ขอต้อนรับเข้าสู่ "บ้านหวาน" รบกวนยิ้มก่อนอ่านบล็อคนะค๊ะ
|
|||||||||||||
แมงสาบ...อหังการ์ By: หวาน
เมื่อคืนหลังจากที่หวานคุยโทรศัพท์กับม๊าที่ระเบียงนอกห้อง หวานหันหน้าไปเจอกับกุ๊กกิ๊ก ตรงประตูทางเข้า หวานกลัวมากจนทำไรไม่ถูก หวานเลยโทรไปหาแนน
หวาน: แนน ทำไงดีอ้ะกุ๊กกิ๊กอยู่หน้าประตู เค้ากลัว ว้ายยยย แก๊ มันขยับด้วย แนน: ใครว่ะ กุ๊กกิ๊ก หวาน: กุ๊กกิ๊ก มันเป็น แมงสาบ แว๊กกกก แก๊ มันหันมาทางช้าน ว้ายยยย แนน: นึกไงเรียกแมงสาบว่ากุ๊กกิ๊กว่ะ หวาน:ก็ม๊าเคยบอก ว่า ถ้าเราเรียกชื่อจริงๆของมัน มันจะขยายพันธุ์ได้เร็วขึ้น แนน หาทางช่วยเค้าด้วย เค้ากลัว แนน: ทฤษฎีอะไรฟระนั่น เพิ่งเคยได้ยิน หวาน: มาหาเค้าด่วน แนน: จะบ้าเหรอ บ้านแกกับบ้านชั้นนี่มันคนละฝั่งเลยนะเฟร้ย หวาน: ทำไงอ้ะ เข้าห้องไม่ได้ รู้แล้ว แค่นี้นะ เค้าจะโทรไป191 แนน: โทรไปไมวะ นั่นมันเหตุด่วนเหตุร้าย คนคลอดลูก ช้างตกท่อ ไม่ช่ายคนเจอแมงสาบเว้ย หวาน: T_T ทำไงอ้ะ แนน: แกก็ไล่มันไปซิ หวาน:ไล่ยังไงอ้ะ แนน:ก็หาไรมาปัดๆ ดิ หวาน:(หันไปพูดกะกุ๊กกิ๊ก) ตัวเองเค้ากลัว ตัวเองไปทางนู้นนะ ไปนะ ไปนะ เค้าไม่อยากนอนตรงระเบียง ตัวเองอย่าบินนะ เค้าจำได้ว่าเค้าไม่ได้ทำไรตัวเองเลยซักนิ้ดนึง ไปน้า เค้าขอร้อง เค้าจำได้ว่า เค้าไม่ได้ทำตัวเปรี้ยวตีนเธอเลยนะ เจ็บแค้นเคืองโกรธ โทษชั้นใย ชั้นทำอะไรให้เธอเคืองโกรธ เค้ารู้ว่าตัวเองติสต์แตก ชอบอยู่เฉยๆ แต่เค้าไม่ได้กวนตีนนะ แค่อยากให้ตัวเองขยับไปนิ้ดนึง แนน: --" พูดกับแมงสาบได้ เป็นบ้าไปแล้วเพื่อนตู หวาน: แกชั้นกลัวมันถลามาอ้ะ แกจำได้มั้ย ที่มันบินมาเกาะหลังชั้นตอนที่เราเข้าค่ายด้วยกัน แนน: เออ แล้วแกก็ กรี๊ดยังกับเจอเสือ หวาน:โอกาสเจอเสือยังน้อยกว่าเจอกุ๊กกิ๊กอีก ว้ายยย แก๊ มันกางปีก มันจะร่อนแล้ว T_T แนน: ว้ายยยยยยยยยยยยยย แก๊...ระวังนะ ว้ายๆๆๆ หวาน: ว้ายๆๆๆ มันจะบินแล้ววว แง ไอแมงบ้า ว่าแต่แกจะกรี๊ดทำไมวะ แนน: ชั้นตื่นเต้น แล้วก็กรี๊ดเป็นเพื่อนแกด้วย หวาน: O_o ขอบใจนะ แนน:แก ถอดรองเท้าดิ แล้วเขี่ยมัน หวาน:(หวานถอดรองเท้าแล้วเขี่ยมัน) แล้วไงต่ออ้ะ แว๊กกๆๆๆๆ แกก็มันจะเข้ามาหาชั้น มันนึกว่ามันเป็นหมาน้อยน่ารักรึไงว่ะ ว้ายยย ไปทางซ้ายสิ ไปสิ แนน: ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ะว่า ทำไมแมงสาบชอบวิ่งเข้าหาคนว่ะ หวาน: แก มันไปแล้ว เย้ๆ ในที่สุดชั้นก็ชนะ เย้ แนน: --" กว่าจะชนะปาไป เกือบ 1 ชั่วโมง ชั้นว่านะ มันคงสงสารแกอ้ะ แบบว่ายัยนี่ทำหน้าจะร้องไห้ แล้วเอาไรมาเขี่ยๆตูดชั้นนี่ เลยไปดีกว่า หวาน: รู้ได้ไง เคยเป็นแมงสาบรึงาย แนน: แหมๆ พอชนะกุ๊กกิ๊กเข้าหน่อย ปีกกล้าขาแข็งเลยนะ หวาน: ^^ เออ แค่นี้แหละ เหนื่อยว่ะ แนน: เออ ฝันดีนะ พาวเวอร์พับเกิร์ล หวาน: ขอบคุณนะ -o- ~หลังจากนั้น แอม ก้อย ลี่ ก็โทรมาเยาะเย้ยย ข่าวเร็วจริงๆ ( เอ้ยย ถามไถ่ ว่าอยู่ดีมีสุขหรือเปล่า) ดูพวกมันสิ รักหวานจริงๆ เพื่อนๆว่าไม๊ ?~
เด็ก....บ้า by:หวาน
เมื่อวานนี้น้าชายหวานฝากให้หวานไปอยู่เป็นเพื่อนลูกชายน้า เพราะน้ากับภรรยากลับดึกเนื่องจากไปงานเลี้ยง หวานก็โดนมนต์ดำใจอ่อนไปอยู่เป็นเพื่อนเจ้าถั่วพู พอไปถึงเจอเจ้าถั่วพูนั่งรออยู่ (ถั่วพูเป็นเด็กผู้ชายเรียนอยู่ป.4)
พู: น้าหวานมาสายตั้ง 5 นาที หวาน:  เออ รถติดอ้ะ ถ้าน้าเหาะมาได้จะเหาะมาแล้วพู: เพ้อเจ้อคนไรเหาะได้ หวาน: ก็น้าเป็นเพาว์เวอร์พับเกิร์ลไง ไปๆ หิวยาง ไปกินหนมกันเถอะ หวานนั่งเล่นอยู่เป็นเพื่อนถั่วพู ถั่วพูก็ทำการบ้านไป อยู่ดีๆถั่วพูก็พูดขึ้นมาว่า พู: น้าหวานว่ามั้ย ว่าพวกผู้ใหญ่นี่ ชอบโกหก หวาน: ทำไมอ้ะ พู: ได้ยินครูเล่านิทานให้เด็กอนุบาลฟังว่า เจ้าหญิงสวยเหมือนนางฟ้า พูนะอยากจะถามว่า ครูเคยเห็นนางฟ้าเหรอ ถึงรู้ว่าสวยเหมือนนางฟ้าเป็นไง หวาน: ก็นี่ไงถั่วพู นางฟ้าแสนสวยอยู่ตรงหน้าแล้ว พู: แหวะ น้าหวานก็ชอบพูดโกหกด้วย หวาน: อ้าวววว ก็น้าสวยจริงอ้ะ พู:  น้าหวานบอกว่ากินอมยิ้มไม่ดีทำให้ฟันเสีย พอพูไม่กินน้าหวานก็เอาไปกิน พอพูบอกว่า ไหนบอกว่าฟันเสียไง น้าหวานก็บอกว่า ผู้ใหญ่ฟันไม่เสียแล้วหวาน: พู: แล้วเรื่องที่พูไม่ยอมอาบน้ำน้าหวานก็บอกว่า