Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
Front Desk
MPM (Motion Picture Maniac)
E. Library
Sports Stopped
What So Music
Personal Garden [password required]
MbM (Made by Me)
21th Galleria
All blogs
อาจารย์ เพราะอะไร
Love, so petrified (ความรักในเชิงการทุ่มเท)
รักหรือชอบ
ปลายทางบางทีก็ไม่สำคัญเท่ากับรายละเอียดระหว่างทาง
ความรักที่ถูกจำกัด ในคำจำกัดความของความรัก
Retro Travel: หมู่บ้านอุ้มผางคี จังหวัดตาก ตอนที่ 4
Retro Travel: หมู่บ้านอุ้มผางคี จังหวัดตาก ตอนที่ 3
Retro Travel: หมู่บ้านอุ้มผางคี จังหวัดตาก ตอนที่ 2
Retro Travel: หมู่บ้านอุ้มผางคี จังหวัดตาก ตอนที่ 1
Journey in America: Chapter 11 รักแท้ดูแลไม่ได้
Retro Travel: ทุ่งรังสิต
Journey in America: Chapter 10 University, Outside-In
Journey in America: Chapter 9 Entering University
การใช้คำว่า วันหลัง กับวันหน้า ในภาษาไทย
Journey in America: Chapter 8 Dentist Office
Journey in America: Chapter 7 Choosing the Subject
ลองเล่าเรื่องผี
Journey in America: Chapter 6 Travelled with Japanese
Journey in America: Chapter 5 Language School
American Vacation: 2 วัน 3 รัฐ ตอนที่ 3
American Vacation: 2 วัน 3 รัฐ ตอนที่ 2
American Vacation: 2 วัน 3 รัฐ ตอนที่ 1
Journey in America: Chapter 4 The Bus
Journey in America: Chapter 3 Indian American
Journey in America: Chapter 2 Day 1
Journey in America: Chapter 1 BKK2LA
Journey in America: Preface
Equilibrium ในโลกปัจจุบัน
เพลงใต้ดิน ทางเลือกที่ใกล้แค่เอื้อม
Journey in America: Chapter 4 The Bus
ในเขตลอสแองเจลิส ถ้าคุณไม่อยู่ในดาวทาวน์ คุณก็จะประสบปัญหาในการเดินทางแน่นอน เพราะอะไรต่อมิอะไรมันอยู่ไกลแสนไกลเหลือเกิน การเดินทางของคนส่วนใหญ่จึงต้องมีรถส่วนตัว ซึ่งตรงนี้ญาติผมได้บอกกล่าวไว้ล่วงหน้าแล้ว ผมจึงเตรียมเงินมาจำนวนหนึ่งเพื่อซื้อรถ แต่ขั้นตอนก่อนนั้น คือทำใบขับขี่ ซึ่งผมจะเล่าในรายละเอียดต่อไป
ในช่วงแรกนั้น ผมก็ต้องอาศัยรถเมล์ไปเรียน รถเมล์ที่นี่จะแบ่งตามเขต แต่ละเขตจะมีบริษัทรถเมล์ของตัวเอง โดยจะมีรถเมล์สายยาวที่วิ่งเข้าไปถึงในเมือง L.A. เรียกว่า MTA ซึ่งเข้าถึงในทุกๆ เขต (หมายถึงออกมารับคนที่เมืองรอบนอก แล้วขับมุ่งกลับไปในดาวทาว์น).... เพราะฉะนั้นถึงคุณจะนั่งรถเมล์ไกลแค่ไหน คุณก็สามารถวางแผนการเดินทางของคุณได้ไม่ยาก เพราะนอกจากหนังสือที่ระบุเวลาที่รถจอดแต่ละป้ายที่แจกฟรีบนรถแต่ละสายแล้ว เรายังสามารถเข้าไปดูข้อมูลการเดินทางในอินเตอร์เนตได้อีกด้วย ผมเองในช่วงแรก อย่างที่บอกคือยังไม่มีเนตที่บ้าน จึงอาศัยหนังสือตารางเวลารถ และคำบอกเล่าของเพื่อนที่อยู่ที่นี่
การไปโรงเรียนภาษาของผมในแต่ละวันก็จะเริ่มตั้งแต่ 6 โมง ที่ผมจะต้องตื่นมาทำอะไรต่อมิอะไรให้เสร็จ และไปยืนรอรถเมล์ที่จะมาจอดป้ายหน้าบ้าน ในเวลา 7.05 น. ซึ่งมาตรงมากๆ + - ไม่เกิน 3 นาที ถ้าเราไปไม่ทันคันถัดไปก็จะมาในอีกครึ่ง ชม. แต่ผมคงรอไม่ได้ เพราะผมต้องไปต่อรถเมล์อีกคัน ที่จะมาจอดที่ป้ายที่ผมต้องไปรอในเวลา 7.45 น. ซึ่งถ้าพลาดคันนี้ก็คือไปสาย โรงเรียนผมเข้า 9 โมงครึ่ง ซึ่งหมายความว่า ผมต้องนั่งรถเมล์คันที่ผมต้องขึ้นต่อร่วมๆ 2 ชั่วโมง ซึ่งก็นานอักโข เพียงแต่ว่ามันก็ไม่ต้องเบียดเสียดอย่างเมืองไทย มีที่นั่งเหลือเฟือ แถมแอร์เย็นเจี๊ยบ ดังนั้นผมก็ได้อาศัยมานอนต่อบนรถนี่เอง
เกี่ยวกับค่าโดยสาร อัตราปกติก็คือ 1 ดอลลาร์ ซึ่งสามารถขอตั๋วต่อรถ เพื่อไปต่อได้อีก 1 สาย เรียกว่า transfer ticket แต่ราคานี้ก็จะเปลี่ยนไปตามบริษัทรถตามเขตเมืองต่าง แต่ก็ถือว่าไม่แพงมากสำหรับคนทั่วไปที่อาศัยรถประจำทาง การจ่ายเงินก็ง่าย คล้ายๆ microbus สมัยก่อน คือเอาเหรียญเทลงในกล่อง หรือถ้าจะใช้ธนบัตรก็ได้ เพียงแต่ต้องเตรียมให้พอดี เพราะพนักงานบนรถจะไม่ทอนเงินให้.....เวลาคุณจะลงก็ลักษณะเดียวกับการกดกริ่งแบบเมืองไทย เพียงแต่มันไม่ใช่กริ่ง แต่เป็นสายสลิงที่โยงอยู่ที่ขอบหน้าต่างรถ พอคุณจะลงก็ดึงสายสลิงนั่น มันก็จะมีเสียงตุ๊ง แล้วคนขับก็จะทราบว่าจะมีคนลง แล้วเวลาเขาจอดให้ลงนี่สุดๆ แล้ว คือขับไปแนบทางเท้าซะจนล้อแทบจะสี ต่างกับของคนไทยที่ต้องลงกลางสี่แยก นี่ยังไม่พูดถึงระบบอำนวยความสะดวกอื่นๆ เช่นที่เก็บจักรยานหน้ารถ และระบบการขนถ่ายคนพิการขึ้นลงนะครับ
การเดินทางบนรถเมล์ที่นี่ ผมก็ได้ฝึกภาษาไปด้วยในตัว.....เพราะชาวอเมริกันนี่ชอบชวนคุย ไม่เข้าใจว่าจะนั่งเฉยๆ กันไม่ได้หรืออย่างไร แต่ก็ดี ทำให้ผมได้ งูๆ ปลาๆไปวันๆ เพื่อฝึกภาษา การเดินทางร่วม 2 ชั่วโมงไป กลับของผมแต่ละวัน จึงไม่เปล่าประโยชน์แต่อย่างใด
ย้อนกลับไปถึงเรื่องความตรงต่อเวลาของรถเมล์..... การที่ผมต้องนั่ง 2 ต่อ มันก็ทำให้ผมเกิดปัญหา เพราะในขากลับบ้าน รถเมล์คันแรก จะมาถึงเวลเดียวกับรถเมล์ที่ผมต้องนั่งต่อพอดี ซึ่งถ้าคันใดล่าช้า หรือมาเร็วไป นั่นหมายความว่าผมต้องรออีก 1 ชม. เพื่อรอรอบต่อไป ก็ได้อย่างเสียอย่าง ที่ว่าได้ก็คือตรงป้ายรถนั้น มีตลาด (ลักษณะคล้ายๆ บิ๊กซี) อยู่พอดี ทำให้ผมไปเดินฆ่าเวลาได้ ซึ่งนี่ก็คือข้อเสีย เพราะบางทีก็เดินเพลิน กลับมาไม่ทันคันต่อไปอยู่ดี 555 จำได้ว่ามีอยู่วันนึง ต้องรอถึง 3 ชม.เพราะมัวเดินเล่นอยู่ในตลาดนั่นเอง กว่าจะถึงบ้านก็มืดค่ำ
อยากให้รถเมล์ไทยเป็นแบบนี้บ้าง แต่ด้วยข้อจำกัดหลายๆ อย่างทำให้ผมคิดว่า อีก 100 ปี ก็คงทำไม่ได้ แต่การห้อยโหนบนรถเมล์ไทยก็เป็นสเน่ห์อย่างหนึ่งไปแล้ว กลับเมืองไทยคราวก่อน ผมอยากโหนรถเมล์มากถึงขนาดเลือกคันแน่นๆ ขึ้นเลย จะได้คิดถึงบรรยากาศเก่า 555 เชื่อว่านักท่องเที่ยวต่างชาติก็คงทึ่งเหมือนกัน ..... แต่อย่างไรก็ตามความปลอดภัยก็ต้องมาก่อน ผมเห็นคนโดนรถเมล์ทับตาย หรือตกลงมาตายบ่อยมาก เห็นแล้วก็น่าสลดใจ และหวังว่าอย่างน้อยถ้าจะต้องเบียดกัน ก็ขอให้เบียดกันอย่างปลอดภัยบ้างก็ดี...ค่าโดยสารก็ขึ้นเอาๆ เซ็งจิตครับ..
ผมนั่งรถเมล์อยู่ประมาณเกือบปี ก่อนที่จะได้ซื้อรถคันแรกในชีวิต แต่ก่อนที่จะพูดถึงเรื่องรถ ในคราวต่อไปผมก็จะขอเล่าถึงบรรยากาศของโรงเรียนภาษาของผมก่อนครับ....
Create Date : 15 พฤษภาคม 2548
Last Update : 15 พฤษภาคม 2548 11:20:42 น.
17 comments
Counter : 304 Pageviews.
Share
Tweet
วันนี้ก็พึ่งมีข่าวเด็ก มหาลัยตกรถเมล์ตายนะคะ...กลับมาเมืองไทยก็อย่าโหนเลยค่ะ....ไม่อยากเห็นพี่แนลในข่าวหน้า 1...
โดย: นู๋อุ๋ย (
man u girl
) วันที่: 15 พฤษภาคม 2548 เวลา:13:09:32 น.
ไม่ทันขาดคำ
คุณภาพชีวิตของคนเมืองกรุงเทพฯ ไม่ดีเอาเสียเลย
man u girl// ขอบคุณที่เป็นห่วงจ้า -_-"
โดย: nsk IP: 68.164.68.185 วันที่: 15 พฤษภาคม 2548 เวลา:13:19:17 น.
น้องแหวนที่เพิ่งเสียชีวิตไปเป็นรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัยด้วยค่ะ
เล่นพันทิปด้วยนะ น่าสงสารมากๆ
ไม่รู้จะต้องมีอีกกี่คนที่ต้องสังเวยชีวิตให้กับความสะเพร่าของคนไม่กี่คน
โดย:
KoPoK
วันที่: 15 พฤษภาคม 2548 เวลา:19:32:44 น.
กลับมาโหนรถเมล์เมืองไทยแล้วจะหนาวค่ะ ^^
...
โดย: ขอบคุณที่รักกัน (
blueberry_cpie
) วันที่: 16 พฤษภาคม 2548 เวลา:8:31:50 น.
มาเช็คเรตติ้งให้ จขบ. ค่ะ...
วันนี้ได้พาคุณแม่ไปเที่ยวไหนรึป่าวคะ....
โดย:
man u girl
วันที่: 16 พฤษภาคม 2548 เวลา:20:05:39 น.
