อ่าน Blog วันละนิด จิตแจ่มใจ บอกปัญหามา ป้าอาจช่วยได้

Paviewเองจ๊ะ
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Paviewเองจ๊ะ's blog to your web]
Links
 

 
ชุมชนคนรัก"น้องแต๊บ" ธนพล มหธร

หนุ่มน้อยสูงใหญ่ใ บหน้าหล่อเหลา ขับกล่อมพวกเราด้วยเสียงเพลงดี

มาเถอะน้องพี่มาเชียร์น้องกัน มาร่วมสร้างสรรค์พรสวรรค์ดนตรี

รับรองว่าดี แ ละมีความสุข ใ จสบาย คลายทุกข์ รับสุขทั่วกัน

มาร่วมขับขาน ตำนานเพลงไทย มาร่วมแรงใจ สร้างเสริมเติมพลัง

ให้เด็กยุคใหม่ ไต่สู่ความหวัง ก้าวไกล ไ ด้ดัง สิ่งหวังตั้งใจ

เ รามารวมใจ หนึ่งแ รงแข็งขัน ร่วมแรงผลักดัน สานฝันน้อง เอย





Free TextEditorแดง


Create Date : 16 ตุลาคม 2551
Last Update : 20 ตุลาคม 2551 17:26:26 น. 11 comments
Counter : 248 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะ น้องแต๋ว

โอ้โห น้องแต๋ว ไป Con ที่สุราษฎร์ สุดยอดมาก

เลยน้องแต๋ว ซื้อบัตร 300 สนุก 2000

อ่ะ น้องแต๋ว ป้าวิวไม่เคยดูคอนเสิร์ต แล้วสนุกอย่างนี้มา

ก่อนในชีวิต พวกเรา 3 คน มีป้าวิว น้องหวา น้องนง (J

NONG) เราซื้อบัตร 300 เพราะจองทีหลังสุด ไม่มี บัตร

700 บาท ก้ OK. 300 ก็300 ไม่เป็นไร ไม่เห็นก็ไม่เป็นไร

เพราะเจตนา ป้าต้องไปปฏิบัติภารกิจเพื่อ น้องแต๊บ 2 คน

แม่ลูก ตั้งแต่กันนะว่า วันนี้ เราต้องทำโลกรู้ ให้ได้ว่า น้องก็

มีคนที่รักน้อง สุดใจขาดดิ้นเหมือนกัน พวกเราอาจจะมี

จำนวนน้อยหน่อย ก็ไม่เป็นไร เราต้องทำให้ได้ นู๋นงก็ไม่

ยอมทิ้งป้า ทั้งๆที่มีบัตร 700 เหลือ 2 ใบ แกเฝ้า

คะยั้นคะยอ ให้ป้าได้ใช้บัตร 700 กันสองคน แม่ลูก แล้ว

ตัวเอง จะมานั่งข้างหลังแทน บอกว่า ไม่เป็นไรป้า หนูดู

แล้ว ป้าไปนั่งข้างหน้าเหอะ จะได้เห็นน้องชัด แต่ป้าบอก

ว่า ค่อยดูตอน มินิคอนก็ได้ วันนี้เรามาทำหน้าที่ กันก่อน

เพราะว่า ของขึ้นตั้งแต่ เห็นFc คนอื่นแล้ว เขามากันแบบ

Tac team ป้ายไฟ เขา เกือบเท่าจอหนังแหน่ ของเรา

ใหญ่สุดเท่า 2 หน้ากระดาษ F4 แ ถมไ ม่ ได้นั่งกันเ ป็นก

ลุ่มใ หญ่อีกต่างหาก ต้องใช้กลยุทธ์ หมัดน้อยต่อยหนัก

กัน 3 คนโดยยึดพื้นที่ มุมขวาเกือบแถวสุดท้าย พอเข้าไป

สัญชาติญาณการต่อสู้กระฉูดเลยน้องแต๋วเอ๋ย อารมณ์นั้น

ลืมอายเลยลูกเอ้ย เพราะแต่ละทีมเขาบูมให้น้องเขากัน

แหมรับกันเป็นทอดๆ โดยเฉพาะทีมน้องปั๊มกันน้องกรีน

เขาทำงานกันเป็นทีม รับกันหมือนเชียร์กีฬาซีเกมส์เลย ยิ่ง

ทีม Fc น้องโบว์ work มากทั้งร้องทั้งเต้น แต่เป็นระเบียบ

เน้นสวยงาม เคลื่อนย้ายไม่หยุด เพราะเขาต้องใช้ที่ว่างใน

การ Move เกือบตลอดเวลา ขยันจริงๆ ขาดแต่ของเรากับ

น้องมิกกี้ ป้านึกถึงที่หนูแต๋วบอกให้ป้านำบูม ตะหงิด จะ

ทำก็ไม่ได้ เพราะทีมเราคนอื่นๆ อยู่ข้างหน้า อาจจะยัง

เขินๆอยู่ ป้าก็เลยชวนนู๋นงกับลูกสาวจะไป นำบูมกันข้าง

หน้า ตัดใจแล้ว ไม่ต้องอายต้องเขินกันแล้ว มาปล่อยแก่

กันที่สุราษฎร์ นี่แหละ แต่ปรากฏว่าเขาไม่ยอมให้เข้าไป

เพราะเราขอเขา ส่วนทีมน้องโบว์ พวกเด็กๆ รุ่นๆ เขาไม่ขอ

ใคร เข้าไปบูมรวมกับพวกข้างหน้าเฉยเลย เอาแล้ว เหลือ

แต่ผู้ชม ที่ค่อนข้างเฉยๆ เฉื่อยๆ แบบว่าเป็นประเภท มาชม

มาเชียร์ส่งกำลังแบบเงียบๆ ไอ้เรา 3 คน หนึ่งแก่ กับ สอง

สาว พร้อมป้ายไฟ น้องแต๊บ ที่คุณพ่อน้อง ให้ถือเข้าไป

งัดกลเม็ด ออกมาสู้กับเขา ตะกายขึ้น

ไปยืนบนเก้าอี้ (เพราะไม่ใช่ห้องสเตท)นะ เ อามันทุก

อย่าง ทั้งบูม (3 คน) ทั้งเต้น โยกป้าย ไม่หยุด จนโซน

หลัง ที่เคยเป็นของทีม ปั๊มกรีน ต้องหยุดหันมานั่งมองเรา

ยิ้มๆ และอึ้งไปพักใหญ่เลยนะ เอาแล้ว สนุกละสิ มีแต่

เสียง รักแต๊บ ๆๆๆ รักใคร รักแต๊บ นำโดยศิษย์เก่า ม.วลัย

ลักษณ์ (ลูกสาวป้า) แล้วนู๋นง กับป้า รับ อาศัยว่า คนบ้าน

นอก ป้าเคยไล่วัวในทุ่งนา ประจำ เสียงดังฟังชัด 2 สาวเ

ขา กรี๊ด ป้ากรี๊ดไม่เป็น เพราะเคยเกลียดการกรี๊ดนี้มาก แต่

ป้าโห่เป็น พวกเราทำจนน้องหันมาตามเสียง อมยิ้มเลย

แหละ สนุกมากเลยนู๋แต๋วจ๋า สักพักได้แนวร่วม ชื่อน้อง

อ๊อฟ เป็นคนสุราษฎร์ มาถามว่า Fc TAB ใช่มั๊ย น้องหวา

บอกว่า ใช่ ใช่ แค่นั้นเอง

เจ้าอ๊อฟบอกพี่เอาด้วย พี่ชอบ แต๊บมาก คราวนี้แ หละสุด

ยอด บนเวทีก็สนุก เพลงก็มันน้องๆ AF ทั้ง 12 คน เต้นเก่

งมากๆ ไ ม่เว้นแม้แต่ น้องเรา เต้นพลิ้วไปกับพี่ๆ และ

น้องรอน อย่างไม่สะดุดเลย นู๋แต๊บนายแน่มาก ข้าง

หลังก็ยึดหัวหาดได้ น้องแต๋วเอ๋ย นู๋ลอง นึกภาพดูนะ ป้าวิว

แบกน้ำหนักรุ่น โอเวอร์เวส ขนาด 95 กิโล ต้องยืนเต้น

แบบกางขานะลูก เพราะต้องให้ น้ำหนักลงไปบนโครง

เหล็ก มิฉะนั้น อะไรจะเกิดขึ้น หนูคงรู้ใ ช่มั๊ยลูก หุ่นไม่ให้

สิ่งแวดล้อม ไม่อำนวย แต่ใจรัก ทั้งๆที่กลัวว่า ถ้าเก้าอี้หัก

โดนแน่ ( ดีไม่ดีอาจลงหน้าหนึ่ง ไทยรัฐ บอกว่า Fc TAB

เต้นจนเก้าอี้หัก ก้นกระแทกพื้น หามส่งโรงพยาบาล)

