|
|
Game, set and catch: Rafael Nadal goes fishing
จาก dailymail.co.uk เขียนโดย SIMON KINNERSLEY
Last updated at 17:44pm on 2nd June 2007
อ่านต้นฉบับ คลิ๊กที่นี่)
Game, set and catch: Rafael Nadal goes fishing
His intense and flamboyant tennis has brought him trophies and riches.
But away from the frenzy of centre court, world No2 Rafa Nadal has no time for Monte Carlo glitz and girls - he's a little deeper than that
Rafael Nadal, or Rafa, as everyone in the tennis world calls him, is emotionally spent.
He might be freshly showered, his sweat-stained bandana in the laundry basket, but as he slumps in his chair its clear that the pain of his defeat in the Hamburg final an hour earlier will take longer to wash away.
Nadal likes to relax from gruelling regime of the tennis court, by going fishing with his father
This wasnt just any defeat. It was the end of Rafas record-breaking two-year, 81-match winning streak on clay; the end, too, of his stranglehold on arch-rival Roger Federer on that surface.
The Spanish world No 2 knows he has given the No 1 a chance to breathe. It may prove a pivotal moment in their fascinating battle for supremacy.
At the after-match press conference, Nadal has shown all the bravura and chutzpah of the fist-pumping, sweat-dripping, heart-stopping on-court persona the fans so adore.
Hes been generous about his streak ending at the hands of the greatest player in the world, joked with reporters and smiled at everyone, saying that it has been good preparation for what lies ahead.
Back at the hotel, its a rather different story.
His losing-finalist trophy is stuffed casually in his kit bag as he walks through to the deserted cafeteria.
His laces drag along the ground wearily. For a man known for his bulging biceps, he seems momentarily swamped by his T-shirt and cargo shorts.
"You must be a little disappointed that the streak is over," I say lightly.
"Am I crying?" he replies grimly. "I get over these things quickly.
"When you walk out on to the tennis court, one of you is going to win and the other is going to lose. Thats how it is.
"You cannot win every match."
He looks across the table, emphasising that there are no tears running down his cheeks.
Its the end of a six-week road trip during which he has won four tournaments, rewritten the record books with that winning streak and brought his winnings to around £1 million in the past year and at least £15 million in total.
But while his diary tells him that ahead lie The Artois Championships (opening June 11) at the Queens Club, west London, where he will be the star attraction, followed by the short hop over to Wimbledon, just for now tennis is not dominating his thoughts.
In the morning, hell catch a flight home to Majorca, dump his bags, drive to Porto Cristo and jump aboard his fathers boat.
"I am going fishing," he says, stirring from his torpor, a smile spreading across his face.
He pauses, relishing the idea, then continues: "I love fishing for three reasons: the calm and tranquillity, the beauty of the sea and, of course, the satisfaction of catching your dinner."
For an impossibly rich young man, celebrating his 21st birthday today (June 3), the trip will be a simple affair.
No floating gin palace for him; his fathers eight-metre boat has seen better days, his rod and tackle are bottom of the range from a local shop, and the remainder of his kit is borrowed from his companions, a couple of his fathers friends.
"My own friends are all at work or studying," he observes rather sadly.
Catching fish is really of secondary importance.
"I can forget about everything. No one can call me, because I keep my mobile switched off, so I can relax and not think about tennis.
"Sometimes we talk and sometimes we just sit in silence, waiting for a bite." He is lost for a few moments. He is in the boat, he can feel the warm offshore breeze on his skin
Then he jolts back to the present and the weariness returns.
Later, I join him to watch Real Madrid playing on TV.
Discussion ranges widely, about the merits of David Beckham ("a great passer of the ball"), Ruud van Nistelrooy ("I cannot understand how Manchester United let him go") and so on.
When Real take the lead, Rafa goes mental he is out of his chair, hands aloft, dancing around, cheering, his broad grin flashing.
Not even when he beat Federer in the final of the French Open last year did he look so thrilled.
In essence, there are two Rafas. One is the ruthless, relentless competitor, who will slug and grunt it out for hours on end while playing to the gallery with his exuberant, extrovert style.
Then theres the home-loving boy, the unpretentious, unobtrusive, ordinary guy next-door.
"The only thing that has changed is that I am more famous.
"Everything else is the same," he says.
"I still live at home with my parents and sister in Manacor.
"I have the same bedroom. My mother still chastises me if my room is untidy, my sister still teases me.
"When I go out in the evening, it is with the same friends, who I have known since we met at school aged four.
"We dont talk about tennis. They have their work, I have mine.
"What I do is just my job. The people in the village are the same.
"I have lived there all my life why should they treat me any differently?"