แวะมาลงชื่อไว้ก่อน วันนี้ว่าจะเล่นไม่ดึกนะคะ.....have a good day ละกัน...
โดย:
man u girl
วันที่: 17 พฤษภาคม 2548 เวลา:21:20:16 น.
5555 น่าสงสารตัวเอง ต้องให้หนู man u girl มาดูแลบลอกแทน
พี่พาแม่ไปเที่ยว hollywood มาค่า ไปไหนอีกจะมาบอกนะ
โดย: blogmaster IP: 68.164.68.185 วันที่: 17 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:31:01 น.
ไม่เป็นไรค่า...ฝากของฝากมากะคุณแม่ละกัน รับรองจะดูแลให้อย่างดี....@^_^@
โดย: นู๋อุ๋ย (
man u girl
) วันที่: 17 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:32:55 น.
ได้เลย เอาอะไรดี
โดย: nsk IP: 68.164.68.185 วันที่: 17 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:39:18 น.
แล้วแต่จะพิจารณาค่ะ....OK ก้อได้ 555
โดย:
man u girl
วันที่: 17 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:51:00 น.
555 แล้วจะพิจารณาครับ
.....
พิจารณาเสร็จแล้วครับ ท่าจะไม่โอเค 555
โดย: blogmaster IP: 68.164.68.185 วันที่: 18 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:14:40 น.
ยินดีด้วย...เป็นคนที่ 500 แล้ว เย่
ท่าทาง blogmaster จะเข้าเองซะมากกว่า ..
โดย: นู๋อุ๋ย (
man u girl
) วันที่: 18 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:17:21 น.
ช่างน่าสงสาร เหลือเกิน
น้องอุ๋ยต้องเข้ามาบ่อยๆ นะ 555
ไม่งั้นคงได้คุยกับตัวเอง
โดย: nsk IP: 68.164.68.185 วันที่: 18 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:31:04 น.
พี่แนลกลัวเหงาเหรอ
เปลี่ยนไปคุยบลอคอุ๋ยก็ได้นะจะได้ไม่เหงา
ที่โน่นเพื่อนเยอะนะค๊า.....
โดย:
man u girl
วันที่: 18 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:52:26 น.
หึหึ...
โดย: nsk IP: 68.164.68.185 วันที่: 18 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:56:52 น.
มาเยี่ยมเด็กเทพฯ ครับ
debsirin is the best school in the land ..
โดย:
flying gunner
วันที่: 18 พฤษภาคม 2548 เวลา:23:08:32 น.
ยินดีที่ได้พบพี่สถาบันครับ ขอให้สมหวังกับสิ่งที่ตั้งใจไว้ครับ 55
Debsirin is the best school in the land.
เจอกัน fa cup ครับ
โดย: ทศ 35:38 (nsk) IP: 68.164.68.185 วันที่: 18 พฤษภาคม 2548 เวลา:23:32:06 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
nsk
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
สวัสดีชาวโลก...
Bangkok
Los Angeles
-/ -
id=objMediaPlayer1 width=150 viewastext>
width="150" height="64" bgcolor="ffffff" autoplay="true" cache="true" enablejavascript="true" controller="true">
sniper/ หนึ่งในล้าน
id=objMediaPlayer1 width=150 viewastext>
width="150" height="64" bgcolor="ffffff" autoplay="true" cache="true" enablejavascript="true" controller="true">
เจย์ โชว/ Cloudess Day
id=objMediaPlayer1 width=150 viewastext>
width="150" height="64" bgcolor="ffffff" autoplay="true" cache="true" enablejavascript="true" controller="true">
Friends' blogs
พฤษภเสารี
maezono_no7
Futari
<< sh-sh >>
fan_man_u
SeNtiErO no.7
ต๊องจิงๆ
Mu_in_love
Over Protected!~*
ยาจกน้อย
jeawsuka jang
สาวใช้ ณ สแตมฟอร์ด บริดจ์
man u girl
cirE
RadBit
KoPoK
blueberry_cpie
พฤษภาคม 2510
Webmaster - BlogGang
[Add nsk's blog to your web]
Links
nOkrOb Club
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.