"คนที่มีความฝันให้ตามหา มีความทรงจำให้คิดถึง คือคนที่โชคดีที่สุด" ๐ จิมมี่ เลี่ยว ๐ http://twitter.com/nopsukda

พรเก้าประการ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ทำระบบการเงิน
๐ เริ่มแล้ว

สร้างสรรค์งานเขียน และ ถ่ายภาพ
๐ เริ่มแล้ว

รักใครสักคน
๐ เริ่มใหม่ได้เรื่อยๆ

Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add พรเก้าประการ's blog to your web]
Links
 

 
หนทางพิสูจน์รัก...๓

๐๐๐คำแก้ตัวเดิมๆคับ งาน ย้ายของ ความเหงา ยังทำให้เราหมดแรงที่จะมาอัพเดท๐๐๐



๐๐๐ความเดิมตอนที่แล้ว อบรมแล้วสอบข้อเขียนเพื่อหนทางสู่อะไรสักอย่าง๐๐๐

บ่ายโมง แดดลงตรงกลางกระหม่อมที่สนามสอบการขับขี่
ซึ่งเป็นการสอบขั้นสุดท้ายแล้วละคับท่าน
โคตะระตื่นเต้นเลย ซึ่งสนามสอบนี้มีพี่เจ้าหน้าที่อยู่3ท่าน
ซึ่งมีอยู่หนึ่งท่านสมมุติว่าให้ชื่อพี่หุ่นฟางละกัน
เป็นพี่ที่ดูใจดี สูง ผอม ผิวเหลืองละม้ายคล้ายหุ่นฟางเป็นที่สุด
แกเป็นเหมือนหัวหน้าประจำสถานีนี้
จำเขาไว้นะ เดี๋ยวเราจะมาพูดถึงเขาเป็นระยะ
(ในรูปด้านบนคือผู้ชายเสื้อม่วงครับ)

รอบบ่ายนี้มีคนมาสอบมากพอตัวกะดูคร่าวๆน่าจะ50กว่าคน
นั่งกันเหมือนพม่าหนีเข้าเมือง
หน้ามัน ร้อนก็ร้อน ลมก็ไม่ค่อยมี เก้าอี้ก็ไม่พอ เลยยืนบาง นั่งยองๆ บ้าง
แถมต้องมานั่งเกร็งว่าตูจะสอบผ่านไหม

โดยมอเตอร์ไซค์รอบนี้มี 17 คน ที่เหลือเป็นรถยนต์
สักพักก็มีลูกน้องพี่หุ่นฟางมาอธิบายกฏกติกามารยาทในการสอบ เริ่มจาก
๐ นำรถที่จะสอบมาเข้าประจำที่
๐ เตรียมเอกสารให้พร้อมแล้วมอบให้พี่เขาไว้บันทึกว่ารอดไม่รอด
๐ เริ่มสอบโดยเข้าสู่ช่วงแรกคือ การปฎิบัติตามกฏของป้ายจราจร
เห็นป้ายอะไรต้องปฎิบัติตามให้หมด อย่าพลาดไม่งั้นตก
๐ ช่วงหลังจะเป็นการทดสอบการทรงตัว โดยแบ่งออกเป็น
ทางแคบ และทางซิกแซก โดยที่สอบจะวางกรวย เป็นทางไว้
โดยมีกฏที่ว่า ห้ามชน และห้ามเอาเท้าแตะพื้น ไม่งั้นสอบใหม่

เมื่อพี่เจ้าหน้าที่เขาบอกกติกาทั้งหมดแล้ว
ผมก็ยิ้มเลย กฏกติกาสบายมากท่องมาแล้วจำได้
เรื่องซิกแซกนี่สบายเพราะขับมา3อาทิตย์ฝ่ารถติดมาทุกรูปแบบ
ไม่น่ายาก

แล้วพี่หุ่นฟางแกก็เดินมาบิ้วผู้เข้าสอบต่ออีกว่า
"ตั้งแต่คุมสอบมามีคนตกน้อยมาก
เพราะฉะนั้นวันนี้พี่หวังว่าทุกคนจะผ่านไปได้นะ
สบายๆง่ายๆ ขอให้ทุกคนโชคดี"

พอพี่เขาปล่อยตัวให้ไปเอารถ
ผมก็คิดว่าเราควรจะเป็นคนหลังๆ ดีกว่าจะได้ไม่เกร็ง
แต่ว่า.....