Nadal shows few signs of material success. His mobile phone is just a standard type without a camera.
His rubber-strapped watch is similarly basic, while his clothes could be from a sale rack. He drives a modest Kia at home.
"I won a Mercedes in Stuttgart but I leave it in the garage. I prefer a simple car," he says.
Apart from a PlayStation bought to while away hours in his hotel room and a few free clothes donated by the Hugo Boss store in Palma (which is not even one of his sponsors), he has no flashy toys or trimmings.
Yet, he insists, he wants for nothing.
"Shopping doesnt interest me. Even if I had the time, which I dont, I wouldnt bother.
"I have everything what more could I want? As for buying my own home, why would I?
"Im only in Majorca two months of the year. The rest of the time I am travelling.
"Besides, why would I want to come home to an empty house? Im far happier being with my family."
Buying a place will come later, of course.
"You have to remember, I am just a boy."
One thing he is sure about: he will not be joining the throng of sporting tax exiles in Monte Carlo.
"What other people do is up to them but I would never move somewhere I didnt want to live, just to save money.
"There is only one place in the world I want to be and that is in my village.
"It is my home; it is where I want to grow old. Its so peaceful and calm, so laid-back. People just quietly go about their lives. Nothing changes there."
Its no surprise to discover that neither the women players on the circuit nor the alluringly dressed girls who penetrate the security of the players lounge are of any interest to Rafa.
He has a girlfriend, Francesca Perello, back home.
"She is taking a degree at the university in Palma, in business and administration.
"She is busy with her own life," he explains.
"Her studies are far more important than watching me play."
His relatives, too, mostly prefer to keep a low profile back in the village.
Yet Nadals tennis career is very much a family affair.
It was his uncle Toni who encouraged him to take up the sport and still coaches him today (he could have chosen to follow the footsteps of another uncle, Miguel, a football international who played in three World Cups).
His father, Sebastian, takes care of finances. "I have no idea how much I have," Rafa says casually.
"I dont play for money. If I was not good enough to be a professional, then I would join a club and pay to play."
According to current world No 3 Andy Roddick, seeing Rafa across the net is one of the most daunting sights in sport.
"Just look at him," says Roddick.
