Bloggang.com : หมาหัวโจก - 12 วัน 12 หนัง Star Trek : Day 2

12 วัน 12 หนัง Star Trek : Day 2 - The Wrath of Khan

นี่คือ "12 วัน 12 หนัง Star Trek" เป็นการเอาหนัง Star Trek กลับมาดูอีกรอบรวดเดียว 12 ภาค (ยกเว้น Insurrection กับ Nemesis ที่นับว่าเป็นการดูครั้งแรก) แล้วอัพบล็อกแบบ "1 วันต่อ 1 ภาค" หลายๆภาค เมื่อเอากลับมาดูอีกรอบ จะรู้สึกยังไงกันนะ?

อนึ่ง#1 ไม่นับ Star Trek Beyond ซึ่งยังอยู่ในโรงภาพยนตร์และมีเขียนเอาไว้แล้ว

อนึ่ง#2 คะแนนที่ให้เป็นแค่ความชอบส่วนตัว หาได้เป็นตัวกำหนดความคลาสสิคหรือความนิยมไม่

Star Trek II:

The Wrath of Khan (1982)

[เรื่องราวเป็นแบบไหน]

ยาน ยูเอสเอส รีลิแอนท์กำลังอยู่ในระหว่างภารกิจสำรวจดาวที่ไร้ชีวิต เพื่อจะเอามาใช้ในการทดลองอุปกรณ์เจเนซิส สุดยอดเทคโนโลยีใหม่ล่าสุด ทว่าระหว่างภารกิจสำรวจนี้เอง กัปตันยานรีลิแอนท์กับเชคอฟ อดีตลูกเรือเอนเตอร์ไพรส์กลับไปพบกลุ่มคนที่นำโดยข่าน นูเนียน สิงห์ ศัตรูร้ายที่เคิร์กเคยอัปเปหิให้มาอยู่ที่ดาวเซติอัลฟ่า V เมื่อ 15 ปีก่อน

ข่านตั้งใจจะล้างแค้นเคิร์ก จึงเริ่มดำเนินแผนการเพื่อจะสู้กับเคิร์กและยานเอนเตอร์ไพรส์อีกครั้ง!

[มันเป็นยังไง]

หลัง The Motion Picture ประสบความล้มเหลวทางด้านคำวิจารณ์และรายได้ไม่เข้าเป้าตามที่สตูดิโอต้องการ บิดาของทีวีซีรีส์ Star Trek อย่างจีน รอดเดนเบอร์รี่จึงต้องถูกบีบให้ออกจากโปรเจคท์หนังภาคต่อของ Star Trek

ฟังดูแย่ใช่ไหม? แต่ผลลัพธ์คือ The Wrath of Khan กลายเป็นหนังที่ดูสนุกขึ้น นักวิจารณ์ออกปากชม และเทรกกี้ทั้งหลายต่างก็ยกให้เป็น "ที่สุดของ Star Trek เวอร์ชั่นภาพยนตร์" มีฉากคลาสสิคที่คนชอบเอามาเล่นกันบ่อยๆ เช่น ฉากที่เคิร์กตะโกนว่า "ข่านนน!!" แถมข่านยังได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในสุดยอดวายร้ายด้วย

[รายได้]

78.9 ล้านเหรียญสหรัฐ

[คะแนนส่วนตัว]

7/10

[ความเห็นของข้าพเจ้า]

ผมชอบ The Wrath of Khan ตั้งแต่การดูครั้งแรก เช่นเดียวกับ The Motion Picture เมื่อเอากลับมาดูอีกรอบก็ยังชอบอยู่ แต่ว่า... เท่าที่ผมจำได้... รู้สึกว่าสมัยก่อนผมจะชอบมันมากกว่านี้นะ ตอนนี้เหมือนความชอบ มันจะลดลงมานิดหน่อย

ส่วนตัวแล้ว สิ่งที่ผมชอบที่สุดในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นตอนที่ได้ดูครั้งแรกหรือในปัจจุบันก็คือ การเชือดเฉือนกันระหว่างเคิร์กกับข่าน

มันเหมือนเป็นเกม "แมวไล่จับหนู" ตลอดทั้งเรื่อง ข่านเป็นวายร้ายที่ฉลาด และบีบให้เคิร์กต้องงัดกลยุทธ์เข้าสู่ตลอดทั้งเรื่อง ส่วนเคิร์กเองก็ไม่ได้ปล่อยให้ข่านเล่นอยู่ฝ่ายเดียว เขาก็โต้กลับไปได้หลายดอกด้วยเช่นกัน กลายเป็นว่าตลอดทั้งเรื่องเป็นการแลกหมัดกันระหว่างตัวละครสองตัวนี้ ผลัดกันรุกผลัดกันรับจนไปถึงตอนจบของเรื่อง

