ช่วงนี้เป็นช่วงที่สำคัญมากช่วงหนึ่งของชีวิตก็ว่าได้ เพราะลุ้นอยู่ทุกวัน รอคอยอยู่ทุกวันว่าตัวเองจะได้เป็นบัณฑิตกับเขาได้เมื่อไหร่

เรื่องมันมีอยู่ว่า...เมื่อวานนี้เปิดเข้าไปในเวบสำนักทะเบียนของมหาวิทยาลัย แล้วไม่รู้นึกยังไงก็กดเลยเข้าไปในหัวข้อ รายชื่อผู้สำเร็จการศึกษา ถ้าปกติมันก็จะไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ แต่นี่มันอัพเดต! แม่เจ้า! ลุ้นมาก แต่ในใจก็มีความเชื่อมั่นเพราะว่าสอบครบหมดทุกวิชาแล้ว แล้วก็เริ่มไล่หารายชื่อ...แต่ทว่า!

เฮ้ย! ชื่อเราอยู่ไหน? ทำไมไม่มี ตกใจไปเลยค่ะ แบบว่าซีดดดดดดดดดดดด แต่เอ๊ะ! ทำไมชื่อเพื่อนเราหายไปไหนหลายคน...ว่าแล้วก็โทรไปหาเพื่อนซะ...ก็เลยได้รู้ถึงเรื่องที่ลืมไป ว่าคะแนนของเรามันเพิ่งออกครบเมื่อวันสองวันนี่เอง ซึ่งรายชื่อเราจะมีหรือไม่มี มันต้องรอไปอีกสองอาทิตย์ต่างหาก ส่วนคนที่มีชื่อแล้วเป็นคนที่คะแนนของเขาออกครบมาก่อนหน้านี้นานแล้วพอสมควร พอได้ยินอย่างนี้ก็โล่งอกไปเปลาะนึง...แต่มันก็ยังมีความกังวลอยู่ดีค่ะ กลัวผิดพลาด ทั้งที่ๆตรวจคะแนน ตรวจจำนวนวิชาว่าครบไปตั้งหลายรอบแล้ว ดังนั้นเราจึงไม่รอช้าที่จะตรวจมันอีกรอบว่าตกหล่นอะไรไปหรือเปล่า ซึ่งผลก็ออกมาเหมือนเดิมว่าครบ!...แต่ยังไงก็คงกังวลนิดๆไปจนขึ้นทะเบียนเรียบร้อยแล้วนั่นแหละค่ะ ตามประสาคนใจร้อนและขี้กังวล แหะๆ

หลังจากนี้ก็คงต้องมาคิดถึงเส้นทางชีวิตแล้วล่ะค่ะว่าจะไปสายไหน...จะต่อด้านที่เรียนมาไปเรื่อยๆ หรือเปลี่ยนสายไปอีกทาง(ซึ่งยังไงวิชาที่เรียนก็ได้ใช้ เพียงแค่ไม่ไปสายวิชาชีพนั้นเท่านั้นเอง) คิดไปคิดมาก็ยังตัดสินใจไม่ได้

แต่เพื่อปากท้อง คงต้องเด็ดขาดในเร็ววันแล้วววววววววววววววววววววววววววววว

ปัจฉิมลิขิต ตอนนี้ก็ช่วยงานที่บ้านไปก่อนตามระเบียบ...