| *.:｡✿*ﾟﾟ･✿.｡.:**.:｡✿*ﾟﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨✎.｡* เป็นเพียงสิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่า ความรู้สึก *.●
|
|||
กำลังเดินทางอยู่
ฟ้าคืนนี้ สวยเหลือเกิน ดาวดวงน้อย ระยิบระยับพร่างพราย
เหลียวมองที่ข้างทาง แนวใบไม้สะท้อนกับแสงจันทร์ส่อง ++++++++++++++++++
หลังจากที่ไม่ได้อัพบล็อกมาช่วงหนึ่ง วันนี้มีเวลาปล่อยใจไปกับอารมณ์ เพลง เล่นท่องเน็ตตามแต่สายจะสนใจ เปิดอ่านบล็อกไปเรื่อยๆ เพราะตั้งแต่สร้างเจ้านี้มาก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก แค่ให้มันเป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งที่เราจะได้ยืนอยู่ในช่วงของควมรู้สึกหนึ่ง และในวันนี้กับอากาศดีดี ก็แอบชื๋นใจกับการแวะมาทักทายของบุคคล ที่เรารู้สึกได้ถึงมิตรภาพที่ ส่งมาผ่านตัวหนังสือจากคนคนนั้น เลยแวะเอาเพลงมาฝาก ถึงผู้ที่แวะมาทักทานเรา ในฐานะเจ้าของบ้าน ขอบคุณทุกข้อความที่แวะมาทักทายกัน "มิตรภาพ...ที่แสนดี" อยู่ก็เจ็บช้ำ จากก็ปวดร้าว ToT
รู้ว่าเรานั้นคงไม่เป็นเหมือนเดิมดังเคย อยากมีใครสักคนให้กอด-*
ฟ้ามืดลงแล้ว ต้องอยู่บ้านเพียงคนเดียว ต่างคนต่างเหนื่อย^*
โลกที่หมุนสร้างแต่ความแปรผัน เธอและฉันไม่พ้นต้องเปลี่ยนผันตาม จากมีรักที่ซึ้ง กลับเป็นรักที่ช้ำ มีแต่ความเสียใจ... เสียใจ...  คำว่ารัก คงไม่เหลืออีกแล้ว ไร้วี่แววของคนที่อยากชิดใกล้ จากที่เดินกุมมือ ก็ผละกันไปไกล ไม่มีใจให้กันเหมือนเคย... เหมือนเคย...  เมื่อต่างคนต่างหมดรัก ต่างคนต่างรู้ดี ก็คงไม่มีอะไรดีกว่านี้ ถึงเวลาเอ่ยคำลาแล้ว ถึงเวลาจบเรื่องหัวใจ รักที่ทรมาน เก็บไว้ไม่มีอะไรที่ดีขึ้นมา สองเราต้องอยู่อย่างทนฝืน สองคนกล้ำกลืนแต่น้ำตา ขืนยิ่งคบกันไป ยิ่งทำให้ใจของเรายิ่งล้า ต่างคนต่างเหนื่อยไป  ไม่ใช่ฉันอยากจะพูดคำนี้ พอกันที คำนี้ไม่อยากพูดไป อยากอยู่ไปนานนาน อยู่ด้วยกันจนตาย แต่ก็รู้ว่ามันไม่มี... หนทาง...  เมื่อต่างคนต่างหมดรัก ต่างคนต่างรู้ดี ก็คงไม่มีอะไรดีกว่านี้ ถึงเวลาเอ่ยคำลาแล้ว ถึงเวลาจบเรื่องหัวใจ รักที่ทรมาน เก็บไว้ไม่มีอะไรที่ดีขึ้นมา สองเราต้องอยู่อย่างทนฝืน สองคนกล้ำกลืนแต่น้ำตา ขืนยิ่งคบกันไป ยิ่งทำให้ใจของเรายิ่งล้า ต่างคนต่างเหนื่อยไป  ถึงเวลาเอ่ยคำลาแล้ว ถึงเวลาจบเรื่องหัวใจ รักที่ทรมาน เก็บไว้ไม่มีอะไรที่ดีขึ้นมา สองเราต้องอยู่อย่างทนฝืน สองคนกล้ำกลืนแต่น้ำตา ขืนยิ่งคบกันไป ยิ่งทำให้ใจของเรายิ่งล้า ต่างคนต่างเหนื่อยไป
|
เจ็บแต่ตอนหายใจ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เจ็บแต่ตอนหายใจ มาจาก เพลงๆ หนึ่ง ที่บังเอิญฟังแล้วมันใช่ โดนใจ เพราะตราบใดที่..เรายังมีลมหายใจอยู่ เราก็ยังรู้สึก และรับรู้ สิ่งต่างๆ และนั้นคือเหตุผลของการเป็นตัวเรา พูดถึงล็อกอิน "เจ็บแต่ตอนหายใจ" หรือคุณเจ็บ ที่เพื่อนบางคนที่เรียกเรา คุณเจ็บ ก็คือ.... ...ผู้หญิงคนหนึ่งที่ แอบมีโลกส่วนตัวอยู่บ้างบางเวลา ...ชอบที่จะนอนอ่านหนังสือที่ชอบ ฟังเพลง เพราะๆ มากกว่าออกไปเดินเบียดเสียดกับคนข้างนอก ...เป็นคนง่ายๆ แต่เหมือนจะเยอะในความคิด ...เป็นคนที่อ่อนไหวกับเรื่องราวง่ายๆ และแอบเหงาอยู่บ่อยๆทั้งที่ไม่ได้อยู่คนเดียว ...เป็นคนที่คิดว่าเข้ากับคนง่าย ถ้าเขาฟัง และพูดคุยกับเรารู้เรื่อง ....และน้องเล็กของบ้าน แต่ต้องคอยรับรู้เรื่องราวของครอบครัวมากกว่าพี่สาวคนโต -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*- *★*...Time 's the best answer...*★* |
||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||
ก็ต้องสะดุดกับกล่องที่แสดงคอมเมนจากคนอื่น
ไม่ร้อนไม่หนาว จนเกินไปสำหรับ คนกรุงเทพฯ
ของคน 