"My family are Wisconsin farmers, so were not small, but hes a beast with those muscles. When you hear him grunting, it feels like youre playing a wild bull."
Thats the Rafa the fans know and love: passionate, intense.
But after the final shot is played, therell be a sign on his door: Gone fishing. The Artois Championships run from June 1117 and will be shown live on BBC 2
| Create Date : 03 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 8 มิถุนายน 2550 8:26:34 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 391 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: aomzon (aomzon  ) วันที่: 1 ตุลาคม 2554 เวลา:9:06:21 น. |
|
|
|
| โดย: dannyloa วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:11:14:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ชอบเล่นเทนนิส ชอบดูเทนนิส แต่เล่นไม่เก่ง วิจารณ์ก็ไม่เก่งค่ะ ตอนนี้ชอบดูราฟาลงแข่ง สนุกดี ... ดีใจที่มีคนสนใจเข้ามาอ่าน และขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำ แวะมาบ่อยๆนะคะ :)
หลังไมค์หาแป๋วแหววคลิ๊กโทรศัพท์ข้างบน
หรือ e-mail มาที่
paawwaaw@gmail.com
Romeo&Juliet
ฉันและเธอ
ที่จริงเรารักกัน
แม้ว่าใจเราต่างรู้ดี
ว่าความจริงนั้น
ไม่ได้เป็นอย่างฝัน
--------------
ฟังเพลง .. คลิ๊กที่นี่
| |
|
ภาพข้างล่าง
คุณ naya ใจดีทำให้แป๋วแหววค่ะ :)
แป๋วแหววคุยเรื่อยเปื่อย
- อาทิตย์ : ว่าจะเริ่มนอนตอน 4 ทุ่มตั้งกะวันนี้ แต่มีเรื่องตื่นเต้นทำให้นอนไม่หลับค่ะ ... ขอเล่าท้าวความไปยังวันที่แป๋วแหววร่วมเดินขบวนต่อต้านการใช้ความรุนแรงจากจุฬาฯไปยังพารากอน วันนั้นมีคนยื่นป้ายมาให้ชู ข้อความอ่านได้ว่า "สมชาย ไอ้ฆาตกร" แป๋วแหววดูแล้วก็รู้สึกฝ่อ แหม่ มือใหม่ค่ะมือใหม่ แถมสมชายใหนก็ไม่รู้ไม่ได้ระบุนามสกุลให้ชัดเจน ... พอขบวนเริ่มเดินไปถึงมาบุญครอง ใกล้จะถึงสะพานลอยที่มีนักข่าวมาทำข่าวบนนั้นเต็มไปหมด มีคนตะโกนเตือนแป๋วแหววว่า "ชูสูงๆสิคะ ชู ชู๊" แป๋วแหววก็ชูป้ายขึ้นตามสั่ง สักพัก มันเมื่อยอ่ะคะ เขินด้วย เอามือลงได้ซักพัก ก็มีสาวท่านนึงมาขอป้ายไปชูเอง ประมาณว่ายัยคนนี้ทำเสียของ ฮือฮือ แรงกันจังเรย ... กลับมาถึงเรื่องคืนนี้ ยัยมาช่าแมวคู่บุญที่แป๋วแหววป้อนนมมาตั้งกะเป็นแมวทารก เกิดเฮี๊ยนอะไรไม่รู้ ไปเล่นจับจิ้งจกมาได้ ตัวหายไปไหนหาไม่เจอ แต่หางน่ะกระดุ๊กๆอยู่ในปากมาช่า แป๋วแหววตกใจวิ่งไล่ให้คายออกมา มาช่าคายออกมาเป็นหางดิ้นกระแด่วๆอยู่กับพื้น ตอนแรกสติแตกยืนตกใจทำอะไรไม่ถูก พอได้สติก็เอากล่องมาครอบไว้ แมวที่เหลือจะได้ไม่มายุ่ง เดี๋ยวรอให้หางหมดแรงก่อนค่อยเอาทิชชู่จับไปโยนใส่ถังขยะ ... เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้มาช่าโดนประณามจากทั้งน้องสาวและแม่ โดยเฉพาะแม่พูดซ้ำๆอยู่นั่นแล้วว่า "มาช่า ไอ้ฆาตกรๆๆ" ฮือฮือ กรรมที่แม่มัน(แป๋วแหวว)ทำไว้ตกมาถึงแมวในสังกัดได้รวดเร็วนัก ... เมื่อคืนนี้แป๋วแหววกะแม่นั่งดูเทนนิสด้วยกันค่ะ แม่เชียร์ซีมองด้วยเหตุผลว่า "มันขาวสะอาดดี"
