** ดอก ใบ ชุบแป้งทอด **

แม่บอกว่าเป็นอาหารนางฟ้า
=========================================

ในวันหยุด เสาร์ อาทิตย์ เด็กๆจะอยู่กันเต็มบ้าน หลังจากช่วยงานบ้านเสร็จ

ยามบ่ายแก่..แก่ จะเริ่มหิวกันอีกครั้ง แม่ก็จะบอกให้เด็กๆ เข้าไปในสวน

แจกตะกร้าเล็กๆคนละใบ ไปช่วยกันเก็บยอดผักที่กินได้มาไม่ว่าจะเป็น 

ผักหวาน ผักบุ้ง ผักกูด ฯลฯ แล้วก็เก็บสารพัดดอกไม้ ที่มีในสวนขณะนั้นมาด้วย

ทั้งดอกบัว อัญชัญ ดอกเล็บมือนาง ดอกเข็ม ดอกชมจันทร์ ฯลฯ

เก็บได้พอสมควร ก็รีบกลับมาบ้านด้วยความตื่นเต้นเพราะแม่บอกว่า 

วันนี้จะทำอาหารนางฟ้าให้ชิม.. อู้ฮู้ !! อาหารนางฟ้าเป็นยังไงน๊อ ?

พวกเราก็กระตือลือร้น แห่กันเข้าครัว เพื่อจะไปดูว่า แม่จะทำอะไร

ทุกคนกุลี กุจอ ตั้งใจช่วยงานกันอย่างเต็มที่ แม่ให้ล้างและทำความสะอาด 

ผักและดอกไม้ที่เก็บมา ดอกบัวแกะเป็นกลีบๆ ดอกเข็มก็ดึงเกสรออก

ส่วนดอกชมจันทร์อันนี้สำคัญ แม่สอนว่า ต้องดึงเกสรออกให้หมด

ไม่งั้น อาจจู้ดๆ ได้ เพราะเกสรดอกชมจันทร์ มีฤทธิ์เป็นยาระบายอ่อนๆ

แม่พูดขึ้นมา.."วันนี้แม่จะเอาทั้งดอกและใบพวกนี้มาชุบแป้งทอด" 

"นางฟ้า จะกินแต่ของสวยๆ หอมๆและมีประโยชน์ นางฟ้าเลยสวย"

เมื่อเติบโต ฉันจึงรู้ว่านั่นเป็นกุศโลบายของแม่ ที่จะให้เด็กๆ ไม่งอแง 

ที่ต้องกินผัก

แล้วแม่ก็ไปหยิบแป้งข้าวจ้าว มาผสมกับแป้งสาลี ใส่เกลือเล็กน้อย ผสมกับน้ำ 

พอเหลวๆ  แล้วเติมน้ำปูนใสลงไปนิดหน่อย แม่บอกว่า น้ำปูนใส 

จะช่วยให้แป้งกรอบได้นานขึ้น

หลังจากนั้น แม่ตั้งน้ำมันบนไฟร้อนปานกลาง แล้วค่อยๆเอาของประดามี 

ที่เตรียมไว้ หย่อนชุบลงไปในแป้ง ให้แป้งเกาะบางๆ ทอดพอเแป้งเหลืองกรอบ 

ตักขึ้นมาสะเด็ดน้ำมัน

น้ำจิ้มก็หากันง่ายๆในครัวนั่นแหละค่ะ ซอสพริกแบบเผ็ดน้อย เทใส่ถ้วย

เด็กๆ นั่งล้อมวง แย่งกันกินอาหารนางฟ้าของแม่อย่างสนุกสนาน

ทอดไป กินไป หยอกล้อ กันไปเป็นอีกช่วงเวลาหนึ่ง ของชีวิตที่ยากที่จะลืม

แม่มักสอนเสมอว่า ** ให้กินง่าย อยู่ง่าย แต่อย่ามักง่าย **