5555 คงดังน่าดูเนาะ แต่ถึงกลัวก็ไม่หยุด น้องออกมา

หน้าเวทีเมื่อไหร่ 4 สหายใส่จนไฟแล้บเป็นชุดๆ เลย เต้น

จนน้องนง ตกเก้าอี้ โชคดีที่เป็นนักกีฬาเก่านะ ทรงตัวทัน

ไม่งั้นนะเสร็จแน่ เจ๊ของน้องแต๊บ ตกก็ยังไม่หยุดอีกขึ้น

ไปใหม่ ไม่เสียฟอร์มเลย จนFc น้องปั๊ม (เป็นผู้สูงอายุ 60

อัพ) เข้ามาคุยด้วย ท่านบอกว่า AF5 สุดยอดที่สุด สนุก

ที่สุด เพราะท่านตามมาเชียร์กันทุก AF เลยว่างั้น แถมยัง

ชมว่า พวกเรา รักน้องกันจริงๆ ดูแบบสนุกมาก ถ้าไม่ติดว่า

อายุมาก ท่านอยากร่วมเต้นกับพวกเรา ป้าเป็นปลื้มเลยหนู

เพราะเชียร์น้องแล้วทำให้ผู้สูงอายุสนุกได้อีก ทั้งๆที่ ครั้ง

แรกท่านนั่งดูเฉยๆ ซึมๆ แต่พูดดี พูดสุภาพมาก ท่านมา

จากกรุงเทพฯ ขับรถมา 2 คนสามีภรรยา โอ้โห น้องแต๋ว

เอ๋ย เหมือนกับเขาเติมไฟ เติมพลังให้ป้าเลยนะ นี่แหละ

ต้องอย่างของผู้สูงอายุ ที่รู้จักบริหารความสุข บริหารเวลา

ให้ตัวเอง ป้าขอชมจริงๆ ป้าดูท่านแข็งแรงกันทั้ง 2 คนเลย

ถ้าเป็นไปได้นะ อยากเชิญท่านไปพูดให้ กลุ่มผู้สูงอายุ

หลายๆคน แถวบ้านป้าฟังจังเลย พวกเราเต้นกันสนุก มัน

สุดฤทธิ์ จนตัวเองก็ได้ยินแต่เสียงแต๊บ ๆ ๆ สงสัยเหมือน

กันว่า เราเอาแรงมาจากไหนกัน นอนก็ไม่ได้นอนมาครบ

ขวบ 2 คืนเข้าไปแล้ว ข้าวปลาก็ไม่ทานกัน อ้อลืมไป

ซาลาเปามังกร คนละลูก ตอนหัวรุ่ง ที่ปั๊มน้ำมัน อำเภอ

จะนะ สงขลา ระหว่างการเดินทาง กาแฟเย็นคนละ 1 แก้ว

แต่พวกเรามีพลังเหมือนได้ยาม้า ยาขยัน มายังไงยังงั้น

เลย แต่ลืมเล่ามีบล๊อกนิดนึง เจ้าหน้าที่จัดงาน เขามาบอก

ว่า อย่ายืนบนเก้าอี้นะครับ ๆ ป้าก็เลยเสด็จลงมา แต่ไม่ลืม

ประท้วงอีกนะว่า ก็มันมองไม่เห็นนะ ป้าก็เลยต้องขึ้นไปยืน

บนเก้าอี้ เขาก็ยิ้มๆ นะน่ะ ไม่ได้อะไรมากมาย ไอ้เราก็

เกรงใจเหมือนกัน เพราะเขาคงกลัวเก้าอี้หักนะเนอะ

ไม่ใช่อะไรหรอก แต่แหมช่วงหลังๆ นี่เป็นช่วงที่น้องเรา

ออกมาถี่ ๆ นี่หว่า เอาหว่ะ มองซ้ายมองขวา แ ล้ว 4

สหายก็เสด็จขึ้นไปใหม่ ยึดหัวหาดคืน คราวนี้เล่นจนส่ง

น้อง กลับหลังเวที โอ้โห Happy ที่สุด ลืมบอกน้องแต๋วไป

ไคลแม็กอยู่ที่ ตอนที่เราบูมให้น้องอยู่ข้างหลัง เกือบสุด

ผนังห้อง แต่ทำจนน้องได้ยิน พอน้องอ๊อฟ นำว่า รักใคร

แล้วตามกันด้วย รักแต๊บ รักแต๊บที่สุดเลย ทำเหมือนเล่น

Wave กัน


แล้วน้องยิ้มตอบพูดใส่ไมค์ว่า คร๊าบ น้องแต๋วเอ้ย ไม่รู้ว่า

Adrinaline หลั่งออกมา ขนาดไหน แ ล้วฮอร์โมนความ

สุขก็กระจายออกมา โอ้โห สุดยอดจริงๆ ถ้าใครไม่เคย

ลอง ก็มาลองดูนะ ยืดอายุเราออกไป ไม่รู้จะกี่ปี ป้าว่าดี

กว่ากินอาหารเสริมเสียอีก แหมคุ้มจริงๆ ป้ายังคุยกับ

ลูกสาวเลยว่า "แม่สงสัยจริงๆ เราตั้งใจจะทำเพื่อน้องอย่าง

เดียวนะ เห็นไม่เห็น ไม่เกี่ยวแล้ว เพราะป้าสายตาสั้นด้วย

คือตัดใจแล้ว แต่เอาเข้าจริงๆ รู้สึกว่า คนที่ได้ จะเป็นพวก

เรา 4 คนมากกว่า คือ ทั้งได้สมใจอยาก ทั้งได้เห็น (เป็น

ช่วงๆ ที่มีน้อง อาศัยกล้องส่องทางไกล) ก็ OK.นะ ได้เห็น

น้องยิ้ม ได้เห็นประกายตา แค่นี้ พวกเราชาวกองโจรหมี

ขาวก็มีความสุขที่สุดแล้ว ไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่า

นี้ แต่เรายังได้ ความมันอีก โยกไม่หยุด เต้นไม่เลิก เต้น

มันทุกเพลง ถ้าหนูเห็น สงสัยหัวเราะก๊ากแน่เลย เราสนุก

กว่าบัตร 700 เยอะเลย เพราะแถวหน้า ๆ ทำอะไรไม่ได้

มาก เพราะต้องเกรงคนอื่น ทีมอื่น เดี๋ยวไปบังเขาหมด

วิกฤติเป็นโอกาสจริงๆ ป้าว่า อย่างนี้เขาเรียกว่า กุศลผล

บุญทันตาเห็นใช่มั๊ยลูก เพราะอยากทำให้น้องมีกำลังใจ

อยากทำให้น้องรู้สึกว่า ตนเองก็ไม่ได้ด้อย ไม่ได้ต่างจาก

คนอื่นเลย เพียงแต่ มันต่างกรรม ต่างวาระแค่นั้นเอง แ ต่

กลับ รู้สึกว่า เ ราได้ ได้เต็มๆเลย มีความสุขจนเล่า 3 วัน

ไม่จบจริงๆ อันนี้แค่ออเดิฟ นะหนู ออเดิฟ เมนูของพวก

หลังห้อง พวกแถวหลังแค่นั้นเอง เดี๋ยวอาหารหลัก จาก

แถวหน้า และไคลแม็กสุดท้าย จะตามมา รับรองว่า มันส์

พะยะค่ะ โปรดติดตามตอนต่อไป วันนี้รู้ว่าป้าเพลีย และ

แบตเตอรี่เริ่มอ่อน ขออนุญาต ไป Charge ฺBattery ก่อน

นะคนดี ค่อยเจอกันพรุ่งนี้นะจ๊ะ กู๊ดไ นท์ ไกด์นู๊ด
นะเด็กๆ/ป้าวิว



โดย: Paviewเองจ๊ะ วันที่: 18 ตุลาคม 2551 เวลา:10:08:23 น.  

 
สวัสดีค่ะ พวกเราชาวกองโจรหมีขาวทุกๆ คน โดยเฉพาะน้องแต๋ว ป้ากลับมาเล่าต่อ ภาค 2 ตามสัญญาแล้วนะคะ เพราะทำมิกสัญญากันใน PM นะคะ

อ้างถึง
ป้าวิวจ๋า....แต๋วไม่ได้ไปสุราษฯ หรอกค่ะ มีแต่พี่หนิง พี่แนน ป้าแป๋ว และครอบครัว

น้องแต๊บไป ยังไงถ้าป้าวิวไปถึงโรงแรม ไปหา กันที่ซุ้มแต๊บ นะคะ

มีน้องโอปอเค้าอยู่ระนอง เบอร์ ....เค้าจะไปดูคอนฯด้วย

ฝากป้าวิว เอาน้องโอปอรวมพลพรรครักแต๊บทางใต้ ด้วยนะคะ

ป้าวิว ... นำทีม...บูม น้องแต๊บด้วยนะ.....

อยากให้ทรูโมเม้นท์ ถ่ายแฟนคลับแต๊บ ออกทีวีบ้าง

รบกวนป้าวิวมากไปป่าวไม่รู้ .... แต่อยากให้ทำนะ....