- เสาร์ : ฟังคุณสมชายบอกเหตุผลที่จะไม่ออกไม่ยุบสภา แล้วรู้สึกขำมาก แต่ตอนนั้นคิดว่าเราคิดไปเองคนเดียว ที่ไหนได้ เปิดอ่านการ์ตูนของคุณชัย ราชวัตร ว๊าย ใจตรงกัน แป๋วแหววหัวเราะอยู่คนเดียว ... ซักพัก ไม่อยากเชื่อ แม่หยิบหนังสือพิมพ์มาเปิดอ่าน แม่หัวเราะเหมือนกันเรื่องเดียวกันเลยค่ะ นี่แสดงว่าคิดตรงกันหลายคน ... คลิ๊กที่นี่
- ศุกร์ : นักเรียนเอาของขวัญวันเกิดมาให้ค่ะ ที่ทำแป๋วแหววยิ้มไม่หุบคือชิ้นที่นักเรียนปั้น เคลือบและเผาเอง น่ารักมากๆ ... วันนี้ขณะนั่งรถผ่านอนุเสาวรีย์รัชการที่ 5 เห็นพันธมิตรกำลังแจกซีดี ก็เลยเปิดกระจกขอได้มา 2 ชุด ... ได้มาแล้วก็ไม่กล้าเปิดดู แหม่ ก็มันมีแต่ภาพคนเจ็บคนตายน่ะนะ ... จะว่าไปวันเกิดเหตุแป๋วแหววได้ดูเยอะกว่าคนอื่นนา เพราะดันเจ็บหลังอยู่บ้านทั้งวัน ทีวีไทยเจ๋งมาก ฉายกันสดๆในเหตุการณ์ตลอดทั้งวัน เห็นกันจะจะว่าตำรวจยกปืนยิงคนยังไง ใกล้ชิดแค่ไหน ยังกะหนังแอ๊คชั่นของฝรั่งเลย ... พี่น้องที่กลับจากทำงานมาดูตอนเย็นนี่จะได้เห็นเฉพาะที่เค้าตัดต่อแล้ว พิจารณาแล้วว่าไม่เข้าข้างใคร ก็คือได้ดูเฉพาะภาพประนีประนอมว่างั้นเหอะ ดังนั้นตอนตำรวจมีหนวด(ซึ่งแป๋วแหววเกลียดมาก)ออกมาบอกว่า "ที่ขาขาดนี่คงจะเพราะวิ่งเหยียบกันเองมากกว่าครับ" แป๋วแหววได้แต่เอามือปิดหน้าเหมือนเด็ก home alone อายแทนค่ะ คุณนึกว่าอิชั้นโง่ขนาดนั้นเชียวหรือคะ คุณนึกว่าคนกรุงเทพฯไม่มีทีวีดูกันรึไงคะ จะมาใช้วิธีกลบข่าวเอาศพไปซ่อนเหมือนช่วงพฤษภาทมิฬไม่ได้แล้วนา (คิดแล้วนึกถึงหน้าคนชื่อสุจินดาบ้าอำนาจขึ้นมาทันใด มีสาวแก่หลายคนยังแอบชอบอยู่นะ ด้วยว่าหน้าตาดีเป็นที่ถูกใจป้าๆแม่ยกจอมซาดิสต์) ... ไม่นานมานี้ คุณตำรวจคนเดิมยังแถลงข่าวออกมาอีกว่า "รู้สึกเสียใจที่คนมองตำรวจในแง่ลบ ทั้งๆที่สิ่งที่ทำไปก็เพื่อให้เกิดความถูกต้อง" ... อยากย้อนถามท่านว่า ข้อแรก สิ่งที่ท่านเรียกว่าทำเพื่อความถูกต้อง คือการยิงแก๊สน้ำตาใส่คนเนี่ย เคยมีการฝึกซ้อมการใช้แก๊สน้ำตากันมั่งรึเปล่าคะ หรือว่าแจกๆ เอ้า เอาไปใช้กันนะ ... ชุ่ยกันขนาดนี้เลยรึเปล่าคะ คนตายเพราะคุณใช้อาวุธที่ไม่เคยซ้อมการใช้ที่ถูกต้องมาก่อนเนี่ยนะ แถมเอาของห่วยๆหมดอายุมาใช้กับคนไทยด้วยกันอีก (เอาไปใช้กับทหารเขมรจะไม่ว่าเลย) ... ข้อที่สอง เห็นแล้วว่าตอนเช้ามีคนเจ็บตายมากมาย ทำไมไม่หยุด ช่วงเย็นเห็นทางทีวีชัดๆว่าอยู่ห่างกันคุณก็ยังยิงใส่คนอีก ยิงด้วยวิธีเดิมที่คุณทำคนเจ็บตายเมื่อเช้า ... นี่จะชี้แจงยังไงว่าไม่เจตนา ... แป๋วแหววไม่เหมารวมว่าตำรวจแย่ไปหมด ที่ดีคงมีอยู่เยอะ แต่ตอนนี้ตำรวจที่มีอำนาจน่ะแย่ค่ะ
- พฤหัส : แห่บผี่เบิร์ดเด่ย์ทู๊มีๆ วันนี้แม่เลี้ยงอาหารญี่ปุ่นที่ ฮากิ โรงแรมเซ็นทรัลลาดพร้าวค่ะ ตื่นเต้นรึ ไม่หรอกค่ะ หวาดหวั่นกับตัวเลขที่เพิ่มขึ้นซะมากกว่า เฮ๊ออออ ... วันนี้ไม่ค่อยได้ทำอะไรมาก เพราะอาการแพ้ค่อนข้างแรง ตาแดงเถือกและก็น้ำมูกไหลตลอดเวลา กินยาเข้าไป หลับป๊อก ตื่นมาอีกที อ้าว ชั้นก้าวข้ามเวลา ใกล้เลข 4 เข้ามาอีกหนึ่งขั้นแร๊ววว กรี๊ดดดด ไม่ ไม่นะ ... (อาการแบบนี้จำได้ว่าเคยเกิดเมื่อประมาณ 10 ปีก่อนตอนใกล้จะขึ้นเลข 3 ค่ะ เริ่มต้นก็เป็นงี้แหละ ปฏิเสธ ไม่ยอมรับความจริง อีกซักพักก็จะซึม เริ่มรู้ตัว จากนั้นก็จะปลง และอาการขั้นท้ายสุดคือลั๊ลลา สี่สิบก็สี่สิบสิฟะ ทำไงได้ โฮ่) อนิจจังวัฏสังขารา....
