Group Blog |
The Hotel Romance สายลมเย็นๆ บวกกับแสงแดดอ่อนๆยามเช้า.. กับบรรดาเสือ สิง และกระทิงป่า! นี้ถ้าไม่มีเหล่าเก้งกวางทั้งหลายก็คงจะเป็นเช้าที่สดใสกว่านี้! แต่มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้! ฉันตัดใจจากธรรมชาติที่สวยงามนั้น กลับมาก้มๆเงยๆอยู่กับบรรดาเหยือกนมในไมโครเวป ระหว่างที่รอเวลาสมองของฉันก็เริ่มต้นคิดอะไรเรื่อยเปื่อย... 'ฉันคิดผิดหรือคิดถูกกันแน่น่ะ? ที่มาฝึกงานที่นี้' แทนที่จะได้นั่งสบายในห้องแอร์เย็นๆดีๆ กลับต้้องมาเดินเสิร์ฟของจนเหงื่อท่วม! นี้ฉันตัดสินใจถูกไม๊เนี่ย??? ใช่ค่ะ! ฉัน ทักษ์ธิดา รักษสุวรรณ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 จากมหาวิทยาลัย Northern International universityสาขาอุตสาหกรรมการโรงแรมและการท่องเที่ยว และกำลังเป็นนักศึกษาฝึกงานของโรงแรมแบรนด์หรูระดับห้าดาวในจัหวัดบ้านเกิด อีกด้วย แน่นอนว่าบ้านเกิดของฉันก็คือเมืองแห่งการเจริญเติบโตด้านการท่องเที่ยวมาก ที่สุดเป็นอันดับต้นๆของภาคใต้เลยทีเดียว! ฟังดูน่าภูมิใจเกิ๊น!! "เฮ้ย! จริงดิ แกไปฝึกงานที่นั้นเหรอ? สุโค่ยว่ะ!" นั้นคือประโยคแรกหลังจากที่ฉันบอกกับเพื่อนเรื่องที่ฝึกงาน 'โอ้ว น่าภูมิใจ(ตรงไหนฟร่ะ?)' "ก็แหงสิ! อาของยัยกี้เป็นถึงGM(General Manager)นะย่ะ มีเรอะจะไม่ได้!?!" " -=- !! " เฮอะๆๆยัยขี้ประชดประจำกลุ่ม! "แกอิจฉามันนะซี๊!!~ ยัยแคท เพราะแกน่ะ ต้องไปฝึกที่โรงแรมในเขตกันดาร" คู่กัดตลอดกาลของยัยแคทแย้งขึ้น! 'โธ่ เวร! ยินดีต้อนรับสู่สงครามน้ำลาย' ฉันได้แต่บ่นกับตัวเอง ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่... เฮ้อ!!!!!! ปิ๊ง!!!!! เสียงจากไมโครเวปบ่งบอกว่าการทำงานของมันเสร็จสิ้นแล้ว! นี้ฉันสติหลุดไปถึงไหนแล้วเนี่ย? ฉันเปิดตู้ไมโครเวปและเอื้อมมือเข้าไปหยิบเหยือกนม ก่อนที่จะร้อง.. "ไอย่ะ!!" ซะดังลั่น! (ยัยกี้! เสียงอุทานเธอ สตอเบอร์รี่ม๊ากมากก) ฉันนี้มันโง่จริงๆเล๊ย! จับเข้าไปได้! เหยือกนมร้อนๆ.. ดีนะที่ไม่หก.. ฟู่ววววว "อย่าเอาไปแตะปากอย่างนั้นสิ! กี้ เดี๋ยวปากก็พองหร๊อก!" ป้าแอร์ ป้้าคนสวยจากครัวขนมหวานกำลังดุฉัน.. เฮอะๆ -=-! ฉันได้แต่ยิ้มแห้งๆให้ป้าแอร์ พลางเอื้อมมือจะคว้าผ้าขาวสำหรับเอาไว้หยิบของร้อน แต่.. "ไหนพี่ดูสิ! เป็นไงบ้าง?" เสียงทุ้มๆจากใครบางคนดังขึ้นข้างๆฉัน.. บรรดาพ่อครัวแม่ครัวต่างพากันมองมาที่ฉันและ 'พี่เค้า' และสังเกตุการณ์อย่างเงียบๆ.. โธ่! กรรม! นี้ไม่่ใช่ละครรักน้ำเน่าทางช่องหลากสีนะค๊ะ!!! =///= " -///- " เขินตาปิดทันทีที่รู้ว่าใคร.. มือที่เคยคล้อเคลียอยู่กับริมฝีปากก็โดนดึงไปที่เจ้าของเสียงทุ้มนั้น! และ... 'กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!! ฉันจะเป็นลม >v "เออ คือ.." ฉันพูดอะไรไม่ออก ได้แต่มองหน้าพี่เค้านิ่งๆ.. พี่เค้าก็เช่นกัน -///- "เอาว่านประคบ อีกหน่อยก็หายแล้วละ!" พี่เค้าพูดขึ้นมา้ด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วใจละลาย!! -3- 'นู๋ว่าให้พี่จุ๊ฟอีกทีก็น่าจะพอแล้วมั้งค๊ะ!?!?!' แร๊งส์!!~ "อ๋อ ค่ะ!" ฉันรับคำพี่เค้าด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น และรีบเฉียวเหยือกนมเจ้าปัญหาออกจากครัวไปโดยไม่ลืมจับผ้าขาวก่อนจะหยิบมัน! ฉันออกมาจากครัวพร้อมกับเสียงหัวใจที่กำลังเต้นอย่างรุนแรง! ฉันพยายามลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพลางยก'เหยือกนม'ขึ้นมาดู .. -///-!!! "โอ๊ย!! เขินว่ะ"
|
OJiconY
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
