• 40 สัปดาห์แห่งการรอคอยอันยาวนาน
• ท่องเที่ยวต่างแดน
• ท่องเที่ยวไทย

weeks 7 ความกลัวเริ่มมาเยือน (7 มีนาคม- 13 มีนาคม 2553) สัปดาห์ที่ 7 ความกลัวเริ่มมาเยือน (7 มีนาคม- 13 มีนาคม 2553) หลังจากที่เราได้รู้แน่นอนแล้วว่า คุณแม่ตั้งครรภ์แล้ว เราก็คอยระวังไม่ให้เกิด อันตรายใดๆทั้งแม่และลูก โดยดูแลรักษาตัวเองอย่างดีที่สุดทั้งการกิน การเดิน แต่ก็ยังไม่วายที่คุณแม่เกิดท้องเสียขี้นมาทำให้ถ่าย แทบจะวันละหลายหน รวมกับที่แพ้ท้องทั้งวิงเวียน ผะอืดผะอม อยากอาเจียร อาการแพ้ท้องมีมากขึ้นในสัปดาห์นี้ โดยรวมอาการแพ้มากขึ้น อันที่จริงเราเอง ก็มีความกังวลลึกๆว่าท้องนี้จะปกติไหมเพราะคราวที่แล้วแท้งไป เลยเกิดความกลัวมากว่าจะแท้งอีกไหม แต่เราก็ยังคงอธิษฐานขอให้พระเจ้าเมตตาดูแลรักษาลูกและให้คลอดออกมาเป็นลูกที่น่ารักและรักพระเจ้า เพราะพ่อตั้งใจให้ลูกถวายตัวรับใช้พระเจ้า ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่งซึ่งคุณแม่ก็เห็นด้วยและบอกว่าจะถวายบุตรหัวปี ให้รับใช้พระเจ้า ปลายสัปดาห์นี้เราตกลงว่าจะไปหาหมอเพื่อตรวจอัลตราซาวน์ดูว่าลูกสมบูรณ์ดีหรือไม่ เพราะถ้าเป็นปกติ สัปดาห์นี้ หัวใจลูกจะเต้นแล้วและน่าจะมีขนาดประมาณเท่าเมล็ดของส้ม ในที่สุด วันที่ 13 มีนาคม เราไปหาหมอที่โรงพยาบาลพระราม9 พบหมอกีรนุช ทำการอัลตราซาวน์ ทางหน้าท้อง(เพราะคุณหมอเข้าใจผิดว่า Follow up) เราได้เห็นหัวใจลูกเต้นเป็นครั้งแรก แต่มีขนาดเล็กมาก กระพริบเป็นจังหวะเล็กๆ ถี่ๆตลอดเวลา เห็นถุงไข่แดงของลูกด้วย คุณหมอบอกว่า ขนาดของลูกยาวประมาณ 7 มม. ถือว่าอยู่ในเกณท์ปกติ และตำแหน่งถุงน้ำคร่ำ อยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง พ่อและแม่ขอบคุณพระเจ้าที่ดูแลลูกให้เป็นปกติสมบูรณ์ทุกประการ   Create Date : 06 มิถุนายน 2553     Last Update : 15 มิถุนายน 2553 21:14:44 น. Counter : 520 Pageviews.   0 comment Share Tweet

