|
|
|
เล่มแรก...เล่มโปรด...เล่มรัก
คิดไปคิดมาอยู่หลายตลบเหลือเกินว่าหนังสือเล่มโปรดนี่ควรจะเป็นประเภทไหนหนอ นิยาย การ์ตูน หนังสือให้ความรู้ หรือว่าตำราทางวิชาการดี
แล้วจะตัดสินความเป็นเล่มโปรดจากอะไร การอ่านบ่อย ความชอบส่วนตัว ชาวบ้านว่าดี หรือว่า
เอาวะ หลับตาจิ้มจากกองหนังสือรอบๆตัวนี่ล่ะ
หลังจากนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่นานหลายวัน กวาดตามองไปทั่วชั้นหนังสือขนาดมหึมา ที่มีหนังสือแน่นเอี้ยด เกือบจะล้มลงมาทับเจ้าของห้องดับอนาถ ก็รู้สึกว่าตัวเองจะได้หนังสือเล่มโปรดมาเจิมเป็นเล่มแรกของบล็อกนี้แล้ว
หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่นิยายเล่มแรกที่ซื้อ แต่เป็นนิยายที่บอบช้ำมากที่สุด เนื่องจากปาล์มอ่านหลายรอบไม่พอ ยังไปบังคับแกมขู่เข็ญให้ชาวบ้านชาวช่องช่วยกันอ่านจนยับเยิน
ทายสิว่าเรื่องอะไร
ฮั่นแน่
แอบเห็นหลายคนอมยิ้ม
ไม่ใช่ธิดาแห่งเอมุนหรอกน่า
เพราะมันยังไม่ได้พิมพ์ อิ อิ ^^
เอาไว้ถ้าพิมพ์เมื่อไหร่ จะเอามาช่วยยัดเยียดให้อ่านกันจนไม่หวาดไม่ไหวเลยเชียว
แต่นแต้น
นิยายเรื่องนี้ก็คือ
ดั่งดวงหฤทัย ของคุณลักษณาวดีค่า
คาดว่าน่าจะเป็นหนึ่งในเล่มโปรดของใครหลายต่อหลายคนเช่นกัน ใช่ม้า
ถามว่าทำไมถึงชอบน่ะหรือคะ
อืมมม
ตอบยากแฮะ แต่พอมาคิดใคร่ครวญอย่างละเอียด คำตอบมันก็ผุดขึ้นมาหลายข้อเชียวล่ะ ประมวลออกมาได้คร่าวๆ 4 ข้อดังนี้
ข้อแรกก็คือ พระเอกหล่อ ยืนยันอย่างหนักแน่นมากๆ เจ้าหลวงรังสิมันตรัตน์แห่งกาสิกหล่อค่ะ ขอยืนยันประโยคเดิมซ้ำสักสองหน คนอะไร๊ทั้งหล่อ ทั้งน่ารัก ทั้งปากร้ายแต่ใจดี แถมยังร้องเพลงเพราะ เล่นเปียโนเก่งอีก แน่ะ
ถ้าจำคุณสมบัติข้อนี้ไม่ได้ กลับไปอ่านเล่มหนึ่งใหม่เถิดเจ้าค่ะ
ข้อสองนางเอกสวยจับจิต งามจับใจ อะไรมันจะเฟอร์เฟคขนาดนั้นเจ้าประคุณเอ๋ย เจ้าฟ้าหญิงทรรศิกากัญญาวดี แห่งพันธุรัตน์ นามที่แปลว่าผู้ไข ไขกุญแจหัวใจของเจ้าหลวงแห่งกาสิกและทุกคนที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จนหมดสิ้น
ข้อสาม ความรักหวานบาดใจระหว่างตัวเอกทั้งสอง ที่ไม่มีตัวมาร นางอิจฉามาทำให้รสหวานเจือด้วยรสเปรี้ยวที่น่ารังเกียจ ปาล์มว่าจุดนี้เป็นจุดเด่นของนิยายเรื่องนี้เลยนะคะ เวลาอ่านโดยไม่มีตัวอิจฉามาสร้างความระคายเคืองใจ มันทำให้เราอ่านแบบค่อยๆลิ้มรสความสุขทีละน้อย ทีละน้อย อย่างละเมียดละไม ไม่ต้องมาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันแช่งชักตัวอิจฉาให้เสียอารมณ์
และข้อสุดท้าย บทร้อยกรองอันไพเราะที่คุณลักษณาวดี สรรหาคำที่ทั้งให้ความรู้สึกและสัมผัสที่ตรงกับใจผู้อ่านอย่างล้นเหลือ
คุณยังจำบทเพลงแห่งกาสิกบทนี้ได้ไหมเอ่ย
เธอมิใช่สายน้ำ
แต่เธอเย็นฉ่ำชื่นหวาน
เธอมิใช่ลำธาร
แต่เธอไหลผ่านเนื้อหัวใจ
ความรักเสลาสลักสวยใส
งามใดเล่างามใด
เงียบได้งดงามความรัก
จรดลึกในความทรงจำ
ลึกล้ำย้ำรอยสลัก
นิรันดรนั้นนานนัก
แต่รักนี้
นานกว่านั้น
ค่ะนิรันดรนั้นนานนัก แค่รักสำหรับนิยายเรื่องนี้นานกว่านั้น
สำหรับนิยายที่เป็นที่รักยิ่งดั่งดวงหฤทัย
ทรรศิกาและรังสิมันต์
ดั่งดวงหฤทัย
| Create Date : 19 พฤษภาคม 2548 | | |
| Last Update : 19 พฤษภาคม 2548 15:25:54 น. |
| Counter : 445 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
|
|
ส่งข้อความถึงปาล์ม
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