พอรถเข้าจุดปล่อยตัว พี่เขากลัวผู้สอบจะเสียเวลา
เขาเลยปล่อยให้รถทุกคันออกตัวต่อกันเลย
ไม่ได้ให้ทิ้งช่วงอะไรทั้งนั้น
ผมมองอยู่หลังสุดอย่างกะขบวนแห่เจ้าแม่กวนอิม
ยาวเป็นหางงู ไอ้เราขี่เป็นคนสุดท้าย
แม่.......กดดันสุดๆ
เพราะทุกสายตาของพวกที่รอสอบขับรถยนตร์จะลุ้นว่าไอ้คนสุดท้ายเสร็จเมื่อไร
ตูจะได้เกร็งกับการสอบบ้าง เพราะใช้สนามสอบเดียวกัน

พอผมเริ่มออกตัว ครึ่งแรกนะเด็กๆ สอบเกือบเต็มไม่ยากจำได้อยู่แล้ว
แต่พอเข้าสู่ช่วงการทรงตัว เลี้ยวแรก สบาย
ทางแคบโอ๊ยเด็กๆ ด่านซิกแซก 8 กรวยไม่ยาก
กรวยแรกสบายๆ กรวย 2-3-4-5-6-7 ผ่านใสๆ
แต่พออันที่8ผมรู้สึกว่ามันแคบกว่าเดิม บวกกับจังหวะหักหัวน้องเอิญที่มันเร็วไป
เลยทำให้เท้าผมแตะพื้นแว่บหนึ่ง แว่บเดียวจริงๆ
แต่ก็ยังไม่พ้นสายตาเหยี่ยวของพี่หุ่นฟาง
พี่เขาตะโกนมาเลย
"ชื่ออะไรครับ คุณสอบตกนะ อีก3วันมาใหม่ "
โอ๊ย เซ็งอ่ะ หงุดหงิด กรวยอันสุดท้ายแล้วด้วย
อีกนิดเดียวก็ผ่านแล้วอ่ะ

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

3วันผ่านไป
ผมกลับมายืนตรงหน้าพี่หุ่นฟางคนเดิม
ซึ่งรอบนี้เป็นรอบของคนสอบตกเลยต้องมาสอบเช้า
วันนี้มีคนร่วมชะตากรรมประมาณ8 คน
พี่หุ่นฟางก็มาอธิบายกฏอีกครั้ง
แต่ก่อนพี่หุ่นฟางจะปล่อยแต่ละคนไปเอารถ
พี่เขาก็หันมาบอกผมว่า
"คราวก่อนคุณเบาเครื่องเกินไปมันเลยไม่มีแรงส่ง
คราวนี้คุณบิดเหมือนกับที่ขับจริงๆเลยสบายๆไม่ต้องเกร็ง"
ใจนึงก็ดีใจที่พี่เขาเป็นห่วงกลัวสอบตก
ใจนึงก็ฉิบแล้ว พี่เขาจำกรูได้แล้ว
จะถูกจับตาเป็นพิเศษไหมว่ะเนี่ย

พอก่อนปล่อยตัว
คราวที่แล้วผมเป็นคนสุดท้าย
คราวนี้ขอกลางๆละกันเอาอุ่นใจไว้ก่อน
ด่านแรกสบายๆเหมือนเดิม
พอมาถึงด่านทรงตัว
พี่หุ่นฟางบอกให้บิดปรกติไม่ต้องเกร็งเอาว่ะ
เชื่อพี่เขาหน่อย เขาเป็นกรรมการเลยนะเว่ย
ปืดดดด นพพรกวาดตั้งแต่กรวยแรกยันกรวย3
นี่ยังไม่ทันเข้าทางแคบเลยให้ตายดิ้น

"คุณนพพร อีกสามวันเจอกันใหม่ครับ"


๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

อีก 3 วันผ่านไป
ผมกลับมายืนตรงหน้าพี่หุ่นฟางคนเดิม
คลับคล้ายคลับคลาว่าเหตุการณ์นี้ผมเคยผ่านมาแล้ว
เดจาวูยังไงชอบกล
ผิดก็แต่ว่า พี่หุ่นฟางดูหมางเมินกับผม
ไม่แนะนำ
ไม่พูดให้กำลังใจเหมือนครั้งก่อน
หรือเขาคงคิดในใจว่า
"คราวที่แล้วแนะให้มันบิด มันกวาดกรวยแรกเลย
ถ้าคราวนี้กรูแนะอีกมันจะกวาดหมดทุกกรวยไหมว่ะ
พยายามไม่คุยไม่มองตามันดีก่า"

วันนี้มีสอบกันประมาณ5คน
เริ่มมีคนคุ้นหน้ากันอยู่ 2 คน
ที่มาสอบซ่อมพร้อมกันในคราวที่แล้ว
จำได้ว่าสองคนนี้ขับตามผมนี่หว่า
แล้วผมก็ไปกวาดกรวยทำให้เขาเกิด
พฤติกรรมเลียนแบบเลยตกมาด้วยกัน
คราวนี้ผมเลยให้เขาขับนำผมบ้างดีกว่า
เพื่อเขาผ่านเราจะได้ติดสอยห้อยตามผ่านด้วยคน

ด่านแรกผ่านสบายเหมือนเดิม
พอมาถึงด่านทรงตัว
ทางแคบสบายๆ
พอเข้าสู่ทางซิกแซก
กรวยแรกผ่าน
กรวยที่ 2-3-4 ผ่าน
แต่พอมาถึงกรวยที่5 แรงเครื่องผมตกเราเลยบิดแต่แรงไปนิดหน่อย
ทำให้รถผมกวาดเอากรวยที่ 5-6-7 มากองรวมกัน
หันไปมองพี่หุ่นฟางแกถึงกับส่ายหน้า มึงอีกแล้ว นพพร

พอเดินไปเซ็นชื่อคนสอบตก
พี่หุ่นฟางบอกว่า รอสอบตอนบ่ายเลยไหม
เขาจะได้ไม่ต้องเซ็นต์ชื่อว่าผมตกครั้งที่3
แต่ด้วยความเป็นลูกผู้ชายตัวจริง
ผมบอกพี่หุ่นฟางไปว่า
อีก 3วันเจอกันครับพี่

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

อีก3วันต่อมา
ซึ่งการไปสอบครั้งนี้ค่อนข้างกดดันเพราะ
๐ ถ้าตกอีก3วันข้างหน้าออฟิศจะพาไปเที่ยวปีใหม่
ผมต้องเลือกอดอะไรสักอย่าง
ซึ่งแน่นอนผมไม่เลือกเที่ยวฟรีกินฟรีอยู่แล้ว
๐ พอกลับมาจากเที่ยวปีใหม่ของออฟิศก็จะเจอเข้ากับปีใหม่ของจริง
พี่หุ่นฟางแกหยุดแน่ๆ
๐ผมตั้งใจว่าจะขี่รถไปอยุธยาในช่วงปีใหม่ ถ้าไม่มีใบขับขี่
มีแววว่าผมคงต้องตั้งกองทุนสำรองเลี้ยงชีพคนในเครื่องแบบตลอดทางแน่ๆ
๐ และประการสุดท้ายก็เพราะว่า ผมสงสารพี่รปภ.ห้างจัสโก้
เพราะผมมักจะไปซ้อมขี่อ้อมกรวย ตอนเที่ยงคืน
ซึ่งพี่รปภ.แกคงเคือง เพราะผมมักจะไปกวนเวลานอนของเขา

ดังนั้นผมต้องผ่านในวันนี้ให้ได้

วันนี้มี 8 คน มีคนหน้าคุ้นเคยเหลืออยู่คนเดียว ก็ผลัดกันให้กำลังใจไปมา
(มีควมรู้สึกเหมือนก่อนโดดหอ34 ฟุตตอนเรียนรด.จัง ไม่อยากโดด ตื่นเต้น
มือเย็นตีนหนาวกันเลยทีเดียว) พอเริ่มปล่อยให้สอบพี่เขาสอบก่อน แถมพี่เขาสอบผ่านด้วย คราวนี้โคตรกดดันหนักเข้าไปอีก

พอถึงคิวเรา ฉิบแล้ว ไม่มั่นใจเลย แต่ก็เอาว่ะ
ถ้าตกอีก ก็เอาไว้สอบปีหน้าละกัน พอรถผมเข้าสนามสอบ
เอาว่ะ ต้องผ่าน ซัดไปสามรอบละ น่าจะแน่นแล้ว
หันไปดูพี่หุ่นฟางและคณะ แกก็ลุ้นเราอยู่เหมือนกัน

๐ด่านแรกผ่าน
๐โค้งแรกรอด
๐ทางแคบผ่าน
๐ซิกแซกกรวยแรกผ่าน
๐กรวย2-3-4-5-6 ผ่าน

แต่กรวย 7-8กระผมหักเลี้ยวไม่ทันจริงๆ เลยอ้อมที่เดียว สองกรวย
แต่คราวนี้ไม่ชนและเท้าผมไม่แตะพื้น