weeks 6 ขอบคุณพระเจ้า (28 กุมภาพันธ์- 6 มีนาคม 2553) สัปดาห์ที่ 6 ขอบคุณพระเจ้า (28 กุมภาพันธ์- 6 มีนาคม 2553) 28 กุมภาพันธ์ 53 เป็นวันที่ เราเดินทางกลับมาจาก ปากช่องระหว่างทางเราคุยกันว่าวันนี้แหละ ที่เราจะตรวจผลด้วยที่ตรวจปัสสาวะ เพื่อที่จะได้รู้ว่าพระเจ้าจะประทานลูกมาให้เราหรือไม่ และบ่ายวันนั้นเองพ่อรับหน้าที่ตรวจผล โดยที่คุณแม่ไม่ยอมดูผลเพราะกลัว แต่ในที่สุดหลังจจากตรวจผล สองขีดที่บ่งบอกว่าลูกอยู่ในท้องคุณแม่แล้ว เป็นเวลา 5 สัปดาห์แล้ว (นับจากวันแรกของ ปจด. ครั้งสุดท้าย) ขอบคุณพระเจ้าที่ทรงเมตตาประทานลูกให้กับเราในเวลาที่เหมาะสม และพร้อมๆกันกับเพื่อนที่โบส์ถจะได้รับใช้ร่วมกัน เช้าวันที่ 1มีนาคม 53 เราตรวจผลกันอีกทีหนึ่งเพื่อความแน่ใจ ก็ผลออกมาเหมือนเดิมคือตั้งครรภ์แน่นอน เราวางแผนกันไว้ว่าประมาณวันที่ 20 มีนาคม เราจะไปฝากครรภ์ (ตอนครบ 8 สัปดาห์) หลังจากที่รู้ว่าตั้งครรภ์แน่นอน คุณแม่ก็เริ่มแสดงอาการแพ้ท้องทันที คือมีอาการวิงเวียน อยากอาเจียรในตอนเช้าบ้าง ตอนเย็นก็เหนื่อง่าย เจ็บท้องเล็กน้อย และลุกขึ้นมาฉี่ในตอนดึกๆ วันอังคารที่ 2 มีนาคม พ่อต้องไปรับยากับหมอจีนเพื่อให้คุณแม่กินเพื่อบำรุงครรภ์ต่อไปอีกซักเดือนหนึ่งก่อนเป็นยาน้ำและยาเม็ด ซึ่งเหม็นมาก ครบสัปดาห์ที่ 6 แล้วป่านนี้ลูกกำลังพัฒนาตัวเองโดยมีการแบ่งเซลและเริ่มมีส่วนกระโหลกแล้ว แต่ตัวคงเล็กมากไม่น่าจะเกิน 5 มม. หวังว่าลูกคงแข็งแรงและเติบโตต่อไปจนเราได้เห็นหน้ากัน ในอนาคต   Create Date : 06 มิถุนายน 2553     Last Update : 15 มิถุนายน 2553 21:15:04 น. Counter : 432 Pageviews.   0 comment Share Tweet

weeks 5 เครียด...ลุ้น..อธิษฐานอย่างหนัก (21 กุมภาพันธ์-27 กุมภาพันธ์2553) สัปดาห์ที่ 5 เครียด...ลุ้น..อธิษฐานอย่างหนัก (21 กุมภาพันธ์-27 กุมภาพันธ์2553) สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่ รอคอยวันที่จะตรวจผลแล้ว กลางสัปดาห์มีเหตุให้เครียดพอควรเลยหละ มีเพื่อนโทรมาบอกว่าตอนนี้แฟนท้องแล้ว รวมทั้งแฟนของเพื่อนอีกคนก็ท้องด้วย อันที่จริงก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีนะเพราะการรอคอยของเขาก็มีคำตอบจากพระเจ้าแล้ว แต่ครอบครัวเรายังไม่ได้รับคำตอบเลย ซึ่งถ้าของเราไม่ได้คำตอบ เราคงเสียใจมาก พ่อยังคงเก็บเรื่องข่าวดีของเพื่อนเอาไว้ก่อน ในใจก็อธิษฐานขอพระเจ้าให้ส่งลูกมาในคราวนี้เลย วันเสาร์ที่ 27 กุมภาพันธ์ เราทั้งคู่มีกำหนดการเดินทางไปสวนเมืองพร ที่ปากช่อง พ่อและแม่เองก็รอคอยด้วยความหวังว่าลูกจะมา เพราะปจด.ของคุณแม่ยังไม่มาเลย แต่บางครั้งก็กลัวว่าจะมาเลท แต่ก็หวังว่าลูกจะมาในคราวนี้เพราะรู้สึกว่า พระเจ้าน่าจะตอบคำอธิษฐานเราแล้ว เพราะร่างกายของคุณแม่เริ่มมีอาการบ่งบอกบางอย่างว่าตั้งครรภ์ เช่นตัวร้อนมาก หิวบ่อย หน้าอกขยาย เป็นต้น ระหว่างที่อยู่ที่ปากช่องเราก็ดูแลตัวเองเหมือนว่าท้องแล้ว คุณแม่ไม่ว่ายน้ำ กินอาหารดีๆ นอนหลับมากๆ และที่สำคัญก็คือ อดอาหารอธิษฐานอย่างหนัก   Create Date : 06 มิถุนายน 2553     Last Update : 15 มิถุนายน 2553 21:16:16 น. Counter : 414 Pageviews.   0 comment Share Tweet

