กลิ่นไอแดดอ่อนๆ ยามต้องน้ำค้างบนยอดหญ้า

ผสมกลิ่นกาแฟคั่วบดที่ถูกชงอย่างง่ายๆแบบบ้านๆ

ปลายดาวกำลังนั่งมองกระดาษใบหนึ่งที่เธอเพิ่งเจอมันเมื่อคืนที่ผ่านมานี้เอง

มันร่วงหล่นมาจากหนังสือที่เธอหยิบมันมาอ่านเพื่อค่าเวลา ช่วงที่ฝนกำลังตก

แล้วเธอไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้ดีไปกว่าการนอนอ่านหนังสือ

ในตอนนั้นปลายดาวเพียงแค่หยิบมันมาดู แล้วพลิกไปพลิกมากับแสงไปที่อยู่ตรงเตียงนอน

ก่อนที่เธอจะสอดมันไว้ในหนังสือหน้า 23 ดังเดิม

เช้านี้ ปลายนึกถึงกระดาษสีฟ้าน้ำทะเลแผ่นนั้น

เธอจึงหยิบมันมาพร้อมกับแก้วกาแฟที่ชงเสร็จเรียบร้อย

ปลายดาววางกาแฟลงอย่างกับไม่ใคร่สนใจที่จะดื่มมันมากกว่าการดมกลิ่นไอของมัน

แต่สิ่งที่สนใจคือกระดาษแผ่นนี้ที่อยู่ในมือของเธอ

ซึ่งดูๆไปก็คล้ายกับโปรสการ์ดใบหนึ่งที่เธอคุ้นตา

ผิดแต่ตรงที่ว่ามันไม่มีทั้งที่อยู่ผู้รับและตราประทับจากปลายทางที่ส่งมา

มีเพียงแค่ลายเซ็นเล็กๆที่มุมกระดาษ กับข้อความสั้นๆที่เขียนเอาไว้ด้านหลังกระดาษ

เพียงปลายดาวอ่านชื่อที่เขียนเอาไว้ เธอก็จำมันมันได้ว่ามาจากไหน

กระดาษใบนี้ คือ โปรสการ์ดทำมือที่เพื่อนของเธอทำให้เป็นของที่ระลึก

มันเป็นภาพทะเล ที่เธอชอบ และเป็นที่ที่ปลายดาวและเขาได้พบกันโดยบังเอิญ

ตอนที่ปลายดาวกลับไปเยี่ยมบ้านเมื่อเดือนเมษา ปี่ที่แล้ว

แต่เพราะอะไร โปรสการ์ดใบนี้จึงถูกเก็บเอาไว้ในหนังสือที่เธอหยิบมาอ่านเมื่อคืนนั้น

ปลายดาวก็จำไม่ได้ แต่ก็ช่างเถอะ

เพราะเธอคิดว่าอะไรที่เราจำมันไม่ได้ ก็ไม่ต้องพยายามนึกถึงมัน

เราแค่เพียงเก็บในสิ่งที่น่าจดจำ คือเพื่อนของเธอคนนั้น

ที่เธอไม่มีแม้แต่ อีเมล เบอร์โทร ที่จะสามารถติดต่อกันได้เลย

ด้วยเพราะเธอและเขาคิดว่า เพื่อนที่แสนดี ต่อให้ไม่ได้เจอกันนาน ยังไงก็จะยังนึกถึงกัน

ปลายดาวจึงมีแค่โปรสการ์ดใบนี้ ใบเดียวที่ทำให้ปลายดาวจะยังคงจำเขาได้

และนึกถึงเขา เวลาที่เธอเห็นภาพๆนี้

 "ภาพสีฟ้าน้ำทะเล"

คุยกันสักนิด**
1. สวัสดีเพื่อนๆมิตรสหายชาวบล็อกแก็ง ช่วงนี้ก็ยังอยู่ในภาวะวิกฤตน้ำท่วม กันเกือบจะทั่วบ้านทั่วเมือง ช่วงนี้เลยดูว่าน้ำท่าออกจะอุดมสมบูรณ์ไปนิด เป็นเหตุให้งานงอกงามดี อย่างกระเพาะถั่งงอกกันเลยทีเดียว (อิอิ ไม่วายว่ามาแอบบ่นอีกตามเคย) ยังไงก็ฝากเพื่อนๆดูแลข้าวของและสุขภาพกันดีดีนะค่ะ ในช่วงอากาศแบบนี้

2.ก็คงจะขอฝาก ถึงเพื่อนๆที่แวะเวียนมาหากันบ่อยๆ ต้องขอฝากข้อความถึงสักหน่อย ที่ไม่ได้แวะไปเยือนกันถึงบ้านท่านสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังคงคิดถึงเพื่อนอยู่นะค่ะ ใครผ่านมาก็แวะเวียนฝากข้อความให้ได้รู้ว่าท่านก็คิดถึงเราเช่นกัน สักนิดสักหน่อย พอเป็นแรงใจให้เจ้าของบ้านกันนะค่ะ

3. ตะพาบตอนที่ 41 เนื้อเรื่องออกแนวมั่วมาส่งอีกเหมือนเคย ก็เรามันคงเขียนเรื่องเรียบเรียงข้อความไม่เก่งนิน่ะ แต่ที่อยากบอกก็คือชื่อตอนที่เจ้าของบ้านตั้งใจมากๆ "ภาพสี้สีฟ้าน้ำทะเล" แอบเขียนก่อนวันส่งไว้เล่นๆ แต่เรื่องมันออกจะยาวและเลยเถิด จนมาวันส่งนี้ละที่ขยุกไปขยุกมาให้เนื้อหาเหลือเพียงแค่นี้ ยังไงฝากคุณๆท่านช่วยติชมด้วยนะค่ะ
4. เนื้อเรื่องในตอนนี้เป็นแค่เรื่องที่อ้างและเขียนมาจากความคิดเสริมเติมแต่งของเราเองที่อยากจะเขียนมันออกมา โดยไม่ได้มีความเกี่ยวข้องหรือผ่านเรื่องราวของใครๆ นอกจากเป็นเรื่องเล่าผ่านความทรงเจ้าของ ด.ญ.ปลายดาว คนนี้คนเดิม

ก่อนไปลงท้ายด้วยโจทย์ประจำหลักกิโลที่ 41 ซึ่งอำนวยการสร้างโดยคุณเป็ดสวรรค์