BlogGang.com : : oenkung - ไปญี่ปุ่น ตอนที่ 1 วันเดินทางที่แสนจะทรมานของน้องชายตัวป่วน

ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ ถ้ายังไม่ได้ลงมือทำ

Group Blog

All Blogs

ไปญี่ปุ่น ตอนที่ 1 วันเดินทางที่แสนจะทรมานของน้องชายตัวป่วน

ในที่สุดก็กลับมาถึงเมืองไทย กลับมาตั้งแต่วันพุธแล้วแหละ แต่งานเยอะมากทำให้ยังไม่ได้มาเขียนBlogซักที่ เมือวานก็ว่าจะเขียนแล้วเปิดคอม ระหว่างรอเปิดเครื่องก็ไปเอนหลังแล้วก็หลับไปซะงั้น

ถ้างั้นผมคุณลุงอ้นคุง จะเริ่มเล่าเรื่องที่ไปญี่ปุ่นมาเลยก็แล้วกันน่ะ ขอแบ่งเป็นต่อๆล่ะกัน

ตอนที่ 1 วันเดินทางที่แสนจะทรมานของน้องชายตัวป่วน (ป่วนจริงๆ)

วันเดินทางเป็นวันที่ 20 พ.ย. 53 ผมและแฟนสาวก็ได้เดินทางออกจากบ้านไปบ้านคุณแม่ที่บางลำภูเพื่อเอารถไปจอดแล้วนั่งแท็กซี่ไปที่สนามบินสุวรรณภูมิ โดยมีน้องชายไปด้วย

เราเอง

ถึงสุวรรณภูมิก่อนเวลาที่นัดหมายกันกับไกด์ ประมาณสองช.ม. แต่ไกด์มาก่อนแล้ว ก็ให้เราเช็คอินกระเป๋าก่อน แล้วเราก็ไปหาอะไรกินกัน หลังจากนั้นเราก็เข้าไปข้างในผ่านด่านตรวจพาสปอร์ตและตรวจกระเป๋า ตอนเราเข้าไปเค้าก็ให้เอาของที่เป็นโลหะใส่ตะกร้า เสร็จแล้วก็ผ่านเครื่องตรวจโลหะ เครื่องดังตอนเราผ่าน คนคุมเครื่องก็โคตรดุเลย แล้วก็หันไปว่าคนที่คอยบอกว่าต้องทำยังงัยว่า "เห็นไม่เนี่ยรองเท้าเซฟตี้ ให้ผ่านมาได้ยังงัย" เราเลยต้องเดินย้อนกลับไปถอดออกแล้วก็เดินเท้าเปล่าเข้าเครื่องสแกน ไม่ดัง (รอดแล้ว)

แล้วก็ไปรอที่เกตขึ้นเครื่อง เหลือบไปเห็นเน็ตฟรี เลยเล่น FB ซักหน่อย น้องและแฟนเราเห็นเข้าก็เข้ามาแย่งเล่นบ้าง

หลังจากนั้นก็ขึ้นเครื่องลั้นลากันไปตื่นเต้นสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเพราะพึ่งเคยขึ้นเครื่องครั้งแรก

ตอนที่เครื่องบินลอยขึ้นแบบว่าหวิวสุดๆแต่วิวบนท้องฟ้าสวยมาก ..............น้องชายของเราก็เริ่มออกอาการเมาเครื่อง เริ่มเรอ ออกมาเป็นระยะๆ ดังด้วยมีแต่คนหันมามอง น้องบอกว่ามันปั่นป่วนในท้อง

หลังเครื่องขึ้นมาสูงสุดแล้วก็เริ่มแจกอาหาร เรากับแฟนก็กินกันอย่างลั้นลา ส่วนน้องชายกินได้หน่อยเดียวก็ไม่กินแล้วบอกพะอือพะอม

แล้วเราก็ลั้นลาดูหนังในเครื่อง พอเลือกหนังฝรั่งที่อยากดูปรากฎว่าไม่มีซับไทยซะงั้น อังกฤษเราก็ไม่ได้เรื่องเลย ไปครั้งนี้กะว่าภาษามือล้วนๆ เราก็เลยดูเรื่องSaltบนเครืองแบบดูแต่ภาพ(แหม...การบินไทยน่าจะมีซับไทยหน่อยก็ไม่ได้)...ส่วนน้องชายของเราก็นั่งซึมอย่างเดียวเลย ถามอะไรก็บอกว่าอย่ามายุ่ง

พอใกล้ถึงสนามบินฮาเนดะ กัปตันบอกว่าจะลดระดับให้รัดเข็มขัด ประกาศภาษาไทยเสร็จเราก็รัดเข็มขัด แล้วกัปตันก็ประกาศเป็นภาษาอังกฤษ พอแอร์จะประกาศเป็นภาษาญี่ปุ่นเท่านั้นแหละ...................กัปตันก็ลดระดับลงอย่างรวดเร็ว แอร์ที่กำลังจะประกาศภาษาญี่ปุ่นร้อง " โอ๊ " แล้วก็ได้ยินเสียงเหมือนคนล้มเลย เครื่องก็ลดระดับลงอย่างรวดเร็ว จาก 11000 เมตร เหลือ 3600 เมตร .............น้องชายตัวป่วนของเราก็เริ่มออกอาการในทันทีทันได มือเริ่มเกร็ง แขนเกร็ง ตัวเกร็งเลย หายใจแรงมากแล้วก็ถี่เหมือนคนที่กำลังจะช็อกประมาณนั้น เราตกใจมากไม่รู้จะทำยังงัยได้แต่จับแขนน้องชายไว้แล้วพูดว่า "ไม่เป็นไรใกล้จะถึงแล้ว"

หลังจากเครื่องแตะถึงพื้นแล้ว เราก็รีบไปดูอาการน้องชาย แอร์ก็เข้ามาช่วยดู แอร์บอกว่าได้ยินเสียงหายใจแรงแล้วแต่ไม่สามารถลุกมาดูได้เพราะเครื่องกำลังลง แอร์บางคนก็บอกว่าน่าจะเป็น " ไฮเปอฯ" (อาการที่สูดออกซิเจนเข้ามากเกินไป) แอร์ก็มาช่วยหาผ้ามาเช็ดตัวให้ หายาดมมาให้
มาดูแลน้องชายเป็นอย่างดีก็ต้องขอบคุณเจ้าหน้าที่เที่ยวบินนี้ด้วยน่ะครับ

หลังจากนั้นก็มีเจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นขึ้นมาบนเครื่อง สองสามคน ส่งภาษาญี่ปุ่นกันโช้งเช้งเลย "xxooxoxoxxooxoxoxoxooxoxo"

เราก็เลยถามแอร์ว่าเค้าพูดว่าอะไรเหรอ แอร์น่ารักๆก็หันมาตอบเราว่า"ไม่รู้เหมือนกันพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้"

น้องชายเราก็ลุกไม่ไหวเค้าก็ติดต่อเจ้าหน้าที่เอารถเข็นมารับที่เครื่องเลย หลังจากขึ้นวิวแชร์แล้วก็หิ้วปีกน้องลงจากเครื่องขึ้นรถที่มารับลูกเรือ (รถรับผู้โดยสารไปหมดแล้ว) แล้วก็ออกไปเช็คออกจากสนามบินที่เดียวกับลูกเรือเลย(ทางพิเศษไม่ต้องคอยนาน) หลังจากออกไปได้แล้วโดยมีเจ้าหน้าที่กราวของญี่ปุ่นเข็นรถให้น้องและเอากระเป๋ามาให้ด้วย เราก็เหวอเลยเพราะออกไปไม่เจอใครเลย เจ้าหน้าที่ก็ถามเราว่ามีใครมารับมั๊ย เราบอกว่ามากับทัวร์ ซักพักกำลังจะเอาโทรศัพท์โทรหาก็เจอเขาวิ่งมาหาพอดี (รอดแล้ว)

แล้วเราก็ออกจากสนามบินไปที่พักที่ มิตซุยอิ การ์เด้น โฮเต็ล คาตามาระ

ตู้คีบตุ๊กตาหน้าโรงแรม

ตู้ขายบุหรี่

ตู้กดน้ำ

ปุ่มพิศวงงงงวย

ห้องน้ำเล็กนิดเดียวเอง

หลังจากเข้าพักแล้วเราก็ออกมาหาอะไรกินกันที่เซเว่น แล้วก็นอน............เฮ้ย......เหนื่อยสุดๆ.........ถ้าน้องชายมาคนเดียวทำงัยเนี่ย

Create Date : 26 พฤศจิกายน 2553

Last Update : 28 พฤศจิกายน 2553 21:05:58 น.

18 comments

Counter : 1842 Pageviews.

หนุกๆๆ^^ เล่าต่ออีกนะ

โดย: amsang IP: 118.174.103.152 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:40:47 น.

โดย: veerar

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:09:01 น.

โดย: panwat

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:10:57 น.

สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ..

ขอให้มีแต่ความสุข-ความเจริญ

ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงและสมบูรณ์..

และมีรักที่สมหวังตลอดไปค่ะ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:12:10 น.

สุขสันต์วันเกิดครับ ขอให้มีสุขภาพร่างกายเเข็งเเรง
คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนาเเละมีความสุขในทุกๆวันครับ

โดย: Don't try this at home.

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:19:20 น.

สุขสันต์วันเกิด ขอให้พบกับสิ่งดีๆ ในชีวิตนะค่ะ

โดย: brackleyvee

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:4:29:06 น.

น่าเที่ยวจังเลยค่ะ

โดย: Gunpung

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:39:54 น.

โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:6:47:30 น.

แวะมาทักทายค่ะ
และในวันดี - ดี อย่างนี้

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

โดย: คนขี้เหงาสาวข้าง blog (PhueJa

) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:05:45 น.

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:33:58 น.

มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

โดย: มิลเม

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:46:13 น.

Happy Birthday จ๊ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะ มีสุขภาพแข็งแรง คิดอะไรก็ขอให้สมหวังนะจ๊ะ

โดย: คิตตี้น้อยสีชมพู

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:59:20 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ

โดย: I_sabai

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:54:54 น.

ป้าเชิญนางฟ้า...มาอวยพรวันเกิดค่ะ
ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ คนที่ดีมีจิตใจดี
และเหตุการณ์ดีๆรวมทั้ง...
ความรักที่ดีที่สุดในชีวิตนะคะ
หวังว่าคงจะไม่ช้าไปนะคะ
*********
*******
*****
***
*