นี่ ยัง ไง โลก ที่ ไม่ มีเธอ แล้ว
Group Blog
 
All blogs
 
จุดเริ่มต้น

วันก่อนฉันมีโอกาสได้กลับไปอ่านสมุดบันทึกเก่า ๆ เมื่อครั้งยังวัยสะรุ่น อ่านแล้วเหมือนได้ย้อนกลับไปในเหตุการณ์ตอนนั้น มันทำให้ฉันมีแรงบันดาลใจที่จะเขียนเรื่องราวความรักเก่า ๆ ที่ผ่านมาของฉันเพื่อจะได้เก็บไว้เอางานตอนแก่ ฮี่ ๆ แต่ครั้นจะเขียนลงสมุดเช่นเดิมก็เหมือนจะไม่ค่อยถนัดซะงั้น คงเป็นเพราะชีวิตของฉันยามนี้ คุ้นเคยกับแป้นพิมพ์คีย์บอร์ดคอมพ์มากกว่า ....
ย้อนกลับไป ฉันมีความรักครั้งแรกตอนเรียน ป.5 (มันเรียกว่ารักไหมไม่แน่ใจ) อาจจะเรียกว่าชอบ ๆ กันมากกว่า คนนั้นเป็นรุ่นพี่เรียน ป.6 ท่าทางเป็นทอมบอย (เห็นไหมฉันมีนิสัยรักเพศเดียวกันมาตั้งแต่เด็ก) ไม่รู้ทำไมเค้าถึงมาชอบฉัน ตอนนั้นวิธีจีบคลาสสิคมาก เค้าชอบเขียนจดหมายหาฉัน เราตอบโต้กันด้วยจดหมาย เค้าทำเรื่องน่ารัก ๆ ให้ฉันหลายเรื่อง เช่น ให้ลูกอมฮาร์บีทตอนเข้าแถวเคารพธงชาติ ให้ตุ๊กตานั่งอยู่บนม้าโยก ขอเพลงให้ฉันผ่านเสียงตามสาย และเรื่องนึงที่เวลาฉันคิดถึงเหตุการณ์คราวนั้นขึ้นมาเมื่อไรจะอดขำไมได้สักที เราดีกันงอนกันง้อกันจนจบปีการศึกษา เค้าไปเรียนต่อ ม.1 อีกโรงเรียนนึง ช่วงแรก ๆ เค้าส่งจดหมายหาฉันผ่านพี่สาวของฉัน (เค้าสองคนเรียนที่เดียวกัน) แต่หลัง ๆ พี่สาวฉันคงผิดสังเกตว่าสองคนนี่มันอะไรกัน ฉันเลยไม่ตอบจดหมายเค้า นั่นแหละทำให้เราสองคนห่างกันไป จนเหมือนโกรธกัน ผ่านมาสองสามปี ฉันเคยเจอเค้าในฟู๊ดคอร์ทฉันมากับเพื่อน เค้ามากับเพื่อน แต่เราสองคนก็ไม่ได้ทักทายกันทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน และหลังจากนั้นอีกปีกว่า เรามีโอกาสเจอกันอีกครั้งบนรถประจำทาง คราวนั้นฉันนั่งบนรถคนเดียว ส่วนเค้านั่งมากับเพื่อน เค้าแขวะฉันเล็กน้อย ว่า คนเราช่างลืมกันง่าย ๆ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ฉันไม่ได้เจอเค้าอีกเลย นับเป็นเวลาก็ราว ๆ สิบปีได้แล้ว
จริง ๆ ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยชอบผู้ชายนะคะ ตอนเรียน ป.6 ก็เคยรู้สึกดี ๆ กับเพื่อนร่วมห้อง และดูเหมือนเค้าก็คงรู้สึกไม่ต่างกับฉันหรอก ( แก่แดดตั้งแต่เด็ก ๆ อ่ะนะ) มันก็เหมือนปั๊ปปี้เลิฟ ของเด็ก ๆ ที่ไม่มีอะไรมากมาย แต่ตอนจบการศึกษา เค้าก็ให้รูปถ่ายกับฉัน 1 ใบ ตะก่อนฉันเคยเก็บไว้อย่างดี แต่ตอนนี้หายไปไหนก็ไม่รู้สินะ ตั้งแต่จากกันจนบัดนี้ ฉันไม่เจอเค้ามา 15 ปีเต็มแล้ว ไม่รู้ป่านนี้เค้าเป็นอย่างไรบ้าง คงแต่งงานมีลูกไปแล้วมั่ง หลังจาก คนนี้ ฉันก็เคยไปแอบชอบรุ่นพี่ สมัยเรียนมอต้น ฉันเรียนโรงเรียนดังของจังหวัดนะคะ พรหมลิขิตทำให้ไปแอบปิ๊งรุ่นพี่คนนึง เค้าเป็นนักบาส มันก็เป็นปกติอ่ะเนอะที่หนุ่มนักกีฬาจะมีสาว ๆ กร๊ด เป็นพิเศษ ฉันก็แค่ได้แอบชอบแอบมองพอกระชุ่มกระชวยหัวใจไปวัน