|
|
สมบัติบ้า..
อย่างที่บอก..ช่วงนี้เป็นช่วงเก็บของ..และตัดใจ คืออะไรที่คิดว่าคงไม่ได้..ใช้แล้วหรือมันอยู่นิ่งๆมานานแล้วก็เก็บๆๆ สองคนแม่ลูกเหมือนกันเลย..
เมื่อเช้าเจ๊เจอผ้าชิ้นๆที่ยังไม่ได้ตัด..เพียบเลย..กูรูซื้อฝากแม่เจ๊มั่ง(ยังไม่ได้เอาให้ลืม)ซื้อเองมั่ง ก็ขนมาให้แม่(แม่เจ๊ใส่เสื้อผ้าตัด She ชอบแต่งเป็นชุดๆ)
แม่พูดว่า
"พอไปเก็บเสื้อผ้าที่รู้สึกว่าไม่ได้ใส่นานแล้ว ลงลัง รู้สึกว่าไม่อยากไปตัดอีกแล้ว"
555 จริงเหรอแม่ วันก่อนไปตลาดนัดมา เห็นหิ้วผ้าลูกไม้มาถุงหนึ่ง
แต่จริงๆน่ะ..พอบางอย่างเห็นเนี้ย มีแว่บหนึ่ง
"นี่กูซื้อมาทำไมเนี้ย"
5555
แต่ก็คิดเสียว่าช่วงเวลาที่ซื้อมา มันก็มีความสุขนะ ถึงแม้ตอนนี้จะไม่อยากได้มันแล้วก็ตาม..
โอว์..สัจจธรรมชีวิต
เจ๊เลยบอกแม่ว่า ที่นี่ไปเที่ยวไหนห้ามซื้อของมาฝากอีกนะ มันเยอะแยะและเต็มไปหมดแล้ว เสือยืด และผ้าพันคออะไรเนี้ย
แม่ตอบว่า
"ห้ามได้เรอะ"(อีกแล้ว)
ก็เลยบอกว่า
ต้องได้เพราะมันเยอะเกินความจำเป็นจนต้องมานั่งเก็บลงลังกันนี่ไง..
แม่ก็เล่าให้ฟังว่า
"เออ ตอนไปทำบุญที่วัดป่าแถุวภาคเหนือ หลายวัน..วันกลับเอาผ้าพันคอ ผ้าห่มให้แม่ครัว เขาดีใจมาก แม่บอกกับเขาว่า นี่ไม่ใช่ของใหม่น่ะ ที่นี่มันหนาวมากเอาไว้ใช้แล้วกัน"
เลยบอกว่า ถ้าไปเมื่อไหร่ช่วยขนของเจ๊ไปแจกด้วย
เห็นมั้ย ว่าเราเอาของที่คนเขาอยากได้ไปให้..มันดูจะมีค่ามากๆเลยนะเนี่ย..
|
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [