Group Blog
All Blog
|
โกรธ โกรธ โมโห...แต่ไม่ได้อยากให้เป็นอะไรไปขนาดน้านนนน บ่นมันส์
อยู่คนเดียว 3 โกรธ..โมโห..แต่ไม่ได้อยากให้เป็นอะไรไปขนาดน้านนนน .. จริงๆตั้งแต่ไปพบธรรมมะ ชีวิตเจ๊ดีขึ้นตั้งเยอะ อย่าคิดเชียวว่าดิฉันจะกลายเป็นคนดีโดยฉับพลัน จากส้นเท้าเป็นหลังมืออะไรประมาณนั้น โน โน โน พี่น้องคะ สันดานคนนี่มันไม่ได้ขุดง่ายเหมือนหน่อไม้นะคู๊ณ โกรธ โมโห บ้าบอ ปากร้าย ใจร้อน หน้าหงิกยังครบถ้วน...แต่น้อยลง แล้วก็มีความสุขกับชีวิตในแบบของตัวเองมากขึ้นเท่านั้นเอง ธรรมะนี่เป็นของวิเศษจริง ใครได้เจอะเจอ ความร้อนรนจะลดลง แฮ่ม.. แต่พักนี้เจ๊หย่อนลงเยอะ ปรกติแล้วต้องหาเวลาไปนิ่งๆ ปีละสองหน หนละเจ็ดวัน ออกมาทีใครๆก็พากันทักว่าหน้าใส ผ่องเชียว ไม่ผ่องได้ไงคะ อย่าว่าแต่แดดเลยฮ่ะ แค่เยี่ยมหน้าออกมานอกอาคารยังไม่ทำ 55555 หากหน้าไม่ผ่องก็แสดงว่าหนังหนาอย่างแรง อิอิอิ วันก่อนน้องรักหมายเลขหนึ่งมาถามเรื่องไปวัด คุยๆกันไป แนะนำกันไป เจ๊เมื่อยนิ้วมากค่ะ เพราะพิมพ์ไปล้านกว่าคำ อ้ายบร้าส์นั่น อืมม์ อ๋าๆ เหรอๆ แค่เนี้ย..กรูจะบร้าส์. แล้วมันก็ถามว่า พักนี้เจ๊ไม่ไปเข้าวัดมั่งเหรอ ? หนนี้รู้สึกจะนาน (คือเวลาไปเข้าสถานปฏิบัติธรรมเนี้ย ก่อนจะเข้า หรือจะเลิก บางทีจะแวะไปลั้ลลากับเพื่อนก่อน ประจวบเหมาะถ้ามันว่างจะให้มันขับรถไปส่งเลยค่ะ55555 แผนสูงค่ะแผนสูง) เออ คงไม่ได้ยาวแหละพักนี้ ทำไมล่ะ งานยุ่งเหรอเจ๊ ปรกติงานเจ๊นี้ แล้วแต่เจ๊ไม่ใช่เหรอ นึกอยากหยุดก็หยุด นึกจะไป สบายกว่าชาวบ้านเขา ตั้งเยอะ เปล่า? งานไม่เยอะ แต่ฉันไม่อยากไปไหน ต้องคอยดูลูกเขยกะลูกสาวฉันว่าจีบไปถึงไหน(พี่ยงกับน้องซอ) พูดแบบไม่อายกันทีเดียวท่านผู้ชม5555 วุ้ย เจ๊ นี่ถ้าคุยกันแบบเห็นหน้าคงเห็นมันค้อน 55555 แต่จริงๆ เจ๊ว่าเจ๊ควรจะต้องหาเวลาไปซ่อมใจมั่งแล้ว รู้สึกพักนี้ ฮีทเตอร์ขึ้นถี่เหลือเกิน? ล่าสุดโมโห ร้านพิซซ่า55555 เมื่อสักอาทิตย์ก่อน เจ๊เป็นห่านอะไรไม่รู้ อยากกินแต่พิซซ่า กินติดๆกัน เว้นวันกิน เว้นวันกิน มาสามสี่หนแล้ว ครั้งแรกสั่งเป็นเซ็ทมาได้ เพราะอาศัยแจกๆเขามั่ง เหอ เหอ แหม คนเดียวมันจะกินสักกี่ชิ้นกันเชียวค่ะ เจ๊นี่ถึงจะเป็นโรคกระเพราะคราก แต่พิซซ่าสองชิ้นก็จุกถึงคอหอยแล้ว.. เพราะฉะนั้นการสั่งครั้งต่อมาจึงไม่มีผู้ร่วมกระบวนการ..