ความอดทน เป็นเรื่องของ "ผู้ดี" เท่านั้น ...
วันนี้ อ่านเจอข้อความๆ หนึ่ง ที่มีคำไม่น่านิยม จะนำมาใช้กับคนในครอบครัว คนที่เราร่วมหัวจมท้ายและระยะเวลายังสั้นเกินกว่าจะพิสูจน์อะไรได้ เป็น"คำหยาบคาย" ในความรู้สึกดิฉันมากมายนักค่ะ คิดว่าเป็นคำพูดต่อว่าลูกชายสุดที่รักของดิฉันเอง เลี้ยงดูมาให้เขารักแม่ จึงมีพฤติกรรมและบุคลิกภาพ เกรงใจผู้หญิง แม่ได้แต่ตาปริบๆ เพราะลูกเราก็ "ไม่ดี ไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง" แสดงออกมาให้เห็นบ่อยครั้ง คนมีสมองเขาก็จะมองออกว่าให้เกียรติ แต่หากคนไม่ดี จะมองว่าเขาเกรงกลัว ปล่อยให้คนที่ควรตั้งตนต่ำว่า มาดูถูกได้ ... แม่ไม่ห้าม เพราะมองว่า ลูกเราให้เกียรติเขาดีแล้ว
ใช่แล้วค่ะ มันเป็นคำพูดที่ใช้อวัยวะเบื้องต่ำมาเปรียบเปรย และประนามไปถึงอนาคตว่าจะ "ล้มเหลว" หาไม่เจอ ทำให้แม่รู้สึกว่า ลูกเรามีการศึกษา มีหน้าที่การงานยังโดนดูถูกขนาดนี้ ...ถึงกับเช่งชักอนาคตกันเลยหรือ ดิฉันนอนทำใจอยู่ค่อนคืน ในการที่มีคนเอาคำว่า "ส้นตีน" มาทำร้ายดวงใจของดิฉัน ของคนเป็นแม่...ดิฉันพยายามนิ่งเฉยตั้งแต่นาทีแรกที่อ่านเจอข้อความ...เก็บไปนอนคิด..ยังไม่เพียงแต่นั้น ดูเหมือนจะมีเพื่อนๆ เข้าไปสะกิดข้อความเล็กๆ เหมือนจะให้มั่นใจในสิ่งที่ระบายออกมา ...แต่ผู้ระบายกลับตอกย้ำความคิดเดิม...หยาบคายเข้าไปมากกว่าประโยคแรก ... ของปลอม สีสรรย่อมมีวัน..เริ่มจาง
ครั้งนี้ ดิฉันมีคำผุดขึ้นมาในใจทันที ..."สำเนียงส่่อภาษา กิริยา ส่อสุกล "
สกุลอะไร? ก็สกุลรุนชาติถ่อย ไพร่และสถุล ที่มันแฝงมาในพฤติกรรมไงละคะ บางครั้งต่อให้มีบุญวาสนาได้ใช้นามสกุลงดงาม สะกดคำออกมาสวยงาม แปลความหมายดีแค่ไหน แต่กิริยาที่แสดงออกมา อ้าปากออกมา ก็ยังบอกที่มาและระดับการเลี้ยงดู วิธีการอบรม จำนวนการสั่งสอน บ่งชี้ออกมาอยู่ดีว่าระดับต่ำเตี้ยแค่ไหน กำพืดอะไร มือรองหรือมือวาง ใครก็คงแก้ไขอะไรไม่ได้ หากไม่มีสามัญสำนึกเอง ก็อาจปกปิด เสแสร้งดัดจริตได้บ้างในบางครั้ง แต่ในที่สุด...ก็ต้องโผล่หางออกมาสักวัน ... นี่คือ 1 ในร้อยบันทึกเท่านั้น...แต่มันกระทืบดวงใจดิฉัน ในวันย่ำแย่...ในรอบเกือบ 50 ปี ดิฉันมีวันแย่ๆ แค่ 18 เดือนนี้เองค่ะ ...หวังว่าฟ้าจะเริ่มผ่องใสในเวลาอันไกล้นี้ ...อดทนได้ค่ะ ต้องอดทน เพราะ.....
ความอดทน เป็นเรื่องของ "ผู้ดี" เท่านั้น
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