..........................................................น้องแต๋ว....


ป้านะ่บอกรับปากน้องแต๋วไปดิบดีเลยนะ บอกว่าไม่ต้องเกรงใจ จะทำให้หมดทุกเรื่อง ยกเว้น เรื่องบูม ป้าทำไม่เป็น และไม่ชอบเสียงกรี๊ดด้วย เป็นอะไรที่รับไม่ค่อยได้จริงๆ และ เรื่องถ่ายรูป ป้าของไม่รับงาน ทำไม่ได้จริงๆ เพราะอะไร นะหรือเดี๋ยว พวกหนูได้เห็นหลักฐาน อะไรบางอย่างแล้วจะรู้เองว่า ทำไมป้าวิว ไม่ยอมถ่ายรูป ( บอกใ ครต่อว่า ไม่เอ้า ไม่เอา ป้าไม่ถ่ายรูป )
สองเรื่อง นี่แหละ ที่ขอปฏิเสธ น้องแต๋ว เป็นคุณป้าใจดำ ยังไงก็ยอม จะเคืองป้าก็ยอม ทำไม่ได้จริงๆ เพราะที่ทำงาน ไม่ว่าโครงการไหน ป้าขอเป็นคนถ่ายเองเ กือบทุกงาน ขอเป็นBack อยู่ข้างหลังตลอด

แต่เป็นเพราะอะไร เหตุผลกลใด วันนี้วิชชุเวช แพ้ภัยตนเองแล้ว เกลียดอะไร ต้องทำอย่างนั้น ไม่ชอบก็ทำให้

ชอบ ร้องขอเองอีกต่างหาก เพราะอะไร เพราะอะไร เพราะ เราหลงรัก พระเอกหนังอินเดีย ของเรานี่เอง ทั้งๆที่ ป้าไม่ใช่คนที่

เห่อดารา และไม่ค่อยตามกระแส อะไรง่าย แต่อิทธิพลของ ไอ้หนูมหัศจรรย์ ทำให้ป้าตาลปัตร หมดแล้ว ลูกสาวคนโต โทรมา

คุยและบอกว่า แม่วิวโดนกรรมสนอง เข้าให้แล้ว ถามเขาว่า "ทำไมจึงคิดอย่างนั้น" เขาบอกว่า " ก็แม่เคยต่อต้าน น้องหวา

เรื่องเฝ้าดู AF3 บ้างหละ AF4 บ้างหละ แถมยังบอกลูกว่า จะเป็นวิศวกรที่ดีได้ Bright ได้ ต้องไม่เอาเรื่องไร้สาระ มาเ ก็บไ ว้

ใน Memory สมอง เดี๋ยว Hard disk มันเต็ม ลบออกลำบากนะ ลูกยังจำได้เลย แม่เคยบ่นน้องหวา ตั้งแต่ ราชบุรีจนถึงปราจีน

ก็เรื่อง AF นี่แหละ จริงมั๊ยแม่" พอป้าอ้าปากจะเถียงว่าคนละประเด็น ไม่เหมือนกัน น้องกวางบอก " พอๆ หยุดท่านแม่ไม่ต้อง

เถียง เป็นไงละ หายใจเข้า น้องแต๊บ หายใจออกน้องแต๊บ จนลูกคิดว่าน้องแต๊บ เป็นน้องชายลูกไปแล้ว อย่างนี้ เขาเรียกว่า

กรรมสนองมั้ยแม่ " อึ้งเลยฉัน เถียงไม่ออก ขับรถอย่างเดียวดีกว่า เปลี่ยนเรื่องก็ไม่ได้ ถูกยิงด้วย M16 แบบนี้ก้ต้องเงียบ

อย่างเดียว โชคดีที่ น้องหวา ไม่เ อาคืนด้วย เพราะถูกล้างสมอง เป็นสาวก น้องแต๊บ ไปเรียบร้อยแล้ว ทำสายหลุดจากพี่

กวางมาได้ เราก็บึ่ง ถึง พัทลุง ตามนัดกับโต้โผใหญ่ คือคุณแม่พัชรี ของน้องแต๊บ นั่นเอง โอ้โห น้องแต๋ว เอ๋ย พอเจอตัวจริง

ของคุณแม่พัชรี นะป้า ไม่อยากเรียกแกว่า พี่ติ๋ม เลย อยากเรียกน้องติ๋มมากกว่า นู๋จำได้มั๊ย เมื่อวานซืน ที่ป้าเล่าให้ฟังว่า เจ๊นง

แกขอเบอร์ใ ห้คุณแ ม่พัชรี แล้วพี่แกโทรมาทั้งเช้า ทั้งเย็น คุยกันเรื่องน้องแต๊บ ทั้งนั้น รู้มั๊ยค่ะ ป้านึกว่า พี่แกคงคล้ายๆป้า

อย่างนี้แหละ ที่ไหนได้ พี่แกสวยเช้ง ดูยังไง ก็ว่าอ่อนกว่าป้า แต่แกไม่ยอมให้เรียกน้อง บอกว่า พี่ Early น้องวิว ไม่น่าเชื่อเลย

คนอะไร ยังสวยเ ช้ง อยู่เลย แถมพกลูกสมุนอีก 3 คน จากพัทลุง เ ป็นลูกชาย 1 หลานอีก 2 คน พี่แกลงทุนซื้อบัตร 7- 8 ใบ

แจกลูกหลานนะ เพราะทุกคนรักน้องแต๊บ ทั้งนั้นเลย จากพัทลุง 4 นะ พี่แกนัดหลานไว้ที่สุราษฎร์อีก 3 - 4 คน แล้วยังบ่น

เสียดาย ว่าลูกชายคนเล็ก ติดสอบ มาไม่ได้ เพราะคนนี้แหละคือ ชนวนทำให้คุณแม่พัชรี รักน้องแต๊บอย่างแรง รักมาก รักแบบ

ลูกคนสุดท้อง แม่ทุ่มเทให้ทุกอย่าง หนูได้ดังใจแม่จริงๆน้องแต๊บ น้องได้ของน้อยพี่แกก็รับไม่ได้แล้ว เขารักน้อง กันทั้งครอบ

ครัวจริงๆ ป้าเห็นแล้วขนลุกเลยลูก น้องจิ๊บลูกชายคนโ ตนะ เขารักน้องแต๊บ ตั้งแต่แรกเห็น เขาไม่ได้เป็นตุ๊ด เป็นแต๋วอะไร

หรอก แต่เขาบอกว่า น้องแต๊บน่ารักที่สุด ร้องเพลงเก่งที่สุด แหมถูกใจป้าวิวเลย รักโดยความคิดตัวเอง ไม่ได้มีใครเสี้ยม ส่วน

น้องคนสุดท้อง (โ อ๊ะๆ ไ ม่ใ ช่่ สินะ เ พราะน้องแ ต๊บแ ย่งไ ปแ ล้ว ) คนเ ล็ก ยิ่งแล้วใหญ่ เพราะเขาบอกว่า น้องแต๊บ อยู่

คล้ายๆน้องจ๊อบ ลูกชายคนเล็กที่ว่า ขาวๆ อวบๆ หล่อๆ คราวนี้แหละเขารุมรักน้องแต๊บกันทุกคน พี่จิ๊บ ลงทุนประมูลเสื้อที่

น้องใส่ในบ้าน มาเก็บไว้กับตัวเองเลย แหมถ้าเขาไม่แมนๆ หน่อย น้าวิวนึกว่า ...ไปแล้ว ส่วนหลานๆ พี่ติ๋มนะ สุดยอดเลย รัก

น้องทุกคน น้องออกวีนเลย เมื่อเห็นป้ายไฟ ที่ผนังน้อง ของน้องไม่มี คิดว่าคนจัดงาน เขาไม่มีความยุติธรรม เอาแล้วลูก น้าวิว

ได้ลูกหลานแนวเดียวกันแล้ว ลูกพัทลุงเกือบแผลงฤทธิ์แล้ว น้องเบิร์ด บอกว่างานหน้านะ น้าวิว เรต้องเอาป้ายไฟน้องให้

ใหญ่ๆ สมตัว สมฐานะน้องหน่อยนะ น้าวิวบอก โอเคลูก หนูทำมานะ เพราะน้าวิวทำไม่เป็น 555 ป้าวิวนะ ประทับใ จ แก๊งนี้

ที่สุดเลย นี่แหละแนวร่วมที่ป้ารอคอย ไม่เสียเหลี่ยมนักเลงใต้จริงๆ เขานะขนตุ๊ กตามาให้น้องเป็นสิบๆ ตัวเลยแหละ บอก

สงสารน้อง กลัวได้น้อย ว่าังั๊น ใจนักเลงจริงๆ เอามาจนต้องขอช่วยลูกหลาน ช่วยเอาไปยื่นให้น้อง บอกพี่เขินๆ ไม่ค่อยกล้า

