|
PandyDog กับการนินทา....
เอ๋.... อะไรกัน... จะมาพล่ามอะไร....??
ก็อย่างที่เคยบอกไว้ในบล็อคที่แล้วแหละครับ ว่าจะมาลงข้อคิดอะไรที่ผมได้มาในชีวิตที่ผ่านมาแสนสั้นนี้บ้าง
อ่ะ.. เริ่มกันเลย....
มีใครบ้างไม่ชอบการนินทา ... ผมก็เคยเป็นคนหนึ่งที่ชอบนะ แม้ปัจจุบันก็ยังแอบสนุกไปกับการนินทาอยู่บ่อยๆไป (แหม.... ก้อมีบ้าง)
การนินทาเหมือนจะเป็นสิ่งสนุก... แต่ถ้าคุณเป็นคนที่ถูกนินทาล่ะ...?? ไม่สนุกแน่......
การนินทานี้ภาษาอังกฤษเรียกว่า "Talking behind" นะครับ... แอบแทรกหน่อย ถามมาจากเพื่อนฝรั่งตอนไปทำงานเมกามาแป๊บๆ....
เมื่อประมาณสองปีที่แล้วนี่เอง ที่เพื่อนคนหนึ่ง (ผมถือว่าเป็นเพื่อนอยู่นะ แม้จนถึงปัจจุบัน เพราะเค้าก็เป็นคนสอนข้อคิดนี้ให้ผม) ชอบโทรมาคุยกับผมตอนตี 2 ทุกวี่ทุกวัน.... วันๆ ก็เม้าเรื่องดารา ไร้สาระ... ผมเองรู้จักดาราน้อยจะตายไป.... มันจะมาเม้าให้ตูฟังทำซากไรฟร่ะ... แต่ก็ด้วยมารยาทก็ทนๆ ฟังไปเหอะ... ทุกวันๆๆๆๆ เป็นเดือนๆ.... วันหนึ่งเค้าก็เอาเรื่องของเพื่อนคนหนึ่งมาเล่าให้ผมฟัง ว่าได้ของดีของเด็ดมาใหม่.... ผมด้วยแรงอิจฉา.. เลือดขึ้นหน้าครับ ประมาณว่าได้ของดีมา ไม่บอกกัน ไม่แบ่งกันเลย.... ก็พูดจาแสดงถึงความไม่พอใจออกมาอย่างเต็มรูปแบบ.... ไม่นึกเลยครับ.. ว่าเที่ยงวันต่อมา.. เพื่อนคนนั้นจะโทรมาคุยกับผม
ขอเคลียร์...
จะมีใคร.. ถ้าไม่ใช่นายคนนี้เอาไปเล่าให้ฟัง.... 1. เอาเรื่องเพื่อนคนนั้นมาเล่าให้ผมฟัง... 2. พยายามทำให้ผมอารมณ์ขึ้นโดยเล่าซ้ำไปซ้ำมา 3. พออารมณ์ขึ้นจริงก็เอาคำพูดที่ไม่ดีของเราไปเล่าให้คนนั้นฟัง....
ผมขอบใจและซาบซึ้งพี่คนนั้นมากครับ ที่เค้าไม่โกรธเคืองผมกลับ... แต่กลับตัดสินใจจะโทรมาคุยเคลียร์กัน... ทำให้ผมกับพี่คนนี้ ก็ยังนับถือกันได้จนปัจจุบัน....
แล้วนายคนเดิมนี่หล่ะ...??? ตกดึกโทรมาอีกแล้วครับท่าน... คราวนี้กลับมาเล่าเรื่องเดิม... ผมก็ปัดไปว่า ไม่สนใจ.. เค้าจะทำอะไรก็เรื่องของเค้า ไม่เกี่ยวกับเรา
มันเหมาว่า "ไม่เชื่อ ตูเหรอ.... หาว่าตูโกหกเหรอ" เราก็ว่า "ไม่ใช่... บอกว่าไม่ได้สนจายยยยย" มันก็ยังไม่เลิก.... แต่เลือกที่จะเชื่อว่าเราหาว่ามันโกหก... แล้วก็เลยไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย...
แปลกดีนะ.. แค่คนเค้าไม่โกรธกัน ก็ผิดหวังลงกับเราจนได้.... เฮ้อ.... คิดดูสิครับ ว่าถ้าคนเรามีอะไรก็พูดกันตรงๆตลอด ทุกปัญหามันก็เคลียร์ไปได้.. ไม่ได้ต้องเก็บงำไว้ตลอดเวลา แล้ววันนึงก็สะสมประทุเป็นเรื่องใหญ่โต....
ปล. ผมได้รู้ทีหลังครับ ว่าเพื่อนๆ ผมเค้าเลิกคนอีตานี่ไปนานแล้ว มีผมนี่แหละ คุยกับมันยื้ดยืด
แต่นั้นมาผมก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก... ใครจะพูดอย่างไรก็ช่างหัวเค้าสิ.... เรารู้ตัวว่าทำดีแค่นั้นพอ....