- พุธ : วันนี้เคลียร์งานหยุมหยิมบนโต๊ะ รู้สึกร้อนจังทั้งที่อยู่ในห้องแอร์ เอ๊ะ ชักเอะใจ หรือว่าเราจะถึงวัยนั้นแล้ว ถามเพื่อนๆบอกว่าต้อง 45 up ก่อน ตอนค่ำเดินกลับบ้านเหงื่อตกซิกๆ โอ่ย ใครว๊ะพยากรณ์ว่าประเทศไทยเข้าหน้าหนาวแล้ว ระหว่างเดิน สวนทางกับช้างตัวโต คนเลี้ยงช้างพยายามตื้อให้แป๋วแหววซื้อกล้วยมาป้อนช้าง คงคิดว่าหญิงสูงวัยน่าจะรักสัตว์ ไม่ดูซะมั่งเลยว่าชั้นน่ะกำลังตกมันอยู่ ตัวเปียกโชกมันย่องไปทั้งตัว เดินเชิดกลับบ้านแบบหมดสภาพ อาบน้ำดูทีวี ว๊าย ยิงกันแล้วเรอะ อะไรกัน ไม่อยากจะเชื่อ เรื่องมันแปลกประหลาด ไม่มีเหตุผลรองรับ ไร้สาระสิ้นดี ... งงกันมั๊ยคะ เรื่องไม่เห็นเป็นเรื่องเลย แปลก แปล๊กกกกกก
พี่น้องค๊ะ ตอน 1 ทุ่ม ขณะที่ไทย-เขมรเพิ่งจะตะลุมบอนกันอย่างดุเดือด คณะรัฐบาลรับประทานอาหารร่วมกันอย่างหรู นายกฯยิ้มเบิกบานทักทายนักข่าว เค้าคุยกันเรื่องเสถียรภาพรัฐบาลค่ะ ช่างมิได้นำพากับเหตุการณ์รุนแรงที่เพิ่งเกิดแต่อย่างใด โอย ประเทศชาติ พระเจ้าช่วย แป๋วแหววกับคุณสมชายเราอยู่ประเทศเดียวกันรึเปล่าคะ คนละอารมณ์เลยนะ ... หลังดินเนอร์กันชื่นมื่นจนอิ่มหนำ นายกฯของพวกเราออกมาให้สัมภาษณ์ยืนยันหนักแน่นว่า "รัฐบาลจะเดินหน้าทำงานต่อไปครับ" อ๋อใช่ซี๊ หยุดหรือถอยพี่เมียก็เสร็จซิ ต้องหน้าทนเอ๊ยอดทนต่อไป วัดใจกันว่าใครเป็นฝ่ายจะทนไม่ไหวก่อน
- อังคาร : ตอนแป๋วแหววอยู่อเมริกา เวลาสั่งสารเคมีทำวิจัย ที่ภาคฯจะมีสโตร์ของตัวเองเลย จะเอาอะไรล่ะ บี๊กเกอร์ หลอดตวง เอทธานอล กรดไนตริก มีสารพัด แค่เดินไปบอกว่าจะเอาอะไรกับบอกชื่ออ.ที่ปรึกษา ก็ได้ของที่ต้องการแล้ว ... ถ้าต้องการสารเคมีแปลกๆ ก็แค่บอกเลขาฯของอาจารย์ที่ปรึกษา อีก 2 วันเป็นอย่างช้าก็ได้ของ ... มือใหม่หัดสั่งสารเคมีอย่างแป๋วแหวววันนี้ใช้เวลาเกือบทั้งวันในการโทรหาสารเคมีกับบริษัทต่างๆ ต่อรองราคา ถามนู่นถามนี่ ท้ายสุดพบว่า สารนั้นไม่มีในสโตร์ของบริษัทใดๆ ต้องเสียเวลานำเข้ามาในประเทศ อื่ม ใช้เวลา 30 วันเป็นอย่างต่ำ ... ไม่มีทางเลือก ก็ต้องเป็นไปตามนั้น กำลังหน้าตูบๆ มีรุ่นน้องมาซ้ำ "พี่เอต้องถามด้วยว่า VAT เท่าไหร่ บางทีมันชาร์ทเรา 200% เลยนะ" ฮ๊ะ อะไรนะ ลำพังราคาสารมันก็สี่พันกว่าบาทเข้าไปแล้ว บ้าแร๊วว รอเป็นเดือนแถมยังต้องจ่ายแพงสามเท่าอีกเรอะ ... กำลังจะโวยวายต่อ (ตามประสาคนเคยอยู่สบายมาก่อน) น้องรีบบอก "หยุดบ่นเลยพี่ แต่ก่อนน่ะต้องรอกัน 3 เดือนนะ" ... ฮือ ฮือ หัวอกนักวิจัยไทย ฮือ ฮือ เข้าใจบรรยากาศมั๊ยคะ ว่าทำไมทำวิจัยเมืองนอกมันถึงสนุกสนานน่าทำ แป๋วแหวววิ่งไปมาในแลปทั้งวันไม่เบื่อเลย เพราะอยากเล่นอยากลองอะไร ทำได้แบบคล่องตัว นักเรียนนักวิจัยเต็มตึก คึกคักทั้งกลางวันกลางคืน มันคนละบรรยากาศกับที่นี่เลย ... ฮื่อ บ่นไปก็เท่านั้น มันเป็นอดีตไปแล้ว บ่นมากๆคนก็หมั่นใส้อีก แต่เข้าใจมั๊ยคะ ว่าทำไมงานวิจัยที่อื่นเค้าถึงเดินหน้าไปเร็วกว่าเรา โปรดเข้าใจความลำบากของเราที่นี่เถิดนะคะ ... จะว่าไป ความขลุกขลักมันทำให้เราต้องปรับตัว ต้องวางแผนการทดลองกันแบบสุดๆ พลาดไม่ได้ (ไม่งั้นต้องรอเป็นเดือนๆ) และในบางมุม มันทำให้บางคนใช้วิธีพลิกแพลง บางทีเลยเถิดไปถึงคำว่า โกงข้อมูล ก็มี
- จันทร์ : งานเข้าซิคะ ก็เมื่อวานทำเป็นอ่อนไหวหดหู่ไม่ยอมทำงาน วันนี้ละไฟลนก้นร้อนฉ่า แต่ในที่สุดวันเดอร์วู๊แม่นก็ทำเสร็จจนได้ เป็นแบบนี้มาตลอดตั้งกะเรียนประถมจนเด็กเรียกป้าก็ไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยน บ่นไปก็เท่านั้น เนอะ ... วันนี้ถกกับเพื่อนที่เป็นพันธมิตร ว่าคุณสนธิแกยึกยัก ตอนแรกคุยฟุ๊งว่าจะบุกกรมตำรวจฯแน่นอนอยู่ก็งดซะอย่างงั้น ... เพื่อนพันธมิตรแย้งทันควัน "ไม่ได้ยึกยัก เราอยากให้พวกที่จ้าง นปช เสียตังค์อีก ดูซิ เสียเงินจ้างมายันกับพันธมิตร แต่เราดันไม่บุก ให้มันเสียตังค์เปล่าไง ... ไว้เดี๋ยวค่อยประกาศบุกอีก ให้พวกมันเสียตังค์จ้างมาอีก" ... ประเด็นไม่ใช่ให้เข้าข้างฝ่ายใด แต่แหม่ คนเราเนอะ ถ้ารักใครศรัทธาใคร มันจะมีเหตุผลมา support คนๆนั้นโดยอัตโนมัติ ประมาณว่า รักนะ ยังไงก็รัก อ้าวจบแบบโรแมนติกซะงั้น
แป๋วแหววคุยเรื่องเทนนิส
ช่วงนี้ยังไม่มีรายการเทนนิสให้ดู ขอพักส่วนนี้ไว้ก่อนนะคะ ไว้มาคุยกันใหม่ เมื่อราฟาลงสนามค่ะ
แป๋วแหววคุยเรื่องแมว
ไม่ได้อัพเดทเรื่องแมวซะนาน เอาละค่ะ เริ่มด้วยหนูฝันดีที่อุ้มมาจากข้างถนน ตอนนี้หนูโตเป็นสาวและสุขสำราญสบายดี มีพี่สาว"เฟอร์บี้"คอยดูแล สองคนเอ๊ยสองตัวนี้เค้าสนิทกันค่ะ
อีกสามสาว .. มาช่า คริสตินา และแคนดี้ ก็สบายดีค่ะ (ดูรูปข้างล่าง) ... ยัยอ้วนมาช่านี่ชอบมานอนเบ่งตรงที่แป๋วแหววนอน ประมาณว่าชั้นน่ะลูกรักนะจ๊ะ ... แป๋วแหววมีตุ๊กตาแมวน้ำตัวโปรดวางไว้ข้างหมอน ยัยแคนดี้(ตัวขาว)ก็เปรียบเสมือนลูกของแมวน้ำตัวนี้ละค่ะ
ส่วนผู้ชายคนเดียวของบ้าน "บราวนี่" หรือไอ้ลูกหมีดำ ความที่เค้าเป็นผู้ชายมั๊งเค้าเลยชอบดูกีฬา ก็อย่างที่เห็นละค่ะ ชอบนอนแหมะตรงปลายเตียงดูเทนนิสเป็นเพื่อนแป๋วแหวว