ไอ้เรารึ ไม่กลัวหรอกให้ของน้องนะชอบอยู่แล้ว ติดอีตรงที่เบี้ยน้อย หอยเล็กนี่แหละ จึงได้แต่ กระเช้าดอกไม้จิ๊ดเดียว รอก่อน

นะ ลูกนะรอให้ป้ารวยๆ ก่อนนะ จะเ อาเรือกอและ ลำใหญ่ๆ ไปฝากหนู แต่ก็พลอยดีใจที่มีของจากคุณแม่พัชรี เยอะๆ เพราะเรา

จะได้เห็นน้อง เราก้มรับของ ไม่หยุดนี้ แหมสุดยอด แต่ก้เกือบไปแล้ว ป้าเกือบเอาดอกไม้ ไปให้น้องไม่ทันแล้ว เพราะต้อง

แทรก เข้าไป น้องแต๋วเอ๊ยช่วงหน้าเวที เวลานั้น เขาอัดกันเหมือนปลาสวายใ นบ่อที่เ ขาดิน แย่งอาหารยังไงยังงั้นเลย ป้าก็

บุกมาจากหลังสุด ต้องรีบ ต้องเร็ว และต้องดันคนอื่น เข้าไป นะ ปากก็ร้อง" ขอโทษค่ะ ขอทางหน่อยคะ ป้าจะเอาของไปให้

น้องแต๊บ จากนราธิวาสค่ะ" ต้องส่งเสียงอยู่อย่างนี้เหมือนแม่ค้า ขายขนมหม้อแกงบน รถไฟเลยแหละ เหนื่อยใจแทบขาด แต่

บอกตัวเองว่า วันนี้ ต้องขอสัมผัสมือ ที่น่ารักของน้อง เวลาเขาอธิบายอะไรๆ ในบ้านAF ที่กระดิกๆ ไม่หยุด นั้นให้ได้เ ป็นตาย

ยังไง ต้องได้ น้องแต๋วเชื่อมั้ย ป้าทำสำเร็จเพราะอะไร เพราะเสียงดังฟังชัดนี่แหละ ช่วยป้าไว้ เพราะพอลุยเข้าเกือบชิดเวที

ป้ารู้สึกว่า ทำไมตัวเองเตี้ยอย่าง โทษทีนะ หัวป้าไม่ถึงคอพวกเด็กๆ ที่อัดกันตรงนั้น แถมเด็กๆ เขายกมือขึ้นมาอีก ป้าหายไป

เลย โชคดีมากๆ ที่ป้าเรียกแล้วน้องรอป้า เดินเข้ามาจนชิดขอบเวที แล้วยื่นมือออกมารับป้า บอกว่ารับป้านะ ไม่ใช่ รับแต่

ดอกไม้ ทำให้ป้ารู้สึกปลื้ม... หัวใจพองคับอกแน่นๆๆนี้เหลือเกิน ไอ้หนูของป้าช่างมีน้ำใจเหลือเกิน พอป้าบอกว่า" ป้าวิวลูก ป้า

วิวจากนราธิวาส" แล้วอาการตอบสนองของน้อง ป้าบรรยายไม่ถูกเลย มันทำใ ห้เรารู้สึกว่า เ ราได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุด ถูกต้อง

ที่สุดในชีวิต น้องไหว้ป้า 3 รอบนะลูก แถมออกมาจับมือป้าซ้ำอีก เวลานั้นนะ ถ้าใครบอกว่าป้า น้ำหนัก 95 กิโล ป้าขอเถียง

เลยหละ เพราะป้ารู้สึกว่า ตัวเบา ล่องลอย เห็นดาวระยิบระยับเลยนะตัวเอง ถ้า FcTAB ท่านไ หนที่ยังซุ่มอยู่ รีบออกมาเ ถอะ

มารับควาสุขแ บบป้าวิว นะลูก เ ป็นอะไรที่ เกินบรรยายจริงๆ ต่อใ ห้ มีเ งินสิบล้าน ร้อยล้าน ถ้าไ ม่ออกมาใ ฝ่คว้าั หามันอง

ก้อยากที่ท่านจะไ ด้รับรู้ รับทราบ แ ละ ซึมซับ ความรู้สึกนี้ไ ด้ จริงๆ มีเ งินก็ซื้อไ ม่ไ ด้ ไ ม่มีขายใ นท้องตลาด นีคือสิ่งที่ป้า

อยากใ ห้ทุกคนไ ด้รับ

ป้ามารู้สึกตัวอีกทีตอนได้ยินหนูๆ ตัวน้อยๆ ประมาณ 12- 13 ปี ร้องบอกพี่แต๊บว่า ขอลายเซ็นค่ะ ขอลายเซ็น มา

จากนราธิวาสค่ะ ป้าก้เลยต้องหันไปมอง เพราะนึกเสียงน้องหวา แต่ที่ไหนได้ เป็นเสียงของเด็กๆ ที่มีปฏิภาณไหวพริบ เรียก

ความสนใจจากพี่แต๊บ ป้าว่าเขาเก่งนะ รู้จักใช้ แต่มันไม่ดีนะจ๊ะ ถ้าใช้ฉลาดแกมโกงอย่างนี้ ตั้งแต่ยังเด็ก โตไปเป็นผู้ใหญ่ จะ

ไฟแล๊บขนาดไหน ก็ถือโ อกาสยืนมองน้องอยู่ตรงนั้น มองไม่เบื่อ ไม่วางตา ไม่มองคนอื่นเลย เขาเรียกว่า เกิดภาวะลานสาย

แคบกระทันหัน ใช่มั๊ยน้องแต๋ว เพิ่งมารู้ว่ามีน้องกรีนยืนอยู่ใกล้น้องแต๊บด้วย ตอนดูรูปที่น้องหวาถ่าย เสียดายเหมือนกัน อด

เห็นหน้าน้องกรีนตัวเป็นๆเลย จริงๆแล้วป้าก้รัก น้องๆ AF5 ทุกคนนะแหละ ตามลุยพวกหาเรื่องเด็กทุกคน แต่เวลานี้ มองไม่

เห็นคนอื่นเลย กล้องส่อง ก็ส่องแต่น้องเรา อยากดุว่ายิ้มมั้ย สนุกมั้ย ทุกข์สุขอย่างไร ป้าส่องดูประกายตาน้อง เลยนะ น้องแต๋ว

ป้าได้เห็นแบบนี้แล้ว จึงได้กล้าบอกไงว่า ป้าี มีความสุขที่สุด และวันนี้แหละที่ป้าเห็นประโยชน์ ของไขมันรอบตัวเรา ว่ามัน

ช่วยเราได้จริงๆ ถ้ไม่มีมันนะ ลุยไปไม่ถึงหรอก แบนแต๊ดแต๋อยู่นั้นแหละ เพราะทุกคนเขา็ก็เฝ้าดู น้องเขา ไม่หลีกทางให้ง่ายๆ

ดีที่เป็นรถถัง และมีเสียงอันดังปานฟ้าผ่า ความฝันของเราจึงบรรลุไปอีกเปราะนึง ส่วนคุณแม่พัชรี ไม่กล้าจับมือน้อง จะส่งรูป

ให้น้องเซ็น พี่แก ก็ไม่ได้บอกหรือเสียงไม่ดังพอหรือเปล่า น้องจึงรับรูปแล้วส่ง ไปข้างหลัง พี่แกตั้งใจจะให้น้องเซ็น แล้วเอา

กลับปนั่งชื่นชมที่บ้าน แต่ไม่เป็นไร คุณแม่น้องแต๊บ บอกว่าจะเอามาคืนให้ ตอนสงขลา ฮะแอ่ม มิฉะนั้น ท่านแม่คงซึมแน่

แปลกนะคะ คนสวยเขาขี้อาย แทนทีของขี้เหร่แบบป้าจะอาย แม่พัชรีอายแทน พออกมานอกห้อง แกเล่าให้ผู้ร่วมทีมฟังเท่า

แหละทุกบอกเสียดายทำไมแม่ไม่จับมือน้องหล่ะ น้องอ๊อฟ บอกมือน้องนิ่มนะ น่าจับมาก พี่แกบอกว่า เออคอยดูนะคราวหน้า

จะกอดให้เลย ลูกแต๊บเอ๋ย ป้านึกใ นใ จ ว่าเออ คอยคราวหน้า ก็พอดีแหละพี่ติ๋มเอ๋ย ไม่รู้อีกเมื่อไหร่ เดี๋ยวก็เ จอ ไม้งามยาม

ควานบิ่นแล้วจะเสียใจ แต่ก็แค่นึกในใจนะ ไม่กล้าพูดออกมา กลัวพี่แกจะยิ่งเสียใจ เพราะพี่แกรักของแกมากๆๆๆๆ ป้าประจักษ์

กับตาตัวเองแล้ว และป้าประมวลผลดู และสรุปบทวิเคราะห์ว่า คุณแม่พัชรี รักน้องเหมือนคุณยายรักหลาน ตัวเล็กๆ รักมาก