ไม่พอสิครับ... เรื่องยังเกิดได้.... พ่อค้าแม่ค้านี่ตัวดี..... ผมไปซื้อของมันเยอะมาก เรียกว่าแทบจะยกล้อตโดยความบังเอิญ ทำให้งบในตัวไม่เพียงพอครับ ทางแม่ค้าซึ่งก็คิดว่าค้าขายกันมาหลายคราแล้ว ก็เลยเชื่อใจ ให้แป่ะโป้งไว้....
วันนั้นวันพุธ... ตกลงว่าจะจ่ายภายในวันศุกร์....
วันศุกร์โทรมาแต่เช้าเลย บอกว่าจะเอาเงินแล้ว ต้องไปหมุน เราก็รีบเร่งไปโอนให้ตามตกลงภายใน 15 นาทีหลังมันทวง.... มันเอาไปพูดกับคนอื่นๆ ครับ ว่าผมยังไม่จ่ายมัน จนปัจจุบัน... แล้วก็คนเดิมที่ผมไม่เข้าใจว่าทำอะไรนักหนา.. อาจจะเพราะผมก็เป็นคนค้าขายในวงการเดียวกัน ทำให้ ต้องขัดขากันเองหน่อย..... ขนาดช่วงหลังผมเรียนหนักๆ นะ.. ไม่ได้โผล่หน้าไปตลาดนั้นเป็นเดือนๆ กลับมีข่าวผมเม้าท์กระฉ่อน... แค่เดินผ่านก็เห็นสายตามองตามเกรียวกราว.. ใครรู้จักมาหน่อยก็รีบเร่เข้ามาทักเหมือนรู้จักคนดัง... เฮ้อ... ไร้สาระจริงๆพวกนี้.... ทุกวันนี้ผมใช้ชีวิตแค่มีสติคิดรู้ว่าเราอยู่อย่างไร ทำอะไรลงไปบ้าง ดีชั่วอย่างไร..... ใครจะมองอย่างไรไม่สน.. เรารู้ตัวเราดีก็เพียงพอ... ใครอยู่ห่างเราหน่อยก็ถือว่าช่างมัน ใครรู้จักเราก็จะเข้าใจเราเอง....
จบการรายงานเพียงเท่านี้.... อย่านะครับ อย่ารินินทากันอีกเป็นอันขาดเด้อครับเด้อ... มีอะไรข้องค้างใจก็พูดกันตรงๆนะครับ ไหนๆผีก็อุตส่าห์ เอ๊ย!! พ่อแม่อุตส่าห์ให้กำเนิดปากมาสมบูรณ์แล้วนะครับคุณ....
ยาวไปหน่อย.... คราวหน้าจะให้สั้นกว่านี้นะครับ
Create Date : 17 กันยายน 2549 | | |
Last Update : 17 กันยายน 2549 1:28:33 น. |
Counter : 280 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ผู้ชายธรรมดา บนโลกอันโดดเดี่ยว....
ทำไมหนอทำไม ยามเราอยู่คนเดียว น้ำตามันจึงชอบคอยจะไหลออกมา
แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็หาคนมาปลอบใจไม่ได้ เพราะไม่ว่าผมจะอยู่กับใครก็แล้วแต่ ผมจะเป็นคนขี้เล่น และเฮฮาตลอด... ยากนักที่จะมีใครมาเข้าใจและเห็นผมในยามอ่อนแอ (แม้ผมจะไม่ได้ปกปิดความรู้สึกนั้นก็เหอะ)
การมีเพื่อนใหม่เสมอๆ จึงเป็นสิ่งที่ทำให้ผมพ้นจาก private emotion เหล่านั้นไปได้เสมอ
ต้องขอบคุณ Mariah Carey กับเพลง Fly Like A Bird ที่ช่วยเหลือผมในบางคราวที่หันหาเพื่อน แต่ไม่เจอใครซักคน ก็ได้เพลงนี้ที่บอกผมว่า "พระเจ้า" อยู่ข้างๆ ผมเสมอแหละ
ว่างๆ ผมจะมานั่งเขียนปรัชญาชีวิตที่ผมมีในใจนะครับ... วันนี้มาลองเขียน blog เฉยๆ
Create Date : 07 กันยายน 2549 | | |
Last Update : 7 กันยายน 2549 0:52:50 น. |
Counter : 197 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
PandyDog = หมาแพนดี้....
แม่ให้ชื่อมาแต่กำเนิดว่า "แพน" ครับ... แต่รำคาญคนชอบทักว่า "กะทะ" เหรอ...
ก็เลยต้องแจ้งว่า แพน มาจาก "รำแพน" หรือตรงกับภาษาอังกฤษ ว่า "Expand" ครับ เอากลับมาเป็นคำไทยว่า "แพนด์" "Pand"
|
|
|
|
|
|
|