SouthKorea5:DMZ,Banghwadaegyo Bridge, Cheonggyechon Stream 28 Dec 2008 แพลนไว้ว่าจะไป DMZ ชื่อเต็มว่า Demilitarized Zone เป็นชายแดนของเกาหลีเหนือและใต้ จากการศึกษาข้อมูล คิดว่าควรจะไปกับทัวร์ ซึ่งราคาอยู่ที่ประมาณ 7 หมื่น - 1 แสน วอน เพราะการจะเข้าชายแดนที่ว่านี้บังคับต้องมีทหารพาเข้า ต้องแต่งตัวมิดชิด แต่หลังจากหาข้อมูลจากเวบคนที่เคยไปมา ก็เจอว่าไปเองก็ได้นี่หว่า แล้วก็ประหยัดกว่า ควบคุมเวลาได้เองด้วย ดังนั้นจึง ... พร้อมลุย!!! นั่งใต้ดิน ลงโซลสเตชัน เพื่อต่อรถไฟ ที่ซื้อตั๋ว ได้บรรยากาศหัวลำโพงนะ แต่ดูดีกว่า อิๆ นั่งไปลงสถานีอิมจินกัก ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง หลับออมแรงได้ 1 ตื่น ที่ซื้อตั๋วทัวร์ DMZ มีให้เลือกหลายกรุ๊ป ต้องยื่นพาสปอร์ตให้เค้าดูด้วย จะได้แทคห้อยคอมา 1 อัน เป็นเหมือนใบเบิกทาง มีเวลาเหลือ เลยหาอะไรใส่ท้อง มีร้านอยู่ข้าง ๆ ที่ขายตั๋วนั่นแหละ อ้อ แต่ลืมบอก ซื้อตั๋วทัวร์เสร็จ ต้องไปซื้อตั๋วรถไฟไปอีก 1 สถานีด้วยนะ เจ้าหน้าที่จะบุ๊คตั๋วกลับโซลให้เลย (สงสัยกลัวเราแอบไม่กลับ) หน้าตามัน เหมือนมาม่านั่นแหละ ราคา 3 พันวอน แม่เจ้า คิดราคาในหัวแทบจะกลืนไม่ลง -_-" มาม่าราคา 90 บาท ไปถึงก็ถูกทหารต้อนให้เดินไปขึ้นรถบัส เพื่อมายัง โดราซอนมังแด มันคือหอสังเกตการณ์ มีกล้องให้ส่องอีกฟากหนึ่งคือเกาหลีเหนือ ซึ่งเขาไม่ให้ถ่ายรูป มีคนนึงแอบถ่าย โดนทหารยึดโดยบัดดล -_-" จากนั้นโดนต้อนไปนั่งรถต่อ โชคดีได้นั่งหน้าสุด เลยได้ถ่ายรูประหว่างทาง รถบัสที่พาไปยังที่ต่าง ๆ ของเขต DMZ ต่อไปเขาจะพาเราสำรวจอุโมงค์หมายเลข 3 เป็นอุโมงค์ที่เกาหลีเหนือขุดไว้กะโจมตีเกาหลีใต้ พอดีเกาหลีใต้เก่งเจอก่อน (อันนี้จากการฟังความข้างเดียวของเกาหลีใต้นะเออ 555) ก่อนเข้าไปเค้าให้ฟังประวัติศาสตร์ของเค้าก่อน และเช่นเดียวกัน เข้าไปในอุโมงค์ห้ามถ่ายรูป เลยได้ชักภาพตอนออกมา มีเหมือนอนุเสาวรีย์สงบศึก รัก ๆ กันไว้ประมาณนี้ (มั่วนะ แบบว่าคิดเอาเองอะ กร๊ากกกก) แล้วก็ถูกต้อนนั่งรถกลับ นี่คือแผนผังสถานีรถไฟที่เชื่อมไปถึงเกาหลีเหนือ แต่ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างอะนะ เป็นเพียงแค่ความหวัง . . . กว่ารถไฟจะมาก็มีเวลาเดินเล่น เดินไปเรื่อย เห็นอะไรสวยก็ถ่ายอะนะ ทหารที่ทำหน้าที่อย่างจริงจัง ถ้าเขาเหลือบเห็นว่าเราเริ่มไร้สาระ ก็จะก้าวมาต้อนเราไปยังที่ที่ควรอยู่ เ อ่ อ โดนต้อนให้ออกมาที่ที่จะรอขึ้นรถไฟ เฮอะ ก็ยังมีไรให้ทำอยู่ดีแหละวะ ชิชะ อันนี้เป็นทิศทางที่สถานีหน้าเป็นเกาหลีเหนืออะ แต่รถไฟยังไปไม่ถึง อิอิ มีป้ายสถานีบอกสถานีหน้าด้วยนะ แต่ไม่มีรถไฟไป สถานีโดราซัน นั่งรถไฟกลับโซล ใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งเหมือนเดิม โผล่ขึ้นมาเจอห้างลอตเต้ หาเข้าห้องน้ำ และก็เจออะไรแปลก ๆ อีกแล้ว