ต้องการปกป้อง ทุกอย่างไม่อยากให้น้องผิดหวัง ไม่อยากให้น้องมีความทุกข์ ตอนที่พี่แกเดินขึ้นลง จากชั้นที่ 15 ลงมา ชั้น

สอง จำนวน 3 ครั้ง ขึ้น ลงเหมือนบ้านบันได 5 ขั้นยังไงยังงั้นเลย เป็นห่วงลงไปดูว่า เขา จัดบูธให้น้องหรือยัง สักพักขึ้นไป

บอกว่า "น้องวิว ๆ เ ขายังไม่ได้จัดอะไรเลยน่ะ ของคนอื่นจัดหมดแล้วนะ" ป้าว่า" ไม่เป็นหรอกพี่ิ๋ติ๋มเดี๋ยว เขาก้จัด" พี่แ กก้นั่ง

ไม่ติดลงมาอีก ป้าเองก้ ปากแข็งว่าไม่เป็นไร แต่ใจก้หวั่นไหวนอนไม่หลับ เหมือน แต่ป้าไม่เดินขึ้นลง อย่างพี่แก ข่มตาไม่หลับ

ก็เอา Notbook ขึ้นมาทำแผนที่ต่อ ได้งานสัก 3 -4 File เล็กๆ พี่ติ๋มคนสวย ก็ขึ้นมาอีกแล้วคราวนี้ พี่แกมาขนเอาตุ๊กตุ่น ตุ๊กตา

ทั้งหมดที่ขนมาฝากน้อง บอกจะเอาไปจัดบูธให้น้องให้ดูดี ป้ารู้สึกซึ้งใจ อย่างบอกไม่ถูก ที่มีคนที่รักน้องเราแบบ แคร์ความ

รู้สึกทุกอย่างของน้อง คล้ายๆกับเรา แต่ ของพี่ติ๋มมากกว่า ป้ามาก เพราะพี่แกเป็นคุณครู และมีบุคลิคภาพแบบเลดี้ แต่ป้า

ไม่ใช่ ป้าห้าวๆเหมือนๆ ผู้ชาย ไม่ได้มายด์ อะไรกับตรงนั้นมากนัก แต่พอเห็นและฟังความรู้สึกของคุณแม่พัชรีแล้ว ป้าจึงได้ไอ

เดียไงค่ะ ว่าเราต้องSupport แบบถี่ถ้วน อะไรรั่ว อะไรโว่ ก้ต้องรีบอุดเสีย ไม่ปล่อยให้รั่วจน รั้งไม่อยู่ นี่ดีนะที่พี่แก ยังไม่ได้อ่าน

บทความของน้องโอค ที่บรรยายจน ป้าจุกหายใจลำบาก ถ้ายิ่งเป็นคุณแม่พัชรี อาจจะเหมาลำไปถึงเชียงใหม่ก็ได้ เพราะแก

ห่วงจนนั่งไม่ติดคิดดูสิคะ วัยขนาดนี้ นั่งรถมา 3 -4 ชั่วโ มง แทนที่จะนอนพัก กลับเดิน เดินลง 3 -4 เที่ยว

อิทธิพลน้องแต๊บนี้ มากจริงๆ น้องแต๊บนายแน่มาก วีรกรรมท่านแ ม่ยังไม่จบนะคะ ติดตามเมนูต่อไป พรุ่งนี้นะจ๊ะ

ป้าขอ Bed rest ก่อนนะค่ะ พรุ่งนี้ กลัวเขียนแผนที่ ไม่เห็น บ๊าย บาย จุ๊บ จุ๊บ ทุกคน

เจอกันพรุ่งนี้นะจ๊ะน้องแต๋วคนดี ของป้าวิว


โดย: Paviewเองจ๊ะ วันที่: 19 ตุลาคม 2551 เวลา:21:16:42 น.  

 
สวัสดีครับ ป้าวิว ผมรู้สึกประทับใจในความมีน้ำใจมากครับนี่แหละผลของการมีเพื่อนใหม่ๆ ประทับใจมากครับต้องขอขอบคุณในอัธยาศัยของป้ามากครับ มีอะไรจะมาคอมเม้นท์ใหม่นะครับ

พ่ออั้มครับ.


โดย: อ้อ IP: 117.47.176.209 วันที่: 19 ตุลาคม 2551 เวลา:21:51:38 น.  

 
สวัสดีค่ะ ชาวกองโจรหมีขาวที่รักทุกท่าน วันนี้ป้ามาเล่า

ตอนจบ ตามสัญญาแล้วนะคะ ทิ้งช่วงไป

หลายวัน เหตุล้าช้า ก็คือ ป้ามองว่าเรื่องเล่านี้เป็นเรื่องที่

ผ่านมาแล้ว ถ้าเทียบกับเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น ก็ถือว่ามี

ความสำคัญน้อยกว่า ป้าจึงเอาเวลาไป วางแผน ระดมพล

เตรียมงานเพื่อ โครงการ Meeting เพื่อน้อง ก่อนดีกว่า

สำคัญกว่ามากนัก ป้าพลาด Shot นี้ไม่ได้เด็ดขาด .....

ความจริงเมื่อวานซืน พอว่างปั๊บ ป้าก็มาเล่า จนถึงตีสอง

กว่า เล่าจนจบไปแล้ว แต่พอ แนบไฟล์รูป คลิ๊กไปคลิ๊กมา

มันก็หายไปเลย ป้าใจเสียไปเหมือนกัน แต่คิดว่าคงกู้คืน

ได้ เพราะปกติ ถ้าทำใน Microsoft word ถ้าหายไปเรากู้

กลับคืนได้ แต่ในเว็บบอร์ดนี่ ป้ากู้ไม่เป็น ก็พยายามติดต่อ

น้องหนิง โต้โผบ้านใหญ่ของเรา ทางChat ก็คลาดเคลื่อน

กันตลอด น้องๆบอก เขียนใหม่ป้า น้องหวาก็บอกว่า แม่

ไม่น่าพิมพ์ลงในนั้นทีเดียว เขียนยาวๆแบบนี้ น่าจะพิมท์ลง

ใน word ก่อน ป้าก็เลยคิดว่าหมดหนทางกู้คืนแน่แล้ว

หมดหวังแล้วเรา เฮ้อ..ไม่น่าเล้ย พลาดจนได้สิเรา เลย

ขอเวลามานั่งทำใจรับความผิดหวังก่อน (กลไกทางจิตของ

มนุษย์ นะลูก ) แต่ในใจก็รู้สึกว่ามันติดค้าง เป็นหนี้พวก

เราอยู่ ต้องรีบจ่ายหนี้ ให้หมดๆไปเหมือนกัน เดี๋ยวทบต้น

ทบดอกขึ้นมา มาจะแย่เอาเนอะ ฮิ ฮิ

มาเข้าเรื่องกันเลยนะจ๊ะ ถึงตอนที่ป้ายืนดูน้อง

แต๊บ และน้องๆ AF ทุกคนถูกเจ้าหน้าที่ของบ้านFantasia

มาคุมตัวเข้าไปข้างหลังเวทีที่เป็นห้องข้างๆ ป้าดูแล้วอด

เคืองไม่ได้ แหมทำเหมือนน้องๆ เป็นเด็กอนุบาลยังงั้น

แหละ มาสกัดกั้นความสุข และอารมณ์ล่องลอยของ Fc

เสียงจริง โหดร้ายมาก โดยเฉพาะคนแจ๋นๆคนนั้น ดูไม่

ดีเลย น่าจะมีใครช่วยบอกให้เขาปรับปรุงตัวบ้างเนาะ ไม่ใช่

อยู่เอิดๆแบบนี้ ดูไม่ให้เกียรติน้องๆเลย เขารู้มั้ยว่าที่เขา

อยู่ได้ทุกวันนี้เพราะ น้องๆAF และเหล่าแฟนคลับอุดหนุน

True จึงจ้างเขามาทำงาน แหมมาทำ เอิดอยู่ได้ ป้ารู้สึกห

วิบ เพราะอารมณ์มันขาดตอน แต่พอทุกคนออกมาข้าง

นอก ก็มีข่าวดี (ดีสำหรับป้าและคุณแม่พัชรีมากๆ) เพราะ

คุณแม่น้องแต๊บ เอาบัตรให้เข้าร่วมรายการ Meet and

Greet มาให้ น้องนงบอกว่า ”พวกป้าจะได้ใกล้ชิดน้องแต๊บ

และเพื่อนๆ โอ้โห น้องแต๋วเอ๋ย สวรรค์มีตาแล้ว ตื่นเต้น

กันใหญ่ แต่เสียดายเขาให้แฟนคลับ ไม่กี่คน ทีมของคุณ

แม่พัชรีจึงได้น้องจิ๊บ ลูกชาย เข้า 2 คน แม่ลูก ส่วนป้าก็ 2

คนแม่ลูก เขาให้ คนที่มีบัตรเข้าไปอยู่ในห้อง รวมกันกับ

แฟนคลับคนอื่น หนูรู้มั้ยทุกคนนี่หน้าบานกันทั้งนั้นเลยนะ

เขาจัดให้อยู่เป็นกลุ่มๆแล้วให้รอ ระหว่างนั้นนะ คนจัดการ

หรืออะไรสักอย่างนี่แหละ เขาอธิบายว่า เข้าไปเจอเหล่า

AF แล้ว จะถามอะไรก็ได้ จะทำอะไรก็ได้ ยกเว้น การ

ลวนลาม ห้ามเด็ดขาด เขาให้เวลา 10 นาที ป้านึกในใจ

ว่า เอาแล้ว คราวนี้เจ๊ติ๋ม เสร็จแน่ เพราะตอนเขาให้จับมือ

พี่แก ไม่กล้าจับ พอเจ๊ แกตั้งใจจะเข้าไปกอด เขากลับห้าม

ลวนลามเสียนี่ เสร็จแน่เจ๊ติ๋ม ชวดแน่ๆ อุตส่าห์ลั่นวาจาไว้

แล้ว เพราะเสียดายไม่ได้จับมือ ลูกแต๊บ สำหรับป้านะ ไม่

เป็นหรอก ไม่ให้ถึงเนื้อถึงตัวก็ไม่เป็นไร เพราะป้าตั้งเป้าไว้

ว่าขอให้เห็นน้องตัวเป็นๆชัดๆ โดยไม่ต้องผ่านกล้องส่อง

หน่อยเหอะ เพราะตัวเองสายตาสั้น ก็แหมนะ ตื่นเต้น คนๆ

ยิ้มกันแก้มแทบปริ (ถ้าไม่เชื่อป้านะ พวกหนูได้ที่รูปถ่าย)

