• รวมโคลงการเมือง
• รวมโคลงขำขำ
• ฟ้ามิอาจกั้น
• นิราศสุพรรณ
• กลบทโคลง,กลอน จากกระทู้พันทิป,บ้านกลอน,Bloggang
• หมวดโคลงห้า&กลอนทั่วไป
• กลบทกลอนผสมโคลงกลบท
• กลอนกลบท

กลบทจากกระทู้พันทิป (๑) ~กลบทตกกระทบ~ ตะวันหล่นเดินหลงดงเหงาล้น ตามองหม่นมองหมายค่อยค่อยไหม้ อาลัยคอยเริ่มครุ่นคิดถึงใคร รอนรอนไหววิเวกเสกเข้าวาง ...ญามี่ เมื่อสยามขาดยิ้ม...(ด้วยกลบท ๔ กบ) คะนึงเหงา เคล้าในหงอย คอยหน่วงง่วง ตรมลวงชิด ติดหลอนช่วง ตวงโล้ช่อ บ้านเมืองเรา เบ้าหมื่นเริง เบิ่งหมองรอ อยู่ กับคลื่น ยื่นเกลียดคลอ ยอเกลื่อนเคือง (กบเต้นสลักเพชร กลอน๙) หลง ศึก ลึกโศก โลกเศร้า ในเร่า เนาราน นานเรื่อง พบนาน พานหน่าย พ่ายเนือง ปวดเมือง เปลืองหม่น ปนมุง (กบเต้นสามตอน กลอน๖) . คน กับรัฐ คัดกฏราน บานหวังใหญ่ มองทุกข์จ่อม มอมท่วมใจ แข่งกันพุ่ง พา เมืองเงียบ เพียบมนต์แง่ ผลัดกันปรุง เหนื่อยร้อนกรอก นอกหรือกรุง ยังต้องรอ (กบเต้นต่อยหอย กลอน๙) บ้านเมื่อ เบื่อม่อย เกินสอยฝัน ยากสุข ยุคสรรค์ แต่รั้นขอ พาเยือน เพื่อนยอก เกินบอกพอ เงา เลียบ เงียบหล่อ เกินขอยิ้ม... (กบเต้นกลางสระบัว กลอน๗) . กลบทกบเต้นสลักเพชร เป็นกลอน ๙ คำ ที่บังคับให้ใช้ เสียงพยัญชนะ ซ้ำเสียงถึง ๓ชุดๆละ ๓ เสียง สลับกันตลอด วรรค และต้องซ้ำเสียงสระอีก ๒ ที่ตรงคำที่๓-๔ และ๖-๗ทุกวรรค เช่นกัน อีกข้อบังคับคือ เลื่อนคำรับสัมผัสจากคำที่๓ไปสัมผัส ระหว่างวรรคตรงคำที่๖ กลบท "กบเต้นสามตอน" มีช่วงจังหวะเป็นกลอนหก แต่แพรวพราวในการเล่นเสียง พยัญชนะและสระ ถือว่า ใช้ศิลปะในการประพันธ์ชั้นสูงมาก จะเห็นว่า เป็นการเล่นเสียงพยัญชนะทั้งสามจังหวะ กลบท กบเต้นต่อยหอย ลักษณะพิเศษของกลบทกบเต้นต่อยหอยก็คือ คำที่ ๑,๒,๓ กับ ๔,๕,๖ในแต่ละวรรคจะสัมผัสอักษรกัน โดย คำที่ ๑ จะสัมผัสอักษรกับคำที่ ๔ คำที่ ๒ จะสัมผัสอักษรกับคำที่ ๕ คำที่ ๓ จะสัมผัสอักษรกับคำที่ ๖ และเลื่อนรับสัมผัสระหว่างวรรคไปรับคำที่ ๖ กลบท กบเต้นกลางสระบัว เป็นกลบทกลอนเจ็ด ที่บังคับให้คำต้นวรรคกับคำท้ายวรรค ต้องเป็นคำเดียวกัน และต้องนำ อักษรเสียงคำที่๑-๒ ของทุกวรรคมาเขียนเป็นคำ ใหม่วางตรงคำที่๓-๔ โดยให้คำที่สองกับสามต้องสัมผัสเสียงสระด้วย และเสียงสระอักษรตัว ที่๔ ยังต้องสัมผัสเสียงกับเสียง อักษรคำที่๖ด้วย เป็นเช่นนี้ทุกวรรค จาก คุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 16:30:08 กลบทกบเต้นกลางสระบัว หมายฝัน มั่นใฝ่ ดังใจหมาย พรั่ง ปล่อย พลอยปราย หวังฝ่ายพรั่ง รั้งอยู่ รู้หยัด รอรัดรั้ง คลอใน ใคร่นั่ง ใฝ่ฝังคลอ ถักหวัง ทั้งวาน เทพสานถัก ห่อนัย ให้หนัก ข้างดักห่อ ออชวน อวลเชิญ สิ่งเพลินออ ดังใจ ได้จ่อ ร้องขอดัง สิทธิ์ ฟุ้ง สูงฝัน เกินสรรค์สิทธิ์ นั่งเค้น เน้นคิด เกินติดนั่ง ฟังว้า ฟ้าไหว กลับไร้ฟัง ในเค้า เนาคลัง ที่หวังใน ขอเวทย์ เขตวอน ให้พรขอ ไหว้ท่าน วานทอ สิ่งรอไหว้ ไวดัง หวังดล คิดยลไว ตามจอง ต้องใจ คิดได้ตาม จาก คุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 16:32:42 ~กลบทโตเล่นหาง~ ละอองฝนหล่นไหลใส่ฉ่ำชื้น พาจิตชื่นหันคลายหน่ายวิถี เสียงเปาะแปะใกล้ไกลในคืนนี้ ดังดนตรีเพลินกล่อมล้อมห่วงใย เผลอเคลิ้มฟังนั่งฟังดังมนต์มัด ความเครียดจัดเลือนรางวางละลายไหม้ ราวเพลงฝนพาหม่นร่นถอยไป ง่วงรีบไล้เปลือกตามาพานอน.. ....