และเบื้องหลังบุคลิกอันทรงพลังของข่านใน The Wrath of Khan นั้น ทางผู้สร้างตั้งใจจะอิงจากกัปตันเอแฮบในวรรณกรรมคลาสสิค Moby Dick กัปตันผู้เคียดแค้นและไล่ล่าวาฬยักษ์จนสุดหล้าฟ้าเขียว แต่ในที่นี้เปลี่ยนจากวาฬเป็นเคิร์กแทน ความจงใจนี้เห็นได้ชัดจากฉากบางฉากที่ข่านพูดคำพูดในวรรณกรรม Moby Dick ออกมา

ส่วนธีมหลักของ The Wrath of Khan ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มันคลาสสิค เป็นการเล่นเกี่ยวกับการให้กำเนิด, ความตาย และความแก่ คือภาคนี้เคิร์กจะรู้สึกว่าตัวเองแก่ตัวลง สายตายาวจนอ่านหนังสือลำบาก แถมยังมีเรื่องของเดวิด มาร์คัส ลูกชายของเคิร์กที่โตเป็นควายแล้ว เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยอีก

แต่ส่วนที่ผมชอบที่สุดเกี่ยวกับเคิร์กก็คือ ประเด็นเรื่อง "การโกงความตาย"

หนังภาคนี้เปิดฉากด้วยการฝึกซ้อมอันโหดหินทมิฬชาติที่เรียกว่า "โคบายาชิมารู" เป็นการจำลองสถานการณ์คับขันสุดโต่งที่กัปตันยานต้องเข้าไปช่วยลูกเรือของยานโคบายาชิมารู มันถูกออกแบบมาให้ "ไม่มีวันชนะ" (no-win scenario) เพื่อจะทดสอบบุคลิกภาพของเจ้าหน้าที่สตาร์ฟรีท

เคิร์กเป็นคนที่เอาชนะการทดสอบโคบายาชิมารูได้ แต่สุดท้ายเคิร์กสารภาพว่า "เขาชนะด้วยการโกง" เพราะไม่เชื่อในเรื่อง "สถานการณ์ที่ไม่มีวันชนะ" เคิร์กชอบเอาชนะ และมักจะโกงความตายอยู่บ่อยครั้ง

แต่ข่านได้บีบให้เคิร์กต้องเผชิญหน้ากับ "ความตาย" จากการสูญเสียคนสำคัญไป และฉากนั้นก็ถือเป็นฉากคลาสสิคระดับตำนาน (ก่อนจะถูกเอามาใช้อีกครั้งในภาค Into Darkness ปี 2013)

อย่างไรก็ตาม เคิร์กไม่ได้เป็นประจักษ์พยานในเรื่องความตายอย่างเดียว แต่ยังรวมถึง "การให้กำเนิด" ผ่านโครงการเจเนซิส ซึ่งเป็นโครงการที่จะมอบชีวิตแก่ดาวที่รกร้างและไม่อาจมีชีวิตดำรงอยู่ได้ด้วย (อิงจากคัมภีร์ไบเบิลในบทเจเนซิส "พระเจ้าให้กำเนิดโลกหกวัน แต่พวกเราให้กำเนิดโลกในหกนาที" หมอแม็คคอยถึงขนาดพูดแบบนี้เลยทีเดียว)

เหตุการณ์พวกนี้ทำให้เคิร์กได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ตอนแรกเคิร์กรู้สึกว่าตัวเองแก่หงอม แต่สองประเด็นนี้ได้ทำให้เขาถึงกับออกปากในตอนท้ายว่า "รู้สึกหนุ่มขึ้น" เลยทีเดียว

ผมจะพูดเอาใจแฟนหนัง แฟน Star Trek ทั้งหลายก็ได้ว่า "เรื่องนี้คือที่สุดของที่สุด" แต่... ผมขอซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวเองดีกว่า

The Wrath of Khan เป็นหนังที่ดีจริงๆ มันมีพล็อตที่ลงตัว มีบทดี ตัวละครดี การกำกับดี มีธีมที่แข็งแรง มีฉากคลาสสิคอยู่หลายฉาก (เคิร์ก: "ข่านนนนนน!!') มีการต่อสู้ที่ใช้การชิงไหวชิบพริบกัน และมีตัวร้ายที่ทรงพลัง