ยิ่งคุณแม่พัชรีนะ สุดยอด พี่แกมือเย้น เย็น หน้าตามีความ

สุข แต่มือไม้ทำไมเย็นอย่างนั้น สงสัยคงตื่นเต้นมาก เขา

ให้รอก็รอนะ ไม่เป็นไรหรอกเนาะ เดี๋ยวเราก็เจอน้อง ทั้งๆ

ที่จริงแล้ว 2 คนแม่ลูกต้องขับรถกลับนราธิวาสเลย ไม่

เป็นไรรอได้ ดึกหน่อยก็ ไม่เป็นไร ไหนๆก็ไหนๆนะ จะหา

โอกาสแบบนี้ คงไม่มีง่ายๆ โดยเฉพาะ คนอยู่ไกลอย่างป้า

ระหว่างรอก็ถ่ายรูปกันสิทีนี้ ถ่ายกันสนุกใหญ่ แต่แปลกนี๊

หารูปคนหน้าบึ้งไม่มีเลย มีแต่คนหน้าบานกันทั้งนั้น สัก

พัก เขามาจัดเข้าไปหาน้องๆอีกห้องนึง แม่เจ้าพระคุณเอ๊ย

ตอนแต่งงานป้ายังไม่ตื้นเต้นอย่างนี้เลย เข้าไปถึงนะ ป้า

รู้สึก ปาก คอแห้งผาก ลูกเต้าไม่สนใจแล้ว น้องหวาอยู่

ตรงไหนแล้วหว่า โชคดี เขาบริการน้ำดื่ม ทั้งน้ำเปล่า และ

อาหารโรงแรม สารพัดอย่าง จัดแบบบุฟเฟ่ห์ แต่ขอโทษ

ทีเหอะ สำหรับป้า เวลานั้น ไม่ใช่เวลาของอาหารเลยจริงๆ

ป้าไม่สนใจมันเลยสักนิด ไปขอน้ำดื่มมา 1 แก้ว เขาให้น้ำ

สไปรท์ มา ขอบคุณสวรรค์จริง เพราะถ้าขืน ไม่ได้ดื่มน้ำ

แก้วนั้นนะ ป้าไม่สามารถ อ้าปากพูดกับใครได้เลย เพราะ

ริมฝีปากมันติดกันแล้วหละ หันไปข้างขวา แม่เจ้าโว๊ย น้อง

โบว์ กำลังยิ้ม และถ่ายรูปกับแฟนๆอยู่ ทำไม หนูสวยอย่าง

นี้ ดูในจอว่าสวยแล้ว ตัวจริงตัวเป็นๆ สวยมากกว่าหลาย

ร้อยเท่า (ป้าแอบปลื้มเขา ตั้งแต่ในบ้านแล้ว แต่ไม่ได้เป็น

Fc เพราะกลัวหาว่าเป็นคนหลายใจ แต่จริงๆ ป้าแอบชอบ

น้องๆผู้หญิงในบ้านทุกคนแหละ)แต่ไม่กล้าเข้าไปทักน้อง

เขานะ เพราะรู้สึกว่าเราไม่ได้ทำอะไรให้เขา มันกระดากที่

จะไปเจ๋อ ก็มองปลื้ม ซึมซับเอายิ้มหวานมาเก็บไว้เท่านั้น

เอง ตอนนั้นมองไม่เห็นน้องแต๊บ ของเราหรอกนะ เพราะ

ถูกรุมสกรัม กันอยู่ คิดดูเอาเองนะ ว่ามีคนชื่นชอบน้องเรา

ขนาดไหน ตัวสูงใหญ่ขนาดนั้น ป้ายังมองไม่เห็น ป้าก็

กวาดตามองไปเรื่อย เจอน้องกู๊ด น้องพริ้ง สวยจริงๆน่ากอ

ดมากๆ ป้าทักน้องกู๊ดนะ มันอยากทักเพราะป้าเฝ้าน้อง เขา

ทุกวันตั้งแต่ที่น้องเครียดๆ แล้วเขาพูดว่า “อยากตาย” วัน

นั้นป้านอนไม่หลับ ส่ง SMS ไปหาเจ้าหน้าที่ และคน

เกี่ยวข้องของ True ตั้ง 4 -5 ครั้ง ให้เขาเฝ้าดูน้องให้ใกล้

ชิด เพราะสัญชาตญาณพยาบาล ของป้า น้องกู๊ด มีความ

เสี่ยงต่อการ Suicide อย่างมาก เพราะปัญหาสารพัด พอ

เจอตัวเป็นๆของน้องป้าเรียบเข้าไปทักเลย น้องเขาน่ารัก

มาก ทั้งสองคนเลย ป้าประทับใจมาก ได้คุยกับน้องกู๊ดหัน

ไป น้องหนิมเข้ามา โอ้โหน้องแต๋วเอ๋ย น้องหนิมสวยมาก

ขาวชมพูไปทั้งตัว ยิ้มหวานมาก ป้านึกในใจ เราได้เจอ

กับเหล่านางฟ้าหรือนี่ ทำไมเขาจึงสวยอย่างนี้ แถมคนแต่ง

หน้าเขาก็แต่งเก่งมากๆ ตาของน้องๆเหมือน ตุ๊กตาบาบี้ ยัง

ไงยังงั้นเลย แต่เสียดายน้องกรีน ป้าได้เห็นในระยะไกลๆ

บรรยายไม่ถูก รู้แต่ว่า น้องเขาสวยเท่ห์ เหมือนนางแบบ

ยิ้มหวาน แต่ไม่ได้ยินเสียงพูด เพราะจะเข้าไปใกล้ๆ ก็หัน

มาเห็น น้องแต๊บเข้าพอดี คราวนี้ลืมสาวๆหมดเลย ป้าปรี่

เข้าไปหา ไอ้ลูกแต๊บ เหมือนถูกแม่เหล็กไฟฟ้าดูด น้อง

แต๋วจ๋า เราดูในจอว่า หล่อแล้ว เท่ห์แล้ว ตัวจริงนะ โอ้โห

แม่เจ้าโว๊ย พระเอกของเรา หล่อ มั๊ก ๆ หล่อแบบ บรรยาย

ไม่ถูกเลย หน้าตานะไอ้หนูยิ้ม ยิ้มระรื่น ยิ้มแบบจริงใจ ยิ้ม

กับตา ยิ้มสดใสกับทุกคน หน้าเปื้อนรอยยิ้ม ว่างั้นเถอะ

ระหว่างที่ป้าปรี่เข้าไปนะ ต้องแบร๊คดังเอี๊ยด เพราะเห็น คุณ

แม่พัชรีนะ กำลังติดเข็มกลัดเสียบแบงค์พัน 3 หรือ 4 ใบ

ป้าดูไม่ชัด เข้าที่อกซ้าย น้องแต๊บ เจ๊แก ก้าวล้ำไปหลาย

ลี้แล้วนะจ๊ะ พอคุณแม่พัชรีติดเข็มกลัดเสร็จ ทักทายกัน

อย่างแม่ๆ ลูกๆ น้องหันมาเห็นป้า เข้าเท่านั้นแหละ (สงสัย

จะจำได้ตอน เรียกมอบแจกัน) อ้าแขนมาคว้าป้า ซึ่งกล้าๆ

กลัวๆไม่ค่อยกล้าเข้าประชิดตัวน้อง แต่น้องคว้าป้าเข้าไป

ใกล้ชิดอย่างนั้น ป้าเกือบลืมหายใจ ทำไมน้องเป็นคน

แบบนี้ ไม่รังเกียจรังงอน กับคนแก่ๆ เหม็นสาบ เหม็นเหงื่อ

บ้างเลย ใจนึงก็กังวล อีกใจนึงมีความสุขมากๆ คิดว่า เรา

ได้มากเกินความคาดฝันแล้วนะ เด็กคนนี้น่ารักจริงๆ คุณ

พ่อคุณแม่เขาสอนมาดีจริงๆ ป้าภูมิใจมากๆที่เรารักคนดีๆ

แบบนี้ สมแล้วที่เขาจะเติบโตไปเป็นคนของประชาชน

มันต้องอย่างนี้แหละ ดูได้หัวใจอ้วนๆของป้า ไปหมดใจเลย

แถมของพี่หวากับพี่กวาง อีก 2 คน ที่ปลื้มกับการกระทำ

และปฏิกิริยา ของน้องต่อแฟนคลับทุกเพศทุกวัย ป้ามี

ความสุขนะที่อยู่กับน้อง แต่ป้าก็รีบถอยเพราะคนอื่นเขาก็

รอคิวอยู่ แต่ พอป้าถอยออกมาน้องมิกกี้ เข้ามาโอ้โห เด็ก

คนนี้ สวยเหมือนนางเอกหนังเกาหลีเลย ยิ้มหวาน เสียง

เพราะ พูดเพราะ ป้าเลยถือโอกาสกอดและอุ้มซะ

เลย(เฟรมรูปที่ 15) ตัวผอมนิดเดียวเอง ไม่เห็นตัวหนา

เหมือนในทีวีหรอก น้องเขาสูงโปร่งต่างหาก ทีวีนี่หลอกตา

คนชัดๆ สวยอย่างนี้ น่ารักอย่างนี้ นิสัยดีอย่างนี้ ไม่แปลก

ใจหรอกที่ใครๆแอบรัก แอบชอบ ป้าเชียร์เต็มที่ เอาเลย

ไอ้หนู เฮ้อเสียดายเวลาน้อย ต้องถอยฉากก่อน พอป้า

ถอย คุณแม่พัชรีกับลูกชาย เข้าไปถ่ายรูปกับน้อง แล้วสิ่ง

ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น....! คุณแม่พัชรี โอบใบหน้าน้องมา