ญามี่ ~กลบทกบเต้นสลักเพชร~ หนึ่งเสียงไหว ในสื่อหวัง นั่งสางว้าง ใจหลงทาง จางแหล่งทิศ จิตลืมเทียบ จับนัยงำ จำนับงม จมในเงียบ อยู่กับเลียบ เยียบกลแล้ง แย่งกล่าวล้อ จากคนหม่น จนเคลื่อนไหม้ ใจคิดมาก ยังหมายฝาก อยากเมียงใฝ่ ไยหม่นฝ่อ เจ็บทุกข์เคล้า เจ่าทุกค่ำ จำท่องคลอ อยู่กับพ้อ ย่อการพัก ยักกลุ้มพลัน ...ญามี่ ~โคลงห้าพัฒนา~ (แนวกลบทวัวพันหลัก) ดังประหนึ่งได้.............ยินเสียง เสียงที่เพียง...............เพรียกเร้า เร้าจิตเอียง.................ส่งมอบ มอบร้อนเศร้า..............อาบอวล อวลแต่งแต้ม...............เติมขม ขมคอยผสม................จิตแพ้ แพ้นัยคม...................ถมแทรก แทรกท้อแท้...............ทับจม โคลงสี่สุภาพ (แนวกลบทโตเล่นหาง) หลอนกับเสียงหนึ่งนั้น......นัยนอง หลายตื่นลืมตรึกตรอง.......ต่อต้าน เหมือนมองด่าวจมจอง......จิตเจ็บ คืนค่ำจำเจ็บกว้าน.............กอดร้าวราวผลาญ สารเสียงพาเปลี่ยวกว้าง......เกาะกุม จิตครุ่นแต่รอนรุม...............เร่งเศร้า ตลอดทางดั่งหลงหลุม........หลอนเจ็บ เกินป่ายกับรอยเฝ้า............ฝากรู้ทางดาย ...ญามี่ โคลงห้าพัฒนาด้วยกลบทโตเล่นหาง เหงาแวะด้วย...........ดายเรียง ในแว่วเสียง..............สื่อว้า มีใครเมียง...............มองอยู่ ดึกนี้ฟ้า...................ฟาดใจ ในส่วนไข้.................ขังสุม ยังเหมือนชุม..............ชิดช้ำ จึ่งคอยคลุม................คลอเจ็บ แล้วบอกย้ำ................แย่นาน ....ญามี่ โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทบุษบงแย้มผกา เหงาด้วยพัก..............อยู่ไกล เหงาด้วยใคร..............ห่างแล้ว เหงาทำไม.................กลัวหวั่น เหงาแพ้แผ้ว...............ผ่องใจ เหงาเพ้อเช่น..............ไม่เคย เหงาเกินเผย...............ใคร่ลี้ เหงาละเลย.................ความสุข เหงาช้ำชี้.....................จะตาย ......Yu โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทธงนำริ้ว หน่ายหน่ายต้อง............หมดแรง รอนรอนแปลง..............เจ็บร้าว โศกโศกแจง.................ใครเจ็บ เศร้าเศร้าก้าว.................ไม่ไป เบื่อเบื่อคล้าย...............อ่อนแอ เครียดเครียดแผล..........ที่เรื้อ หม่นหม่นแล.................เราโง่ บ้าบ้าเชื้อ.....................กฏระทม ....มิ้วจ้า โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทอักษรล้วนบังคับวรรคละ๓ อักษร เหงาหม่นไหม้.........หมองรอ วันคืนคลอ.............ครุ่นเน้น ดังตรมตอ.............ตามอยู่ ทางสายเส้น..........เสื่อมรอย ใจเปล่าปลื้ม..........เป็นแผล ยังเชือนแช............เช่นไร้ ใจหลงแล..............หลอนเงียบ พร้อมกรายใกล้......