|
|
ของเก่าๆ ชามเก่าๆ รักเก่าๆ
คุณเคยมีของอะไรที่เก่าๆ กันบ้างไหม
ฉันนึกถึงจานชามใบเก่าที่บ้านยายของฉันค่ะ
ฉันจำได้ว่าเมื่อสมัยเด็กๆ ตอนนั้นก๋งของฉันยังมีชีวิตอยู่ ท่านมักจะนั่งสานบุ้งกี๋อยู่ที่หน้าบ้าน และเอาไม้ไผ่หรือหวายมาแช่น้ำให้อ่อนนุ่มตรงบ่อน้ำก่อนจะขึ้นบันไดเหล่าเต๊ง
ก๋งจะมีชามข้าวต้มอยู่หนึ่งใบที่ใช้กินข้าวเป็นประจำ
กับข้าวของก๋งไม่มีอะไรมากก็ประมาณหน่ำเลียบสองสามลูกกับข้าวต้มหนึ่งชาม หรือไม่ก็กับข้าวที่ยายของฉันทำ อุปกรณ์ก็คือตะเกียบไม้ไผ่ที่ก๋งเหลามาเอง
ก๋งชอบดื่มแป๊ปซี่กับไข่สดตอกลงไปแล้วคนๆ ให้เข้ากัน ฉันว่ารสชาติมันปะแล่มๆ (แอบขโมยกินนะสิคะถึงได้รู้) ตอนหลังๆ หมอห้ามเพราะก๋งมีโรคหัวใจท่านก็เลยไม่ได้กินของโปรดอีกเลย
ตั้งแต่ฉันจำความได้ฉันก็เห็นก๋งเดินกะเผลกค่ะ แม่บอกว่าก๋งตกลงมาจากนั่งร้านตอนไปทำงานแล้วก็เลยขาไม่เท่ากันตั้งแต่นั้นมา ฉันว่าก๋งคงจะเจ็บมากๆ เพราะท่านขาไม่เท่ากันเดินเหินไม่สะดวก
ความทรงจำของฉันกับก๋งมีไม่มากเท่าไหร่นัก จำได้แค่ว่าก๋งชอบฟังข่าวหกโมงเช้าของปรีชา ทรัพย์โสภา ถ้าได้ยินเสียงข่าวก็แสดงว่าก๋งตื่นนอนแล้ว หรือไม่เราก็จะได้ยินเสียงก๋งเอาน้ำราดหวายที่แช่น้ำไว้ จากนั้นก็ได้ยินเสียงเปิดบานเฟี้ยมประตูบ้าน
และเมื่อตื่นขึ้นมาก็จะเห็นก๋งนั่งเหลาไม้ไผ่หรือสานบุ้งกี๋แล้วก็เป็นอย่างนี้ทุกวัน มันเป็นภาพที่ชินตาเอามากๆ สำหรับหลานทุกๆ คน
แต่ที่สำคัญก๋งใจดีมากๆ ใจดีกว่ายาย เพราะเมื่อฉันขอตังก๋งไปกินขนม ก๋งมักจะหยิบให้เสมอๆ ผิดกับยายที่ชอบจะบ่นพวกฉันว่ากินขนมแล้วฟันจะผุ และยายก็ดุมากๆ ด้วยสิคะ จนพวกฉันหงอไปตามๆ กัน ทั้งพี่แฝดสุดแสบทั้งสอง ทั้งฉันและพี่สาวอีกสอง รวมเป็นห้า
สมัยยังเด็ก หลานๆ จะมีเพียงฉันกับพี่สาวและลูกผู้พี่ของฉันที่เป็นลูกของลุงอีกสามคน กว่าจะมีหลานเพิ่มก็ตอนที่แม่ฉันมีน้องชายของฉัน
ตอนน้องชายฉันเกิดก๋งนั่งรถมาไกลมากๆ มารับขวัญหลานชายคนที่สาม จำได้ว่าก๋งหอบเอาทุเรียนมาให้เยอะมากๆ ทั้งๆ ที่เดือนสิงหาไม่มีทุเรียนแต่ท่านก็ยังหอบมา
จนฉันขึ้นปอสี่ แม่มาบอกว่าจะไปต่างจังหวัดหลายๆ วันเพราะว่าก๋งเสียแล้ว ตอนนั้นฉันคิดแต่เพียงว่าอยากไปกับแม่ด้วย เพราะไม่อยากอยู่บ้านสองคนกับพี่สาว แม่เอาน้องชายติดไปด้วยแต่ปล่อยฉันสองคนกับพี่สาวไว้กับพี่เลี้ยง
เด็กๆ มักไม่รับรู้เรื่องเกิดแก่เจ็บตายกับใครเขาสักเท่าไหร่ คุณว่าจริงไหม
สิ่งที่เหลือในความทรงจำของฉันเกี่ยวกับก๋ง ก็คงมีเพียงชามกระเบื้องเก่าๆ ที่ท่านเคยใช้ และมันก็ยังใช้มาจนถึงทุกวันนี้
ฉันล้างชามใบนั้นเมื่อไม่นานมานี้ และถามน้าสะใภ้ว่ามันอยู่ทนดีเน๊อะ น้าสะใภ้ตอบว่าก็ใช่นะสวิก็มันไม่แตกก็เลยยังอยู่ แม้จะเป็นคำตอบแบบกำปั้นทุบดินแต่มันก็คือเรื่องจริง เมื่อชามยังไม่แตกก็ใช้ต่อไปเรื่อยๆ ตราบจนกระทั่งมันแตกเสียหายก็จะทิ้งมันไป
ฉันว่าตอนนี้ฉันเปรียบชามใบนั้นเหมือนกับความรัก ความรักของคนเราก็คงคล้ายๆ กัน
หากไม่แตกร้าว ต่อให้มันจะเนิ่นนานสักเท่าไหร่คนก็ยังคงรักกันต่อไป แต่หากมันแตกร้าวขึ้นมาวันใด ก็คงต้องทิ้งมันไป เพราะคนไทยถือว่าของแตกเสียหายไม่ควรเก็บไว้ในบ้าน มันเป็นลางไม่ดี
แล้วถ้าความรักแตกร้าว คุณคิดจะเก็บหรือว่าทิ้งมันไปละคะ
ยายของฉันตอนนี้ท่านก็ทานได้แต่ข้าวต้มเช่นกัน ด้วยวัยที่เกือบจะร้อยปีของท่านในปากจึงไม่มีฟันให้บดเคี้ยวอะไรอีกแล้ว ดังนั้นชามใบเดิมที่ก๋งเคยใช้ ยังเป็นชามข้าวต้มให้ยายได้ใช้จนทุกวันนี้
ผิดกันก็แต่ว่า ก๋งไม่ได้ใช้ชามใบนั้นมาสามสิบปีแล้วแต่คนที่ใช้แทนก็คือคู่ชีวิตของท่าน และฉันก็คิดว่ายายก็จะใช้ชามใบนี้ไปเรื่อยๆ ตราบเท่าที่ท่านยังมีลมหายใจ
คุณล่ะค่ะ เคยมีอะไรที่เก่าๆ แบบบ้านก๋งฉันบ้างหรือเปล่า
ผิงดาว ณ คืนไร้เดือน
| Create Date : 22 มิถุนายน 2551 |
| Last Update : 22 มิถุนายน 2551 15:23:36 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 551 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ปทุมธานี Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