พอผ่านด่านกรวยมาได้
เงยหน้ามองไปที่คณะพี่หุ่นฟาง เขายิ้มให้และโบกมือไล่
แสดงให้ผมรู้ว่า เออกรูให้มึงผ่าน

พอกลับไปรับเอกสารพี่หุ่นฟางแกบอกว่าดีนะที่เท้าไม่แตะพื้น ไม่งั้นพี่ให้สอบอีกรอบแน่ๆ

หลังจากที่ได้ลายเซ็นต์รับรองจากพี่หุ่นฟาง ก็เอาไปตามขั้นตอนที่เหลือ
ในที่สุดเราก็ได้พิสูจน์ตน จนได้ใบรับรองมา
แม้จะมีตราบาปติดตัวเล็กน้อยก็ตาม ไม่รู้ว่าเขาอนุโลมเพราะความใจสู้ของผม
หรือว่ากรูไม่ยากเห็นหน้ามึงอีกแล้วกันแน่ เอิ๊ก....



Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2552 14:37:08 น. 10 comments
Counter : 343 Pageviews.

 
ตอนสมัยเราไปสอบขับรถยนต์ แล้วเขาแถมให้ มอไซด์น่ะเพราะตะก่อนรถมันไม่มั่วเหมือนตอนนี้เนาะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:20:27 น.  

 
โอ้ เปิดกรุ๊ปบล็อกเพื่อน้องเขาเลยเชียว
ลูกผู้ชายตัวจริง 55


โดย: grappa วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:35:58 น.  

 
...
อ่านแล้วไม่กล้าสอบใบขับขี่เลยอ่ะ
เหอะๆ


โดย: badinblood วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:53:45 น.  

 
สวัสดีค่า
ยังขับรถยนต์ไม่เป็นเลย กำลังจะหัดๆเหมือนกันค่ะ อิอิ

ขอบคุณนะคะที่แวะไปที่บล๊อค
ขอเล่าหน่อยนะคะ กำลังจะให้ของขวัญเค้าอะคะ ตื่นเต้นมาก
พอดีมีปัญหากันกึ่งๆห่างกึ่งๆเลิก มีแต่คนบอกว่าให้เลิกซะแล้วเราไปคบคนใหม่ดีกว่า
แต่เราก็ถามตัวเองว่า ถ้ารักเค้าแล้วพยายามรึยัง? เราเลยเลือกที่จะทำเพื่อให้คืนดีกัน

อวยพรให้หน่อยนะคะ อยากสมหวังมากๆเลย หวังว่ามันจะงอกงามในหัวใจของเค้าค่ะ


โดย: เลมอน~ไอซ์ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:1:30:42 น.  

 
u've got me!


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:57:56 น.  

 
นั่งลุ้นไปขำไป

หนังสือหนูได้แล้วนะพี่ ขอบคุณมากๆค่ะ

เพื่อนบอกว่ามาถึงตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้ว แต่มันลืมบอกให้ขึ้นไปรับ

พี่ส่งหนังสือให้หนู 2 เล่มแล้ว แม้ว่าหนูจะเป็นคนค่อนข้างหน้าด้าน แต่กับครั้งนี้ หนูเริ่มรู้สึกคันๆหน้าขึ้นมานิดๆแล้ว

พี่จะกินอะไรป่ะ เด๋วหนูเลี้ยง

เพราะหนูไม่รู้จะส่งหนังสืออะไรไปตอบแทนพี่ดี

....ที่จริงไม่ใช่ไม่รู้หรอก แต่หนูหวง 5555

ว่างวันไหน อยากกินอะไร บอกหนูเน่อ


โดย: อีชีส (ladycake ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:41:38 น.  

 
อ้อ เล่นไอ่นี่กันเถอะ

https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=ladycake&date=02-02-2009&group=2&gblog=34

^_^


โดย: อีชีส (ladycake ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:42:55 น.  

 
เขียนเล่าได้ฮาดีจัง อีตอนกวาดกรวยนี่เห็นภาพเลย

สอบใบขับขี่มันยากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย...


โดย: แฟนผมตัวดำ วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:07:42 น.  

 
55555

เหมือนจะอยู่ทันเห็นสีหน้าเวลาที่สอบไม่ผ่านนน



คิดถึงหนูม้ายยยยย!!!


โดย: ยิ่งยง นั่งยองยอง วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:1:29:47 น.  

 
ไปเที่ยวมาแล้วจะมาโม้ให้ฟ้งนะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:01:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.