Bloggang.com : หมาหัวโจก - 12 วัน 12 หนัง Star Trek : Day 6

12 วัน 12 หนัง Star Trek : Day 6 - The Undiscovered Country

นี่คือ "12 วัน 12 หนัง Star Trek" เป็นการเอาหนัง Star Trek กลับมาดูอีกรอบรวดเดียว 12 ภาค (ยกเว้น Insurrection กับ Nemesis ที่นับว่าเป็นการดูครั้งแรก) แล้วอัพบล็อกแบบ "1 วันต่อ 1 ภาค" หลายๆภาค เมื่อเอากลับมาดูอีกรอบ จะรู้สึกยังไงกันนะ?

อนึ่ง#1 ไม่นับ Star Trek Beyond ซึ่งยังอยู่ในโรงภาพยนตร์และมีเขียนเอาไว้แล้ว

อนึ่ง#2 คะแนนที่ให้เป็นแค่ความชอบส่วนตัว หาได้เป็นตัวกำหนดความคลาสสิคหรือความนิยมไม่

Star Trek VI:

The Undiscovered Country (1991)

[เรื่องราวเป็นแบบไหน]

หลังจากคลิงก์ออนเป็นศัตรูกับทางสหพันธ์แห่งดวงดาว (United Federation of Planets) มายาวนาน หลังจากพลาซิส ดวงจันทร์ของโลกคลิงก์ออนระเบิดจนจักรวรรดิคลิงก์ออนต้องอยู่ในสภาวะวิกฤติ ทางจักรวรรดิคลิงก์ออนจึงต้องจะเจรจาสันติภาพกับทางสหพันธ์

แน่นอนว่างานนี้ไม่ใชุ่กคนจะเห็นด้วย เคิร์กก็เป็นหนึ่งในนั้น อย่างไรก็ตาม ผลสรุปออกมาว่าทางสหพันธ์จะเจริญไมตรีกับคลิงก์ออน เคิร์กกับลูกเรือเอนเตอร์ไพรส์จึงต้องไปคุ้มกันอัครมหาเสนาบดี กอร์กอน เพื่อจะเดินทางมาเจรจากันบนโลกมนุษย์

ทว่า... ดูเหมือนว่าจะมีคนวางแผนร้าย และเคิร์กก็ต้องสู้เพื่อสันติภาพเป็นครั้งสุดท้าย!

[มันเป็นยังไง]

นี่คือเวอร์ชั่นหนังภาคสุดท้ายของทีมเคิร์กและลูกเรือยานเอนเตอร์ไพรส์ NCC-1701 และเป็นการฉลองครบรอบ 25 ปีของ Star Trek: The Original Series ที่เริ่มฉายครั้งแรกในปี 1966 ด้วย The Undiscovered Country ปิดฉากทีม The Original Series ได้ค่อนข้างสวยงาม ได้รับเสียงวิจารณ์ในทางบวกค่อนข้างมากทีเดียว

[รายได้]

74.8 ล้านเหรียญสหรัฐ

[คะแนนส่วนตัว]

8/10

[ความเห็นของข้าพเจ้า]

ภาคนี้ผมอาจจะเขียนถึงค่อนข้างน้อย แต่... นี่เป็นภาคที่ผมประทับใจมาก

ผมได้ดูภาคนี้เมื่อสิบกว่าปีก่อนเพียงแค่รอบเดียว จำไม่ค่อยได้ว่าตอนนั้นรู้สึกยังไง แต่ตอนนี้ พอเอากลับมาดูใหม่ ผมรู้สึกว่ามัน "เจ๋งเป็นบ้า!!" มันเป็นภาคสุดท้ายของทีมออริจินัลที่นำโดยเคิร์ก เป็นการทิ้งทวนก่อนที่จะส่งต่อไปยังทีมของกัปตันพิคาร์ด

และมันเป็นการทิ้งทวนที่ผมชอบตั้งแต่นาทีแรกจนถึงนาทีสุดท้ายของหนังเลยทีเดียว

จะให้พูดยังไงดีล่ะ... นี่ไม่ใช่แค่หนังไซไฟ แต่มันเป็น "ระทึกขวัญ-การเมือง" ชัดๆ!!

ผมชอบพล็อตการเมืองในเรื่อง ซึ่งตั้งใจใส่อารมณ์แบบสงครามเย็นเข้าไปด้วย โดยเฉพาะฉากร่วมโต๊ะอาหารระหว่างลูกเรือเอนเตอร์ไพรส์กับคลิงก์ออน นี่เป็นฉากที่ผมชอบมากถึงมากที่สุด

เคิร์กเกลียดคลิงก์ออนเพราะลูกชายตายด้วยมือของชาวคลิงก์ออนใน The Search for Spock เราได้เห็นอารมณ์คุกรุ่นของเคิร์กเกี่ยวกับภารกิจนี้นับตั้งแต่ซีนแรกๆ

เมื่อสป็อกพูดว่าชาวคลิงก์ออนกำลังจะตาย เคิร์กถึงกับตะโกนด้วยอารมณ์ดาร์คสุดๆว่า "ก็ปล่อยให้แม่งตายไปเลย!" แรงว่ะ ผมชอบ!

เพราะซีนที่เคิร์กระเบิดอารมณ์ในตอนต้นนั่นแหละ ถึงได้ทำให้ฉากร่วมโต๊ะกินข้าวมันชวนอึดอัดในหลายๆอย่าง อารมณ์เหมือนจะมีอะไรปะทุขึ้นมาได้ตลอดเวลา เคิร์กต้องข่มความเกลียดของตัวเองเอาไว้ขณะจำใจต้องร่วมทานอาหารกับศัตรู ความไม่ไว้วางใจอาบไปทั่วทั้งโต๊ะอาหาร แล้วไอ้นายทหารของคลิงก์ออนชื่อ "ชาง" ก็กวนโอ๊ยเคิร์กอยู่ตลอดเวลา

คือลองนึกดูสิครับ แค่นั่งกินข้าวด้วยกันมันก็กลายเป็น "ฉากระทึกขวัญ" ได้แล้ว!

แล้วแผนการร้ายของฝ่ายศัตรูก็เริ่มขึ้น ฉากยานของคลิงก์ออนถูกตอร์ปิโดยิงใส่แล้วตามด้วยการสังหารอัครเสนบดีการ์กอนในระยะประชิดตัว ทำให้บรรยากาศตึงเครียดของหนังทะยานสูงขึ้น เพราะตอร์ปิโดสองลูกนั่นมาจากยานเอนเตอร์ไพรส์เอง ทั้งที่เคิร์กไม่ได้สั่งให้ยิง!

แล้วเคิร์กกับแม็คคอยที่ขึ้นยานของคลิงก์ออนไปตรวจดูความเสียหาย ก็ถูกจับกุมขึ้นศาลคลิงก์ออน และหลักฐานก็บ่งชี้ว่าฝ่ายเอนเตอร์ไพรส์เป็นผู้เริ่มจุดชนวนสงคราม!

ฟู่... อารมณ์ตึงเครียดมันขมวดได้อย่างต่อเนื่องจนรู้สึกพึงพอใจ