พอดีได้อ่านรีวิวหนังเรื่อง The Scarlet Letter ของคุณแมกเวยxx
ก็เลยคิดถึงหนังสือ "คนรักของคนรัก"
(หนังสือเล่มนี้ออกขายมาหลายปีแล้วนะคะ)
เขียนโดยคุณนันทขว้างค่ะ
นันทขว้าง สิรสุนทร เป็นนักวิจารณ์หนังคนหนึ่ง
หนังสือของเขา ถ้าเราเห็นเมื่อไหร่ต้องหยิบซื้อเมื่อนั้น
แต่การวิจารณ์หนัง (แบบที่บ้านเราเรียก) ของเขาจะไม่ค่อยเหมือนกับคนอื่นๆ เท่าไหร่
แต่การไม่เหมือนนี่หละ เป็นการไม่เหมือนที่ทำให้เราชอบเขา
(แม้หนังบางเรื่อง เราดูแล้วจะมีความเห็นแย้งกับคำวิจารณ์ของเขา
แต่เราก็ยังชอบที่จะอ่านความเห็นที่ต่างไปของเขาอยู่ดีแหละค่ะ)
นอกจากนันทขว้างแล้ว มีนักวิจารณ์หนังหลายคนที่น่าติดตามงานวิจารณ์
แต่จะเป็นในลักษณะคนละสไตล์กันค่ะ
บางคนเน้นการตีสัญญะในหนัง
บางคนเน้นเรื่องการวิเคราะห์กลวิธีของหนัง
แต่นันทขว้าง จะเขียนถึงมุมมองบางอย่างจากหนัง
วิธี "อ่าน" หนังของเขาไม่ค่อยเหมือนใคร
(ซึ่งทำให้เพื่อนเราบางคนไม่ชอบเขาน่ะนะ)
อ่านงานของนันทขว้างแล้ว คุณจะรู้สึกเหมือนได้ละเลียดอาหารบางอย่าง
ที่ต้องใช้ลิ้นแบบละเอียดในการสัมผัสค่ะ
ไม่ใช่กินอาหารแบบเผ็ดจี๊ดจ๊าดเหมือนกินส้มตำ
ไม่ใช่กินแล้วได้สารอาหารครบถ้วนเหมือนกินอาหารเพื่อสุขภาพ
แต่ได้ความรื่นรมย์ของรสชาติ
อ่านงานวิจารณ์ของนันทขว้างแล้วเหมือนการได้อ่านบทกวีในสวนที่ร่มรื่นและมีลมพัดเย็นสบายค่ะ
แล้วนันทขว้างเป็นคนที่ "เปรียบเปรย" ได้ดี
จากนี้ไปเป็นตัวอย่างของการเปรียบเปรยและสไตล์การเขียนของเขานะคะ
"ถ้าการนอกใจหมายถึงลมที่พัดแรง
เท่าๆ กับที่การมีชู้หมายถึงฝนตกหนัก
ผมว่าเมื่อเมฆตั้งเค้า และใครมองเห็นฟ้าครึ้มมาแต่ไกล
เราทุกคนสามารถเลือก "การอยู่ในบ้าน" ได้ทั้งนั้น"
"เพราะความรักในอีกแง่หนึ่งก็คือธรรมชาติด้านอ่อนแอและมืดลึกที่สุดของมนุษย์...
ปัญหาจึงอยู่ที่ว่า
ในยามอ่อนแอถึงที่สุด
คนเราอาจทำลายตนเองหรือทำร้ายคนอื่นได้อย่างสาหัสที่สุดในนามของความรักนี่เอง"
"ทว่าสิ่งหนึ่งที่ความรักในหนังบอกกับเราก็คือ
เมื่อพบรักแท้แล้ว เราต้องไปให้สุดทาง
สู้จนหมดแรง
และ 'ยืนเคียงกัน' ในทุกเรื่อง
.....
พ้นจากเรื่องเหล่านี้
คุณก็คงมีอีกหลายเรื่องที่ไม่เคยคิดจะทำและทน
แต่ความรักทำให้เรายอม...แม้ในเรื่องยาก"
"ผมเคยคิดเล่นๆ ว่า
ความรักที่จริงแท้นั้นเหมือนเทพยดาที่ดูแลป่า
มีหน้าที่ในการทำให้พืชพันธุ์ต่างๆสมบูรณ์และเติบโต
และการนอกใจนั้นเหมือนการลักลอบตัดไม้
ที่ในที่สุดก็จะนำไปสู่หายนะของชีวิตคู่"
"ความรักก็ต้องเป็นแบบนั้น
ถ้าความรักรู้ทันชีวิตไปหมดก็ไม่สนุก
ความจริงวิ่งไล่ทันประสบการณ์ทุกครั้งจะตื่นเต้นกับอะไรได้..."
นี่คือส่วนหนึ่งเท่านั้นค่ะ
(จริงๆ มีอีก ๕-๖ คำพูด ที่เราชอบในหนังสือเล่มนี้)
คือเวลาได้อ่านหนังสือของนันทขว้าง
จะรู้สึกว่าเวลารอบๆ ตัวมันไหลไปช้าๆ น่ะค่ะ
(อาจคล้ายๆ การดูหนังเรื่อง "เฉิ่ม" แต่เรายังไม่เคยดูอะนะคะ)
ทำให้เวลาที่เราเหนื่อยและอยากพัก
จึงเลือกที่จะหยิบหนังสือเขามาอ่าน
แม้การพักนั้น จะทำให้เสียน้ำตาในบางครั้ง
(เป็นคนอ่านหรือดูหนังที่เกี่ยวกับการนอกใจแล้วแพ้ทางค่ะ
ร้องไห้ทุกรอบ)
แต่ก็เป็นการพักที่ไม่ค่อยได้จากหนังสือเล่มอื่นๆ น่ะค่ะ
สำหรับท่านใดที่ต้องการซื้อหา
คิดว่าน่าจะหายากแล้วล่ะนะคะ
(เพราะพิมพ์ตั้งแต่มีนาคม ๒๕๔๗)
แต่อาจจะมีในร้านหนังสือนายอินทร์
เพราะเป็นของสนพ.สุดสัปดาห์ค่ะ
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
สุขสันต์วันอาทิตย์นะคะ