เป็นที่กดชักโครกแบบให้เลือกว่าจะเซฟหรือเต็มที่ ก็คงจะประมาณว่า เราหนักหรือเบาแหละเนอะ 555 หาข้าวกินที่ห้างลอตเต้ เหมือนข้าวผัดล่ะ จากนั้นนั่งรถใต้ดิน เพื่อไปดูสะพานข้ามแม่น้ำฮันชื่อBanghwadaegyo Bridge อ่านหนังสือเจอบอกว่า ติด 1 ในสิบ ที่ควรไปดูของเกาหลีอะนะ พอลงสถานี Banghwa จะไปแท๊กซี่ ดันพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ลงมาถามเจ้าหน้าที่รถไฟใต้ดิน คุยกันอยู่นานยังไงก็ไม่รู้เรื่อง เค้าเลยต่อโทรศัพท์ให้คนพูดภาษาอังกฤษได้ คุยไปคุยมาได้ความว่าเจ้าหน้าที่เค้าจะขับรถไปให้เองเลย พร้อมขับรถพากลับ เจ๋ง!!!ใจดีมาก จริง ๆ ก็ไม่งามเท่ากับที่อ่านมาอะนะ แต่ประทับใจน้ำใจคน จากนั้นก็ไปเดินคลองชองเกชอน ซึ่งก่อนหน้านี้มันเป็นคลองน้ำเน่า แต่ทางเกาหลีเค้าทำซะจนโปรโมทเป็นสถานที่ท่องเที่ยวได้อะ เจ๋งจริง มีแสดงไฟดิจิตอลต้อนรับวันปีใหม่ด้วย คนมาดูไฟกันล้นหลาม ถ่าย ๆ รูปอยู่ได้ยินเสียงเหมือนม้าร้อง ก็ว่าม้ามาจากไหน เหลียวหาจนหัวแทบหลุด อ้อ เค้ามีบริการ นั่งรถม้ารอบคลองด้วย ถ่าย ๆ ไป แบตหมด เวรกำ เดินไปอีกซักพัก อยากถ่ายรูปอะ เลยตกลงกันว่ากลับดีกว่า คราวหน้าแบตเต็มค่อยมาอีกที   Create Date : 18 มีนาคม 2552     Last Update : 10 กันยายน 2552 13:15:29 น. Counter : 1237 Pageviews.   4 comment Share Tweet

SouthKorea4:DigitalMediaCity,Ewha,SinChon,HongIk, BosinGak Bell&JongNoTower,Namdeemun,Dongdaemun 27 Dec 2008 แพลนไว้ว่าจะไปตามนี้ Digital Media City, Ewha U., SinChon, HongIk U., BosinGak Bell & JongNo Tower, Namdeemun Market, Dongdaemun Market เริ่มออกเดินทาง 10 โมง โดยรถไฟฟ้าใต้ดิน เพื่อไป DMC ชื่อย่อของ Digital Media City ลงที่สถานี Susaek Sta. แล้วก็ต้องเดินต่อไป ระหว่างทางเห็นเหมือนสนามเด็กเล่นเล็ก ๆ แต่มันกลายเป็นสนามผู้ใหญ่(ที่เผอิญเดินผ่าน)เล่นชั่วคราว 555 สีมันสดใสดี เลยอยู่เล่น+ถ่ายรูป ประมาณครึ่งชั่วโมงได้ จากนั้นก็ไปต่อ อากาศมันเย็นได้ใจจริง ๆ ผู้คนหายหมด คงหลบลมหนาวอยู่ในอาคาร ด้านหน้าของ DMC แต่ ทำไมมันเงียบ ๆ แฮะ เข้าไปด้อม ๆ มอง ๆ ที่ประตู ประกฏว่ามันปิด ทำได้แค่ถ่ายกับป้าย มองด้วยตาละห้อย ผู้หญิงข้างขวานั้นไซร้คือข้าพเจ้าเอง 555 จากนั้นนั่งแท๊กซี่ไป Ewha U., SinChon, HongIk U เป็นมหาวิทยาลัยขึ้นชื่อทางด้านศิลปะ (แหละมั้งนะ หุ ๆ ) ถนนรอบมหาวิทยาลัย เรียกว่า .