโรงเรียนเดียวกับมัชนี่นา ยายธัญไปตามมัชมาสิ นี่รุ่นน้องโรงเรียนมัช กีรณาบอกเพื่อนรักให้ไปตามมัชวีคนรักของเพื่อนเธอมา
มัชเค้าไปหาหนังสือในห้องสมุดสักพักคงมานะกี
สองคนนี้ขยันตั้งแต่เปิดเทอม จะเอาเกียรตินิยมหรือไงยะหล่อน แหม่ ความรักไม่ได้ทำให้คนสมองฝ่อเลยเนอะ ไหนเค้าว่ากันว่าจะตาบอด แต่ทำไม๊ เธอสองคนยิ่งคบกันยิ่งเรียนดีขึ้นเรื่อยๆ อิจนะจ๊ะอิจ กีรณาแซวเพื่อนรัก โดยลืมไปว่ามีรุ่นน้องยืนอยู่ด้วย สาวน้อยศตนันท์ยิ่งฟังก็ยิ่งหัวใจฟีบแบนลงทุกที
บ้าแล้วยายกี พูดอะไรต่อหน้าเด็ก ธัญชนกเขินเพื่อนจนหน้าแดง
อ้าวลืมๆๆ น้องกลับไปแถวเถอะแล้วมาพบพี่พรุ่งนี้ที่ใต้ตึกก่อนเรียกแถวซ้อมแล้วกันนะ กีรณาตัดบทเพื่อให้รุ่นน้องไปรวมกลุ่มซ้อมเพลงเชียร์ต่อไป
..................................
โทษทีที่รักมาช้าไปหน่อย มัชวีทักทายธัญชนกเมื่อมาถึงบริเวณด้านข้างสนามที่ซ้อมเพลงเชียร์
ได้หนังสือครบหรือเปล่าหละธัญชนกที่นั่งรออยู่บริเวณม้านั่งหินอ่อนหันไปถามคนรัก
ไม่ครบค่ะ ว่าเดี๋ยวจะไปร้านหนังสือไปหาอีกสักสองสามเล่ม อ่อที่พี่ธัญบอกให้มัชยืม ได้มาเหมือนกันนะค่ะแต่ไม่ครบ จะอยู่ดูน้องต่อหรือจะไปร้านหนังสือดีเอ่ย
ไปร้านหนังสือเลยก็ได้นะมัช จะได้เสร็จๆ ไป ขี้เกียจมาตามหาหนังสืออีก ยายกีเราไปร้านหนังสือก่อนนะไว้เจอกันพรุ่งนี้ แล้วจะเอาหนังสือด้วยหรือเปล่า จะได้ซื้อมาเผื่อ ธัญชนกหันไปถามกีรณา
เอาๆๆ เอามาเผื่อเรา ๒ เล่มแล้วกันให้นายชาติด้วยจะซื้อเล่มไหนก็ซื้อมานะเราเชื่อว่าตัวเลือกเล่มที่ดีสุดอยู่แล้ว กีรณาบอกเพื่อนรัก
อุ๊ ให้นายชาติด้วยเหรอ ธัญชนกลอยหน้าลอยตาล้อเลียนเพื่อน
ไปละนะยายกี ธัญชนกโบกมือบายเพื่อนและเดินจูงมือมัชวีจากไป
ศตนันท์ได้แต่มองตามหลังรุ่นพี่เจ้าของปากกาด้ามนั้นไปด้วยสายตากึ่งอิจฉากึ่งเศร้าในคราวเดียวกัน ทำไมนะเธอไม่พบรุ่นพี่คนนี้ก่อนพี่คนสวย ทำไมน้อ
.........................................................