ตอนนี้นะตรงสวนหลังบ้านป้ามีแม่แมวมาออกลูก 4 ตัวและขออาศัยต่อที่นี่ซะเลย ป้ากำลังกลุ้มใจว่าจะเอาไปไว้ไหนดี ในขณะที่แม่แป๋วแหววแอบเอาอาหารให้แมวทั้งห้านี่ประจำจนอ้วนปุ๊กทุกตัว คุณแม่แมวนี่ดุ๊ดุ ดูหน้ามันสิคะ(ภาพล่าง)
เมื่อเย็นนี้ฝนตกหนักมาก แป๋วแหววนั่งทำงานอยู่ในบ้านคิดขึ้นมาได้ว่าแมวคลอกนี้อยู่นอกบ้านจะทำยังไง (ส่วนไอ้แมวเรา 6 ตัวนี่จะฝนตกแดดออกยังไงก็แสนสบายอยู่ในบ้านตลอดทั้งวัน) โผล่ออกไปดูพบว่าแม่กับลูกอีก 3 ตัวหลบฝนได้แล้ว แต่เจ้าลูกตัวส้มน่ะนั่งหมอบตากฝนตัวเปียกม่อกแม่กไปทั้งตัว ก็เลยอุ้มเอาเข้าบ้านมาเช็ดตัว (น่ารักจังเลยค่ะเกาะแป๋วแหววแน่นเลย) เดี๋ยวรอฝนหายก่อนจะเอาไปคืนแม่ ป่านนี้แม่มันคงเป็นห่วงแย่แล้ว
พอฝนซาก็เอาเจ้าสีส้มไปคืนแม่แมวค่ะ แม่แมวเป็นห่วงมาก มายืนรอ มองหน้าแป๋วแหววเหมือนเป็นศัตรู แหม่ เรารักลูกเธอนะ เข้าใจกันมั่ง ... จากนั้น เผื่อว่าฝนจะตกอีก ก็เลยเอาร่มมากางกันฝนไว้ให้ซะเลย ไม่ต้องห่วงแล้วนะคะ แม่ลูก 5 ชีวิตปลอดภัยแน่นอน
เรื่องดีๆ
จากพี่น้องในบล๊อก
ทำนายดวงชะตา
Rafael Nadal
โดย ป้ามีมี่
เกิดวันอังคารที่ 3 เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2529 (ไม่ทราบเวลาเกิด) .... ตรงกับ วันอังคาร แรม ๑๒ ค่ำ เดือน ๖ ปีขาล
ผม เป็นคนขยัน อึด อดทน ไม่ย่อท้อ ชอบการต่อสู้แข่งขัน ไม่โมโทโกรธาง่ายๆ ชอบรับอาสาไปทำศึกสงคราม เป็นเทพจากดาวอังคารจุติลงมาเกิด ดาวอังคารได้ตำแหน่งเป็นมหาอุจจ์ในเรือนเสาร์แถมสองเด้งจากดาวเกตุเล็งอังคาร เทวดาคุ้มครองครับ
ทำงานหนัก ไม่หวั่นอุปสรรค ไม่ขี้บ่นนั้นไซร้ มาจากดาวเสาร์ ราชาโชค ใครๆที่ว่าผมชอบกินหญ้า กินดินก็ไม่แปลกเพราะผมเป็นเจ้าที่ลงมาเกิดระดับราชา งานหมูๆผมไม่ชอบ ชอบทำงานหนัก เพราะฉะนั้นผมถึงชอบแข่งแบบหินๆระดับ 5 เซ็ท ใครๆก็เอาผมไม่ลง อนาคตผมจะเป็นเศรษฐีที่ดินนะครับ
เรื่องจิตใจนั้นผมทำไรทำจริง เข้มแข็ง ว่องไวแต่กิริยามารยาทผมอาจดูไม่เรียบร้อย อ้อ!ผมเจ้าชู้ด้วยนะเผื่อคุณไม่รู้:) จันทร์ผมเป็นมหาจักรน่ะครับ
พวกนักการตลาดเค้าชอบผมเพราะผมเจรจาดี พุธเด่นเป็นเกษตร (อนาคตไม่แน่ผมอาจเป็นนักวิจารณ์) ผมจะรับทรัพย์มากก็เพราะงี้ ผมมีดวงการค้านะครับ ขอบอก เวลานัดกับผมต้องทำใจเพราะผมชอบผิดนัด โอ้เอ้ มาสาย อันนี้ผมโทษว่าเป็นเพราะดาวพุธผมอยู่ราศีเมถุน
เรื่องการเรียน การศึกษาผมพอผ่านครับ ไม่ชำนาญเท่าไร
คุณนิดากับราฟา ที่ Santander
อ่านประสพการณ์ของนิดาเมื่อเจอกะราฟา คลิ๊กที่นี่
แป๋วแหววคุยเรื่อง blog