ถนนสายมหาวิทยาลัย. ที่หาข้อมูลมาได้ความว่าเฉาพะวันเสาร์จะมีนักศึกษามาขายของทำมือ ไม่ค่อยคึกคักเท่าไหร่ ที่ตรงสุดมุมถนนโน่น มีเหมือนซุปเปอร์มาร์เก็ตอยู่ข้างล่าง และชั้นบนเป็นร้านขายอาหาร ก็เลยตกลงกันว่าจะฝากท้องไว้ที่นี่ ข้าวผัดกุ้ง แค่ภาพก็น่ากิน กินแล้วก็อร่อยมากกกกกกก เสียดายไม่มีพริกน้ำปลา เศร้า -_-" จานนี้ของเพื่อน ให้ทายว่ามันคืออะไร? หลังจากกินข้าวเสร็จ ก็ไปเข้าห้องน้ำ ถามทางกับคนในร้าน เค้าก็บอกทาง พร้อมกับยื่นไอ่เม็ดนี้มาให้ แล้วก็บอกว่า มุล ๆ ๆ ซึ่งมันเป็นภาษาเกาหลีแปลว่าน้ำ ก็รับไปอย่าง งง ๆ แต่เพราะมีความเฉลียว เลยลองเอาน้ำหยอดมัน มันก็พองขึ้นเรื่อย ๆ กลายเป็นทิชชู่เปียกหมาด ๆ อะ สุดยอด ไม่เคยเห็น 555 ทำธุระเสร็จเรียบร้อยก็ออกเดินต่อ เพราะถนนสายนี้อีกยาวนานนัก ร้านที่หมายมั่นว่าต้องลองให้ได้ซักหน เจอสตาร์บัค ก็เลยแวะเข้าไปก่อน เนื่องจากมีเพื่อนคนนึงฝากซื้อแก้วลายเกาหลี หลังจากได้กาแฟมาคนละแก้ว มีคนนึงโพล่งมาว่า ทำไมเราไม่เก็บไว้ไปนั่งกินที่คอฟฟี่ปรินซ์ เออว่ะ!!! ได้แต่มองกันปริบ ๆ แล้วทำไมเพิ่งนึกออกห๊า?? 555 เอาเหอะ ช่างมัน ไปมันเรื่อย ๆ เดินผ่านโบสถ์ เค้ากำลังเตรียมพิธีแต่งงานกันด้วยล่ะ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมา กลัวเค้าไม่ให้ถ่าย ถ่ายได้แต่โบสถ์ มหาวิทยาลัยอีกแห่งชื่อยอนเซ เพิ่งมารู้ว่าเป็นมหาวิทยลัยที่ถ่ายทำเรื่อง Boys Over Flowers หรือ F4 เวอร์ชันเกาหลีนั่นเอง แอบเสียดายไม่ได้เดินสำรวจลึกเท่าไหร่ จากนั้นก็เดินไปเรื่อย ๆ จุดหมายคือคอฟฟี่ปริ๊นซ์ที่อยู่ระแวกเดียวกัน จะถ่ายร้านขายส้มที่เห็นระยะไกลด้านขวาอะ จะเดินเข้าไปถ่ายใกล้ ๆ โดนป้าเค้าไล่ ถึงแล้ว ร้านคอฟฟี่ปริ๊นซ์ ไม่สวยเท่าในทีวี มันดูโทรม ๆ ไปหน่อย แต่คนยังเยอะอยู่ พอถ่ายรูปเก็บมุมตามซีรี่ส์กันเรียบร้อย ก็เดินต่อไป อยู่ตามระแวกนี้นั่นแหละ เจอเด็ก(คาดว่าจะเด็กมหาวิทยาลัย) จับกลุ่มยืนโชว์บีทบอกซ์ ดูจากท่าทางแล้ว เก๊กอิ๊บอ๋ายเลย แต่ก็แอบถ่ายมันมา 555 โซนขายของค่อนข้างคึกคัก ถนนยามเย็น จากนั้นไป BosinGak Bell & JongNo Tower หอระฆังโบซินกัก ปีนึงระฆังจะถูกตีครั้งนึงตอนช่วงขึ้นปีใหม่ พอไปถึงเหมือนเขาปิดเพื่อเตรียมการฉลองปีใหม่ก็เลยอดเห็น ส่วนตรงข้ามเป็น จงโนะทาวเวอร์ เป็นตึกรูปทรงแปลกตาดี จากนั้นกลับที่พักเพื่อเก็บของที่ชอปปิ้งตามรายทาง แล้วค่อยเดินไป นัมแดมุน-ดงแดมุน ที่นัมแดมุน ได้เข้าไปนั่งกินแล้ว พวกอาหารปิ้งย่าง และมีน้ำซุปให้สั่งเพิ่มความอุ่น แต่คนขายโขกราคามากพอเห็นว่าเป็นต่างชาติอะ แถมไปเจอคนมารยาททรามอีกต่างหาก เห็นเราไปแต่ผู้หญิงมั้ง ลูกค้าที่นั่งในร้านซึ่งคงกรึ่มได้ที่เข้ามากำแขนเพื่อนคนนึงอย่างแน่น ให้เข้าไปกินไม่ยอมปล่อยซักทีอะ จนเจ้าของร้านต้องมาห้ามแล้วขอโทษขอโพยกันยกใหญ่ เลยรีบเดินหนีทันที มันนามว่า "ต๊กป๊กกี" ไม่หร่อยอะ มันคือแป้งล้วน ๆ ที่ราดซอสที่มีรสเผ็ดนิดนึง จากนั้นไปดงแดมุนต่อ จะไปตลาดขายของมือ 2 ปรากฏว่าปิดอีกแล้วครับท่าน ช่างโชคไม่ดี -_-" กลับบ้านนอนดีกว่า :p   Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2552 12:58:43 น. Counter : 1052 Pageviews.   3 comment Share Tweet