ตายแล้วพี่ธัญมัชลืมหาน้องคนนั้นเอาปากกาคืน มัชวีนึกขึ้นได้ระหว่างทางไปร้านหนังสือ
อ้าวพี่ก็นึกว่ามัชได้คืนแล้วซะอีก ไม่บอกพี่เมื่อกี้ยังเจอะน้องเค้ายืนคุยกับยายกีอยู่เลย ธัญชนกบอกมัชวี
เหรอก็ไม่บอกมัช มัชลืมไปสนิทเลยนะนี่ โถ่ พี่ธัญนะ มัชวีกระเง้ากระงอดธัญชนก
ก็ไม่บอกกันก่อน ไว้พรุ่งนี้แล้วกันนะ ค่อยตามหาน้องเค้าใหม่ แต่ที่แน่ๆ เค้าเป็นน้องโรงเรียนมัชด้วยนี่
เหรอ อืมดีๆๆ มัชจะได้ทวงได้สะดวกใจหน่อยน้องโรงเรียนเหรอ อิอิ
๓ เดือนนะมัช อย่าลืม ธัญชนกปรามมัชวีที่เปลี่นท่าทางเป็นกระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันทีเมื่อพูดถึงน้องใหม่ จนเธอต้องเปลี่นท่าทีเป็นแม่เสือสาวจอมดุ
จ๊าที่รัก ๓ เดือน ต้องเป็นคนดี ไม่อย่างนั้นอดกุ๊กกิ๊กกับที่รักตลอดกาล โอ๊ยพูดแล้วเศร้าจริงๆ มัชเอ๊ย มัชวีรีบเปลี่ยสีหน้าท่าทางเป็นหงอยเหงาในทันใด ราวกับจิ้งจกที่เปลี่ยนสีไปกับสภาพแวดล้อม และเอื้อมมือไปกุมมือของคนรักมาวางไว้ที่ตักของตน
ความรักบนความเข้าใจเซ็กซ์ไม่สำคัญจริงหรือ
.....................................................
พี่ธัญ........ เสียงเด็กผู้ชายวัย ๘ ขวบร้องเรียกธัญชนกในร้านหนังสือ
อ้าวบอย มากับใครครับ ธัญชนกทักทายเด็กชาย
มากับป๋าครับ ป๋ามาส่งแล้วก็ไปเดินซื้อของกับแม่ ผมมาหาหนังสืออ่านเล่น เด็กชายบอก
เหรอ แล้วป๋าจะมารับบอยที่นี่หรือครับ ธัญชนกซึ่งตอนนี้คุกเข่าลงไปคุยกับเด็กชายตัวน้อยด้วยท่าทางเอ็นดู
พี่ธัญรู้ไม๊ว่าพอพี่ธัญไม่อยู่ บอยเหงามากเลยหละ พี่ธัญกลับบ้านเราเถอะนะครับ ผมจะได้มีเพื่อนบ้าง อาม่าไม่โกรธพี่ธัญแล้วผมแอบถามมา เด็กชายโอบกอดคอธัญชนกที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ ธัญชนกหอมแก้มเด็กชายแล้วแสร้งพูดเรื่องอื่น
เหม็นเปรี้ยวจริงๆ เรา วันนี้ไปซนที่ไหนมาบ้างครับ ดูสิมอมแมมไปหมดเลยนะ
บอยไม่ได้ซนสักหน่อยบอยแค่วิ่งเล่นก่อนป๋าไปรับจากโรงเรียนแค่นั้น เด็กชายเริ่มไม่ยอมรับความจริงว่าตนเองนั้นเล่นซนอะไรมาบ้าง
จริงอะ ธัญชนกทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถาม
จริงครับ เด็กชายตอบ
ลูกใครเหรอค่ะพี่ธัญ มัชวีเดินมองหาธัญชนกมาจากชั้นวางหนังสืออีกฟากเห็นธัญชนกคุกเข่ากอดคอกับเด็กชายตัวน้อยก็ถามขึ้น
ผมเป็นน้องพี่ธัญครับ ว่าแต่พี่นั่นแหละเป็นใคร เด็กชายอวดตัวเองว่าเป็นน้องชายชองธัญชนกสุดชีวิตและท่าทางดูหวงธัญชนกมากมาย
พี่เป็น...