ทำไง ต้องสั่งถาดเล็ก เหอ เหอ ทว่าการสั่งถาดเล็กนั้น คอลเซ็นเตอร์มันหยิ่ง(ไอ้คนรับคนนั้นน่ะ) มันว่า สั่งถาดเล็กเนี้ย เชิญหน้าร้านเลยครับ แมร่ง ไมว่ะ เจ๊สงสัย ถ้ากรูให้มรึงมาส่งเนี้ย มรึงก็คิดค่าส่งกรูอยู่แล้ว จะถาดเล็กถาดใหญ่ไม่บริการเหรอ? แต่...แต่เคยเจอคอลเซ็นเตอร์ที่พอจะพูดจาดีๆหน่อย บอกว่า พี่สั่งที่หนูเลยก็ได้ค่ะ แต่ก็อีกนั่นแหละ ระยะบ้านเจ๊กับร้านพิซซ่าเดินห้านาทีถึง เรื่องไรต้องเสียค่าส่งสามสิบบาท เลยใช้บริการสั่งแล้วพอเสร็จให้สาขาโทรมาบอกจะเดินไปเอา สั่งกันมาสามสี่เที่ยวไม่ยักมีปัญหา มาเจอหนสุดท้าย อีเจ๊อยากกินตั้งแต่เช้า อุตส่าห์อดกลั้นกินข้าวเช้าน้อยๆ เพราะจะเก็บที่ในกระเพราะไว้สวาปามพิซซ่า เหอ เหอ สั่งเสร็จเตรียมเลย ซื้อเป็ปซี่ น้ำแข็งรอ.. เดี๋ยวได้กินแล้ว เลียปากแผล่บๆ ทำงานไปรอไป ความหิวทวีขึ้นเรื่อยๆ เอ๊ะ นี่มันจะชั่วโมงแล้วนี่หว่า ทำไมไม่โทรมาสักที เลยโทรไปถามคอลเซ็นเตอร์ เธอรีบกระวีกระวาดเช็คให้ แล้วโทรมาบอกว่า ที่ร้านยังไม่ได้ทำเลยค่ะพี่ เอาไงดี ไม่เอาไงหรอกค่ะ โกรธ โกรธมากด้วย โมโหหิว ถึงจะสั่งน้อย แต่กรูเป็นลูกค้าประจำนะเว้ยมรึง ช่วยดูประวัติการสั่งหน่อยดิ โกรธๆๆๆ ไม่เอา ไม่กินแล้ว ใส่อารมณ์ไปยังน้องคนนั้นแบบเบาะๆ ยังไม่พอใจ โทรไปคอลเซ็นเตอร์จะขอเบอร์ร้องเรียน55555 เพราะน้องคนหนึ่งบอกว่า ถ้าเกินครึ่งชัวโมงนะ เราได้กินฟรี ไม่ต้องกินฟรี หรอก เจ๊แค่อยากบ่นอ่ะ แต่พอโทรไป แม่คนรับโทรศัพท์บอกว่า โทรไปร้องเรียนที่สาขาเลยพี่ ฮื่มม..แต่ไม่อยากโทร อารมณ์แปรปรวนแบบนี้ มีหวัง คนรับโทรศัพท์แย่แน่ๆ เลยเปลี่ยนใหม่ ไปเข้ากูเกิ้ลหาข้อมูลเลย สุดท้ายเลยเมล์ไปต่อว่า..เล่าเหตุการ์ณว่าเป็นยังไง สุดท้ายอวยพรให้เขากิจการดีๆยิ่งขึ้นไป แถมท้ายว่าขอให้ร้าน พิซซ่าฮัท มาเปิดสาขาที่จัดหวัดนี้เร็วๆเถิ้ดดดดด มานึกตอนนี้แล้วมันก็ขำๆดี แต่ตอนนั้นมันไม่ขำน่ะ มันโมโห สามสี่ชั่วโมงผ่านไป เจ๊หายโมโหแล้ว เพราะได้กิน อิอิอิ กินพิซซ่าเซเว่นก็ได้วุ้ย..ถึงจะสู้ไม่ได้ แต่แก้ขัดได้ เหอ เหอ เหอ ร้านพิซซ่าโทรมา..