South Korea 3 : nami island 26 Dec 2008 ประมาณ 8 โมงก็โบกมือลาที่ซุกหัวนอนเมื่อคืน เช็คอุณหภูมิในทีวี ที่ชุนชอนวันนี้ - 11 อูยยย สะพายเป้ มุ่งหน้าไปยังสถานีรถไฟข้างหน้า ซื้อตั๋วรถไฟ ได้รอบ 8 โมงครึ่ง มีเวลาประมาณ 20 นาที เลยเดินเก็บบรรยากาศรอบ ๆ หน้าสถานี มีพวกยายมานั่งขายของกินร้อน ๆ ได้เวลาแล้ว รถไฟมาจอด ใช้เวลาจากนัมชุนชอน ไปสถานีกาพยองประมาณครึ่งชั่วโมง เดินออกมาโบกแท๊กซี่เพื่อไปยังท่าเรือที่จะพาไปเกาะนามิ นั่งแท๊กซี่ประมาณ 10 นาทีก็ถึง เดินหาล็อคเกอร์เพื่อฝากกระเป๋า ประตูตรงท่าเรือเขียนว่าเกาะนามิ เรือเฟอรี่ที่จะพาไปเกาะนามิ ใช้เวลาประมาณ 20 นาที ถึงแล้วเกาะนามิ ที่เกาะนี้ก็เป็น 1 ในสถานที่ถ่ายทำซีรี่ส์เรื่อง winter sonata เหมือนกัน ถ้ามาในช่วงฤดูใบไม้ผลิจะสวยกว่านี้ ตอนนี้ค่อนข้างแห้งแล้งไปซักหน่อย กระรอก....เป็นสัตว์ประจำเกาะแห่งนี้เลยก็ว่าได้ รางรถไฟ . . . ไม่รู้จะบรรยายอะไร แบบว่าเหมือนว่าช่วงนึงของทางรถไฟจะเป็นฉากถ่ายทำซีรี่ส์น่ะ เลยเดิน ๆ ตามมา . . . . เกาะนี้จะมีอะไรศิลป์ ๆ ให้ได้เสพย์ทางสายตาตลอด ซุ้มขายอาหาร แวะเข้าไปหาอะไรลองท้อง อันนี้มันน่าทึ่งว่ะ (รึเปล่า?? 555 :p) คือปิดก๊อกน้ำไม่สนิท แล้วอากาศมันหนาวซะจนน้ำที่หยดเป็นน้ำแข็งอะ เห็นอะไรน่ารัก ก็ถ่ายมาหมด หุๆๆ มันคือรถเด็กเล่น มีก่อไฟให้คนไปอังมือเพื่อให้อุ่น อันนี้น่ารักมากอะ มันเป็นงานปั้น แล้วก็ปั้นพวก(น่าจะเป็น)หลวงจีนตัวเล็ก ๆ แล้วก็ตั้งไว้บนกำแพงที่ความสูงแค่ระดับประมาณหน้าอก ออ ซอ โอ เซ โย . . . แปลว่า เชิญค่ะ ^^ แสงสีสวยงามจริง ๆ น่ารักเนอะ ^^ เดินไปจนสุดจะพบกับทะเลสาป เดินย้อนกลับไปยังเส้นทางใหม่ บอกแล้วว่ามันมีอะไรให้เจริญตาเรื่อย ๆ แผนที่รอบเกาะนามิ แวะเข้าพิพิธภัณฑ์หมี ไม่เสียค่าเข้าด้วย งานแสดงศิลปะเกี่ยวกับไข่ ไม่เสียค่าเข้าอีกเช่นกัน ได้เวลาเดินกลับไปยังท่าเรือ นัดเจอเพื่อนอีก 3 คนตอนบ่ายโมงด้วยล่ะ คิดว่าจะคลาดกันซะแล้ว แต่ก็เจอกันจนได้ ดีใจชิปเป๋ง 555 นั่งเรือกลับ (ตอนซื้อตั๋วเรือ ซื้อแบบไป-กลับเลย) แล้วก็โบกแท๊กซี่ 2 คัน ไปยังสถานีรถไฟกาพยอง จากสถานีนี้ นั่งเพื่อไปลงสถานี ชอง รยาง ริ นั่งรถไฟเกือบ ๆ 2 ชั่วโมงก็ถึงจุดหมาย โผล่ขึ้นมาจากสถานีรถไฟจะเจอห้างลอตเต้ เข้าไปหาซื้อของฝาก และก็ถือโอกาสฝากท้องไว้ที่นี่ด้วยเลย วิธีสั่งอาหารของที่นี่ คือ เดินดูเมนูอาหารตามร้านอาหาร โดนตาต้องใจเมนูไหนก็จำไว้ จำร้านไว้ด้วย แล้วก็เดินไปบอกที่แคชเชียร์พร้อมจ่ายเงิน เค้าจะให้บิลมา ซึ่งระบุอาหารที่เราสั่ง และคิวรับอาหาร จากนั้นไปนั่งรอ แล้วก็ดูคิวตรงบอร์ด พอถึงคิวเรา ก็ถือบิลแล้วเอาไปยื่นที่ร้านนั้น ๆ อาหารมื้อนี้ไม่ถูกปากอะ ไอ่ก้อน ๆ มันคือเหมือนเกี๊ยวซ่า แล้วกลม ๆ ขาว ๆ นั่นก็คือแป้งล้วน ๆ อะไรก็ไม่รู้ จัดการอาหารเรียบร้อย ก็แบกสัมภาระทั้งหลาย ลงรถไฟฟ้า ไปยังเกสต์เฮาส์ที่มาฝากกระเป๋าไว้ตั้งกะวันแรก