พี่เค้าเป็นเพื่อนพี่ธัญที่พี่ธัญย้ายไปอยู่ด้วยไงค่ะน้องบอย ธัญชนกรีบแย่งมัชวีตอบ
อ๋อ คนที่อาม่าบอกว่าเป็นแฟนพี่ธัญคนนี้นี่เอง เด็กชายพยักหน้าเข้าใจโดยรวดเร็ว
อะไรนะ อาม่าบอกว่าพี่เป็นแฟนพี่ธัญเหรอ มัชวีตกใจกับคำตอบของเด็กชาย
ครับ อาม่าบอกว่าพี่ธัญลักเพศย้ายไปอยู่กับแฟนที่เป็นผู้หญิง จะไม่ให้เข้าบ้านเพราะกลัวเสนียดติดบ้าน แต่ตอนนี้อาม่าไม่โกรธพี่ธัญแล้ว ยังเคยบอกบอยว่าคิดถึงพี่ธัญอยู่บ่อยๆ ด้วยความไร้เดียงสาของเด็กน้อยก็ได้เล่าอะไรหลายๆ อย่างที่มัชวีไม่เคยได้รับรู้จากปากของคนรักเลยแม้แต่น้อย
พี่ธัญ พี่ทำไมไม่เคยบอกอะไรมัชเลยค่ะ มัชวีจับแขนธัญชนกให้ลุกขึ้นจากการคุกเข่าคุยกับเด็กชายตัวน้อย
พี่เห็นว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เพราะพี่เองก็ตัดสินใจเดินออกมาแล้วจะไม่หันหลังกลับไปอีกแล้วหละมัช ธัญชนกบัดนี้ดูสายตาเศร้าลงกว่าเดิม
ป๋าครับพี่ธัญครับ เด็กชายวิ่งไปหาบิดาที่เดินเข้ามาในร้านหนังสือและจับมือบิดาเขย่าอย่างดีใจที่ได้พบกับพี่สาวของตน
อืม บิดาของธัญชนกได้แต่ครางในลำคอเมื่อมองเห็นบุตรสาวยืนอยู่ในร้านตรงหน้าตน
สวัสดีค่ะป๋า ธัญชนกยกมือไหว้บิดาของตนเอง
อืม
นี่มัชค่ะป๋า ธัญชนกแนะนำมัชวีที่ยืนอยู่ข้างๆ ตนให้รู้จักกับบิดาของตน มัชวียกมือไหว้คุณชัชชัยบิดาของธัญชนก
ท่าทางที่คุณชัชชัยแสดงออกมานั้นทำให้มัชวีถึงกับหน้าถอดสี คุณชัชชัยแสดงออกมาถึงการรังเกียจมัชวีอย่างโจ่งแจ้ง และไม่รับไหว้มัชวีมีเพียงเสียงตอบรับในลำคอเท่านั้น
อืม
คุณชัชชัยนั้นรู้มาก่อนว่าอดีตภรรยาของตนเคยมีคนรักที่เป็นหญิงมาก่อนแต่เมื่อมาแต่งงานกับตนเองธัญญาภรรยาคนก่อนก็ไม่เคยทำให้คุณชัชชัยต้องเสียหน้า เพราะเธอทำหน้าที่ของภรรยาที่ดีและหน้าที่ของแม่ที่ดีเสมอมา เพียงแต่ร่างกายที่ไม่แข็งแรงของธัญญาเท่านั้นที่ทำให้อะไรก็ดูไม่เข้าร่องเข้ารอยสักเท่าใดนัก