บอกได้รับเมล์แล้ว ขอโทษขอโพย เจ๊ก็อืมม ค่ะ ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้ในใจยังโกรธอยู่ เอาไว้คราวหน้า เราจะแก้ตัวเรื่องให้บริการใหม่นะคะ อ๋อ คงยังหรอกค่ะ ตอนนี้ยังโกรธอยู่ คงไม่อยากไปอีกนาน เจ๊ว่าไปนั่นเลย55555 ไม่เป็นไรค่ะ แต่เดี๋ยวทางร้านจะจัดการให้นะคะ จะดูว่าใครเป็นคนรับเรื่อง ถ้าไม่เคยทำผิดก็จะภาพทัณฑ์ไว้เลย แต่ถ้าเคยทำอะไรผิดแล้ว จะให้เขาออกเลยก็แล้วกันนะคะ เฮ้ย เจ๊ชักรู้สึกไม่ดีแล้ว ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้มั่ง แค่บอกให้เขาสนใจออเดอร์หน่อยก็พอ ไม่ได้ค่ะ ต้องหาตัวการรับผิดชอบ...บลา บลาๆๆๆ(พล่ามไปหนึ่งนาที) แล้วตบท้ายว่า แล้วจะโทรมาบอกนะคะ ว่าเราจัดการทำโทษยังไง เฮ้ย รอบสอง คราวนี้เจ๊ชักตกใจจริงๆแล้ว กะอีแค่อารมณ์โกรธของกรูเนี้ย จะทำเด็กตกงานเลยเหรอ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ อย่าถึงอย่างนั้นเลยน่ะ เวลาโกรธก็อยากบ่นๆ โอเคแล้วค่ะ รับคำขอโทษของคุณจบแค่นี้แล้วกัน อย่าไปลงโทษอะไรรุนแรงขนาดนั้นเลย เจ๊ชักเสียงอ่อย ไปๆมาๆ เหมือนจะอ้อนวอนเขาเลยวุ้ย เสียฟอร์มทีสุดเลย..แต่ไม่เสียใจสักนิด แม้ไอ้คนข้างๆจะกระแนะกระแหนว่า โห แน่ไม่จริงนี่ว่าเจ๊ 55555 สุดท้ายก็ใจอ่อน เออ ยอมแน่ไม่จริงโว้ย เนี้ย ยัยคนโทรมาเก่งว่ะ5555 ใช้จิตวิทยาล่อเจ๊ซ่ะหงอยไปเลย จริงๆเขาอาจจะไม่แม้แต่ด่าพนักงานเขาก็ได้ ไม่เป็นไรหรอก ถึงจะหงอยแต่ก็สบายใจดี แล้วจะไปด่าหรือไม่ก็ช่างหัวอียัยคนโทรศัพท์มาเถอะ เจ๊ว่าเจ๊คิดถูกน่ะ คนทำผิด ไม่ว่าจะผิดมากผิดน้อยก็ลงโทษกันไป ไม่ต้องถึงขั้นเอาให้มันเดือดร้อนให้สะใจ ยิ่งมารู้เรื่องนี้ด้วย เรื่องมันเกี่ยวกับลูกค้าเหมือนจะประจำคนหนึ่งของเจ๊ ไอ้หนุ่มนี่มาอุดหนุนกันทุกเย็น นี่ถ้ายังเป็นสาวสิบแปดหน้าแฉล้มอยู่ ต้องคิดว่ามันมาจีบแน่ๆ 55555 เพ้อเจ้อไปเรื่อย มันคงไม่จีบแน่นอน เพราะมันเรียกเจ๊ว่า ป้า อ้ายบร้าส์...แกอายุอานามขนาดนี้ ฉันเป็นน้าแกยังยากเลย ฮิ โกรธ แอบโกรธ นี่ถ้ามรึงไม่หน้าตาดีน่ะ ของกรูก็จะไม่ขายให้55555 ก็ขนาดสาวสก๊อยส์ที่นั่งซ้อนท้ายมันมาด้วย(บางวัน) เคยออกปากว่า ไปเรียกพี่เค้าว่าป้าได้ไง มันยิ้ม(มันหล่อว่ะไอ้เด็กนี่) ก็มันเคยปากนิ ป้าไม่ว่าใช่มั้ย? เจ๊แสยะยิ้ม ไม่ตอบ แต่ในใจตะโกนตอบลั่นๆว่า เออ กรูไม่ว่าหรอก แต่กรูไม่ชอบว้อย เป็นลูกค้าที่ไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว ไม่รู้จักชื่อแซ่ แต่เจ้าหนุ่มนี่มัน ไงดี มนุษย์สัมพันธ์ดี มันมาทีหนึ่ง มันก็ชวนคุยเรื่อยพอหอมปากหอมคอ เลยทำให้รู้เรื่องของมันบ้างนิดหน่อย(แล้วแต่มันจะเล่าแหละ) เช่นรู้ว่า ที่บ้านมันเปิดผับ เพราะช่วงวันหยุดยาว เจอกันมันทักว่า ป้าไม่ไปเที่ยวไหนเหรอ เปิดร้านทุกวันไปเที่ยวมั่งเหอะ เออ ขี้เกียจไปอ่ะ ไม่รู้จะไปไหน มันยิ้มอีกแล้ว ต้องรู้แน่เลยว่า ยิ้มแล้วหล่อจมเลย ป้าติดเน็ตละสิ ผมมาทีไร เห็นเล่นแต่เน็ต ไม่จริงนะคะพี่น้อง5555 เจ๊ไม่ได้ติดเน็ตสักหน่อย แต่มันมาช่วงเวลาไพรม์ไทม์เล่นเน็ตพอดีต่างหาก555555 ไว้ป้าไปเที่ยวร้านผมสิ ร้านผมอยู่...... รู้จักป่ะ รู้จักสิย่ะ ถึงฉันจะโง่ แต่เรื่องเหง้าๆฉลาดนัก ทำไม จะให้ส่วนลดพิเศษหรือให้เข้าฟรีงั้นสิ มันยิ้มอีกแล้ว.. ผมจะเปิดเหล้าให้ฟรีเลยป้า55555 แต่ป้าจ่ายค่ามิกเซอร์เองน่ะ อืมมม ไอ้หนุ่มฉันไม่กินเหล้าว่ะ ฉันพรีเฟอร์ เป็ปซี่ อิอิอิ แน้ คิดจะมอมเหล้ากันใช่ม้า55555(อันนี้เจ๊คิดฝ่ายเดียวเลย) วันหนึ่งไปหนุ่มยิ้มสวยคนนี้ก็มา เห็นหน้าเจ๊ก็บ่น ปวดไปทั้งตัวเลยป้า อ้าว เป็นไรล่ะ รถล้ม ชนหมา อ๋อ ขับเร็วละสิ เจ๊พยักหน้าหงึกหงัก ในต่างจังหวัด ขับมอเตอร์ไซด์ชนหมานี่เรื่องธรรมดา ผมขับไม่เร็วน่ะ แต่มันวิ่งมาตัดหน้าผม หน้ามันเหมือนโกรธ เสียงมันดุๆ ไอ้หมาเวร ผมเห็นแล้ว อยู่ตั้งคนละเลนส์ ทะลึ่งวิ่งข้ามฝั่งมา หนอยๆ เจ๊เห็นมันเหมือนซีเรียส เลยเปลี่ยนเรื่องหวังจะให้ขำ หมาคงไม่ตายน่ะ5555 แต่คำตอบนี่ดิ ฟังแล้วหนาวเลย รถชนมันไมตายหรอกป้า แต่ผมยิงมันตายแล้ว จ๊ากส์... ไม่รู้มันพูดเล่นพูดจริง แต่เจ๊นี่พูดไม่ออกเลย แล้วก็พูดออกมาคำหนึ่งว่า แค่มันตัดหน้ารถเธอนี่ มันถึงกับต้องตายเลยเหรอ? สมควรแล้ว อายุนิดเดียว ทำไมโหดจังหนอ เฮ้อ เจ๊อดคิดไม่ได้ว่า มันมาคราวต่อไปไม่ว่าจะพูดอะไร เจ๊คงไม่กล้าต่อความยาวสาวความยืด55555 เดี๋ยวพูดไม่ถูกใจพี่ละแย่เลย คนทุกคนนี่ ถ้าตกเป็นทาสความโกรธ..ก็ลงเอยด้วยการทำอะไรโง่ๆบ้าๆกันทุกคน เหมือนเจ๊ เหมือนไอ้หนุ่มยิ้มสวย(แต่โหด) คนนี้จริงๆ สงสัยต้องหาเวลาไปสงบใจอย่างที่เคยทำสักเจ็ดวันแล้วสิ ทิ้งลูกสาวน้องซอ-กับลูกเขยพี่ยง..ไว้หน้าจอสักพัก.. หมาน้อยไปสู่สุขคติเน้อออออ 
|
ลาไลย์
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] 
|
||||||||||||