กลุ่มรอน ....ปีศาจน้อยจอมซน โคลงห้าพัฒนาด้วย นกกางปีกแบบที่๑ จิตเศร้าจิต...............เจ็บใน เหงาช่ำไช...............ช่ำช้ำ อะไรหนออะไร.........เหงานัก เร้าร่อนล้ำ................ร่อนรอ ปวดร้าวปวด.............ทุกวัน เหงาพักพลัน............พักพร้อม ควันหมอกควัน..........ลอยไล่ ไห้ย่อมล้อม.............ย่อมเยือน ....โหม่งฉ่าฉ่า โคลงห้าพัฒนาด้วย ควบ๒กลบทคือ กลบทนาคเกี่ยวกระหวัด&โตเล่นหาง เหงาย่างเข้า...........ขัดทรวง ทรวงขัดลวง..........ลอกคล้อย คล้อยลอกหวง.......ไห้ห่วง ห่วงไห้ห้อย.............ห่อรอน รอนห่อเศร้า............โศกหนาว หนาวโศกราว..........เริ่มไข้ ไข้เริ่มคราว.............เคลิ้มห่าง ห่างเคลิ้มได้............ด่าวดาย ....ญามี่ โคลงห้าพัฒนา แนวกลบทก้านต่อดอก เมื่อสร้างรัก..........สานหวาน ใจก็บาน...............หลั่นชั้น สุขสำราญ.............จำฉ่ำ เริงขั้นปั้น...............ร่ามา มีรักด้วย................ด่ำนำ คืนวันทำ...............อิ่มพริ้ม เรียงร่ายคำ............เหน็บเก็บ อยู่ร้อยลิ้ม...............สิ่งอิง .....ฟองไฟ โคลงห้าพัฒนาด้วยกลบทโตเล่นหาง บรรจุพร้อม..............เพียบรัก ด้วยใจสมัคร.............มุ่งให้ เพียงเพียรหัก............ห้ามใฝ่ ด้วยหวั่นไข้...............ขับขัง หวังผ่านเคลิ้ม.............คอยมนต์ ดังคอยฝน.................ฝากเอื้อ คิดคอยคน.................คอยห่วง พร้อมรู้เรื้อ.................เรื่องฝัน โคลงห้าพัฒนาควบ๒กลบทคือ กลบทบุษบงแย้มผกา+กลบทโตเล่นหาง ฝันฝากห้วง..................ห่วงหา ฝันนำพา......................เพิ่มซึ้ง ฝันช่วยลา....................ล้าเร่า ฝันก้นบึ้ง.....................บอกครวญ ฝันป่วนปลื้ม..................ปองเมียง ฝันลำเอียง.....................แอบน้าว ฝันฝากเสียง...................สรวลสนุก ฝันร้อยก้าว.....................ก่อเอม โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบนกกางปีกแบบที่๑ เขษมรักนั้น..........รักนาน พาเบิกบาน...........เบิกฟ้า หวานขับหวาน.......ไม่เบื่อ คล้ายเลื่อนล้า........เลื่อนเอือม เชื่อมซึ้งเชื่อม.........รักหมาย มักครุ่นกราย...........ครุ่นเฝ้า หลายฝากหลาย.......ฝันใฝ่ ล้วนรุ่มเร้า..............รุ่มเรียง 5555 บทนี้เริ่มเมื่อย(ง่วงด้วยฤทธิ์ยาคงออกแล้ว) มี่ เอารวมกำลัง3แล้วกันนะ พี่ๆทุกคน โคลงสี่แนวผสมด้วย กลบทกินนรเก็บบัว+โตเล่นหาง+วัวพันหลัก เบี่ยงฝากเบนฝากด้วย.......ดวงมาน มานนึกหมายนึกนาน.........เหนื่อยแท้ แท้หวังวักหวังวาน.............หวามวาบ วาบหนึ่งไหวหนึ่งแพ้..........เพิ่มร้อนรอคอย คอยแล้วคิดแล้วหัด...........หักหวง หวงหนึ่งโหยหนึ่งทรวง........ทรุดช้ำ ช้ำปรับหลักปรับลวง...........เลยไล่ ไล่คร่าหลอกคร่าล้ำ............ล่วงเข้ารังแก .....ญามี่   Create Date : 04 กรกฎาคม 2553     Last Update : 30 กรกฎาคม 2553 19:17:16 น. Counter : 5942 Pageviews.   41 comment Share Tweet