คุณชัชชัยเองก็แอบมีภรรยาอีกคนอยู่ในระหว่างที่ธัญญายังมีชีวิตอยู่ เพราะธัญญาให้อะไรบางอย่างกับเข้าไม่ได้ เขาก็ต้องแอบมีบ้านเล็กบ้านน้อยบ้างเป็นธรรมดาของผู้ชาย แต่มาบัดนี้ธัญชนกลูกสาวคนเดียวของเขากำลังเดินตามรอยทางของมารดา รักเพศเดียวกัน โรคนี้มันเป็นกรรมพันธุ์หรืออย่างไร คุณชัชชัยเคยคิดว่าคงไม่หรอกสักวันก็คงจะหาย เพราะธัญญาเองก็หายได้นี่นา จับแต่งงานซะก็หมดเรื่อง
แต่เมื่อทางมารดาของคุณชัชชัยนั้นพยายามจะจับธัญชนกแต่งงานทุกอย่างที่เคยราบรื่นก็ล้มครืนลงมาอย่างไม่เป็นท่า ธัญชนกต่อต้านด้วยการออกมาจากบ้าน หายมาอยู่กับเพื่อนผู้หญิงด้วยกันไม่ติดต่อกับทางบ้านเลยสักครั้ง และสุดท้ายเท่าที่รู้มาธัญชนกย้ายทะเบียนบ้านปลายทางไปที่ไหนสักแห่งในกรุงเทพ เขาเองก็เฝ้าติดตามบุตรสาว แต่ก็คราดกันทุกครั้งไป จนกลายเป็นไม่ใส่ใจในที่สุดเพราะเขาเองก็มีธุรกิจที่ต้องดูแลมากมาย และคิดว่าเมื่อธัญชนกหมดหนทางไปก็จะกลับมาที่บ้านเอง ผู้หญิงตัวคนเดียวจะเก่งกาจหาญกล้าอะไรได้นักหนา แต่เขาคิดผิด
ธัญชนกนั้นแกร่งกว่าที่เขาคาดเอาไว้ลูกสาวของเขาคนนี้มีเลือดแม่อยู่เต็มตัว ท่าทางหยิ่งยโสและความอดทนได้มาจากแม่ทั้งนั้น เขาคิดว่าเนื้อก้อนเดียวตัดได้ตัดไป แต่เมื่อมาพบลูกสาวในใส้ของตนเองอีกครั้งคุณชัชชัยยกมือขึ้นเพื่อให้ธัญชนกเข้ามากอดตน สองพ่อลูกกอดกันด้วยความคิดถึง แต่เหมือนมีอะไรบางอย่างมาขวางกั้นสายสัมพันธ์แห่งการห่วงหาอาทรนั้น
เป็นไงบ้างธัญอยู่ข้างนอกบ้านสบายดีไม๊ คุณชัชชัยถามลูกสาว
สบายดีค่ะป๋า มัชเค้าไม่ทำเคยให้ธัญเสียใจ ถึงจะมีไม่เข้าใจกันบ้างบางเรื่องแต่ป้าแจ่มก็เคลียให้เราแล้ว
ป้าแจ่ม ธัญหมายใคร คุณชัชชัยรู้สึกคุ้นกับชื่อนี้เป็นอย่างมาก
เอ่อ มัชขอตัวไปจ่ายเงินค่าหนังสือก่อนนะค่ะ มัชวีเห็นว่าสองพ่อลูกจะคุยกันตนนั้นควรปลีกตัวออกมา ธัญชนกพยักหน้าเป็นการบอกว่าไปเถอะ
..