weeks 4 เริ่มมีความหวังและอธิษฐาน (14 กุมภาพันธ์-20 กุมภาพันธ์2553) สัปดาห์ที่ 4 เริ่มมีความหวังและอธิษฐาน (14 กุมภาพันธ์-20 กุมภาพันธ์2553) ในสัปดาห์นี้ใกล้ครบกำหนดที่จะต้องหยุดการกินยาแล้วโดย หมอกำหนดให้หยุดยาในวันที่18 กุมภาพันธ์ เพื่อรอเวลาดูว่าจะมีประจำเดือนมาอีกหรือไม่ เพราะถ้ามาน่าจะมาในช่วงสัปดาห์นี้นั่นเอง จนถึงปลายสัปดาห์นี้ ประจำเดือนก็ยังไม่มา พ่อและแม่เริ่มมีความหวัง สิ่งที่พ่อทำในช่วงสัปดาห์นี้คือเริ่มเข้าสู่ 40 วันแห่งการอธิษฐาน ในวันที่ 15 กุมภาพันธ์ เพื่ออดอาหารบางมื้อ และอธิษฐานเผื่อเรื่องต่างๆและสิ่งที่จะขาดไม่ได้ก็คือการอฐิษฐานขอให้พระเจ้าประทานลูกให้กับเรานั่นเอง ในช่วงสัปดาห์นี้ลูกกำลังฝังตัวอยู่ในโพรงมดลูกของและเป็นช่วงการแบ่งเซลต่อในถุงน้ำคร่ำซึ่งคุณแม่สร้างขึ้นมา และในช่วงนี้การเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของคุณแม่คือเริ่มสร้างฮอร์โมน HCG เพื่อมาเลี้ยงดูลูก เพราะในช่วงนี้ลูกยังไม่สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้   Create Date : 27 พฤษภาคม 2553     Last Update : 15 มิถุนายน 2553 21:16:41 น. Counter : 378 Pageviews.   1 comment Share Tweet

weeks 3 ไปสู่ที่พักพิงใหม่ (7 กุมภาพันธ์-13 กุมภาพันธ์2553) สัปดาห์ที่ 3 ไปสู่ที่พักพิงใหม่ (7 กุมภาพันธ์-13 กุมภาพันธ์2553) หลังจากที่การผสมกันระหว่างไข่และอสุจิเกิดขึ้นแล้วที่รังไข่ การเดินทางของลูกเริ่มขึ้นด้วยการ ไปตามท่อนำไข่เพื่อให้ตัวอ่อนที่ผสมกันแล้วไปฝังตัวที่โพรงมดลูกของคุณแม่ ซึ่งระหว่างการเดินทาง เซลส์ก็มีการขยายไปเรื่อยๆ จาก 2 4 6...8 ไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็มาฝังตัวที่โพรงมดลูกแล้ว เพื่อให้แม่สร้างถุงน้ำคร่ำ มาปกป้องลูก พร้อมไข่แดงเพื่อเป็นอาหารของลูกในช่วงแรกๆ พ่อและแม่อธิษฐานเสมอให้ลูกได้มาเกิดเป็นลูกพ่อและแม่ในเร็ววันนี้ และยังคงเชื่อเสมอว่าพระเจ้าจะยังคงมีพระพรให้เราในเร็ววันนี้   Create Date : 27 พฤษภาคม 2553     Last Update : 15 มิถุนายน 2553 21:17:02 น. Counter : 387 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com