จากประสบการณ์ที่ผมได้สัมผัสกับคนทำงานตั้งแต่ระดับการสัมภาษณ์คนเข้างานจนถึงระดับพัฒนาบุคลากร สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นได้ชัดเจนและผมคิดว่ามันเป็นตัวชี้วัดว่าพนักงานคนนั้นเป็นดาวเด่นหรือพนักงานธรรมดานั้น จริงๆแล้วมันต่างกันเพียงวิธีคิดนิดเดียวแต่ผลลัพธ์นั้นต่างกันมหาศาลนั่นคือ ทิศทางของการคิดและเป้าหมายที่ชัดเจน

คนบางคนทำงานมาเป็นเวลานานแต่ยังตอบโจทย์ด้านสายอาชีพของตัวเองไม่ได้ แต่บางคนกลับรู้จักและเข้าใจมันเป็นอย่างดีจนต่อยอดเป็นความสำเร็จในสายอาชีพของตนเองได้ คน 2 แบบนี้ต่างกันแค่วิธีคิดครับ 

คนที่มีทิศทางความต้องการและเป้าหมายที่ชัดเจน เขาย่อมรู้ว่าต้องการอะไรและเขาจะตอบสนองความต้องการของตัวเองได้อย่างไร กับอีกคนที่ทำงานไปตามจังหวะของชีวิต ชอบถามคำถามปลายเปิดที่หาคำตอบไม่ได้ งานมีก็ทำ ไม่มีก็พัก การพัฒนาตัวเองจึงน้อยตามไปด้วย เพราะความไม่ชัดเจนในทางเลือกของตัวเอง ดังนั้นความสำเร็จของคนทำงานมันจึงชี้ชัดตั้งแต่วิธีคิดแล้ว

ถ้าคุณยังไม่มีเป้าหมายหรือภาพของตัวเองในจินตนาการ ก็ถามตัวเองดูครับ ว่าตัวเองต้องการเป็นอะไร จากนั้นพัฒนาตัวเองเป็นมืออาชีพในด้านนั้น ไม่ใช่แค่มีอาชีพนะครับแต่ต้องเป็นมืออาชีพ และเมื่อเป็นเช่นนั้นอย่างน้อยที่สุดคุณจะเลือกสิ่งที่คุณอยากเป็นได้เองครับ