คุณชัชชัยพาลูกสาวและลูกชายตนเดินมายังร้านอาหารที่ภรรยาใหม่นั่งรออยู่และธัญชนกก็เล่าเรื่องราวต่างๆ ให้กับบิดาฟังด้วยไม่อยากปิดบังอะไร คุณชัชชัยนั่งฟังด้วยสีหน้าเคร่งขรึม นี่ธัญญาไม่เคยลืมคนรักเก่าตลอดเวลาเลยหรือ เขาเป็นอะไรในสายตาของธัญญา แจ่มจรัสเธอเก่งมากที่ได้ใจของธัญญาผู้หญิงคนเดียวที่เขารักปานดวงใจ
แล้วนี่ธัญจะกลับบ้านเราเมื่อไหร่ คุณชัชชัยเอยถามลูกสาว
คงไม่แล้วคะป๋า ธัญคงไม่กลับถึงธัญกลับไปป๋ากับอาม่าก็ยังจะให้ธัญแต่งงานกับคนที่ธัญไม่ได้รักอยู่ดี ธัญคงไม่เป็นเหมือนคุณแม่ธัญไม่ยอมเด็ดขาด ธัญชนกเสียงแข็งขึ้นมาทันที
อืม ปีกกล้าขาแข็งเอาตัวรอดได้แล้วนี่ คนอย่างป๋าก็ไม่ยอมใครง่ายๆ เหมือกัน
ป๋าเอาอะไรมาวัดว่าใครดีไม่ดี ป๋าเคยรักใครจริงจังกับเค้าบ้างรึเปล่า
หยุดนะธัญ!!! อย่ามาพูดแบบนี้ คุณชัชชัยเสียงดังลั่นร้านอาหาร แขกในหลายๆ โต๊ะหันมามองเป็นตาเดียว
หรือไม่จริงตลอดเวลาป๋ามีแต่เงินๆๆ ป๋าเลี้ยงธัญมาด้วยเงิน เงินไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิต ตอนเด็กๆ กอดธัญสักครั้งป๋ายังไม่เคยให้ แล้วจะมาหวังอะไรกับธัญหละป๋า หรือป๋าจะบอกว่าเงินซื้อทุกอย่างได้ มันไม่จริงหรอกคะ เงินซื้อทุกสิ่งได้ยกเว้นความรัก ธัญว้าเหว่แค่ไหนป๋ารู้บ้างไม๊ กอดที่ธัญโหยหามากที่สุดก็คือกอดของคุณแม่ คุณแม่รักธัญธัญรู้ แต่ธัญเกือบลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่ากอดจากคนที่รักธัญเป็นแบบไหน ป๋าเคยเข้าใจธัญบ้างหรือเปล่า แม้แต่ป้าแจ่มเค้าเป็นคนนอกแท้ๆ เค้ายังรู้ว่าธัญต้องการอะไรแต่ป๋าเป็นพ่อของธัญ ป๋าไม่เคยรับรู้เลยสักนิด ธัญชนกพูดไปร้องไห้ไปน้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว
จองหองอวดดี!!! งั้นแกก็ออกไปฉันไม่มีลูกอย่างแก แกมันลูกนอกคอก ไปเชิญไปเสวยสุขกับพวกเดียวกันไป๊ คุณชัชชัยชี้มือไล่ธัญชนกให้ออกไป โดยมีเด็กชายตัวน้อยนั่งสั่นเป็นลูกนกในอ้อมกอดของมารดา
มัชวีเห็นท่าไม่ดีรีบลุกจากโต๊ะข้างๆ มาพยุงธัญชนกให้ออกมาจากสถานที่นั้นก่อนจากมัชวีเอ่ยกับคุณชัชชัยว่า
คุณเป็นพ่อไม่รักลูกไม่เข้าใจลูก แล้วใครหน้าไหนจะเข้าใจลูกของคุณ คุณทำแบบนี้ลูกของคุณเองก็เห็นพฤติกรรมของคุณ คุณดูสิ!!! เด็กตัวน้อยคนนั้นเค้าจะคิดแบบไหน พ่อไม่รักพี่แล้วจะรักเค้าด้วยหรือเปล่า ลูกเป็ดเดินตามแม่เป็ดฉันใด ลูกคนก็เลียนแบบพฤติกรรมของบิดามารดาฉันนั้น จำไว้นะ แล้วมัชวีก็พยุงธัญชนกให้ออกมาจากร้านอาหารแห่งนั้น
อับอายหรือเปล่าไม่เลย มัชวีไม่อายที่จะปกป้องคนรักของเธอ มัชวีเข้าใจแล้วว่าทำไมธัญชนกถึงได้หอบข้าวของออกจากบ้าน นี่ถ้าหากไม่มาพบเธอป่านนี้ธัญชนกจะเป็นเช่นไรจะเป็นแบบเดียวกับมานิตาเพื่อนรักของเธอหรือเปล่า มัชวีไม่อาจตอบได้ นี่หละหรือความรักของบุพการี
................จบตอนที่ ๒๓.............
Create Date : 24 มกราคม 2551 |
Last Update : 23 มิถุนายน 2551 18:53:08 น. |
|
0 comments
|
Counter : 288 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
ปทุมธานี Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|