- ได้ยินคนบ่นอุบอิบเหมือนกัน (คงเกรงใจเลยไม่กล้าบ่นดัง) ว่าสีพื้นทำไมมันแด๊งแดง แป๋วแหววทำหูทวนลม รู้สึกว่ามันแรงงงดี นานๆทีไงคะ จนมามีเรื่องแปลราฟาบล๊อกแล้วพี่น้องบอกไม่ไหวแล้ว(โว๊ย) ก็เลยเปลี่ยนมาเป็นโทนอ่อนโยนนุ่มนวล ตอนแรกมองแล้วไม่ค่อยชิน รู้สึกว่ามันจืดจังเลย แต่ดูๆไปก็สบายตาดี
- เปลี่ยนบรรยากาศมาใช้สีแดง สเป๊นสเปน เพื่อต้อนรับฤดูกาลเคลย์คอร์ทที่กำลังจะมาถึง ไม่ค่อยตรงสเป๊กแต่เอาน่ะ แก้เบื่อ
- ปีใหม่ เอ้าเปลี่ยนสีซะหน่อย ก็ยังโทนฟ้าแต่ให้มันเข้มขึ้นมาอีก ตอนแรกกะจะมีสโนว์ มีตุ๊กตาหิมะ มีต้นคริสมาสต์ ทำออกมาแล้ว วุ๊ย ร้อนจะตาย เสแสร้งแกล้งหนาวต่อไปไม่ไหวก็เลยเอาออกค่ะ
- ห้ามใจตัวเองไม่ไหว เปลี่ยนกลับมาเป็นสีฟ้าอีกหน ชอบสีนี้ที่สุดค่ะ คงไม่เปลี่ยนไปอีกนาน
- ถ้าเข้ามาพอดีตอนนั้นนะ จะมีช่วงนึงที่แป๋วแหววเอาโค๊ดดอกไม้กระจายมาใส่ในบล๊อกเล่นๆ มันสวยดีแต่ทำให้โหลดช้า ก็เลยเอาออกซะ เสียดาย :(
- เบื่อสีชมพู พยายามเปลี่ยนเป็นสีแดงแต่ออกมาแล้วดูเหมือนตรุษจีน จนตรอกเข้าก็เลยกลับมาเป็นสีเขียวอีกหน ก็สบายตาดีนะแป๋วแหววว่า
- ตกใจมั๊ยล่ะค่ะ จากดำทะมึนกลายมาเป็นชมพู๊ชมพู เห็นใจแฟนราฟาผู้ชายเหมือนกันค่ะ เข้ามาแล้วคงทำตัวไม่ถูก เอาน่า นะ เปลี่ยนบรรยากาศกันหน่อย ให้เหมือนเดิมตลอดเบื่อกันแย่เลย
แป๋วแหววขอบขอบคุณ เวปแฟนพันธ์แท้ของราฟา vamosrafael.com แฟนๆทั่วโลกที่เป็นสมาชิกของเวปนี้ได้ช่วยเผยแพร่ทั้งรูปและข้อมูล ทำให้แป๋วแหววตามหาบทความเอามาแปลลงในนี้ได้สะดวกขึ้นมากจริงๆ
ตอนนี้ VR.com ปิดไปแล้ว แต่แฟนๆราฟา มีบ้านใหม่แล้วค่ะ บ้านหลังนี้ก่อสร้างและตกแต่งโดย staff เก่าของ VR.com ... เช่นกัน แป๋วแหววขอขอบคุณ บ้านหลังใหม่ vamosbrigade.com (หรือ VB.com) แหล่งข้อมูลทุกด้านของราฟา ขอพึ่งใบบุญต่อนะคะ
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ทำการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความที่ได้แปลไว้ใน blog แห่งนี้ไปใช้ โดยมิได้มีการอ้างอิงถึงที่มาอย่างชัดเจนเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืน ผู้กระทำผิดจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
ดอกไม้จะบาน
ดอกไม้ ดอกไม้จะบาน
บริสุทธิ์กล้าหาญ
จะบานในใจ
สีขาวหนุ่มสาวจะใฝ่
แน่วแน่แก้ไข
จุดไฟศรัทธา
เรียนรู้ ต่อสู้มายา
ก้าวไปข้างหน้า
เข้าหามวลชน
ชีวิตอุทิศยอมตน
ฝ่าความสับสน
เพื่อผลประชา
ดอกไม้ บานให้คุณค่า
จงบานช้าๆ แต่ว่ายั่งยืน
ที่นี่ และที่อื่นๆ
ดอกไม้สดชื่น
ยื่นให้มวลชน...
จิระนันทน์ พิตรปรีชา
ฟังเพลง ... คลิ๊กที่นี่
|
|
   
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
makitamac700 blackfriday