...ผู้ชายที่เรารัก..>> ....ผู้ชายที่เรารัก.... วันนี้ 11ตุลาคม ครบรอบ 10ปีแล้วซินะกับการจากไปของคนๆหนึ่ง มันเป็นวันที่เราจำได้ว่าร้องไห้จนน้ำตาไม่มีจะไหล.............เสียใจที่สุดในชีวิตทำไมรีบจากไปนักนะคะ............ทำไมไม่อยู่ดูความสำเร็จของเราก่อน วันนี้เรายกให้เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของบ้านของทุกคนเพื่อเขาคนนี้........ อยากบอกให้รู้ว่าจะนานแค่ไหนก็ยังรักมากมายเหมือนเดิมไม่เคยลดลงเลยมีแต่ความคิดถึงเพิ่มขึ้นทุกวันแม้บางครั้งน้ำตาจะเออล้นออกมาบ่อยครั้ง วันนี้น้องพิมใส่บาตรให้คุณตาทำหน้าที่แทนแม่...ที่เลิกงานไม่ทันพระ.......แต่ก็ไม่เคยที่จะอยู่นิ่ง.......ด้วยกลัวว่าน้องๆจะลืมก็ต้องเตือนกันหน่อยนะถ้าพ่อมองอยู่อยากบอกให้รู้ว่าคิดถึงนะจ้ะอีกไม่นานลูกคนนี้จะต้องทำความฝันสำเร็จลุล่วงแน่นอนจ้ะ..........จะไม่ให้เสียชื่อที่เกิดมาเป็นลูกของพ่อคนนี้ รักพ่อที่สุด^^
โดย: ยังไงก็น้อง วันที่: 11 ตุลาคม 2553 เวลา:20:34:30 น.
ยังไงคนที่เรารักมาก ๆๆ คงไม่พ้นพ่อกับแม่เนอะเก๋เนอะ ตัวเค้าเองตอนนี้พ่อกับแม่ยังมีชีวิตก็พยายามดูแลท่านให้ดีที่สุดอ่ะจ๊ะ
โดย: KowneawMooping@MooBambam วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:14:06:21 น.
|
ซังหวาน
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Blog นี้ ยินดีต้อนรับนะคะ
Friends Blog
|