ไม่อาบน้ำจะตัวเหม็น แต่น้าหวานกว่าจะอาบน้ำก็ดึกๆนู่น หวาน: พู: แล้วที่น้าหวานบอกว่าไม่กินผักไม่ดีรู้ป่าว จะไม่แข็งแรง ฟันจะหัก น้าหวานก็ไม่กินตั้งหลายอย่าง หวาน: (เออ กูผิดเองที่ทำให้แกเห็นอ้ะ) น้าว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่านะ พู: ผู้ใหญ่นี่ชอบเปลี่ยนเรื่องคุย เวลาแพ้เด็ก หวาน: (ปวดหัวเว้ย ไมเกรนกูจะขึ้นไม๊เนี่ย) พู: น้าเอ๋จะมีน้องแล้ว แล้วเมื่อไหร่น้าหวานจะแต่งงาน หวาน: มันเป็นปัญหาโลกแตก พู : ทำไมต้องเป็นปัญหาโลกแตกด้วย น้าหวานต้องตอบได้สิ หวาน: ไม่รู้ น้าปวดหัว นอนดีกว่า พ่อแม่มาก็ปลุกน้าละกัน พู: โด่ๆ ตอบม่ายด้ายย เพาว์เวอร์พับเกิร์ล หวาน: (กวนตีน เด็ก เป-ระ-ตะ ถ้าไม่ใช่หลานชั้นแกตายอย่างเขียดแน่ ไอหลานบ้า) เห็นมั้ยละหวานเป็นผู้หญิงบอบบางน่าสงสารขนาดไหน เด็กยังแกล้งเลย กลับมาบ้านเลยปวดหัวไมเกรนขึ้น เล่าให้มาร์คฟังมาร์คก็ขำใหญ่ แถมชมถั่วพูด้วยว่า มาร์ค:ไอ้พูนี่เป็นเด็กฉลาด เน๊อะพี่หวาน หวาน: เด็ก เป-ระ-ตะ สิไม่ว่า โอ้ยยยย ปวดหัว มาร์ค:  กับเด็กยังเถียงไม่ได้เล้ยยหวาน: ไม่อยากทำร้ายใครเฟร้ย เด็กอะไรก็ไม่รู้ น่าเตะมากที่สุด ไม่เคยอยากทำร้ายเด็ก จนมาเจอกับหลานตัวเองนะเนี่ย ไข่เจียวพับกุ้ง By:หวาน
เมื่อวานนี้น้องชายหวานมาจากหาดใหญ่ (สลับกับม๊าที่ลงไปหาดใหญ่) หวานดีใจมากที่น้องมาร์คมาคิดว่าจะทำกับข้าวให้น้องกินเย็นนี้ หวานเลยโทรไปถามแนนว่า
หวาน: แนน มาร์คมาทำไรให้น้องกินดี แนน: แกจะทำเหรอ ชั้นว่า อย่าดีกว่า เดี๋ยวเหมือนตอนนั้นที่กระทะไฟฟ้าระเบิดแล้วไข่ก็กระเด้งมาบนหัวชั้น อย่าเลยแกไปกินที่ร้านเถอะ เพื่อนขอร้อง หวาน: นั้นมันเป็นอุบัติเหตุเฟร้ย แล้ววันนี้ก็จะทำไรง่ายๆกินด้วย แนน: แกจะทำไรอ้ะ หวาน: ไข่เจียวกุ้ง ว่าแต่มันทำยังไงอ้ะ แนน: เอ่อ ไหนว่าง่ายไง ชั้นสงสารมาร์คว่ะ หวาน: เออน่า บอกวิธีทำมาเดี๋ยวนี้เลย แนน: ตอกไข่ แล้วแกก็ใส่กุ้งสับ ใส่น้ำปลา แล้วก็ตีๆ ตั้งกระทะให้ร้อนแล้วใส่ไข่ลงไป ดูว่ามันสีเหลืองๆหอมๆยังแล้วก็พลิก ดูให้มันสุกทั้ง 2 ด้านอ้ะ หวาน: ง่ายๆจะตาย รับรองอร่อย แนน: แล้วอีกอย่างอ้ะ แกจะทำด้วยเหรอ หวาน: : ต้มยำกุ้ง แนน: ว้าววว อย่าบอกว่าแกทำนะ หวาน: ซื้อสิ ใครจะทำ เออ เย็นนี้ว่างป่าว มากินกัน แนน: เออ จะไปกินฝีมือแกนะ หวังว่าคงไม่เหมือนวันนั้นที่ไข่มันระเบิด ไฟดับทั้งคอนโด แล้วเจ้าของหอก็ตั้งข้อหาพยายามฆ่าอ้ะนะ หวาน: เท่จะตายอินเทรนมีข้อหาติดตัวแล้วก็หนีไปอังกฤษ แนน: คุก คุก คุก นะแก ตอนเย็นหวานแวะซื้อของที่จะมาทำไข่เจียวกุ้งกลับไปปถึงเจอมาร์คนั่งดูทีวีอยู่ หวาน: วันนี้พี่จะทำกับข้าวให้กิน มาร์ค: จริงอ้ะ จะกินได้มั้ยน๊า หวาน: เพื่อน้องรักพี่จัดให้ หวานก็เริ่มทำ เตรียมของง่ายจะตายไป แต่พอตั้งไฟนี่สิยากมาก หวานไม่รู้ว่าน้ำมันมันร้อนแล้วเป็นไง ก็เลยตะโกนไปถามมาร์คว่า หวาน: น้ำมันร้อน หน้าตายังไงอ้ะ มาร์ค: พี่หวานลองหยดไข่ลงไปสิ ถ้ามันฟูขึ้นมาก็เอาลงได้ มาร์คช่วยมั้ย หวาน: ไม่ต้อง พี่จัดให้ หวานก็ทำอย่างมาร์คบอก ทีนี้ตอนพลิกอ้ะจิ ไมมันยากขนาดนั้นน๊า หวาน: มาร์คเสร็จแล้วมากินได้ มาร์ค: พี่หวาน ไมมันพับไปมา แล้วก็หนาขนาดนั้นอ้ะ หวาน: มันคือไข่เจียวพับกุ้ง ที่หนาก็เพราะว่า กุ้งเยอะม๊าก มาร์ค: แล้วไมอีกข้างนึงมันสีเข้ม อีกข้างนึงมันสีอ่อนอ้ะ หวาน: มันเป็นเทคนิคของไข่เจียวพับกุ้ง แล้วเพื่อนแนนก็เดินเข้ามาพอดี มาร์ค: พี่แนน มาพอดีเลยกินข้าวกัน แนน: มาเป็นเหยื่อของไอหวานมันกันเถอะ เหยื่อสังหารโหด หวาน: อย่าบ่น อร่อยมาก รู้ป่าว พอภารกิจสังหารโหดเสร็จสิ้น เพื่อนกินอย่างเพื่อนแนนก็กลับบ้านไป หวานไม่รู้ว่ามันจะไปล้วงคออ้วกป่าว เพราะรสชาดนั้น หวานอยากบอกว่า"ไม่มีคำบรรยาย อร่อยเหาะจริงๆ" มาร์ค: พี่หวาน มาร์คล้างจานให้ หวาน: พี่ล้างเอง มาร์ค: พี่ทำแล้วนี่นา มาตานี้มาร์คล้างเอง หวาน: ถามจริงเหอะ รสชาดห่วยแตกมากมั้ย มาร์ค: ไม่หรอก แค่แปลกๆ แต่ความตั้งใจเกิน 100 หวาน: เฮ้ออออ เสน่ห์ปลายจวัก สามีชักจนตาย มาร์ค: มาร์คคิดว่า ถ้าคนที่เค้ารักพี่หวานจริงๆเค้าก็ต้องกินได้แหละ มาร์คว่าพี่แนนนี่คงรักพี่หวานมากไม่แพ้มาร์คแน่ๆเลย หวาน: ไมอ้ะ มาร์ค: ขนาดพี่แนนบ่นๆว่า ไม่น่ามาเป็นเหยื่อสังหารเล้ย รสชาดหมาไม่แ-ก แต่กูแ-ก พี่แนนยังกินซะเกลี้ยงเลย เห็นไม๊ว่าถ้าคนที่เรารักทำไรให้กินเราก็อร่อยทั้งนั้นแหละ หวาน: ดีเลย งั้นพรุ่งนี้ทำอีก มาร์ค: เฮ้ยยยย มาร์คอยากกินข้างนอกบ้าง พี่หวานพามาร์คไประเบียงทะเลนะ หวาน:  อืม พรุ่งนี้ระเบียงทะเล แล้วต่อจากนั้นมาร์คก็ต้องกินฝีมือพี่จนกว่าจะกลับละกันนะมาร์ค:  หวานรู้สึกว่า "รักน้องมากขึ้นกว่าเดิมมากๆ" แล้วก็รู้สึกว่า "น้องเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น" (ดูจากความคิดของมันอ้ะนะ) ~ เพื่อนๆพี่ๆ ช่วยคิดเมนูหน่อยสิ ว่าหวานจะทำอะไรให้มาร์คกินดี ถ้าโดนใจหวานทำเสร็จแล้วจะเอาไปให้ลองชิมนะ~  ดอกไม้ By: หวาน
หวานคิดว่าผู้หญิงทุกคนคงชอบ " ดอกไม้" กันทั้งนั้นแหละ วันนั้นหวานกับเพื่อนชื่อ ปิ๊ก (ที่เรียนด้วยกัน) แอบโดดเรียนไปเดินเล่น เนื่องจากอาจารย์นั้นสอนเก่งมาก นักศึกษานั่งตาหวานกันทุกคน บางคนนั้นอาจล่องลอยไปถามหวยกับพระอินทร์แล้วก็ได้ หวานกับปิ๊กก็เลย (เนื่องจากที่เรียนป.โทนั้นมีแต่คนแก่ หวาน+ปิ๊ก อายุใกล้เคียงกันที่สุดแล้ว)
ปิ๊ก: ง่วงมั้ยแก หวาน: สุดๆ ง่วงได้อีก ปิ๊ก: ไปข้างล่างป่าว ไปเดินเล่น แล้วค่อยกลับมา หวาน: ไปสิ ขืนนั่งต่อ ชั้นต้องนั่งตาห้อย น้ำลายืดเหมือนเด็ก MRแน่ๆ ปิ๊ก: เออ นี่ขนาดไม่ได้เป็นยังเหมือน หวาน: ยะ ไอซุปเปอร์โมเดล งาม สวย ฉลาด ร่าเริง (มันไปประกวดไทยซุปเปอร์โมเดลมา แต่ไม่เข้ารอบ) ปิ๊ก: แน่นอน ชั้นสวย ชั้นรวย ชั้นเก่ง ที่พูดมาชั้นโกหก 555 หวาน: เออ รู้ --" เดินไปเดินมา ผ่านไปผ่านมาหลายตึก ไปแวะตึกคหกรรมเพื่อซื้อขนมกินเล่นแก้ง่วง ปิ๊ก: แก เค้าจัดงานอะไรอ้ะ หวาน: จะรู้มั้ยเนี่ยยย เดินไปดูดิ พอเข้าไปดูเราสองคนก็เห็นดอกไม้จัดเป็นรูปต่างๆ สวยมาก เป็นรูปนก รูปผู้หญิง รูปพัด มากมายอ้ะเล่าไม่ถูก เดินๆไปก็เจอกับผู้หญิงคนนึง วึ่งเราสองคนคุ้นๆมาก แล้วก็หนีผู้หญิงคนนั้นไม่พ้น อาจารย์: อะแฮ้มมมมม วิภาวดี ศกุลตลา ไม่มีเรียนรึ ปิ๊ก: คือ มาเข้าห้องน้ำค่ะ อาจารย์: ห้องน้ำที่ตึกไม่มี ต้องมาถึงตึกคหกรรมเลย หวาน:  อาจารย์ไม่มีสอนเหรอค่ะอาจารย์:  มาเข้าห้องน้ำเหมือนกันปิ๊ก: ทำเป็นเข้ม แก ชั้นว่า ถ่ายรูปนิดนึงเอาไปโชว์พวกนั้นแล้วกลับดีกว่า เสียวหลัง   เพลงนี้เข้ากับบรรยากาศเน๊อะ ถ่ายรูปมานิดนึงเอง เสียดายมาก ดอกไม้ในงานทั้งหมดสวยมากก อยากจะถ่ายอีกอ่ะนะแต่อาจรย์มองตาเขียวตามก็เลยได้แค่เนี่ย ปล: จะให้ดีต้องฟังเพลงประกอบการอ่านเรื่องด้วยนะค๊ะ ท่านผู้อ่าน จุ๊บๆ ~ผู้หญิงนี่ชอบดอกไม้ทุกคนเลยเน๊อะ~  มีแฟนไปทำไม...... by:หวาน
มีแฟนเหมือนมียาม คอยสอบถามยุ่งย่ามใจ มีแฟนเหมือนมีบ้าน อยู่นานๆย่อมเบื่อได้ มีแฟนเหมือนมอไซค์ วิ่งเร็วไปอาจเสี่ยงตาย มีแฟนเหมือนมีรถ ราคาหดเวลาขาย มีแฟนเหมือนผีพราย หากร่างกายไปแต่งเติม มีแฟนเหมือนม้าห้อ ควบไม่รอ ยามฮึกเหิม มีแฟนเหมือนบัตรเสริม ต้องคอยเติมเงินเรื่อยไป มีแฟนเหมือนปีศาจ ยามอาละวาดน่าตกใจ มีแฟนเหมือนมีไห ปลาร้าใส่หลายร้อยปี มีแฟนเหมือนมีคอมพ์ ต้องคอยซ่อมบ่อยเหลือที่ มีแฟนเหมือนปลากระดี่ ได้น้ำดีก็ จากไป มีแฟนเหมือนดังเสือ ขย้ำเหยื่อ จะเหลืออะไร มีแฟนเหมือนกรรไกร ตัดทีไร ขาดทุกที มีแฟนชอบจ่ายดะ ซื้อไม่ละ นะคุณพี่ มีแฟนชอบเซ้าซี้ บ่นทุกทีที่เจอกัน มีแฟนละเหี่ยใจ แล้วทำไมชอบมีกัน มีแฟนไม่สร้างสรร จำให้มั่น อย่ามีแฟน เป็นไงหละ........ข้อเสียของการมีแฟนเยอะแยะร้อยแปดหอยเชอรี่ เพราะฉะนั้นเราจง"ชราอย่ามีคุณภาพ และขึ้นคานอย่ามีศักดิ์ศรี" ~เฮ้ออออ ช่วงนี้หวาน งงๆ มึนๆ อึนๆ ไงไม่รู้~ อ้อ.....คนที่มีแฟนแล้วเข้ามาอ่านก็ขำๆนะ อย่าเครียดล่ะ จุ๊บๆ ส่วนคนที่ไม่มีแฟนก็........ตามนั้น ส่วนคนที่เพิ่งอกหัก รักคุด ตุ๊ดเมิน ละก็ ไม่ต้องเสียใจนะ บอกคนที่ทิ้งเราไปว่า"ขอบคุณที่รักกัน และขอบใจที่ทิ้งกู"     |
Phumpanit
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] หน้าหวาน สันดานแย่ ตอแหล แต่น่ารัก ^^ Group Blog All Blog
Friends Blog
Link MY VIP Friend                 |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