ทำการเช็คอิน เข้าไปวางเป้คู่ทุกข์คู่ยากใน 3 วันที่ผ่านมา นั่งพักให้หายเหนื่อย แล้วก็ไปลุย COEX Mall ต่อ ชอปปิ้งมอลล์ย่านคังนัม ที่ใหญ่ที่สุดในโซล มันก็เหมือนเดินมาบุญครองอะ มีเวลาเดินได้แป๊บเดียว เพราะไปถึงค่ำแล้ว เดินได้แค่ชั้นเดียวเอง แต่ก็ละลายเงินไปหลายแสนวอนอยู่ (ของเขาฝากซื้อมาทั้งนั้นส่วนมากก็ etude) เกือบ ๆ 5 ทุ่ม ถึงได้เวลากลับ พบกันใหม่วันที่ 27 Dec จ้า   Create Date : 20 มกราคม 2552     Last Update : 20 มกราคม 2552 14:19:11 น. Counter : 722 Pageviews.   6 comment Share Tweet

South Korea 2 : Mt. Soraksan National Park+Chuncheon’s Myeong-dong Street 25 Dec 2008 X'Mas ตื่นประมาณ 7 โมง ลงมาถามที่เคาท์เตอร์ถึงทางที่จะไปซอรัคซาน เดินออกมาจากโมเตล เก็บบรรยากาศโดยรอบเหมือนเดิม หิมะโดนกรุยไว้ข้างทางหมดแล้ว (หรือเมื่อคืนหิมะจะตก?) ทำให้มันมีสีออกจากดำ ๆ สกปรกไปนิด เก็บภาพโมเต็ลไว้เป็นหลักฐาน ชื่อ prince motel นั่งรถบัสสาย 7 เพื่อนไปอุทยาน ผ่านทะเล พระอาทิตย์กำลังขึ้น นั่งรถไปก็พะวงหน้า-หลัง ว่าถึงรึยังว๊า -_-" เป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นโคด เช้าก็เช้า ง่วงก็ง่วง แต่หลับไม่ได้ กลัวหลง O_o ใช้เวลาเกือบ ๆ ชั่วโมงก็มาถึงจนได้ รถจอดข้างหน้าทางเข้าเลย ตามแพลนวางไว้ว่าจะขึ้นกระเช้าไปที่ยอดเขาเลย แต่มีป้ายปะไว้ตรงที่ซื้อตั๋วว่าเนื่องจากลมแรงทำให้กระเช้าหยุดทำการ แอบเซ็งนิดนึง แต่ก็โออะ เห็นหิมะแล้วมีความสุข เดินลุยหิมะขึ้นไปก้ได้วะ แต่ได้ข่าวว่า ระยะทางขึ้นมันประมาณ 3 กิโล แล้วแบบไม่ใช่ทางราบอะ เป็นทางขึ้นเขา ซื้อบัตรเข้าไปปุ๊บ ก็เจอร้านขายของที่ระลึก เข้าไปหลบลม(โคด)หนาว ซื้อโปสการ์ด จัดการเขียนส่ง ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงแน่ะ เดินเข้าไป เห็นแผนที่ แล้วก็สัญลักษณ์ของที่นี่ มาถึงต้องถ่ายเพื่อให้ได้รู้ว่ามาแล้ว คือหมีนั่นเอง อิๆ ราว ๆ 10 โมง เดินผ่านร้านขายอาหาร ก็เลยแวะกินกันก่อน เพราะดู ๆ แล้วหนทางข้างหน้าอีกยาวไกล และไม่รู้ว่าจะหิ้วท้องไปทำไม เมนู แปะอยู่ข้างฝา สั่งคนละชาม บนเรียกว่าบิบิมบัพ ส่วนล่างไม่รู้เนื่องจากเพื่อนสั่งไม่ใช่เราสั่ง 555 น่าจะประมาณราเมง แหละ อิ่มแล้วจึงมุ่งหน้าไปยังเป้าหมายแรกคือวัดที่อยู่ในอุทยานแห่งนี้ ชื่อว่าวัดชินอึนซา หลังคาวัด ศาลา จริง ๆ แล้วจะมีเครื่องมืออันนึงทีแรกนึกว่าไม้เท้า แต่เพิ่งเก็ตว่าสำหรับนักปีนเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ จะเอาไว้วัดว่าหิมะสูงเท่าไหร่ สามารถเดินได้รึเปล่า ก็ได้แต่มองตาละห้อยเนื่องจากไม่มี และไม่ได้เก็บรูปมา แต่ตามตำราท่านว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เราเลยทำการวัดความสูงของหิมะโดยการย่ำซะนั่นแล 555 เดินเก็บภาพไปเรื่อย ๆ ไม่เหนื่อยไม่ร้อน เพราะหนาวโคด ดูทีวีก่อนออกมา พยากรณ์บอกว่าประมาณ - 7 คับท่าน หุ ๆ ๆ ยายคนนี้มุ่งมั่นมาก หอบข้าวของมาขายระหว่างทางเดิน ภูเขาที่เหมือนหน้าผาหิน ที่เห็นอยู่ไกล ๆ นั่นแหละ คือที่หมาย เรียกว่า Ulsanbawi Rock จากการศึกษาข้อมูล เขาว่ากันว่าเหมือน Ayers Rockของออสเตรเลีย ... จะไปถึงมั๊ยน้อ แต่ใจยังสู้อยู่นะ อีกเพียงแค่ 1 กิโลเท่านั้นจะถึงจุดหมายที่ตั้งไว้ ทางยังเดินได้ ชิว ๆ แต่ทว่ายิ่งเดิน มันยิ่งชันโคด ๆ และเป็นทางหิมะ ลื่นอะ ทางบางทางขึ้นได้ แต่พอจะลง ลงไม่ได้ ขึ้นง่ายลงยาก -_-" สรุปคือไปไม่ถึง ตัดสินใจถอยหลังดีกว่า เพราะรองเท้าไม่เอื้อสำหรับปีน T_T เสียดาย ถ้าเอะใจซักนิด ต้น ๆ ทางจะมีเหมือนอุปกรณ์สำหรับสวมรองเท้าขายหรือเช่านี่ล่ะ ทำให้พื้นมันแหลม ๆ แล้วสามารถเดินหิมะได้แบบถึงไหนถึงกันไม่ว่าจะชันแค่ไหน ก็เลยต้องเดินกลับ ร้านอาหารที่ฝากท้องไว้เมื่อเช้า เดินไปยังที่ลงรถเมื่อเช้า รอรถกลับ รถมา 3 โมงพอดี กลับไปเอากระเป๋าที่โมเตล ถามถึงทางไป intercity bus terminal พนักงานโมเตลบอกว่าให้โบกแท็กซี่ลูกเดียว ไม่เชื่ออะ ก็เลยเดินไปที่ป้ายรถเมล์ถามคนแถวนั้น เค้าเลยบอกสายรถเมล์ให้ ถึงท่ารถก็นั่งรถทัวร์ไปยังชุนชอน ใช้เวลาประมาณ 2-3 ชั่วโมง รถไปจอดที่ห้าง e-mart จด ๆ จ้อง ๆ อยู่นานว่าจะเอายังไงดีหว่า ทีแรกนึกว่าแถวท่ารถจะมีโมเตล แต่กลับไม่มี ก็เลยคิดว่างั้นไปที่นอนแถวสถานีรถไฟนัมชุนชอน (เหตุผลเพราะว่าวันรุ่งขึ้นจะต้องขึ้นรถไฟเพื่อไปเกาะนามิ) เลยเข้าไปถามทางในห้าง เค้าบอกให้โบกแท๊กซี่ไปเลยประมาณ 15 นาทีถึง เดินออกมาจากห้าง ซึ่งอากาศภายนอกนี่ทำร้ายจิตใจกันเหลือเกิน -_-" หนาวโคด เดินไปที่จอดแท๊กซี่ สื่อสารกันอยู่ซักพัก ยังไม่เข้าใจ พี่คนขับเลยดึงมือถือออกมาให้เรากดภาษาอังกฤษ แล้วเค้าทำการแปลเป็นภาษาเกาหลี กว่าจะเข้าใจกันเสียเวลาไปนานโข เรียกได้ว่าเกือบถอดใจ พอรู้ถึงจุดหมายที่เราต้องการ พี่เค้าก็ประมาณว่า แค่พูด ปู๊น ๆ ฉึ่กฉั่ก ๆ ก็รู้เรื่องแต่แรกแล้ว .... ขำอะ 555 แถวสถานีรถไฟมีโมเตลที่เห็น ๆ ประมาณ 5 ที่ได้ เราเลือก ปาปายาโมเตล โมเตลทีวีไฮโซมากเหอะ ใหญ่โคด แต่ชื่นชมได้แป๊บเดียว เพราะแพลนไว้ว่าจะไป มยองดอง ต่อ (ชื่อเดียวกับมยองดองในโซลเลย) โบกแท๊กซี่ไปอีกเช่นเคย ถึงแล้วววว ค่อนข้างคึกคัก แต่ถือว่าเงียบเหงาสำหรับคืนวันคริสมาสต์นะเนี่ย เค้าว่าใครมาที่นี่ต้องกิน DakGalBi ให้ได้เพราะขึ้นชื่อของที่นี่ นี่เป็นซอยของอาหารที่ว่า ขนาดฝาท่อยังทำเป็น DakGalBi Street หน้าตาอาหาร หมดไปคนละประมาณ 8 พันวอน อร่อยมาก ๆ สมคำร่ำลือ บรรยากาศในร้าย คนขายมาบริการปิ้ง+ตัดไก่ให้ถึงที่ พวกเครื่องเคียงถ้าหมดเค้าก็จะเติมให้ฟรีด้วย ^^ เมื่ออิ่ม เดินออกมาเลยถ่ายหน้าร้านไว้เป็นที่ระลึกซะหน่อย มันมีตรอกซอกซอยให้เดินลัดเลาะดูบรรยากาศไปได้เรื่อย ๆ เดินออกไปเจอห้างนี้ แต่ปิดแล้ว ได้แต่ถ่ายไฟประดับ ใครคอซีรี่ส์คงเคยเห็นร้านอาหารข้างทางแบบนี้ หมายมั่นว่าต้องลองให้ได้ แต่วันนี้ขอผ่านเนื่องจากอิ่มมาก ยืนโบกแท๊กซี่กลับ มีคนยืนรออยู่ก่อน แล้วก็คนที่มาทีหลัง แต่เค้าแบบว่าไม่ตามคิวอะ ใครดีใครได้ -_-" ย่านนี้เป็น 1 ในฉากถ่ายทำเรื่อง winter sonata อีกแล้วครับท่าน เหมือนมาตามรอยซีรี่ส์เลยเนอะ แต่ไม่ใช่นะ มันเป็นแพลนที่ต้องมาอยู่แล้ว แระก็เราไม่เคยดูซีรี่ส์เรื่องนี้เลยด้วยเหอะ อิๆ เมื่อถึงหน้าที่พัก ก็เลยขอเก็บบรรยากาศยามค่ำไว้ซักหน่อย สถานีรถไฟ ถนนหนทาง ถังแยกขยะ โมเตลตรงกลางนั่นเองคือที่ซุกหัวนอนคืนนี้ ทางเดินเข้าห้องไปพักผ่อน นอนละ ราตรีสวัสดิ์ 555 เขียนได้เป็นเรื่องเป็นราวซะ ขำว่ะ Ps.เกร็ดเล็กน้อย - ก่อนจะไปทริปนี้นั้น ทีแรกแอบกังวลว่าจะไม่มีที่พักเนื่องจากไม่ได้จองไว้ก่อน แล้วมันก็เป็นหน้าเทศกาลด้วยคือคริสมาสต์ แต่โมเตลของที่นี่มีเยอะมาก ฉะนั้นไม่ต้องห่วงเรื่องไม่มีที่นอน - ระหว่างโมเตล กับ เกสต์เฮาส์ ขอยืนยันว่าโมเตลดีกว่าเยอะ ทั้งทีวีที่ขนาดใหญ่กินพื้นที่ครึ่งห้อง บางแห่งมีคอมฯภายในห้องด้วยเลย เตียงก็มีที่เสียบปลั๊กให้เตียงอุ่นเวลานอน ส่วนเกสต์เฮาส์นั้นส่วนมากจะมีคอมฯที่ให้ใช้รวม ทีวีก็เครื่องเล็ก ๆ เตียงก็ไม่มีทำความอุ่น . . . ที่สำคัญในเรื่องราคาโมเตลถูกกว่าประมาณ 5 พัน - 1 หมื่นวอน แต่ข้อเสียของโมเตลคือต้องไปหาดาบหน้าเพราะไม่มีเวบไม่มีอีเมล์ติดต่อ มีแต่เบอร์โทรศัพท์ ซึ่งโทรไปแล้วส่วนมากพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ -สัญลักษณ์ของโมเตลนั้นเห็นได้ง่ายมาก มันจะเป็นเหมือนรูปถ้วยมีไอน้ำลอยอยู่ข้างบน (เรามองเป็นงี้อะนะ ) โปรดติดตามตอนต่อไปคับผม   Create Date : 16 มกราคม 2552     Last Update : 20 มกราคม 2552 12:52:06 น. Counter : 817 Pageviews.   4 comment Share Tweet

South Korea 1 : YongPyong Ski Resort 24 Dec 2008 Christmas Eve เหยียบแผ่นดินเกาหลีใต้ประมาณตี 5 กว่าจะผ่าน ตม. ออกมา กว่าจะไปเอากระเป๋า ลากสัมภาระ หาที่ซื้อตั๋ว Limousine Airport Bus ราคา 9,000W ได้รถรอบประมาณ 6 โมงครึ่ง ระหว่างนั่งรอก็เก็บภาพโดยรอบ อากาศหนาวมาก ๆ แต่ไม่สามารถบอกได้ว่ากี่องศา พยายามหาตัวบอกอุณหภูมิก็ไม่มี นั่งรถประมาณชั่วโมง ก็มาจอดที่โรงแรม ต้องลงแล้วเดินต่อไปหาเกสเฮาส์ที่จองไว้ แต่ไม่ได้พักใน 2 วันแรก แค่ทำการฝากกระเป๋า แล้วกันเสื้อผ้าสำหรับ 2 วันใส่เป้สะพายหลัง เพราะจะไปพักนอกโซล backpacker พร้อมลุย เย้~~~ ลง subway รี่เข้าไปหา information เพื่อถามเรื่อง T-Money เจ้าหน้าที่ยื่นกระดาษนี่มาให้อ่าน เนื่องด้วยตอนนั้นเวลา 8 โมงกว่าแล้ว แพลนไว้ว่าต้องนั่งรถรอบ 9 โมงเพื่อไป ยงพยองสกีรีสอร์ท เลยต้องรีบ ๆ อย่างแรง เหนื่อย ง่วง หมดแรงกดชัตเตอร์เก็บรายละเอียดสภาพแวดล้อม -_-" นั่งใต้ดินไปโผล่สถานีที่ขึ้นไปแล้วเจอลอตเต้เวิร์ด รีบวิ่งไปยังรถบัส โชคดีที่อ่านภาษาเกาหลีพอได้ เห็นกระดาษแปะที่หน้ารถถึงจุดหมายที่เราต้องการ ก็โดดขึ้นรถ รถมันกำลังจะออกเลยด้วย มีผู้ชายคนนึงวิ่งตามขึ้นมา ไอ่เราก็นึกว่าเค้าจะมาช่วยบอกว่าขึ้นรถถูกรึเปล่า ที่ไหนได้วิ่งขึ้นมาเก็บเงิน ซะงั้นอะ 555 รถออก 9 โมงครึ่ง ถึงประมาณ เที่ยงครึ่ง แบกกระเป๋าอันหนักหน่วงเข้าไป ดรากอนพลาซ่า เพื่อหาล็อคเกอร์ฝากกระเป๋า เมื่อหมดภาระก็พร้อมลุย!!! เก็บไว้เป็นหลักฐาน 0 องศาครับผม หุๆๆ ลานเล่นสกี หิมะ หิมะ หิมะ วู้ววววววว มีความสุขที่สุด น่าจะเพราะเป็นวันคริสมาสต์อีฟ กลางคืนคงมีคอนเสิร์ต เห็นจอจากมุมไกลลิปว่าเป็น เทอิ หลังจากสูดความเย็นเข้าเต็มปอด ก็เดินไปหาทางไป Dragon Peak หรือเรียกอีกชื่อว่า Gondola ต้องขึ้น Cable Car Dragon Peak / Gondola อยู่ในภูเขาชื่อว่า Balwang ถึงแล้ว กอนโดรา heaven's tree อิ ๆ เวอร์มะ สวยจัง มีความสุข เกินบรรยาย แต่ขอบอกว่าบนนี้ หนาวมาก เพราะสูงที่สุดแล้ว และลมแรงมาก ถึงขั้นตัวเกือบปลิว สังเกตได้ว่า วิวที่ถ่ายมาได้ไม่มีคนเลย เพราะเค้าไม่สู้ความหนาว+ลม กัน -_-" มียัย 2 คนนี้นี่แหละที่เย้ยฟ้าท้าลม ยึดหลัก มาแล้วต้องเอาให้คุ้ม 555 แต่หนาวเกือบตายเหมือนกัน ได้รูปจนหนำใจแล้วก็ได้เวลานั่งเคเบิลคาร์ลงไปที่เดิม ท้องประท้วงสั่งการไปยังสมองว่าหิว หุๆๆ เลยต้องหาอะไรกิน แต่น ๆ แต๊น อาหารเกาหลีมื้อแรก ของวันแรก และเป็นมื้อแรกของวันด้วย ณ เวลา 3 โมง ประมาณซุบเนื้อ เครื่องเคียง อร่อยมาก จากนั้นเดินเก็บบรรยากาศสกีรีสอร์ทต่อ ไหน ๆ มาแล้ว เอาให้ฉ่ำปอด อิๆ ถ่ายเวทีคอนเสิร์ตอีกรอบ มองตาละห้อย อยากอยู่ดู แต่ทำไม่ได้ ต้องไปนอนที่ซกโช เพราะที่รีสอร์ทนี้ค่าซุกหัวนอนแพงมาก และไม่ได้จองไว้ก่อน ได้ข่าวว่าใครต้องการพัก ต้องจองล่วงหน้าข้ามปีเลยทีเดียว เพราะที่นี่ขึ้นชื่อว่าเป็นสกีรีสอร์ทที่สวยติดอันดับต้น ๆ ของเกาหลีเลยล่ะ หิมะตกด้วยแหละ เลยถ่ายถุงมือ แต่ภาพลดขนาดจนเล็กเกิ๊น เลยไม่ได้เห็นเม็ดหิมะบนถุงมือสีดำเลยอะ อดอวดเลย 555 ต้องโบกมือลาแล้ว เพราะเป็นเวลา 4 โมง เดินออกไปหาชัตเติลบัสของรีสอร์ท นั่งเข้าเมือง เฮวงเก เพื่อหารถโบกต่อไปซกโช ถึงเฮวงเก ถามคนแถวนั้นถึงรถที่จะไปซกโช เค้าบอกว่าไม่มี ต้องนั่งรถไปลงคังนึง แล้วหารถจากคังนึงไปซกโช ทีแรกแพลนไว้ว่าพอถึงซกโชแล้ว จะนั่งรถต่อไปหาที่พักแถวทางเข้าอุทยานซอรัคซาน แต่สภาพร่างกายที่ใกล้ชัทดาวน์เต็มที ทำให้มองตากันกับเพื่อนแล้วตกลงกันว่า เจอที่ไหนก็ที่นั่นแหละ ไม่ไหวแล้วจ้า 555   Create Date : 15 มกราคม 2552     Last Update : 15 มกราคม 2552 16:31:47 น. Counter : 1933 Pageviews.   7 comment Share Tweet

• Group ตัวอย่าง

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com