หอมฟอด ใหญ่ อะฮ้า เจ๊ ของเราทำได้แล้ว เหลือเชื่อจริง

ตอนเย็น ไม่กล้าจับมือ ตกดึก เหนี่ยวคอ หอมแก้มเลย

โว้ยเฮ้ย สุดยอดสมเป็น เจ๊ใหญ่ จริงๆ ป้าก็ยืนมองน้องนะ

เก็บทุกShot ไว้ในMemory สมองหมดเลย แต่ตอนถ่ายรูป

กับน้องไม่ค่อยกล้ายืนชิดมาก กลัวผิวดำๆของป้า จะไปตก

ใส่ผิวขาวๆของน้องเข้านะสิ แต่พอยืนดูน้องแต๊บโอบไหล่

น้องนก หรือน้องโอปอ ป้าจำไม่ได้แล้ว รู้สึกว่าอบอุ่น ป้า

อยากได้บ้าง จึงไปบอกน้อง ว่าป้าอยากได้แบบเมื่อกี้บ้าง

น้องก็โอเคนะ แต่น้องแต๋วจ๋า น้องตัวสูงโย่ง ป้าตัวอ้วนเตี้ย

น้องพยายามโน้มตัวลงมา ป้าก็ไม่ยอมอีก กลัวรูปน้องออก

มาไม่เท่ห์ จึงต้องบอกน้องว่ายืนให้ตรงๆลูก ไม่ต้องย่อตัว

(ดูในรูปจะตลกดี) พอถ่ายเสร็จ จนท. เขามาบอกว่าหมด

เวลาแล้ว เกินเวลาแล้วครับ เชิญออกได้แล้วครับ ป้าก็ต้อง

รีบลาน้องออกไป โดยไม่ลืมบอกน้องมิกกี้ “ว่าให้ดูแล

น้องแต๊บให้ดีๆ อย่าให้ น้องแต๊บเสียใจอีกนะ “และบอกน้

องแต๊บว่า”น้องแต๊บต้องดูแลน้องมิกกี้ดีๆ นะลูก” น้องตอบ

ว่า”ค่ะ” ”ครับ” ทั้งสองคน แหมป้าชื่นใจมาก เพราะคนแก่ก็

อดไม่ได้ที่จะจุ้น เรื่องของเด็ก ตามระเบียบ ใช่มั้ยน้องแต๋ว

ก็เราดูออกนี่นา ว่าอะไร เป็นอะไร อาบน้ำร้อนมาก่อนเจ้า

จริงมั๊ย จริงมั๊ย 555

และคุณแม่พัชรีมาเล่าให้ฟังว่า ท่านก็ กำชับน้องมิกกี้ ไป

ด้วยเหมือนกันว่า “หนูมิกกี้น่ารักนะลูก แต่หนูอย่าทำให้ลูก

แต๊บ ของแม่เสียใจนะ แม่ไม่ยอม” น้า..น เอาเข้าแล้ว

น้าน 2 ผู้เฒ่าจากแดนใต้ ไว้ลายแม่ชัก เข้าให้แล้ว ยุคนี้

แม่สื่อไม่ต้อง แค่แม่ชักก็พอเนาะ พอออกจากห้องมา

พวกเราก็มารอข้างหน้า เพราะเดี๋ยวเขาส่งน้องออกมา ทีม

เราอยู่ข้างหลัง ทีมอื่นเขาอยู่ข้างหน้า แต่โทษที หน้าหลัง

ไม่เป็นอุปสรรคเลย เพราะพวกเราบูมกันไม่หยุด นำบูม

โดย เชียร์ลีด แนน สั่งตรงมาจากกรุงเทพฯ เสียงบูม ดัง

กว่าเพื่อน ดังจริงๆ น้องยิ้มแป้นออกมา ส่งมือทักทายมาให้

ไม่หยุด แค่นี้พวกป้าก็ชื่นใจที่สุดแล้วลูก น้องมาภาคใต้

พวกป้าๆแม่ๆ และพี่ๆน้องๆ ชาวใต้ ให้การต้อนรับน้อง ด้วย

ความสุข ของเรา ด้วยหัวใจของเรา ความสุขครั้งนี้ ป้าเล่า

ไปจนตายก็ไม่มีวันลืม ขับรถกันมา 800 กว่ากิโล ก็หาย

เหนื่อย ส่งน้องกลับไปพักผ่อน พวกเราก็ยกทีม ไปโซ้ย

ข้าวต้มกัน 11 – 12 คน ที่ร้านใกล้ๆโรงแรม เสียดายคุณ

แม่พัชรี ไม่ได้ไปด้วย เพราะรู้สึกเพลีย และปวดตา สงสัย

ใช้พลัง ในการรวบรวมความกล้ามากไปหน่อย ส่วนหนุ่มๆ

ลูกๆ และหลานๆเจ๊ก็ต้องรีบไปกับเพื่อน นัดไปหนุกตาม

ประสาหนุ่มๆ นะหนอ ไม่ว่ากันอยู่แล้ว ตอนโซ้ยข้าวต้ม ก็

คุยกันแต่เรื่องน้องแต๊บ ไม่มีเรื่องอื่นมาให้ปวดสมองเล่น

ป้าไม่ค่อยหิวหรอก เพราะป้ารู้สึกอิ่ม อิ่มตั้งแต่เรื่อง เพลง

เรื่องเต้น ของน้องๆ AF ทั้ง 12 คน ตอนแรกป้าบอกว่า ซื้อ

บัตร 300 มีความสุข 2000 แต่ตอนนี้ขอบอกว่า มีความสุข

2 แสน คือ แสน แสนสุข และงานนี้ก็ขอบพระคุณ

คุณพ่อ คุณแม่น้องแต๊บ อย่างสูง ที่กรุณา ต่อพวกป้า

น้องต๊อบ น้องตูน ก็น่ารัก บ้านนี้ เขาน่ารักทุกคนเลย

เสียดายน้องแป๋ว ไม่ได้มาคุย มาโซ้ยข้าวต้มด้วยกัน แต่

ป้าขอเหมาลำ เลยว่าบ้านนี้ เขาน่ารักมากๆ น้ำใสใจคอดี

มากๆ เป็นความโชคดีของพวกเราชาวกองโจรแล้ว ที่บ้าน

แม่ทัพ เขาเป็นคนดี พวกเราสบายใจได้ งานนี้หายห่วง

และป้าก็ขอขอบคุณทีมงาน และกองเชียร์จากกรุงเทพ ทุก

คน ทั้ง น้องนง น้องแนน น้องหนิง น้องนก ทั้งสี่ นอ และ

น้องใหม่เด็กฝากของป้า คือ น้องโอปอ และกำลังเสริม ที่

กลายเป็นกำลังหลักในตอนหลังคือ พระเอกออฟ

ชาวสุราษฎร์เมืองคนดีนี่เอง อยู่กันจนดึกจนดื่น บอกลากัน

ตีหนึ่งกว่า ใช่มั๊ยค่ะคุณต้อม คุณแต๋ม เอบ้านนี้ ต เต่าหมด

เมื่อตะกี้ ก็ น หนู 4 ของป้าก็ ว แหวน 2 ทีมใต้ตอนบน

ก็ อ อ่าง ทั้ง 2 พวกเรามากันเป็นกลุ่มๆ เพราะฉะนั้น ป้า

ว่า น้องแต๊บ นี่ไม่ต้องกลัว โดดเดี่ยว เดียวดายเลยเนาะ

ขนาดชื่อคนเชียร์ ยังคล้องจองเป็นคู่ๆ นายแต๊บ ขายดีแน่

ลูก และที่ลืมไม่ได้เลยคือต้องขอบคุณ ทีมคุณแม่พัชรี

ไฮไลท์ ของเรื่องนี้ เมื่อกี้บอกลากันที่หน้าร้านข้าวต้ม กันตี

หนึ่งกว่า ป้ากับน้องหวาขับรถกลับนราธิวาส อย่างมีความ

สุข ตอนดึกน้องหวาขับ เราก็คุยกันเรื่องน้อง เรื่องแฟน

คลับน้อง ไม่มีง่วง ไม่มีเบื่อ แต่ไหง พอถึงทุ่งสง น้องหวา

บอก “แม่ ลูกรู้สึกว่า ลูกจะหลับในแล้วนะ” ฮ้า ไม่ได้แล้วสิ

แม่ขับต่อก็ไม่ได้ ตามองไม่เห็นทาง ต้องหาปั๊มนอน ตกลง

นอนกันหน้า เซเว่น มี รปภ.เฝ้าเรียบร้อย หลับกันในรถ จน

เกือบสว่าง ตีห้ากว่า ป้ารู้สึกตัว ตื่นขึ่นเข้าห้องน้ำ ล้างหน้า

ล้างตา เอาผ้าเย็นมาเช็ดหน้า เออรู้สึกสดชื่นดีแฮะ เกือบ

หกโมงเช้ามันก็สว่าง ป้ามองเห็นถนนชัดเจนดี ก็อาสาเป็น

พลขับต่อ ให้น้องหวานอนต่อ ตั้งใจจะไปแวะซื้อของและ

ทำธุระที่หาดใหญ่ เชื่อมั๊ย ว่าป้าขับรถไป ฟังเพลงน้องแต๊บ

ไป พอน้องหวาตื่นก็คุย เรื่องเมื่อคืนต่อ ไม่รู้สึกง่วง ไม่รู้สึก

เพลียเลย ขับไปจนแยกจะนะ – สงขลา จึงรู้สึกตัวว่าขับ

รถ เลยหาดใหญ่ เสียแล้ว ต้อง U – Tern รถกลับไป

หาดใหญ่อีกที ตอนนั่น เจ๊นง หรือ หนูแนน เอ๊ะ หรือน้อง

หนิง ไม่แน่ใจแล้ว โทรมาถามข่าวคราวว่า พวกป้าถึงไหน

แล้ว ส่วนทีมเขา ถึงหัวหินแล้ว สักพักคุณแม่พัชรี โทรมา

บอกว่า ท่านเจอน้องๆAF ที่หน้าลิฟท์ เขาลงมาทานข้าวเช้า

กัน พี่ตื่นเต้นใหญ่เลย น้องเขาบอกว่า เดี๋ยวต้องไปขึ้น

เครื่องที่สนามบิน ท่านแม่ตั้งใจจะไปส่ง ลูกแต๊บ เลยโทร

มาถามป้าเรื่องจะซื้อดอกไม้ที่ไหน ป้าก็บอกร้านให้ เพราะ

เจ้าของร้านเขาหน้ารัก เขาเชียรืน้องเราด้วย พี่แกก็ไปซื้อ

ปรากฏว่า ผิดพลาดท่าไหน ไม่ทราบ ไปไม่ทันน้อง ไปถึง

สนามบิน จนท.เขาบอกว่า น้องๆAF เข้าไปข้างในแล้ว เจ๊

เซ๊งเลย เห็นว่า หอบของกลับ ค่อยเอาไปให้ที่สงขลาแล้ว

กันเจ๊ ไม่เป็นไรหรอก ยังไงเราก็ส่งใจไปอยู่แล้ว น้องได้

รับเต็มๆ จริงมั๊ยลูก นี่แหละวีรกรรม FcTAB จากคอนฯ

สุราษฎร์ เรื่องจริง ของจริงไม่อิงนิยายเลย มาถึงตอนนี้ก็

เอวัง ก็มี ด้วยประการฉะนี้

บอกลากันเมื่อเวลา ตีสอง ห้าสิบสองนาที บ๊าย บาย ก่อนนา น้องแต๋วคนดี และพวกพ้องน้องพี่ ชาวกองโจรหมีขาวทุกๆท่าน ทุกๆคน เอย กู๊ดไนท์ ไก่ขัน แล้วเด้อ ไปหละ ไปนอนจริงๆ หละ





โดย: Paviewเองจ๊ะ วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:16:49:52 น.  

 
//www.tabfc.com/board/index.php/topic,1090.0.html


โดย: Paviewเองจ๊ะ วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:17:20:56 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณอ้อ

สงสัยตาลาย ป้าวิวเพิ่งอ่านเจอของคุณอ้อ ขอบคุณค่ะ ที่เขียนชมมา ป้าวิวยินดีบริการ พวกเราชุมชนคนรัก_น้องแต๊บ อยู่แล้ว ไม่เป็นไรมิได้ ก็เราก๊วนเดียวกันนี่นาจริงมั้ย


โดย: Paviewเองจ๊ะ วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:23:02:19 น.  

 
สงสัยเขาลืมเราแล้ว ไม่มีใครมาเยี่ยมเยียนบ้างเลย ใจดำ

จริงๆ ชาวกองโจรนี่หนอ


โดย: Paviewเองจ๊ะ วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:21:30:39 น.  

 
วันนี้น้องแต๊บและเพื่อนๆ เดินทางไกล ไปถึงฮ่องกงเลยนิ ดีแล้วลูก เหนื่อยใจ เหนื่อยกาย มาเกือบปี ไปเที่ยวพักผ่อนเสียบ้างก็ดีเนาะ โชคดีหลายๆเด้อ หอบความสุขกลับมาฝาก ชาวกองโจรฯ บ้างเด้อ


โดย: Paviewเองจ๊ะ วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:10:58:53 น.  

 
หวัดดีค่ะป้าวิว นัทเข้ามาแล้วค่ะ
แต่มัยนัทหาข้อความเก่า ๆ ไม่เจอล่ะค่ะ
รักน้องแต๊บมาก ๆ ค่ะ


โดย: momeykitty IP: 118.174.160.32 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:19:09 น.  

 
หวัดดีน้องนัทดูหาข้อความไหนลูก ต้องไปคลิกที่บล็อกย่อย หรือปล่าวลูก ค่อยมาดูใหม่ก็ได้จ้า ขอบคุณมากๆ ที่มาบ้านป้า ใช่จ๊ะ พวกเราหัวใจเดียวกัน คือ รักแต๊บ รักแต๊บที่สุดเลย


โดย: Paviewเองจ๊ะ วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:2:06:42 น.  

 
คุณ : Paviewเองจ๊ะ

เจ้าของบลอค เคารพกฏกติาการใช้เวบบอร์ดด้วย

ขอความกรุณางดการเขียนในลักษณะต่อไปนี้

1. การต่อว่าด่าทอ คนที่มีความเห็นไม่เหมือนท่านในกระทู้
2. ตั้งหรือใช้สมญานามที่มีลักษณะทำให้ผู้อื่นได้รับการ ดูถูก เสียดสี ประชดประชัน หรือ ได้รับความเกลียดชัง
3. เขียนแบบไร้ประโยชน์ อันได้แก่ เสียดสี ล่อเป้า ก้าวร้าว บิดเบือน ฯลฯ

//www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P8026273/P8026273.html
ความคิดเห็นที่ 46

โกหก....แถวบ้านป้า เขาเรียกว่า...คนขี้หก...หรือไม่ก็เรียกว่า...แก้วหกดึก...หรือแรงๆหน่อยเขาเรียกว่าคน...ขี้ตอ...Lae...จ้า


โดย: กร IP: 125.25.133.106 วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:23:27:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.