ๆ เคยมีเบอร์โทรศัพท์เค้าด้วยนะคะ ได้มาโดยบังเอิญจากหนังสือรุ่น เคยโทรไปคุยสองสามครั้ง จนเค้าจบการศึกษาออกไป ข่าวล่าสุดที่รู้เกี่ยวกับเค้าคือ เค้าเอนทรานส์ติดคณะวิศวะภาคภาษาอังกฤษที่ธรรมศาสตร์ ตอนรู้ดีใจเหมือนตัวเองเอ็นติดซะเองงั้นแหละ แต่ตอนนี้ก็ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับพี่เค้าเลย แต่เบอร์โทรเค้าฉันก็ยังจำได้ แต่ไม่กล้าโทรไป แต่คิดว่าตอนนี้เค้าคงมีครอบครัวไปแล้ว
หลังจากนั่น ชีวิตก็เริ่มเข้าสู่วงการเกี่ยวพันกับผู้หญิงด้วยกันอีกครั้ง เนื่องจากย้ายไปเรียนสายพาณิชยการ เพื่อน ๆ ส่วนใหญ่ก็เป็นผู้หญิง ที่นี่ล่ะคะ ที่ได้มาประสบพบพานกับเพื่อนร่วมห้องคนนึง เธอผมยาวนะ แต่บุคลิกท่าทางออกไปแนวทอมๆๆ นั่งสบตากันไปกันมาพักนึง วันนึง โอ๋ (ชื่อของเธอคนนั้น) ก็มายืนร้องเพลง ได้แค่นี้ก็พอ ของเปเล่ (มันเป็นเพลงเก่ามาก ๆ) ที่มันจะร้องว่า "รักหรือเปล่าถ้าเป็นแววตาของเธอ มีฉันหรือเปล่าก็ตามแต่ใจของเธอ ในใจของเธอจะมีให้กันเท่าไร ในใจของฉันก็ยังหวั่นใจไม่อยากจะทวงถาม ได้แค่นี้ก็พอ แค่เพียงมีเธอ" จำได้ประมาณนี้ล่ะ ตอนนั้นไม่อยากเข้าข้างตัวเองว่าเค้าร้องให้เรานะเนี้ย แต่ฉันก็เค้าก็ไม่ได้คบกันเป็นเรื่องเป็นราวหรอกคะ เพราะตอนหลังฉันไปมีความรักกับเพื่อนเค้าอีกคน ซึ่งเค้านี่แหละเป็นคนโทรมาบอกฉันว่าเพื่อนเค้าชอบฉัน แต่ตอนนั้นเค้าไม่ได้เปิดเผยตัวว่าเป็นใคร แต่ฉันจำเสียงเค้าได้ หลังจากนั้น ฉันกับเค้าก็ห่าง ๆ กัน แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเพราะเราเรียนห้องเดียวกันจนจบ ส่วนฉันกับเพื่อนเค้า เราสองคนได้แต่มองกันไปมองกันมา ไม่เคยคุยกันเลย แต่ มันมีบางอย่างที่ทำให้รู้สึกได้ว่า เวลาเจอกัน เค้าดีใจ และเหมือนเพื่อนในกลุ่มเค้าจะรับรู้ว่าเค้ากับเราแอบประทับใจกันและกัน ตอนนี้กับคนนั้นเจอล่าสุดเมื่อหลายเดือนก่อน ต่างคนต่างตกใจกัน มันเหมือนเราคือความทรงจำวัยเด็กที่แสนขำ ๆ ของกันและกันอะนะ
ทุกวันนี้เวลาย้อนคิดถึงวันเก่า ๆ ความรักแบบเด็ก ๆ ทีไรก็ขำทุกที บางเรื่องมันก็ตลกจัง ทำไมเราทำไปได้ แต่ทุกเรื่องก็นับเป็นความทรงจำอันงดงามของเรา



Create Date : 12 มีนาคม 2550
Last Update : 12 มีนาคม 2550 22:51:44 น. 0 comments
Counter : 162 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

orangebox
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





เหงา เหงา บ้า บ้า
ตามประสาคน โสด โสด
ผู้หญิงที่มีคนรักเป็นผู้หญิงเหมือนกัน
บางวันก็ดี บางคืนก็ร้าย
ขอโทษ ... ที่อาจคิดถึงเธอไมได้ทุกวัน
ขอโทษ ... หากพรุ่งนี้จะรักคนอื่น
แต่อย่างไร ความรักที่มีให้เธอ
ก็ยังเท่าเดิมเสมอ


Friends' blogs
[Add orangebox's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.